🔉#مستند_صوتی_شنود 📣 جلسه هفتم * واقعه پنجم.... * چه شد که شیطان به من غذا داد؟ *شیطانی که پشت گردن انسان می چسبد. * احتناک، نحوه ی عمل شیطان در قرآن * تسویف یکی از راهکارهای شیطان * هرکس فعال تر در جبهه خدا باشد، از شیطان بیشتر می خورد. * فرمانی که دست شیطان بود. * نحوه شراکت شیطان در اموال واولاد * مشارکت شیطان در اموال به اولاد می رسد. * جنس شیعه * سلول سلولی که از محبت اهل بیت پر است. * عنایت خدا به آدم در برابر حمله شیطان * فلسفه بلایایی که به انسان می رسد؟ * تفسیر حمله ی شیطان از چهار طرف * کدام فراموشی کار شیطان است؟ * مسخره معارف، کار شیطان * شک وشبهه در روابط زن وشوهر * سناریوی شیطانی، که در آن گم می شدی * اززندگی سیر شدم * تاثیر تعقیبات نماز صبح در دفع شیاطین * چه عواملی شیطان را دور می کند. * گوشه ای از اخلاق شیطان * راه تو به شیطان باز نکن * تنها راه خلاص از شیطان * امکان نداره در مسیر مقابله با شیطان باشی و حمله شیطان بیشتر نشود. * کدام قشر با شیطان بیشتر مقابله می کند * شیطان چه کسانی را یاری می دهد؟ * از فرصت باقی مانده برای کمک به دیگران استفاده می کردم. * شیطانی که به دیوار چسبیده چه ماموریتی داشت؟ * اتاقی که مملو از شیاطین جاسوس بود. ⏰ مدت زمان: ۴۵:۰۶ 📆1401/03/11 #شیطان #شیعه #نظامی ❗️ برای دریافت مجموع جلسات مستند صوتی شنود از طریق لینک زیر اقدام نمایید. 🌐 https://aminikhaah.ir/?p=6561 🔔 @Aminikhaah_Media

4_5850441383587875599.pdf

🌼 امیرالمؤمنین عليه السلام: 🍃 إن قارَفتَ سَيّئةً، فعَجِّل مَحوَها بالتَّوبةِ. 🍃 هرگاه گناهى مرتكب شدى، به محو آن با توبه بشتاب. 📚بحار الأنوار، ج 77، ص 208. 💐 @Hadis_roz

کتاب صوتی تا خدا راهی نیست "با چهل حدیث قدسی آشنا شویم" اثر استاد مهدی خدامیان آرانی با صدای #نویسنده #تا_خدا_راهی_نیست #مهدی_خدامیان_آرانی #اخلاقی #اعتقادی #معارف @audio_ketab

📗#معرفی_کتاب📗 کتاب "تا خدا راهی نیست" اثر استاد مهدی خدامیان آرانی ترجمه ای ساده و خودمانی از چهل حدیث قدسی با نثری زیبا و دوست داشتنی می باشد. استاد در این اثر ابتدا ترجمه یا بهتر است بگوییم مضمون روایات را در قالبی نو آورده و سپس در آخر کتاب اصل احادیث و منابع رجوع نویسنده آورده شده است. این احادیث در موضوعات مختلف اخلاقی و اعتقادی می باشد که برخی از عناوین این چهل حدیث شریف، عبارتند از: یکی درد و یکی درمان پسندد - همه خوبی ها را برایم بگو - با دل شکسته ام چه کنم - من با همه شما مهربانم - چرا دیگر باران نمی آید - کاش مرا صدا می زد - زیباتر از تو هرگز ندیده ام و ... @audio_ketab

📗کتاب صوتی #تا_خدا_راهی_نیست "با چهل حدیث قدسی آشنا شویم" 🔹فصل اول: یکی درد و یکی درمان پسندد 〰️🔹〰️🔹〰️🔹〰️ 📚منبع حدیث: کتاب کافی ج ۲ ص ۱۰ @audio_ketab

📗کتاب صوتی #تا_خدا_راهی_نیست "با چهل حدیث قدسی آشنا شویم" 🔹فصل دوم: همه خوبی ها را برایم بگو 〰️🔹〰️🔹〰️🔹〰️ 📚منبع حدیث: کتاب امالی شیخ صدوق ص ۷۰۶ @audio_ketab

تمامی این مسائل به این نکه اشاره دارند که عادت اسرائیلی ها مبنی بر اینکه سرشان را زیر برف کنند و در مورد آینده اسرائیل صحبت نکنند، عملا واقعیت های بسیاری را دفن می کند. ترس و وحشت در مورد اینکه آینده حامل چه رویدادها و اتفاقاتی برای اسرائیلی ها خواهد بود، یک دغدغه اساسی برای آن ها است. آن ها عمیقا از آینده اسرائیل در هراسند. اسرائیلی ها همواره به قدرت نظامی خود و اینکه بر اساس ادعاهای خودشان ملتی برگزیده هستند، بالیده اند. این در حالی است که ترسی عجیب آن ها را از درون می بلعد. آینده اسرائیل از شهروندان اسرائیلی پنهان شده و عملا در مه و ابهام است. آن ها مایلند که از چشم انداز دینی و مذهبی در مورد "ابدیت" صحبت کنند و مثلا بگویند: "یک بیت المقدس متحد برای همیشه" و "وعده همیشگی خداوند به اسرائیل". با این حال، در درونِ خود آن ها هیچ سرنخی ندارند که فردا قرار است چه بر سرشان آید. خودفریبی برای اسرائیلی ها راهگشا نیست اسرائیل و جامعه آن، به نحوی که به هیچ عنوان در طول تاریخ در جامعه دیگری مشاهده نمی شود، درگیرِ سرکوب، انکار، و خودفریبی است. مثلا اسرائیلی ها به نحو گسترده ای نسبت به اینکه سرزمین یک ملت دیگر را اشغال کرده اند و به شدت در سرزمین های فلسطینی آپارتاید گونه رفتار می کنند، بی اعتنا هستند و آن را انکار می کنند. این در حالی است که کوهی از شواهد را می توان برای اثبات این مسائل ارائه کرد. کافی است از اسرائیلی ها بپرسید که اگر روزی فلسطینی ها اکثریت را میان رودخانه اردن و دریای مدیترانه کسب کنند، وضعیت برای اسرائیل چگونه خواهد شد؟ تنها و تنها شانه هایشان را بالا می اندازند. به هیچ عنوان نمی‌فهمند که در آینده رهسپار کجا هستند؟ آیا قرار است تا ابد با زورِ سنیزه زندگی کنند؟ آیا بهایی که به خاطر این رویکردهای اسرائیل پرداخته می شود، ارزشش را دارد؟ جالب اینکه این سوال ها را نیز وقتی از شهروندان اسرائیلی بپرسید، انگار با پرسش هایی رو به رو می شوند که تاکنون آن ها را نشنیده اند. با این همه، در هر حالتی، آن ها هیچ پاسخی ندارند. اسرائیلی ها واقعا هیچ پاسخی ندارند. این وضعیت حقیقتا وضعیتی اسفناک برای اسرائیلی ها است. یک جامعه با چنین وضعیتی و در شرایطی که سَر در برف دارد، تردیدی نیست که نمی تواند با چالش های ویژه ای که با آن ها رو به رو است کنار بیاید و آن ها را به درستی مخاطب قرار دهد. اشغال و اشغالگری، که بیش از هر چیز دیگری، اسرائیلِ امروز را توضیح می دهد و تعریف می کند، عملا حامل چالش های بیشماری برای اسرائیلی ها است. با تداوم اشغالگری اسرائیلی ها چه اتفاق یا اتفاقاتی خواهد افتاد؟ چه آینده ای در انتظار اشغالگران(اسرائیلی ها) و اشغال شدگان(فلسطینی ها) است؟ آیا اشغالگری توان این را دارد که تا ابد ادامه پیدا کند؟ تا به امروز، من (نویسنده گزارش کنونی: گیدئون لِوی)، قانع شده ام که اشغالگری توان اینکه تا ابد ادامه پیدا کند را ندارد. تاریخ به ما یاد داده که مردمی که برای آزادی می جنگند(اشاره به فلسطینی ها)، در نهایت پیروز می‌شوند و رژیم های پوسیده ای نظیر رژیم اشغالگر اسرائیل، در نهایت و از درون فرو می ریزند. در واقع، زوال و نابودی آن ها از خودِ درونشان است و آن ها فی نفسه متزلزلند. با این حال، از آنجایی که اشغال اسرائیل ادامه می یابد و پایان آن نیز نزدیکتر می شود، باوری در من ایجاد شده که با توجه به روند تحولات، به احتمال فراوان به زودی اتفاقی خواهد افتاد و سرنگونی رژیم اشغالگر اسرائیل نیز، زودتر محقق خواهد شد. از این منظر، وضعیتِ اسرائیل شبیه به درختی است که به ظاهر تنومند به نظر می رسد اما از درون پوسیده شده است. »

پرسش عجیبی که شهروندان صهیونیست پاسخی برای آن ندارند گروه جهان الف، ۲۷ خرداد ۱۴۰۱، ۰۰:۱۱ 4010324151 ۲۲ نظر، ۴۲ در صف انتشار و ۷ تکراری یا غیرقابل انتشار پایگاه خبری میدل ایست آی در گزارشی می نویسد: «مکان های بسیار کمی در جهان وجود دارند که در آن ها مردم از خود بپرسند آیا کشورشان از همین حالا، تا چند سال یا دهه آینده دوام خواهد آورد و همچنان وجود خواهد داشت؟ مردم آلمان، آلبانی و یا توگو و چاد، یکچنین سوالی را از خود نمی پرسند. این پرسش فقط مختص شهروندان اسرائیلی است.» پرسش عجیبی که شهروندان صهیونیست پاسخی برای آن ندارند به گزارش الف؛ "گیدئون لِوی" روزنامه نگارِ شناخته شده صهیونیست در مقاله ای برای پایگاه خبری "میدل ایست آی"، به طور خاص به این نکته پرداخته که شهروندان ساکن در اراضی اشغالی، با سوالی جدی رو به رو هستند که نمونه آن را مردم دیگر کشورهای جهان به ندرت از خود می پرسند. آن سوال این است: آینده رژیم اسرائیل چه خواهد بود؟ به عقیده لِوی، شهروندان اسرائیلی هیچ چشم اندازی در مورد آینده رژیم اشغالگر قدس ندارند و بسیاری از آن ها نیز از ترس همین مساله، در پی یافتن یک پاسپورتِ دوم برای خود هستند. گویی پاسپورت اسرائیلی آن ها یک تاریخ انقضا دارد و دیگر تمدید نمی شود و آن ها باید برای جبران این نقیصه، به دنبال یک پاسپورت و کشور دیگر برای خود باشند. گیدئون لِوی ستون نویس سابق روزنامه هارتض رژیم صهیونیستی، به طور کلی آینده روشنی را برای این رژیم و شهروندان آن پیش بینی نمی کند و به طور خاص رژیم اسرائیل را بر خلاف ادعاهای ظاهری آن مبنی بر اینکه رژیمی قدرتمند است، شبیه به درختی به ظاهر تنومند ارزیابی می کند که به شدت از درون پوسیده است. گیدئون لِوی در مقاله خود می نویسد: «اگر بخواهیم یک چیز را که به کل از دستورکارهای عمومی در اسرائیل حذف شده مد نظر قرار دهیم، صحبت در مورد چشم اندازهای بلند مدت در اسرائیل است. اسرائیلی ها به آینده نگاه نمی کنند. آن ها حتی می ترسند که چند سالِ آینده را در نظر گیرند. به طور خاص سیاستمداران و حکمرانان اسرائیلی به شدت از اینکه توضیح دهند چه چیزی پیش روی شهروندان اسرائیلی و کودکان آن ها است، طفره می روند. حتی یک اسرائیلی هم وجود ندارد که بتواند با قطعیت بگوید که آینده و سرنوشت رژیمی که ذیل آن زندگی می‌کند، چه خواهد شد. از هر فرد عادی، سیاستمدار، روزنامه نگار و یا دانشمندی با هر نوع نگاه سیاسی(از نگاه سیاسی چپ گرفته تا راست) در اسرائیل بپرسید که اسرائیل به کجا می رود؟ و اساسا این رژیم در 20 سال یا 50 سال آینده چه وضعیتی خواهد داشت؟ آن ها حتی نمی توانند 10 سال آینده را هم تصور و توصیف کنند. حتی تعداد بسیار معدودی از اسرائیلی ها می توانند بگویند که مایلند رژیمشان به کدامین سو حرکت کند. البته که در این میان باید آن هایی را که شعارهای توخالیِ صلح و امنیت و شکوفایی اقتصادی را می دهند نیز استثنا کنیم. سوال دردسر ساز در کنار همه آنچه گفته شد: یک سوال اساسی دیگر نیز در مورد اسرائیل وجود دارد که در نوع خود حاوی نکات قابل توجهی است: آیا اساسا اسرائیل تا 20 یا 50 سال آینده، وجود خواهد داشت؟ این سوال تقریبا یکی از دغدغه‌های اساسی و البته مبهمی است که امروز در اسرائیل در مورد آن صحبت می شود. این سوال نیز مطرح می شود: آیا زمانی می رسد که صلح برقرار شود؟ سوال هایی که علی رغم مهم بودنشان و اینکه ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده اند، دیگر به آن ها توجه ویژه ای نمی شود. مکان های بسیار کمی در جهان وجود دارد که در آن ها مردم از خود بپرسند آیا کشورشان از همین حالا، تا چند سال یا دهه آینده دوام خواهد آورد و همچنان وجود خواهد داشت؟ مردم آلمان، آلبانی و یا توگو و چاد، یکچنین سوالی را از خود نمی پرسند. البته که برخی نیز می گویند که نباید یکچنین سوالی درمورد اسرائیل که قدرت نظامی و سلاح اتمی دارد و از حمایت و کمک های قدرت های غربی در حوزه های مختلفِ فناوری برخوردار می‌شود، پرسیده شود. با این حال، این واقعیت را در نظر گیرید که اسرائیلی ها همچنان در مورد بقای رژیمشان سوال می پرسند و اینکار را به تازگی نیز بیشتر از هر زمان دیگری انجام می دهند. در این رابطه کافی است که به تلاش های قابل توجه شهروندان اسرائیلی در به دست آوردن یک پاسپورت دوم برای خود و خانواده هایشان اشاره کنیم. حال هر پاسپورت و مرتبط با هر کشوری که می خواهد باشد. فرقی ندارد پاسپورت پرتغالی باشد یا لیتوانیایی. مساله اصلی این است که شهروندان اسرائیلی می خواهند ورای اینکه شهروندی اسرائیلی را داشته باشند، پاسپورت یک کشور دیگر را هم داشته باشند. گویی پاسپورت اسرائیلی آن ها تاریخ انقضای مشخصی دراد و آن ها باید از همین حالا به فکر دوره پس از انقضای پاسپورت خود باشند.

بانک‌های خصوصی چگونه بازار مسکن و اجاره را دچار تنش کرده‌اند؟ یک کارشناس اقتصادی با بیان این پرسش که چرا از نقش بانک‌ها در ایجاد آشفتگی قیمت در بازار مسکن و اجاره‌بها حرفی به میان نمی‌آید، می‌گوید: بانک‌ها به ویژه بانک‌های خصوصی با هزاران میلیارد تومان پول بازار مسکن را به هم می‌ریزند. بانک‌های خصوصی چگونه بازار مسکن و اجاره را دچار تنش کرده‌اند؟ به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، روزنامه جوان نوشت: افزایش نجومی اجاره‌بها در سال ۱۴۰۱ دیگر از مرز منطق عبور کرده‌است، از این‌رو شائبه دستکاری بزرگی در بازار اجاره‌بها در حال تقویت است، شبیه آنچه در اواسطه دهه ۸۰ با هدف تک‌دوره‌ای کردن دولت هشتم در دستور کار برخی از بانک‌های خصوصی بود که آن پروژه با هوشیاری نیروی‌های امنیتی ناکام ماند. در همین رابطه یک کارشناس اقتصادی با بیان اینکه مشکل بازار مسکن در ایران به هیچ عنوان «کمبود مسکن» نیست بلکه «توزیع مسکن» است، با طرح این پرسش که چرا کسی در رابطه با کانون اصلی ایجاد آشفتگی در بازار مسکن و اجاره سخنی نمی‌گوید، بانک‌های خصوصی را کانون سوداگری و افزایش نرخ در بازار مسکن معرفی کرد. افزایش قیمت در اقتصاد باید صاحب منطق و توجیه باشد، این در حالی است که در حوزه اجاره بهای مسکن نیز اغلب مستأجران با رشد منطقی نرخ اجاره‌بها مشکلی ندارند، اما اینکه قیمت رهن و اجاره بخواهد به یکباره از تناسب‌های اقتصادی خارج شود، فاقد توجیه و منطق است، از این‌رو شائبه دستکاری بزرگ در بازار مسکن و اجاره‌بها موضوعیت پیدا می‌کند، دقیقاً همان اتفاقی که در اواسط دهه ۸۰ در دولت نهم رخ داد. تو‌طئه‌ای که در دهه ۰۸ خنثی شد به گفته مصطفی قلی خسروی، یکی از مقامات اتحادیه مشاوران املاک در اواسط دهه ۸۰ دقیقاً بعد از انتخابات دولت نهم پول هنگفتی قصد ورود به بازار مسکن داشت، به طوری که تمامی املاک فایل‌شده برای فروش به یکباره مشتری پیدا کرد و حتی عده‌ای به دنبال خرید خانه‌های نیمه‌ساز در تهران هم بودند. هر چند بر اساس اظهارات وی توطئه مذکور با اطلاع و هوشیاری مقامات امنیتی خنثی شد، اما به نظر می‌رسید جریان سیاسی رقیب دولت قصد داشت از طریق ایجاد هرج و مرج در بازار مسکن و اجاره، دولت وقت را در نظر مردم ناتوان و ناکارآمد جلوه دهد تا زمینه تک‌دوره‌ای شدنش را فراهم آورد، زیرا مسکن سنگین‌ترین هزینه را در بین کالا‌های موجود در سبد خانوار به خود اختصاص می‌دهد. نکته قابل‌توجه آن است که در ابتدای دهه ۸۰ بانک‌های خصوصی و بانک‌های خصوصی خانوادگی پا به میدان اقتصاد ایران گذاشتند و از این حیث جریان‌های سیاسی دولت نهم در واقع در بانک‌های خصوصی سنگر گرفته‌بودند و توانایی ایجاد نوسان در بازار‌ها را داشتند. آیا توطئه‌ای در کار است حال که یکسال از آ‌غاز به کار دولت سیزدهم نگذشته‌است، به نظر می‌رسد میزان افزایش اجاره‌بها از منطق اقتصادی پیروی نمی‌کند، زیرا در شرایطی که بازار مسکن در یکسال گذشته در رکود بوده‌است و نرخ مسکن نیز در این مدت در نهایت همگام با تورم عمومی رشد داشته‌است، به یکباره اجاره‌ها ۱۰۰ تا ۴۰۰ درصد رشد کرده‌است، به طوری که اجاره‌نشین‌ها بسیار شوکه شده‌اند و به بیان عامیانه به چه کنم چه کنم، افتاده‌اند. آیا افزایش نرخ مسکن و اجاره‌بها واقعی است اینکه مبلغ رهن، چند درصد قیمت خانه است، به چندین عامل بستگی دارد. منطقه و محله‌ای که واحد مسکونی در آن واقع شده‌است، متراژ واحد، چند سال ساخت بودن آن، امکانات واحد و عواملی از این دست، تعیین‌کننده مبلغ رهن یا اجاره آپارتمان هستند. با این حال، فرمول عمومی رهن کامل یک واحد مسکونی، عبارت است از یک چهارم الی یک هفتم قیمت واحد، اما مشکل اینجاست که امروز بازار مسکن در وضعیت قیمتگذاری بی‌ضابطه و هرج و مرج به سر می‌برد، به طوری که دیگر منطقی برای نرخگذاری وجود ندارد. مشکل تولید نیست، توزیع است برخی معتقدند که در سال‌های گذشته مسکن چندانی ساخته‌نشده و بازار با کمبود مسکن برای اجاره رو به رو است و به همین جهت با رشد ناشی از برتری شدید تقاضا بر عرضه اجاره رو به رو هستیم، اما سخنان یک کارشناس اقتصادی پرده از یک دستکاری بزرگ در نرخ مسکن کشور برمی‌دارد که دقیقاً همین دستکاری به انفجار نرخ‌ها در بازار مسکن منجر شده‌است. یک کارشناس اقتصادی در گفت‌وگویی در رسانه ملی بانک‌های خصوصی را نقطه کانونی سوداگری و افزایش نرخ مسکن با ابزار معاملات مکرر مسکن بین بانک و شرکت‌های تابعه و وابسته بانک معرفی می‌کند و می‌گوید: بازار مسکن درگیر تقاضا‌های سوداگرانه است و سردمداران این تقاضا‌ها نیز بانک‌ها به ویژه بانک‌های خصوصی هستند. وضعیت بحرانی است