eitaa logo
ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
1.8هزار ویدیو
65 فایل
📣 کانال رسمی سایت ویکی‌فقه مدیر سایت ویکی‌فقه: @zolale_andisheh مدیر کانال: @ahmad110 🔴تبادل نظر eitaayar.ir/anonymous/a59m.BM9SY 👈راهنما: eitaa.com/wikifeqh/7128 💮سایت‌های مرتبط: 🌐wikifeqh.ir 🌐eshia.ir 🌐lib.eshia.ir 🌐wikiporse.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺 برای علاقمندان به 🍀 توجه: دعاکننده بايد توجه داشته باشد که مخاطب او مالک و خالق اوست پس بايد با تمام وجود توجهش به دعاي خود باشد و معلوم است که صرف حرف زدن بدون توجه در حقيقت بي‌اعتنايي به مخاطب است، هر چند خداوند متعال اين بي‌اعتنايي را مي‌بخشد اما نبايد انتظار اجابت دعا را داشت. امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: «خداوند متعال دعاي دل غافل را مستجاب نمي‌کند پس هنگام دعا با تمام وجود رو به سوي خدا بياور، پس از آن يقين به اجابت داشته باش». 🍀 قلب پاک: دلي‌که پر از وسوسه‌هاي شيطاني و هواهاي نفساني است نمي‌تواند با مبدا خير و کمال مطلق در ارتباط باشد وقتي دل در طلب گناه باشد بر زبان راندن دعا و درخواست خير، فقط ابراز کردن چند جمله‌ دروغ است لذا اميرمومنان (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: «بهترين دعا آن است که از سينه‌اي پاک و قلبي پرهيزگار صادر شود.» 🍀 خوف و طمع: اگر دعا با توجه باشد، هم خوف به همراه دارد و هم طمع؛ ترس از گناه که مبادا انسان را مبغوض حق تعالي کند و در نتيجه مانع اجابت دعا بشود. اما از طرفي فضل و کرم خداوند باعث طمع انسان به استجابت دعا مي‌شود. خداوند مي‌فرمايد: «در حال خوف و طمع دعا کنيد.» 🍀 ذلت و گدايي: انسان همه‌ هستي خود را از خدا دارد و هيچ چيز او از خودش نيست. چه چيزهايي که مال شخص او، محسوب مي‌شود و مخصوص خود اوست همچون روح و بدن. مال، همسر و فرزند؛ و چه نعمتهاي عمومي که همه‌ بندگان خدا از آن بهره‌مندند و اغلب، اين نعمت‌ها مورد غفلت و فراموشي هستند مثل خورشيد، دريا، زمين و حتي قوانين طبيعي اين جهان. بنابراين انسانها به معناي واقعي، فقير هستند پس در دعا بايد اول توجه به اين فقر و ذلت خود داشته باشد و با همان حال دعا کند. امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: «خداوند متعال به موسي وحي کرد: ‌اي موسي، وقتي در پيشگاه من هستي، همچون بنده‌ ذليل و فقير باش.» 🍀 خوش گماني به خدا: برآوردن حاجت بندگان به هر‌ اندازه بزرگ باشد براي خداوند، هيچ زحمتي ندارد و از طرفي خداوند کريم و بخشنده است و نعمت‌هاي بي‌شماري را به بندگان خود داده است پس شايسته است انسان وقتي دعا مي‌کند به اجابت آن خوش گمان باشد چنانکه امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: «وقتي دعا کردي در همان حال فکر کن حاجتت برآورده شده و حاضر است» همچنين پيامبر اسلام (صلّي‌الله‌عليه‌وآله) مي‌فرمايند: به درگاه خداوند در حالي دعا کنيد که يقين به اجابت داريد. 🍀 اصرار در دعا: امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: قسم به خدا، چون بنده‌اي در حاجت خود اصرار کند خداوند حاجتش را برآورد و پيامبر (صلّي‌الله‌عليه‌وآله) مي‌فرمايند: هر کس دري را پي‌در‌پي بکوبد و اصرار کند عاقبت گشوده شود. 🌹براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 ▶️ http://wikifeqh.ir/آداب_دعا 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌺 برای علاقمندان به 💠 «هو» اسم معيني است که براي خلق معلوم مي‌باشد، زيرا «هو» کنايه از فردي است که به‌گونه غيبت و فردانيت موجود است، و وجود و غيبت از همه ممکنات از صفاتي هستند که بر حق سبحان واجب مي‌باشند و دلالت بر نهايت عزت و علوّ و کبريا مي‌کنند، اما وجود براي خداوند به ذاتش و از ذاتش مي‌باشد، و براي غير خداوند از ناحيه غيرش است، و اما فردانيت پس فرد مطلق از هر ناحيه، غير از او نمي‌باشد، و اما غيبت از همه ممکنات به دليل اين‌که محال است که خداوند حالّ در غير خود يا محلّ براي غير يا متصل به غير يا منفصل از غير خود باشد، پس هيچ مناسبتي بين او و چيزي از ممکنات نيست، بنابراين ثابت شد که صفاتي که کلام ما (هو) بر آن‌ها دلالت مي‌کند به غير خداوند سبحان سزاوار نيست، پس اين کلمه اخص اسماي خداوند سبحان مي‌باشد». 💠 «هو» اسم خداي متعالي است؛ نه ضمير، به همين جهت «يا هو» درست است. نزد عارفان «هو» به مقام «هويّت مطلقه» من حيث هي هي اشاره دارد، بي‌آنکه متعيّن به تعيّن صفاتي يا متجلّي به تجلّيّات اسمايي باشد و اين اشاره، از غير صاحب قلب تقيّ نقيّ احديّ احمدي محمدي(صلي الله عليه وآله)ممکن نيست. 💠 به عبارت ديگر، «هو» به مقامي اشاره دارد که اشاره و آمال عارفان از آن منقطع و از اسم و رسم مبرّا و از تجلّي و ظهور منزّه است. 🌹براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 ▶️ http://wikifeqh.ir/اسم_اعظم 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍀 🌺 قال النبي ( صلى الله عليه وآله ) : « لا تنسوا موتاكم في قبورهم ، وموتاكم يرجون احسانكم ، وموتاكم محبوسون يرغبون في اعمالكم البر وهم لا يقدرون ، اهدوا الى موتاكم الصدقة والدعاء» 🍁 «مردگانتان را که در قبرها آرميده اند؛ از ياد نبريد. مردگان شما اميد احسان شما را دارند. مردگان شما زنداني هستند و به کارهاي نيک شما رغبت دارند. آنها خود، قدرت انجام کاري ندارند؛ شما صدقه و دعائي به آنها هديه کنيد». ⬅️ منبع: http://lib.eshia.ir/11015/2/114/١٥٧٤ 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌺 برای علاقمندان به ⚜️ 💠 شلمغاني از ياران امام عسکري (عليه‌السلام) بود و در آغاز، انحرافي نداشت و بلکه از فقهاي بزرگ اماميه به شمار مي‌رفت؛ اما پس از وفات امام حسن عسکري (عليه‌السلام) انتظار نيابت داشت و وقتي نيابت به حسين بن روح واگذار شد، حسد او شعله‌ور شده، کارشکني بر ضد حسين بن روح را آغاز کرد. 💠 او سخناني از خود مي‌ساخت و به حسين بن روح و ديگر نايبان نسبت مي‌داد. او پيش‌تر کتاب‌هاي بسياري داشت و در آن‌ها، انبوه رواياتي را که از امامان (عليهم‌السلام) شنيده بود، گردآوري و دسته‌بندي کرده بود، اما هنگامي که راه انحراف و ارتجاع در پيش گرفت، در روايات تغييراتي پديد مي‌آورد؛ هرچه مي‌خواست بر آن‌ها مي‌افزود و هرچه دلخواه او بود، کم مي‌کرد. 💠 نجاشي در رجال خود درباره وي مي‌نويسد: ابوجعفر محمد بن علي شلمغاني از پيروان مذهب اماميه بود؛ اما رشک و حسد بر جايگاه ابوالقاسم حسين بن روح، وي را بر آن داشت که ترک مذهب اماميه گويد و داخل کيش‌هاي مردود شود؛ تا بدان جا که از طرف امام غايب، توقيعاتي بر ضد او صادر شد. 🌹براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 ▶️ http://wikifeqh.ir/محمد_بن_علی_شلمغانی 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
🌺 برای علاقمندان به ⚜️ 🍀 آنچه که از روايات بر مي‌آيد آن است که به برکت وجود حکومت جهاني حضرت مهدي (عليه‌السّلام) امکانات و تجهيزات و پيشرفت‌هاي بشري که مربوط به امور صنعتي و کشاورزي و بهداشتي و غيره مي‌باشند نه تنها باقي مي‌مانند بلکه از آنها استفاده بهينه کرده و گسترش هم مي‌يابد و اساساً بايد گفت که اسلام دين تکامل و پيشرفت در همه زمينه‌هاي مادي و معنوي، دنيوي و اخروي مي‌باشد. 🍀 شکوفايي اقتصادي: آفريدگار انسان زمين و آسمان و آنچه که در آنهاست را براي انسان آفريده است و از انسان فقط عبوديت را طلب کرده است که اگر عبوديت کند علاوه بر جزاي اخروي دنياي او را نيز آباد مي‌کند که فرمود: «لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُري آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْاَرْضِ» 🍀 رشد کشاورزي: در زمان آن حضرت استعدادهاي دروني زمين آشکار مي‌شود و گياهان و حيوانات با تمام وجود به خدمت بشر در مي‌آيند به گونه‌اي پيشرفت‌هاي کشاورزي و دامداري قبل از ظهور نسبت به بعد از آن چيزي محسوب نمي‌شوند در روايت است که کشاورز از هر من صد من محصول بدست مي‌آورد و در هر سنبلي صد دانه عمل ‌مي‌آيد و خداوند براي هر کس که اراده کند زيادتر مي‌کند و در روايت است که «و تکثر المواشي» يعني دام‌ها زياد مي‌شوند. 🍀 علوم پزشکي: در آن عصر هيچ بيماري بدون درمان باقي نمي‌ماند امام باقر (عليه‌السّلام) در اين باره مي‌فرمايند: هر کس قائم اهل بيت مرا درک کند اگر به بيماري دچار باشد شفا يابد و چنانچه دچار ناتواني باشد توانا و نيرومند مي‌شود. 🍀 صنايع و مساله انرژي: امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: هنگامي‌که قائم ما قيام کند زمين به نور پروردگارش روشن مي‌شود و بندگان خدا از نور آفتاب بي‌نياز مي‌شوند 🌹براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 ▶️ http://wikifeqh.ir/علوم_در_عصر_ظهور 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا