#هوالحکیم #خلاصه_شرح_داستان_اول_مثنوی #مقدمه_قسمت_دوم علامه مروجی سبزواری🌻 🔮🎷 بشنو از نی چون حکایت میکند مراد مولانا از 'نی' چیست؟ همانگونه که نی، زمانی که از مواد چوب پنبهایِ داخلش خالی میشود، قابلیت پیدا میکند که بر لب های نوازنده گذاشته شود و از دَمهای او پر گردد، انسان هم اگر از زواید نفس حیوانی و رذایل نفسانی و توجهات به دنیا و غفلات از خدا پاک شود، به جایی میرسد که خداوند او را قابل میبیند که نَفَس خود را در او جاری کند و سخنان و پیامهای خود را از طریق او به خلقش برساند. در اینجا به قول مولانا، این انسان دو دهان دارد. یک دهانش بر دهان خداست و دهان دیگرش به سوی مردم است؛ درست مثل نی که دارای دو دهنه است. یک دهانش بر لبهای نوازنده است و دهان دیگرش به سوی مردم است که نفسهای نوازنده از طریق این دهان به مردم میرسد. البته نی (فقر انسان)، عرضی عریض و دامنهای وسیع دارد. ابتدای آن از زمانی آغاز میشود که انسان خودش را مالک هیچ چیز نداند. نه مالک عَرَض خود و نه مالک جوهر خودش. هیچ استقلالی برای خودش نبیند و خود را بالکل مملوک خدا و عبد خدا بداند: « لایقدر علی شیء و هو کَلٌ علی مولاه» بر هیچ چیزی قدرت ندارد. نه مالک حیات خودش است و اگر حیّ و زنده است، از خداست که حیات را در او بر پا نگه داشته، نه خودش را قادر بر نگاه کردن میبیند و نه حتی نگاه کردن خودش را به اختیار خودش میداند و کاملا ادراک میکند که اگر نگاه میکند به اذن الله نگاه میکند، یعنی با قدرتی که خدا در او نهاده قدرت نگاه کردن دارد. این است که عبد عبارت است از اینکه: « لایقدر علی شیء» « هو کَلٌ علی مولاه» و او به طور تام و بالکل، کَلّ(۱) بر مولایش و متوجه خدایش است که خدایش به او قدرت نگاه کردن بدهد. قدرت فکر کردن بدهد، قدرت بر ادامۀ حیات و ادامۀ وجود بدهد. اینجاست که کاملا احساس میکند که اگر نگاه میکند، خداست که نگاه میکند. اگر میشنود، خداست که میشنود و اگر نطق میکند، خداست که از زبان او نطق میکند. لذا بالله میبیند. بالله میشنود و بالله سخن میگوید. این همان 'قرب نوافل' است. چنین انسانی میشود نی؛ و نی هر چه گوید و هر صدایی از او خارج می شود، از خودش نیست و از نوازنده است. (۱) کَل: سربار، تحت تکفل، نان خور علمی عرفانی👇 @wittj2

🔮🎷دلیل احترام گذاشتن به ائمه چرا ائمه ی ما عظمت دارند، خیلی بزرگ و دارای مقامند و باید به ایشان احترام بگذاریم؟ سرّ اینکه ما به ائمه اطهار احترام می گذاریم این است که ایشان مظاهر قوی ذات خداوند هستند. خداوند وجود مطلق است و این وجود مطلق ظهوراتی دارد؛ چهارده مظهر دارد که اقوی المظاهرند (قویترین مظاهرند)، یعنی خداوند با تمام اسماء و صفاتش خودش را نمایانده است، این مهم است. خداوند در چهارده جا خودش را با جمیع کمالات نشان داده است. علت عظمت این چهارده نور همین است. و بدانید اگر ما داریم ائمه را احترام میکنیم در واقع داریم خدا را احترام می کنیم. در محضر #حجت_الحق_حضرت_شیخ_حمیدرضا_مروجی_سبزواری🌻 #منبع_توحید صدوق ۹۲/۲/۷ علمی عرفانی👇 @wittj2

عالم چو کوه طور شد هر ذره‌اش پرنور شد مانند موسی روح هم افتاد بی‌هوش از لقا مولانای جان🌻 @wittj2

پندانه🍂 ‌ هر چه هست و بود و خواهد بود جمله در قرآن است اما تو کجا قرآن بینی ؟ هیهات هیهات ! قرآن در چندین هزار حجاب است ؛ تو محرم نیستی اگر تو را درون پرده راه بود این معنی که میرود بر تو جلوه کردی قرآن خطاب لم یزلست با دوستان خود و بیگانگان را در آن هیچ نصیبی نیست جز حروفی و کلماتی که بظاهر شنوند زیرا که سمع باطن ندارند. عین القضات همدانی🌻 علمی عرفانی👇 @wittj2

ای شب آشفته برو وی غم ناگفته برو ای خرد خفته برو دولت بیدار بیا مولانای جان🌻 @wittj2

⭐️مقام حکمت مقامات حضرت زهرا.س.🌻 🎷علامه مروجی سبزواری علمی عرفانی👇 @wittj2

⭐️شمس الضحی 🎷سراج @wittj2

با چشم منی، جمال او نتوان دید با گوش تویی، نغمه او کس نشنید این ما و تویی، مایه کوری و کری است این بت بشکن تا شَوَدَت دوست پدید امام خمینی🌻 @wittj2

هزار عقد محبت به این و آن بندی همین به کشتن من تیغ بر میان بندی ترا که هر مژه تیغ کجی است زهرآلود چه لازم است که شمشیر بر میان بندی؟ صائب تبریزی🌻 @wittj2

برگی از معرفت🍂 نقلست که یک روز زار می‌گریست سوال کردند که سبب گریه چیست؟ گفت: اگر بلای او اژدهائی گردد اول کس من باشم که خود را لقمه او سازم و با این همه عمری گذاشتم در طلب بلا و هنوز با من می‌گویند که ترا چندان بندگی نیست که به بلای ما ارزد.! در احوالات جنید بغدادی🌻 علمی عرفانی👇 @wittj2