معرّفی می‌کنم: گل زیبای کاکتوس #اپونتیا یا #کاکتوس_راکتی. یک اسم عامیانهٔ دیگر هم دارد، چون یکی آمده برای اولین بار تشبیهش کرده به یک زبان پر از خار. بعد هی زبان به زبان نقل شده و مانده است. خیلی‌ها هم تکرارش کردند یا نکردند طبق شخصیّت خودشان. به‌ هر حال من اسمش را گذاشته‌ام«#کاکتوس_مادر». کاکتوس مادر اوّلش خیلی بزرگ نبود. کم‌کم شاخ‌وبرگ درآورد و بزرگ و بزرگ‌تر شد؛ آن‌قدر بزرگ که قسمتی از ساقه‌ و تنه‌اش که ستبر شده است، چروک و خمیده شدند. گاهی بعضی برگ‌هایش هم زرد شدند و همان‌طور که به مادرشان چسبیده بودند، خشکیدند. چند باری هم میوه‌ای داد با رنگ سرخ شاداب. کاکتوس مادر چند سالی است هر وقت بخواهد، از جیبش یک گل زرد صدفی خوش‌رنگ درمی‌آورد، می‌گیرد روی انگشتش. خیلی کوتاه خودی نشان می‌دهد و تمام. «ا‌ُپونتیا» در خاک خودش هر کار که در توانش بوده، کرده است، محکم و استوار، بی‌ادّعا و صبور...، حتّی اگر گاه ما حواسمان نبوده که تشنه مانده است. #کم_از_یک_گیاه_که_نیستیم⁉️ ✍ فاطمه محسن زاده 💠 https://www.instagram.com/p/CQafjiBHgZe2Uso6WK2I9wPaXDPURMejn7MH3o0/?utm_medium=copy_link 🌵🌵🌼🌵🌵 #کاکتوس #گل_کاکتوس🌵 #مادر #کاکتوس_مادر #موقوفه_مجازی_زن_خانواده_و_سبک_زندگی https://eitaa.com/joinchat/2018574369C2399355813 🌸 🍂🌸🍃 @woman_family 🍃🍂🌸🍃🍂🌸 ✨🍃🍂🌸🍃🍂🌸✨