❇️ کرونا و لزوم بازنگری جدی در روابط همسران 🔸محمد داودی، عضو هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری 🔹 از گوشه و کنار کشور خبر می رسد که پس از دامن گیر شدن بلای خانمان سوز کرونا و به تبع آن قرنطینه خانگی اجباری، که شاید بهترین راه کنترل و غلبه بر این اپیدمی زندگی سوز باشد، در روابط همسران در درون خانواده خلل و مشکلات و معضلاتی نو رخ داده است. این سخن گاهی به جد و گاهی به طنز گفته می شود که همسران در صورت حضوری اجباری تمام وقت هر دو در محیط خانه و خانواده با تنش ها، دعواها و برخوردهای کلامی و غیر کلامی ناخوشایند مواجه شوند. حتی نگرانی هایی از جانب صاحبنظران جامعه شناسی و حقوق مطرح شده است که شاید پس از غلبه بر کرونا و در جهان پساکرونا, مراجعات به دادگاه های خانواده افزون شود و باید از هم اکنون برای آن تمهیدی اندیشه شود. شگفتا! 🔹 پدیده عجیب و غیر قابل درکی است. مگر کسی از همسر به انسان نزدیک تر هست؟ مگر انسان بیشترین ساعات خود را با همسر نمی گذراند؟ مگر خانواده نهاد مقدسی نیست که شالوده فرهنگ و آرمان نسل های آینده را پی ریزی می کند؟ مگر جایی بهتر و واجب تر و ضروری تر از خانه و خانواده برای بذل محبت و تمرین مهرورزی و نثار عطوفت و تربیت عاطفی وجود دارد؟ مگر قرار نیست خانواده کانون مهر و محبت و عاطفه و تربیت باشد ؟ 🔹 همسرانی که یاد نگرفته اند زیر یک سقف به یک دیگر مهر بورزند و از وجود و حضور یک دیگر لذت ببرند, چگونه می توانند اقدام به تربیت نسلی عاطفی و اخلاقی و آرمان گرا نمایند؟ 🔹 این یک زنگ خطر جدی است. باید یک بازنگری اساسی در فرهنگ روابط همسر ان در خانواده انجام شود. اگر انسان از خانه بگریزد، به کجا می تواند پناه آورد؟ اگر انسان نتواند رابطه عاطفی و مهرورزانه و مبتنی بر عقل و خرد و وجدان با نزدیک ترین کس خود و شریک زندگی خود برقرار کند، کجا می تواند این رابطه را یاد بگیرد و یاد بدهد؟ 🔹 شاید کرونا در همین مدت اندک به ما درس زندگی داده باشد که تحمل یک دیگر را نداریم, که مهارت های کلیدی زندگی را نیاموخته ایم, که از برقراری روابط اجتماعی قدرتمند و خردمندانه ناتوان هستیم، که از خود می گریزیم، که از خانه می گریزیم, که از برخورد رو در رو و سخن گفتن رو در رو و تطبیق خود با نزدیک ترین کسان خود می هراسیم! 🔹 نکند شغل ما بهانه ای برای گریز از خانه باشد! نکند شغل ما بهانه یی برای گریز از خود ما باشد! نکند ما عمیقا تنها هستیم و هنوز به درجه ای از بلوغ عاطفی نرسیده ایم که بتوانیم روابط اجتماعی و عاطفی نیرومند و بدون ترس و هراس برقرار کنیم! پس تحصیلات و دانش و تجربه کجا قرار است به کارمان بیاید؟ 🔹یادم می آید همین اواخر مقاله پژوهشی ارزشمندی را خواندم که از جوانان ایرانی پرسیده بودند بزرگ ترین معضل زندگی شما چیست و بر خلاف تصور من و شاید بسیاری از صاحب نظران، جوانان پاسخ داده بودند که مشکل اصلی و نگرانی عمده ما در زندگی نبود پول و شغل و ناتوانی در ازدواج نیست بلکه بزرگ ترین مشکل ما ضعف و ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی است! 🔹کسی که در برقراری روابط اجتماعی قدرتمند و خردمندانه شکست می خورد، در شغل خود نیز شکست می خورد و در تحصیلات خود نیز شکست می خورد و صد البته آماده ازدواج نیست. این جوان کی و کجا و چگونه و از چه راه قرار است مهارت های زندگی و هنر برقراری روابط عاطفی سالم را یاد بگیرد. آیا بهترین جا برای آن خانواده نیست؟ 🔹 اگر پدران و مادران و همسران که قرار است از زندگی لذت ببرند و لذت از زندگی را به فرزندان خود بیاموزند خود دچار مشکلات جدی در این زمینه هستند, آیا می توان به تربیت نسلی متفکر و اندیشمند و اخلاق گرا و آرمان گر و خانواده دوست و عاطفه گرا امید بست؟ 🔹 بیاید از شانس اجباری کرونا در زمینه فرصت های بیشتر با هم بودن و در کنار هم بودن بیشترین بهره را ببریم و با تغییر جدی در روابط عاطفی و عقلی با همسر و کشف کاستی ها و نواقص و یافتن راه های برون رفت از تعارض و کشمکش و بازاندیشی در رفتار خود و همسر، خانه را تبدیل به قصری زیبا و برافراشته و محیطی آکنده از شور و سرور و عشق و لذت و پاکی کنیم. 🔹بیایید کاری کنیم که خانه دوباره خانه شود. یعنی همان محیط مقدس، یعنی همان نهاد فرهنگ ساز، یعنی منزلگاه عشق، یعنی کانون فرهنگ سازی. مبادا دیر شود. و ناگهان چقدر زود دیر می شود. نوشته محمد داودی @women92

#جوجه_کشی #نسل_کشی_سیصدهزار_نفر_سالانه_در_ایران ( این فقط سقط عمدی ناشی فرهنگ غربی است که با سقط ناخواسته ناشی از سیاستهای غلط غذایی و دارویی #سازمان_کشتار_جهانی who جمعا به ۷۰۰ هزار نفر یعنی روزانه ۲۰۰۰ نفر میرسد) @women92

به هر طرف نظر کنم اثر ز روی ماه توست گر این جهان بپا شده به‌خاطر صفای توست ببین که پر شده جهان ز ظلم و جور ای عزیز بگو کدام لحظه‌ها ظهور روی ماه توست #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

ماه شعبان داره تمام میشه ، ترجمه قسمتی از دعای این ماه : معبود من؛ نهایت بریدن از غیر خودت را به من عطا کن ، چشم قلبم را به رویت انوار زیبایت باز کن تا اینکه حجاب های نور را در هم شکند، مرا به معدن عظمت خودت برسان و سیر جانم را به نقطه بی شکست پاکی هایت آویزان کن

💢کرونا؛ روایت شاهد عینی از ایتالیا 📍 مژگان نادری 18 سال در ایتالیا زندگی کرده و همسرش جزء کادر درمانی بیمارستان های ایتالیا است، اوضاع کرونا در ایتالیا را از زبان ایشان می شنویم. @women92 مذهب باعث نجات و آرامش مردم ایران شده است....

🎬 #نماهنگ 🌹 منتظر یعنی سکوت روبشکنی @women92

🔴 #سکوت_مرد_را_نشکنید 💠این اشتباه خانم‌هاست که وقتی مرد #ساکت است مدام به سمت او می‌روند و با او حرف می‌زنند. اگر او ساکت است به سکوت نیازمند است و #احترام به این سکوت یعنی صمیمیت بیشتر. 💠 البته این منافاتی با #پذیرایی و رسیدگی به همسر ندارد. فقط اجازه دهید خود از #سکوتش خارج شود. @women92

🗓 به مناسبت پنجم اردیبهشت؛ روز همدلی مؤمنانه درمقابله با کرونا: ♥️ بانوی ایران زمین! ♥️ تو از نسل شیرزنان ایرانی، که در دفاع مقدس بودند. و اینک بانو، تو❣ در لباس سفید پرستاریت‌، بیمارستان را 🏩 به خط مقدم کشورت تبدیل کرده‌ای و لباس خدمتت‌را با رنگ‌های محبت در هم آمیخته‌ای. و حال در کنار چرخ دوزندگیت، لباس رزم خدمت‌را با زمانه طرح و برش میزنی.✂️ و این تویی! بانو... که همدلی مؤمنانه‌ی تو، در ذهن تاریخ، جاودانه خواهد ماند؛ و ایران اسلامی به وجودت افتخار خواهد کرد.👏🏻💐 🎞 #حسینی_طباطبایی 🖋#گودرزی @women92

‍ ‍ 💗اميدوارم با غروب خورشيد ماه «شعبان»☀️ 💗هرآنچه قلب نازنین تون رامي آزارد غروب كند 💫 و شادي«رمضان»برشماطلوع كند☀️ و هرگز پاياني برآن نباشد.🙏 🌸پروردگارا; ما و دوستانمان را ببخش و توفیق طاعت و بندگی درماه مبارکت را به ما اعطا کن🙏 عصرتون شاد 🌹

ماه برکت ز ِآسمان آمد صوت خوش قرآن و اذان آمد تبریک به مؤمنینِ عاشق پیشه تبریکــــــــ بهار رمضان آمد 🌹پیشاپیش حلول ماه پُر برکت 🌹رمضان مبارکــــــــ التماس دعا🙏

⭕️اگر میخواید اثرگذاربودن زن رو ازش بگیرید ؛ پنهان بودن زن رو ازش بگیرید😓👆😥👆😰👆😨👆😱 ✅تا این کلیپ رو نبینید ؛ معنی این جمله👆 رو هیچ وقت نمیفهمید👍😐 @women92

🔴 از سحر قریشی ممنونم! ✍️ #مصطفی_داننده 🔸«فقط مونده این به من بگه برو»! این جمله آشنای این روزهای فضای مجازی است. کلماتی که سحر قریشی بعد از اینکه پاکبان نشسته روی صندلی پارک حاضر نشد با او عکس بگیرد، به کار برد و به او گفت «برو»! 🔸بعد از انتشار این کلیپ سیل از انتقادها به سمت سحرقریشی روانه شد. انتقادهایی که اکثر آنها درست و به‌جا بود. من در این نوشتار اما بر خلاف دیگران می‌خواهم از سحر قریشی تشکر کنم. 🔸چه خوب شد که سحر قریشی اینگونه برخورد کرد تا ما حداقل در مورد پاکبا‌ن‌ها یا همان ُرفتگرهای شهرداری حرف بزنیم و آنها را ببینیم. 🔸همه ماهایی که این یکی، دو روزه شمشیر را برای قریشی از رو بستیم، با رُفتگرها چگونه برخورد می‌کنیم؟ واقعا اگر یک پاکبان حاضر نباشد با ما عکس بگیرد با او چگونه رفتار می‌کنیم؟ 🔸آنهایی که در روزهای کرونایی ماسک و دستکش‌شان را در خیابان رها می‌کنند، حق دارند به سحر قریشی اعتراض کنند؟ آنهایی که آشغال‌هایشان را در خیابان رها می‌کنند و وقتی به آنها اعتراض می‌کنی، می‌گویند، رُفتگرِ پول می‌گیره که اینها را جمع کنه، حق دارند به سحر قریشی اعتراض کنند؟ 🔸در روزهای کرونایی کدام یک از ما وقتی رُفتگرها را در خیابان دیدیدم به آنها دست مریزاد گفتیم که وقتی ما در خانه بودیم، شهر را تمیز نگه داشتند تا بوی گند آشغال‌های دوران قرنطینه خفه‌مان نکند؟ تا توانستیم از پزشکان، پرستاران و دیگران نوشتیم، پست گذاشتیم اما رُفتگرها را ندیدیم که ندیدیم. 🔸البته خیلی تقصیر ما نیست. از روز اول جامعه به ما یاد داد که پاکبان بودن یعنی موفق نبودن، یعنی درس نخواندن، یعنی انسانی در رده‌های پایین جامعه. 🔸جامعه سال‌هاست به ما یاد داده است که بر اساس شغل، تحصیلات و ظاهر آدم‌ها به آنها احترام بگذاریم. هرچه دکترتر احترام بیشتر. به ما نگفتند به آدم‌های خوب احترام بگذاریم. دخترمان را به آدم‌های خوب بدهیم. با آدم‌های خوب رفاقت کنیم. 🔸رفتار ما با پاکبان ها و امثال آنها بیانگر یک اصل مهم است و آنهم اهمیت پول و مدرک در جامعه است. خوب بودن و انسان بودن چندان اهمیتی ندارد. ته انسان بودن می‌شود همین: «فقط مونده این به من بگه برو»! 🔸امروز که اعضای شورای شهر و شهرداری برای این پاکبان دوست داشتنی، سینه چاک می‌کنند، در این دوران چه گامی برای افزایش حقوق و ارتقای سطح زندگی این بخش از جامعه برداشته‌اند. کدام‌شان صدای این قشر شده است. کدام‌شان تلاش کرد تا این افراد در این روزهای سخت از نظر بهداشتی مشکلی نداشته باشند و سلامت‌شان تضمین شود. 🔸وقتی صدای‌مان را برای دیگران بلند می‌کنیم، قبل از آن یک یادآوری کوچک هم به خودمان بکنیم. ما با پاکبان‌ها چگونه برخورد می‌کنیم. تا حالا شده است وقتی از کنار آنها رد می‌شویم یک خسته نباشید بگوییم؟ 🔸 ممنون که یادمان انداختی این شهر پاکبان دارد. @women92

آمد رمضان، ز خواب غفلت برخیز گل کرد سپیده سعادت، برخیز بشکاف فلک را و چو حافظ ، سرمست طرحی دگر انداز و ز عادت برخیز 🍀حلول ماه مبارک رمضان ، ماه بندگی خدا مبارک باد.

ــــــــ🍃ـــــ🌸ـــــ🍃ــــــ خدایا اگر بنده‌ای بدکارم شوق رحمت دارم اشک غم می‌بارم @women92

⭐ لوح | حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ماه مبارک رمضان را «ماه فرصتها» می‌دانند. 🔺️ پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در این اطلاع‌نگاشت ۱۰ توصیه کاربردی رهبر انقلاب اسلامی را برای بهره‌برداری از این فرصت عظیم الهی مرور می‌کند. 💻 @Khamenei_ir

در گذشت عالم ربانی آیت الله امینی را به تمام جامعه علمی بخصوص محققان حوزه زن و خانواده تسلیت عرض میکنم .از دوران نوجوانی علاقه خاصی به کتب ایشان داشتم واولین توصیه ام خواندن کتابهایشان به دیگران بود. همیشه یکی از دغدغه های اصلی و همیشگی مرحوم ، مسأله «خانواده» بود. خداوند، روح ایشان را با شهدای کربلا محشور نماید. آثار و نظرات ایشان در حوزه زنان و خانواده و همسرداری جزو بهترین و خوش نگارش ترین(ساده، بیان شیوا و منطبق بر دیدگاههای عمیق اسلامی) است.برخی از کتب ایشان عبارت از: 🔻بانوی نمونه اسلام 🔻آشنایی با وظایف و حقوق زن؛ 🔻آیین همسر داری؛ 🔻جوانان و همسر گزینی؛ 🔻ازدواج، موانع و راه حل ها؛ @women92 روحشان قرین رحمت باد

دعای روز اول ماه. التماس دعا💐

فرصت ترحم ۷۲۰ ساعت فقط فرصت داریم/بیا تراحم کنیم! در غیر ماه رمضان اگر بپرسند که یک ماه چند ساعت است می‌گوییم:این چه سوالی است، من چه می‎دانم! بروید از کسی دیگر بپرسید، اما دراین ماه به ثانیه هم محاسبه می‌کنیم و می‌گوییم که۷۲۰ ساعت فقط فرصت داریم یا بهتر بگوییم: ۲۰۷۳۶۰۰ ثانیه فقط فرصت داریم، چون وقت در ماه رمضان از طلا هم با ارزش‌تر می‌شود. بی‌جهت نگردیم و مقایسه نکنیم و نپرسیم که مسلمانان دیگر کشور‌ها چند ساعت روزه می‌گیرند و ما چند ساعت روزه می‌گیریم که رمضان سریع الرتحال است.ماه رمضان یازده ماه که نیست! بر فرض اگر هم خدا یازده ماه روزه قرار می‌داد، او از عدالت خارج نمی‌شد، چون اصلاً ما برای عبادت آفریده شده‎ایم و روزه هم یکی از بهترین عبادات و طاعات است پس باید خدا را شاکر باشیم که بر ما آسان گرفته و تخفیف داده است و اساساً هدف از روزه در ماه رمضان تعذیب نفس نیست بلکه تربیت و تهذیب نفس است. در احوالات و زندگانی برخی علما و بزرگان دین هست که شش ماه در انتظار ماه رمضان می‌مانده‎اند و لحظه شماری می‌کردند و شش ماه دیگر سال دلهره این را داشتند که اعمالشان در ماه رمضان مورد قبول واقع شده است یا نه! اگر کسی بپرسد که چرا علما و بزرگان دین در این ماه خوشحال بودند؟ این پاسخ را می‌شنود که به چند دلیل واضح: اولین دلیل: آنچه از روایات فهمیده می‌شود این است که شیاطین به زنجیر کشیده می‌شوند و درب‌های بهشت باز و درب جهنم بسته می‌شوند. دومین دلیل: ماه نزول و تلاوت و فهم و درک وحفظ و تدبر قرآن است. سومین دلیل: می‌دانستند که روزه رکنی از ارکان اسلام است. چهارمین دلیل: ثواب و امتیازات و فضائل روزه داری را درک و هضم کرده بودند و نشاط در عبادت داشتند در پی رشد روحی بودند. پنجمین دلیل: فرصتی برای تعدیل مزاج و رسیدن به تندرستی و ضمانت صحت است و شهوات در آن شکسته و عقیم می‌شود. ششمین دلیل: می‎توان علاوه بر عبادات خود را به عادت‌های خوب هم عادت داد؛ و دلیل هفتم این که در خیرات با هم مسابقه داشتند. روزه‌دارن در این ماه که شرافت موضوعی و زمانی دارد، وقار و هیبت معنوی پیدا می‌کنند پس بیاییم که به‌جای تکاسل در معنویات به هیبت فوز معنوی برسیم و دراین مسابقه بی‎اشتهایی و کم اشتهایی معنوی را کنار بگذاریم. تحافظ در امور معنوی داشته باشیم تا زکی‎النفس و سلیم‎الصدرشویم که عمل‌ها تمام می‌شود و تنها جوایز و پاداش‌ها است که باقی می‌ماند وشاید آخرین ماه رمضان ما باشد. رمضان ماه فرج است نه فرجه، ماه عبادات است نه عادات و قرار نیست که فقط به فکر خوابیدن و خوردن سحری و افطاری‌های رنگارنگ و وعده‌های مقوی باشیم. قبول داریم که دنبال یک لقمه نان دویدن در ماه رمضان تشنگی می‌آورد و قبول داریم که برخی هستند که از حلال روزه می‌گیرند، اما با حرام روزه خود را افطار می‌کنند، اما این را هم قبول داریم که روزه‌داران زیاد هستند لکن پاداش روزه‌داران متفاوت است و بعضی روزه حسن می‌گیرند و بعضی دیگر روزه احسن و بعضی دیگر فقط اسمشان روزه‌دار است و به هرحال نفسی که مشتاق روزه‌داری در ماه رمضان نباشد هنوز به بلوغ نرسیده است. رمضان اسم الله است. ماه رمضان که «راء» آن یعنی رعایت حدود برای رسیدن به رحمت و جلب رافت خدایی که عاشق مخلوقات خود است، «میم» آن یعنی مجاهده و محاسبه و مراقبه برای رسیدن به مغفرت، «ضاء» آن یعنی ضمانت بهشت و «الف» آن یعنی امان داشتن زیر پرچم اسلام و رسول (ص) و ولایت اهل بیت (ع) و «نون» آن یعنی نور خدا برای شناخت راه همیشه هست. ای ماه رمضان! روزه در تو زکات نفس است. روزه در تو فرصتی برای اغتنام است. تحصیل عبادت در مدرسه فلسفه خلقت است. هم‌سفره شدن با گرسنگان است. احیا جهاد در روز با صیام و احیا جهاد در شب با قیام است. مهر پایان زدن بر سلطنت شیاطین کوچک و بزرگ در زمین است. زینت و آماده سازی خود برای حمل امانت قرآن است. اگر معذور نیستیم مامور به اکتساب خیرات هستیم. استغفار نافع و عمل صالح در تو‌ای ماه رمضان شافع ماست. تحریم نه، بیا تراحم کنیم‌ ای ماه رمضان! آرام آرام قدم بردار! بی‌تحریم، ما تو را می‌بخشیم و تو هم ما را ببخش و بیا به‌هم رحم کنیم و به‌هم مهربان باشیم و ما تو را می‌بخشیم به خاطر کوتاه بودن روز‌ها و ساعت‌ها و ثانیه‌های محدود و معدودات که گناهان در تو مغفور و سعی و تلاش در تو مشکور و بدی‌ها در تو مهجور می‌شود و خطاکاران در تو از توابین می‌شوند و تو هم ما را ببخش به‌خاطر اینکه آنگونه که باید باشیم نیستیم. @women92

بزرگترین دیواری که باید از آن بالا بروی، دیواری است که در ذهن خودت ساخته ای. اگر تو نتوانی نگرش و ذهنیت خود را کنترل کنی، در این صورت آنها تو را کنترل می کنند. احساسات منفی دقیقا مثل علف های هرز هستند که اگر آنها را از ریشه درنیاوری باز هم رشد می کنند. پس کنترل سرنوشتت را در دست بگیر. خودت را باور داشته باش، به افرادی که می خواهند تو را دلسرد کنند، محل نگذار. از افراد، اماکن و عادت های منفی دوری کن، هرگز مایوس نشو و در برابر زباله های منفی ذهنی که تلاش می کنند خودشان را به خورد تو بدهند، تسلیم نشو. @women92

«اینا واقعا خونواده ندارن؟» روزی با همسرم در یکی از پارک‌های شهر قدم می‌زدیم. دیدیم که زن سالمندی به همراه مردی میانسال و یک مرد جوان‌تر، با خشونت دختری را که ظاهری آلامد داشت کشان‌‌کشان به سمت ماشین پارک‌شده‌ای می برند. زن سالمند موهای دختر جوان را گرفته و دختر بیچاره مدام با « غلط کردم» تلاش می‌کرد تا نجات یابد ولی تلاشش بی‌فایده بود. صحنه آزاردهنده‌، و همه چیز آنقدر سریع گذشت که امکان تماس با پلیس فراهم نشد. می شد حدس زد که مسأله‌ای خانوادگی در میان است و هدف، سر به راه کردن دختری بوده که به گمانم با« آبروی خانواده» بازی کرده است. کم نیستند دختران و پسران ایرانی که در اینستاگرام ویدئوهایی از خود منتشر می‌کنند که با هنجارهای اجتماعی غالب بر جامعه ایرانی تضاد آشکار دارد. برخی از این ویدئوها فاصله چندانی با فیلم‌های اروتیک یا شهوت‌انگیز رایج در دنیا ندارند. وقتی نظرات بینندگان در پایین این ویدئوها را بررسی می‌کنیم علاوه بر حجم انبوه عقده‌گشایی‌های جنسی آقایان، یک نوع نظر جلب توجه می‌کند: «اینا واقعا خونواده ندارن؟» نکته قابل تأمل آنکه طبق انتظار، این سنخ کامنت‌ها جنسیت-محور بوده و در زیر ویدئوهای دختران بسیار بیشتر از ویدئوهای پسران است. در ضمن آقایان در زیر این ویدئوها عمدتا فانتزی‌های جنسی خود را آشکار کرده‌اند و خانمها نیز عمدتا نوشته‌اند« اینا واقعا کَس‌و‌کار ندارن جلوشونو بگیرن؟» این نوع جمله‌ها اگرچه جمله‌هایی کوتاه‌اند ولی از نظر جامعه‌شناختی جای تحلیل دارند. پرسش آن است که خانواده تا کجا و تا کِی مسئول رفتارهای اعضای خود است و تا کجا مجاز است مانع بروز رفتارهایی شود که احساس می‌کند با انتظاراتش در تضاد است؟ آیا همه اعضا در برابر رفتارِ(فرض کنید هنجارشکنانه نظیر مصرف مواد یا تعدد روابط جنسی یا...) عضو دیگر مسئولیت دارند؟ در بیشتر کشورهای جهان هنوز خانواده هسته‌ای(پدر، مادر، فرزند یا فرزندان) نوع غالب خانواده است. البته باید یادآوری کرد که جوامع، ایستا نیستند. بدون تردید هیچ جامعه‌شناسی نمی‌تواند با یقین ادعا کند که در دهه‌های آینده خانواده هسته‌ای همچنان شکل مسلط خانواده خواهد ماند. بیشتر شدن گزینه‌های «شکلِ خانواده» در پرسشنامه‌های مربوط به سرشماری‌های سراسری که در برخی کشورها به 24 نوع رسیده است خود گواه این مدعاست. اگر به سمت گذشته‌های دورتر حرکت کنیم با اشکال دیگری از خانواده مواجه می‌شویم که از جمله می‌توان به خانواده گسترده(بستگانِ نزدیک یکجانشین) و قبیله اشاره کرد. اگر نیاکان ما می‌دانستند که روزی پدیده‌ای به نام خانواده هسته‌ای ظهور خواهد کرد(امری که برای ما بسیار عادی و نرمال تلقی می‌شود) که در آن دختران بدون اینکه ازدواج کنند برای تحصیل یا کار خانواده را ترک می‌کنند و پسران به شکل خودخواسته «عزَب‌پیشگی» اختیار می‌کنند بدون تردید مانند نهنگ‌ها دست به خودکشی جمعی می‌زدند. در زندگی قبیله‌ای، جمعِ آبروی اعضا، آبروی قبیله را می‌سازد. در نتیجه «آبروریزی» هر عضوِ قبیله « بی‌آبروئیِ» کل قبیله محسوب می‌شود. به همین دلیل در قبیله با هر نوع هنجارشکنی یا رفتاری که بی‌آبروئی در پی داشته باشد به شدت برخورد می‌شود. به نظر می‌رسد که پدیده « نظارت مادام‌العمری» بر رفتار اعضای خانواده که در برخی از کشورهای جهان دیده می‌شود یادگاری به جا مانده از گذشته و به ویژه حیاتِ قبیله‌ای باشد. واکنش والدین و خواهران/برادران به «آبروریزی» عضو خانواده می‌تواند متفاوت باشد: عده‌ای به تذکری اکتفاء می‌کنند. از نظر این این گروه، نباید در تعیین رفتار و سبک زندگی عضو خانواده(هر طور که هست) پس از سن خاصی مداخله کرد. او فرد مستقلی است و می‌تواند درباره زندگی خودش تصمیم بگیرد. البته این گروه در دل نسبت به هر آنچه عضو خانواده انجام می‌دهد بی‌تفاوت نیستند ولی فردیت عضو خانواده را به رسمیت شناخته اند. باید یادآوری کرد که در این شکل از خانواده، معمولا استقلال اجتماعی فرزندان با استقلال اقتصادی و فیزیکی(خانۀ مستقل) آنان همراه است. گروه دوم با توسل به اقدامات عملی (خشونت‌آمیز یا مسالمت‌جویانه) تلاش می‌کنند تا از «آبروریزی» عضو خانواده جلوگیری کنند. اینان بر دوش خود وظیفه‌ای مادام‌العمر در قبال عضو احساس می‌کنند. آبروی هر عضو را آبروی خانواده می‌دانند و احساس می‌کنند که باید از آبروی خانواده محافظت کنند. مثالی که در ابتدای نوشته آوردم از این سنخ است. ▪️فردین علیخواه- @women92

Photo from Zahereh @women92

#معرفی_کتاب 📗جنس اول تواناییهای زنان برای دگرگونی جهان هلن فیشر در کتاب «جنس اول؛ توانایی‌های زنان برای دگرگونی جهان» نشان می‌دهد که چطور زنان با استعدادهایی که دارند، دنیای آینده را شکل می‌دهند و به رهبران دنیای جدید تبدیل می‌شوند. فیشر برخلاف خیلی از مدافعان حقوق زنان، تلاش نمی‌کند تا برابری زنان و مردان را ثابت کند؛ بلکه می‌خواهد براساس آمارها و مطالعات علمی، نقاط قوت زنان را به آنها بشناساند. او برای رسیدن به این هدف، هرگز مردان را به عنوان گروهی متخاصم درنظر نگرفته و نکوشیده توانایی‌ها و قابلیت‌های آنها را نادیده بگیرد. فیشر کتابش را با این پرسش تاریخی سیمون دوبوار، «زن چیست؟» آغاز می‌کند. پرسشی که دوبوار در سال ۱۹۴۹ در کتابش «جنس دوم» مطرح کرد. در ادامه با عقیده دوبووار که می‌گوید زن از شکم مادر زن به دنیا نیامده بلکه محصول نیروهای اجتماعی و اقتصادی است مخالفت می‌کند و می‌گوید: «طی میلیون‌ها سال زنان و مردان مسئولیت‌های مختلفی بر عهده داشته‌اند، مسئولیت‌هایی که نیازمند مهارت‌های متفاوتی نیز بوده‌اند. با گذر قرون متمادی و انتخاب طبیعی قوی‌ترها، تفاوت‌های ظریفی در مغز زنان و مردان پدید آمد. در حقیقت می‌توان گفت یک زن به هنگام تولد، زن به‌ دنیا می‌آید.» نویسنده در شش فصل نخست کتاب با اتکا به یافته‌های علمی مربوط به مغز، اطلاعاتی از فرهنگ‌های مختلف و شواهدی از علوم انسان‌شناسی، روانشناسی، جامعه‌شناسی، نژادشناسی و سایر علوم رفتارشناسی و زیست‌شناسی به بررسی تفاوت‌های میان زنان و مردان می‌پردازد. مباحث هر فصل به این تنوع‌های بیولوژیکی اختصاص دارد و نشان می‌دهد که چگونه استعدادهای ویژه زنان به‌تدریج بر بعضی از بخش‌های جامعه تأثیر می‌گذارد. نویسنده برای روشن‌تر شدن هر بحث از تأثیراتی که زنان در زمینه‌هایی چون رسانه‌ها، تحصیلات، مشاغل خدماتی، حقوق، پزشکی، سازمان‌های صنفی، دولت، و نهادهای مدنی برجای گذاشته‌اند و یا خواهند گذاشت، مثال‌هایی مطرح کرده‌ است. در فصل‌های پایانی از تغییراتی که زنان پولساز و غیروابسته در الگوهای سنتی ازدواج و روابط میان زن و شوهرها پدید می‌آورند، سخن می‌گوید و امید به آینده‌ای که زنان خواهند ساخت. @women92

کرونا در سال ۲۰۱۲ 👇👇@women92