#داستان
قاسم بن عبد الرحمن زیدی مذهب گوید:
به بغداد رفته بودم.
روزی حضرت جواد (ع ) را در معبری دیدم ک بر استر نر یا ماده ای سوار است و به پیش می آید.
با خود گفتم:
خدا شیعه را از رحمت خود دور کند که می گویند خدا اطاعت این شخص را واجب کرده است.
حضرت جواد (علیه السلام) متوجه من شد و فرمود:
ای قاسم بن عبد الرحمن! نخوانده ای که خداوند متعالی می فرماید:
🔹« ابشرا منا واحدا نتبعه انا اذا لفی ضلال و سعر»
📚سوره #قمر/ ایه 24
🔸 (طایفه ثمود نیز انذارهای الهی را تکذیب کردند و گفتند) آیا ما از بشری از جنس خود پیروی کنیم؟ اگر چنین کنیم در گمراهی و جنون خواهیم بود.
با خود گفتم: به خدا این ساحر است.
حضرت باردیگر متوجه من شده و فرمود:
آیا نخوانده ای که خداوند متعال می فرماید:
«ءالقی الذکر علیه من بیننا بل هو کذاب اشر»
📚سوره #قمر- 25
🔸 که قوم ثمودگفتند آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟ نه، او آدم بسیار دروغگوی هوسبازی است.
با دیدن این اعجاز از عقیده خود برگشته، شهادت دادم که او حجت خدا بر خلق است و به امامت وی معتقد شدم _
@ya_mahdi_raz313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
برای امام زمانم چه کنم؟
موج‌های آخری آخرالزمان
سحرشدن چشم‌ها
#امام_زمان
@ya_mahdi_raz313
#تلنگر
هیزم های بزرگ را با هیزم های
کوچک و ریز روشن می‌کنند.
گناهان بزرگ هم با گناهان کوچک شروع میشوند.
به همین خاطر است که قرآن کریم
روی گناهان ریز و کوچک حساسیت
نشان داده است و میگوید:
اگر به سراغ شر و شرارت بروید هر چندکم و ناچیز باشد،نتیجه آن را خواهید دید.
{ وَ مَن یَعمَل مِثقَالَ ذَرَّهِِ شَرَّا یَرَهُ}
↻ #تلنگر‹.💛.›
اگࢪآقا‌اباالفضل‌العباس
از‌ما‌سوال⁉ڪنند:
من‌بࢪاےیاࢪے‌ڪࢪدن‌امامم‌از‌آب‌گذشتم
دستهایمࢪا‌دادم
چشممࢪا‌دادم،تیࢪࢪا‌با‌چشمم خࢪیدم،تیࢪهاࢪا‌با‌جانو‌دل‌قبول‌ڪࢪدم💔!
ولے‌دست‌ازیاࢪےامام‌زمانم‌بࢪنداشتم،🌱
شما‌بࢪاےامام‌زمانتان‌چڪاࢪکردید🖤
چہ‌جوابے‌داࢪیم‌بدهیم💔
آیا‌بخاطࢪامام‌زمانمان‌از‌یڪ گناه
گذشتہ‌ایم—⁉
⚠️#حواسمون‌باشہ به دل #امام_زمان
هرگناه=اشک مهدی فاطمه(عج)...
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه‌السلام :
معاشِرَ شيعتِنا ،أمّا الجنّةُ فلَن تَفوتَكُم سَريعا كانَ أو بَطيئا، ولكنْ تَنافَسُوا في الدَّرَجاتِ .
اى شيعيان ما! شما بهشت را هرگز از دست نمى‌دهيد، چه شتاب كنيد و چه كندى، اما براى رسيدن به درجات آن با هم رقابت كنيد .
بحار الأنوار 74/308/61.
دکّان‌های عرفان و صوفی تعطیل ⛔️
عَنْ مُعَاوِیَهًَْ بْن عَمَّارٍ عَنْ آيَةُ اَللهِ اَلْعُظْمَى اَلْإِمَامُ اَلصَّادِقُ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ فِی قَوْلِهِ اذْکُرُوا اللهَ ذِکْراً کَثِیراً قَالَ إِذَا ذَکَرَ الْعَبْدُ رَبَّهُ فِی الْیَوْمِ مَرَّهًًْ کَانَ ذَلِکَ کَثِیراً.
معاویه‌بن‌عمّار گوید حضرت آیت الله العظمی امام صادق صلوات الله علیه درباره‌ی سخن خداوند عزّوجلّ اذْکُرُوا اللهَ ذِکْرًا کَثِیرًا فرمودند : هرگاه بنده‌ای هر روز یک‌بار خدای خویش را یاد نماید ذکر او ذکر کثیر خواهد بود.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۰۰
مستدرک الوسائل ، ج۵، ص۲۹۳
بحار الأنوار، ج۹۰، ص۱۶۰
استدلال فوق‌العاده امام صادق علیه‌السلام در مناظره با ابوحنیفه و بیان عظمت رسول الله صلی الله علیه و آله
ذَکَرُوا أَنَّ أَبَا حَنِیفَةَ أَکَلَ طَعَاماً مَعَ الْإِمَامِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فَلَمَّا رَفَعَ الصَّادِقُ ع یَدَهُ مِنْ أَکْلِهِ قَالَ الحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ اللَّهُمَّ : "هَذَا مِنْکَ وَ مِنْ رَسُولِکَ" ص فَقَالَ أَبُو حَنِیفَةَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَ جَعَلْتَ مَعَ اللَّهِ شَرِیکاً فَقَالَ لَهُ وَیْلَکَ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى یَقُولُ فِی کِتَابِهِ "وَ ما نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ" وَ یَقُولُ فِی مَوْضِعٍ آخَرَ "وَ لَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا ما آتاهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَیُؤْتِینَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ رَسُولُهُ" فَقَالَ أَبُو حَنِیفَةَ وَ اللَّهِ لَکَأَنِّی مَا قَرَأْتُهُمَا قَطُّ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ وَ لَا سَمِعْتُهُمَا إِلَّا فِی هَذَا الْوَقْتِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع بَلَى قَدْ قَرَأْتَهُمَا وَ سَمِعْتَهُمَا وَ لَکِنَّ اللَّهَ تَعَالَى أَنْزَلَ فِیکَ وَ فِی أَشْبَاهِکَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها وَ قَالَ کَلَّا بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یَکْسِبُون.
روزی ابوحنیفه با امام صادق علیه السلام بر سر سفره بودند ؛
هنگامی که غذا خوردن امام صادق علیه السلام تمام شد فرمودند: «سپاس مخصوص خدای جهانیان است... خدایا این طعام از جانب تو و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تو برای ما آمده».
ابوحنیفه اعتراض کرد: «ای اباعبدالله آیا برای خدا شریک قائل شدی؟».
امام فرمودند:
«وای بر تو! همانا خداوند در کتاب خود در آیه ۷۴ سوره توبه فرموده است: «وهرگز درصدد انتقام برنیامدند مگر بعد از آنکه خدا و رسولش ایشان را از فضل خود بی نیاز کردند» ،
یا در آیه ۵۹ سوره توبه نخوانده ای: «اگر ایشان به آن چه که خدا و فرستاده او عطا کردند راضی شوند و بگویند تکیه گاه ما خداست ، خداوند و فرستاده اش به ما از فضل الهی می دهند».
پس ابوحنیفه گفت: «گویا من این دو آیه را از کتاب خدا نخوانده ام و نشنیده ام جز همین الآن».
امام فرمود: «بلکه تو آن دو آیه را خوانده ای ولی خداوند درباره تو و امثال تو نازل فرموده است: «آیا بر دلهایشان قفلی زده شده؟» یا (اعمال ایشان بر دلهایشان زنگار زده)».
کنز الفوائد، طبع دارالأضواء، جلد ۲، صفحه ۳۶-۳۷
@ya_mahdi_raz313