💧یارم به یک لا پیرهن، خوابیده زیر نسترن ترسم که بوی نسترن، مست است و هُشیارش کند 💧از نُکهت گُل دوختم، پیراهنی بهر تنش از بس لطیف است آن بدن، ترسم که آزارش کند

🌺 کودکی و نوجوانی من در خیابان انقلاب تهران، جا مانده؛ در راسته ی کتابفروشیها ... هنوز هم که گاهی گذرم به آن جا می خورد، می بینمش ... 🌺 - - - - - - - - - - - - - 💧ملالی نیست جز گم شدن گاه به گاهِ خیالی دور، که مردم به آن "شادمانیِ بی سبب" می گویند ... 💧... نامه ام باید کوتاه باشد؛ ساده باشد؛ بی حرفی از ابهام و آینه. از نو برایت می نویسم: "حال همه ی ما خوب است" ( اما تو باور نکن! )

🌸 إِي وَ رَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌ‌ ( یونُس:۵۳ )

🌺 بانوان نبینند: عذاب پیداشدن قرآن در خانه! 🌺 🙈 دیدن عذاب مردی - در همین چین - تنها به جرم این که قرآنی در خانه اش پیدا شده، ما را شکرگزار این نعمت می کند که دست کم می توانیم این کتاب را با خود داشته باشیم. ☘ گرچه در هیچ بُقعه ای از بِقاع زمین، به فرمانهای کتاب خدا عمل نمی شود.

🌺 و مولانا بهجت - خاکش سیراب باد - می فرمود: این دعاها را محدود به زمان و مکان نکنید! مناجات مسجد کوفه را در غیرآن مسجد هم می شود خواند و ...

🌺 نطنز؛ اَبیازن؛ امامزاده سلطان حسین علیه السلام. 🌸 در آزادراهِ اصفهان - نطنز، کنار جاده، نزدیک روستای ابیازن، مزار باصفای امامزاده سلطان حسین قرار دارد که اهالی آن جا و اولیای امور! به اشتباه وی را همان امامزاده حسین ( فرزند بی واسطه ی امام هادی علیه السلام ) می دانند! 💧در حالی که آن امامزاده حسین ( که عموی امام زمان است ) در سامرّاء و نزد دو امام عسکری - علیهماالسلام - دفن شده است. (منتهی الآمال،ج۲،ص۵۵۱ومفاتیح الجنان،ص۵۲۱) 💧بر تابلوئی در بارگاه این امامزاده ی مدفون در ابیازن، داستان شهادت او را نوشته اند ( که باید بررسی شود. ) 💧بقعه اش باصفا و ساخته ی روزگار صفوی و بازساخته در روزگار قاجار است.

🌺 کاشان؛ مزار عالم ربانی: ملا محسن فیض. 🌸 مرحوم آیه الله بهجت درباره ی کتاب 'مَفاتِیحُ الشَّرائِعِ' فیض می فرمود: " بنده کتابی که هم استدلالش کامل باشد و هم مختصر باشد و هم روایتها و فتواها را داشته باشد، مانند کتاب 'مَفاتیحُ الشّرائع' ندیده ام؛ خیلی کتاب خوبی ست برای این که انسان همیشه همراه خود داشته باشد و ... این کتاب متن درس خارج فقه آیه الله میرزاجواد ملکی تبریزی بود." 💧و مرحوم آیه الله بهاءالدینی هرگاه به کاشان می رفت، ابتدا به زیارت فیض کاشانی رفته و می فرمود: "فیض مرد بزرگی ست و کمتر کسی به جامعیت اوست و در جنبه های ولائی هم خیلی قوی بوده." (سیری در آفاق،ص۲۶۸و۲۶۹) 💧او نزدیک به ۱۰۰ کتاب و رساله نوشته است؛ افزون بر آنچه نام برده شد، تفسیر 'صافی' و 'اصفی' و 'المحجّه البیضاء' و 'الوافی' هم از کتابهای اوست. 💧مرحوم فیض همزمان با شیخ حُرّعامِلی بود و هر دو، کتابهای چهارگانه ی شیعه را تقریباً یک کاسه کرده و در یک کتاب نوشتند؛ فیض نام کتاب خود را "الوافی" گذاشت و شیخ حُرّ، "تفصیل وسائل الشیعه". 💧'الوافی' همه ی آنچه در کتابهای چهارگانه است، جمع کرده و بخشهای نیازمند به توضیحش را توضیح داده اما 'تفصیل الوسائل' روایتهای معارفی را نیاورده و تکیه اش بر روایتهای فقهی، آن هم به ترتیبی که "شرائع الاسلام" مباحث فقهی را دسته بندی کرده، می باشد و جائی را هم توضیح نداده. بر این پایه، 'تفصیل الوسائل' بیشتر به کار کسی که دنبال فرعهای فقهی ست می آید اما 'الوافی' مورد نیاز کسی ست که خواهان همه ی آموزه هاست. 💧بی بادگان! چو مستیِ تان آرزو شود آئید و خاک مقبره ی فیض، بو کنید.

☝️🌸 تا کنون سه بار ( در ۱۲ مرداد ۹۷ و ۱۲ اردیبهشت ۹۸ و ۲۷ بهمن ۱۴۰۰ ) توفیق زیارت مرقدش دست داده و پشت در بسته ی بقعه اش، نشستم به تعظیم و امید و درخواست. 💧مرحوم آیه الله بهجت تفسیر او ( مَنهَجُ الصّادِقِینَ را که فارسی ست ) معتبر دانسته و خواندش را به کسانی که عربی نمی دانند، سفارش کردند. 💧از نیای آیه الله ابوالحسن شعرانی ست. 💧مُلّا فتح الله کاشانی را می گویم...