♨️ هدف اصلی ابلیس از وسوسه‌ی آدم و حوا یک چیز بود: "نمایان کردن شرم‌گاه انسان"؛ فوسوس لهما الشیطان لیبدی لهما ماوری عنهما من سواتهما(اعراف/۲۰) پس شیطان، آن دو را وسوسه کرد تا آنچه از "شرمگاه" بدنشان بر آنان پوشیده بود، نمایان کند! عجیب است! شیطان می‌خواست ثابت کند که انسان مخلوق والا و برتر و شایسته‌ی سجده نیست. انسان مخلوقی کم ارزش چون سایر حیواناتی است که پیشتر خلق شده‌اند. پس برای اثبات حرفش کاری کرد که "شرم‌گاه" انسان نمایان شود. شیطان می‌دانست آنچه انسان را از حیوان متفاوت می‌کند "حیا" و پوشیدگی انسان است. موجودات دیگر هم می‌خوردند و آمیزش می‌کردند و حیات داشتند، ولی "شرم" و "حیا" نداشتند و این نشانه‌ای بر روح خداوند بود که در انسان دمیده شده و گواه عقل و ایمان بود. پس خداوند آنگاه که آدم توبه کرد، "لباس" را برای پوشاندن بهترین مخلوقش نازل کرد تا نشانه‌ای باشد بر برتری او: "قد انزلنا علیکم لباساً يواري سوئاتكم و ريشاً و لباس التقوا ذالک خیر" : ای فرزندان آدم! ما لباسی برای شما نازل کردیم که شرمگاهتان را می‌پوشاند... و لباس تقوا بهتر است (تا زشتی‌های باطنی شما را بپوشاند) و چنین است که فرمود: «لَا إِیمَانَ لِمَنْ لَا حَیَاءَ لَه‏ و «اَلْحَياءُ هُوَ الدينُ كُلُّهُ» #یادگاری #وحید_یامین_پور @yadegarii

♨️ کشف و مطالبه‌ی بهترینِ مطلق کار سختی نیست. اما خردمند باید بهترینِ ممکن را انتخاب کند. در مقام "مطالبه" بد نیست که بهترینِ‌مطلق مطالبه بشود؛ اما مقام "بصیرت"، یعنی شناخت امکان‌ها و شرایط انتخاب و "بهترینِ ممکن". #یادگاری #وحید_یامین_پور @yadegarii

♨️ هر آنچه که هست، در نسبت به نحوه‌ی بودن ما در هستی معنا پیدا می‌کند. جهان، چیزی در مقابل من و بیرون از من نیست، عالم آن چیزی است که بر ما ظاهر شده. فرمود: کنت کنزاً مخفیاً فاحببت ان اعرف. اگر انسان خلق نمی‌شد، عالم به ظهور نمی‌رسید، منکشف نمیشد. عالم فقط برای انسان منکشف می‌شود و نه برای هیچ موجود دیگری. اینکه ما جهان را چگونه ببینیم و هرچیزی را -خودمان را، روابط خانوادگی‌مان را، آينده‌مان را، زیبایی و زشتی را، شهر و خانه‌مان را و... - چگونه ببینیم و درک کنیم، به نحوه قیام و ایستادن ما در عالم (existence) مربوط است. اما ما در غفلت از این قیام هستیم. چه چیز می‌تواند واسطه انفتاح و انکشاف و ظهور عالم بر ما باشد؟ ما در عالم‌ِجدید دچار زکام و ضعف بینایی شده‌ایم، رایحه و رنگ عالم را نمی‌بینیم. شعر و هنر می‌تواند واسطه انکشاف عالم و بینایی دوباره ما باشد. شاعری کاری پیامبرانه است. تذکّر راهی است که باید طی شود و بدون آن، سرنوشت ما سرگردانی و گیجی است. #یادگاری #وحید_یامین_پور @yadegarii

♨️ جهان و تحولاتش به شکل عجیبی به سمت مشترک شدن سرنوشت انسان‌ها سیر می‌کند؛ به سمت دردها و دلمشغولی‌های مشترک. هر معرکه‌ای دو جبهه دارد و هر انسانی یا این سو است یا آن‌سو. همه اینها مقدمه یک اتفاق جهانی است که مسئله مشترک انسان و تاریخ را برای همیشه حل خواهد کرد. آخرین تیری که در چلّه‌ی کمان خلقت نهاده می‌شود، آن‌هنگام شلیک می‌شود که همه‌ی انسان‌ها معرکه‌ی حقیقی و دو سوی حق و باطل معرکه را بشناسند و هیچگاه در تاریح مثل امروز چنین نبوده است. فرزندی که در زهدان تاریح منتظر تولد است، با درد بسیار متولد می‌شود. دردهای بزرگِ الان مقدمه فتوحات بزرگ آینده است. #یادگاری #وحید_یامین_پور @yadegarii

♨️ تکنولوژى جدید حاصل چیست؟ به تعبیر هایدگر تکنولوژی حاصل انکشافی خاص برای انسان است؛ حاصل نگاه به طبیعت به عنوان منبع تامین کننده انرژى. این نگاه خاص بشر جدید، از رابطه‌ای تازه میان بین انسان و طبیعت حکایت می‌کند. هایدگر این رابطه را "تعرض" و "تصرفِ بى‌امان" می‌داند. نوعی در افتادن با همه‌ی اشیاء به عنوان "منبع" به قصد مصرف آن. "علم جدید" الهام گرفته از این نگاه تکنولوژیک به جهان است. طبیعت از نیروهاى محاسبه‏پذیری تشکیل شده که به ما امکان کشف و سپس تسخیر و تصرف را می‌دهد. زمین دیگر مکان زندگی ما نیست؛ بلکه مجموعه‌ای از "چیزهای به درد بخور" است که بناست روزی مصرف شود. کوهستان و رودخانه و جنگل، همه منبع تسخیر و تصرف انسان جدید اند نه اقامتگاه انسان روی زمین. انسان جدید، بی‌خانمان و آواره است. هایدگر در پیامی به مردم زادگاهش می‌نویسد: "بیاندیشید که آیا در روزگار تمدن یکسان ساز تکنیکی، هنوز خانه‌ای برای زیستن وجود دارد؟" این عجیب‌ترین بلایی است که بشر جدید را گرفتار کرده؛ مواجهه با هر چیزی به عنوان ابژه‌ی تسخیر و مصرف. وقتی انبوه زائران را در مماس‌ترین حالت به نقطه‌ی قدسی اعتاب مقدس می‌بینم که موبایل به دست در تقلا برای گرفتن سلفی با ضریحِ یک قدّیس هستند، می‌پرسم حتی زیارت، حتی باطنی‌ترین دقایق در ملکوتی‌ترین جغرافیا هم "مصرف" می‌شود. آن لحظه را ثبت می‌کنند تا در نمایشگاهی مثل شبکه‌های اجتماعی یا در یک مهمانی مجازی آنرا مصرف کنند. #یادگاری #وحید_یامین_پور @yadegarii

♨️ پیشتر ماشین‌ها انسان را از زحمت و رنج کار با دست رها کرده‌اند و حالا شبکه‌های اجتماعی انسان را از اندیشیدن معاف می‌کنند. اطلاعات به جای تفکر و انباشت وانمایی‌ها به جای تاریخ. از انسان چه می‌ماند؟ #هایدگر #بودریار #رسانه #یادگاری #وحید_یامین_پور @yadegarii