✡ فرانسیس بیکن و انجمن سلطنتی (۵) 1⃣ تأسیس #انجمن_سلطنتی لندن سرآغاز تحولی جدی در حوزه‌های علمیه بریتانیا، به‌ویژه آکسفورد و کمبریج، است. پیشینهٔ حوزهٔ آکسفورد به سدهٔ ١٢ و حوزهٔ کمبریج به سدهٔ ١٣ میلادی می‌رسد. معهذا، این دو نهاد تعلیم و تعلّم، به‌سان سایر نهادهای مشابه در اروپا، تنها در سده‌های ١٧ و ١٨ به‌تدریج به کانون‌های جدّی علمی بدل شدند و تدریس و تحقیق در شاخه‌های متنوع علوم را آغاز کردند. 2⃣ برای نمونه، کتابخانه بادلین آکسفورد را، که امروزه به‌دلیل انبوه نسخ کهن کمیاب و نایاب آن شهرت جهانی دارد، سِر توماس بادلی، از درباریان الیزابت تودور و جیمز استوارت، در سال ١۶٠٢ بنیان نهاد. مع‌هذا، در سده‌های ١٨ و ١٩ و همپای گسترش امپراتوری جهانی بریتانیا بود که سیل نسخ خطی از هر گوشهٔ عالم به‌سوی این کتابخانه روان شد. این نیز تحقق یکی دیگر از آرمان‌های #فرانسیس_بیکن در رسالهٔ #آتلانتیس_نو بود. 3⃣ برخی محققین، تأسیس #فراماسونری در اوایل سده ١٨ را تحقق آرمانی می‌دانند که فرانسیس بیکن در رساله‌ی آتلانتیس نو بیان داشته است. این نهاد نیز، چون #خانه_سلیمان بیکن، مجمعی از نخبگان بود که به کار ساختن دنیای نو مشغول بودند. گروهی از اعضای انجمن سلطنتی لندن در تأسیس این نهاد نقشی مؤثر داشتند. 4⃣ کم و کیف پیوند اولیهٔ فراماسونری با انجمن فوق روشن نیست؛ ولی در این تردید نیست که برخی از اعضای انجمن سلطنتی از بنیانگذاران و اعضای #گراندلژ انگلستان بودند. بیهوده نیست که فراماسون‌ها سِر #رابرت_مورای، یکی از بنیانگذاران و اولین رئیس انجمن سلطنتی (١۶۶۶)، و تعدادی دیگر از اعضای نامدار این انجمن، چون #اسحاق_نیوتون، را از پیشکسوتان فراماسونری می‌دانند. این در حالی است که در دوران حیات برخی از ایشان، مانند مورای، نهادی به‌نام "فراماسونری" وجود نداشت! ✍ استاد عبدالله شهبازی / زرسالاران یهودی و پارسی، جلد٣، صفحات ٣٠۶-٣١٣ ✅ اندیشکده مطالعات یهود