باسلام
هر روز را با یاد شهدا آغاز کنیم
🌷 بسیجی شهید علی پوریانی
🌷 تولد ۱۰ خرداد ۱۳۵۰ گلوگاه استان مازندران
🌷 شهادت ۶ اردیبهشت ۱۳۶۶ ارتفاعات ماووت کردستان عراق
🌷 سن موقع شهادت ۱۶ سال
🌷 امروز سالگرد شهادت این شهید عزیز میباشد
✍ بخشهایی از وصیتنامه این شهید عزیز
✅ شهادت ارثی از امام حسین(ع) است که به ما رسیده است، چرا که او معلم شهادت بود.
✅ او درس شهادت را به ما آموخت. او به ما آموخت که انسانیت انسان در شهادت شکوفا می شود.
✅ او به ما آموخت وقتی که مکتب نیاز به خون دارد و مکتب حفظ نمی شود مگر با نثار خون، و ما باید خون دهیم، چرا که خون زنده کننده حق است.
✅ ای مسلسلها، ای تیرها، و ای منافقین و کفار با اسلحه تان مرا تکه تکه کنید، چرا که با کشته شدن من، انقلاب اسلامی حیات می گیرد و می رود و امیدی تازه به مستضعفین جهان می بخشد
✅ جامعه انسانی که به بی تفاوتی پیش می رود و از جوشش انقلابی باز می ایستد، این خون شهید است که به جامعه تحرکی تازه می بخشد و بی تفاوتیها را نابود می کند و جوشش تازه به انسان های بی تفاوت می دهد
🤲 هدیه به ارواح طیبه شهدا، امام شهدا و شهدایی که امروز سالگرد شهادتشان میباشد و این شهید عزیز فاتحه با صلوات
🤲 دعای این شهید عزیز بدرقه امروزتان ان شاء الله
@yamahdi_entezar
💠 به نام یگانه لایق پرستـش!
السلام علی الحسین
و علی علی ابن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین
سلام، پنج شنبه تون پر از امید
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
✅ ذکر روز پنجشنبه :
لااِلهَ اِلَّا الله المَلک الحقُّ المُبین
( معبودی جز خدا نیست پادشاه حق آشکار ) ۱۰۰مرتبه.
💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن
آیات صفحه🌹( ۸ )🌹
نیت: برطرف شدن موانع ظهور موفورالسرور امام زمان(عج)
☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
🆔@yamahdi_entezar
4_5836893162655713071.mp3
966.7K
🔸ترتیل صفحه ۸ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده
🔸مقام : ماهور
🛑 فایل بدون ترجمه
☘️☘️☘️☘️
🆔 @yamahdi_entezar
4_5836893162655713072.mp3
1.98M
🔸ترتیل صفحه 8 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام ماهور
🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه
☘️☘️☘️☘️
🆔 @yamahdi_entezar
قرآن ترجمه المیزان
سوره 2
سوره مبارکه البقرة
صفحه 8
وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ (49)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که شما را از فرعونيان نجات داديم که آن عذاب سخت را بر شما تحميل مى کردند; پسرانتان را سر مى بريدند و زنانتان را زنده مى گذاشتند و در اين، امتحانى بزرگ بود از جانب پروردگارتان. (49)
وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (50)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که بخاطر شما آن دريا را شکافتم پس شما را نجات داديم و فرعونيان را غرق کرديم در حالى که شما ناظر بوديد. (50)
وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ (51)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که با موسى چهل شب وعده گذاشتيم، سپس شما آن گوساله را ]معبود[ گرفتيد در حاليکه ظالم بوديد. (51)
ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (52)
سپس شما را بعد از آن عفو کرديم باشد که سپاسگزارى کنيد. (52)
وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (53)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که به موسى کتاب و فرقان داديم باشد که هدايت يابيد. (53)
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (54)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! همانا شما با بر گرفتن آن گوساله ]به پرستش[ بر خود ستم کرديد، پس به درگاه آفريننده خود توبه کنيد و ]با رياضت،[ نفس کشى نمائيد که اين نزد آفريننده شما برايتان بهتر است ]و شما به اين دستور عمل کرديد[ پس توبه شما را پذيرفت، همانا او بسيار توبه پذير و رحيم است. (54)
وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (55)
و ]ياد کنيد[ وقتى را که گفتيد: اى موسى! ما سخن تو را باور نمى کنيم تا اينکه خدا را آشکارا ببينيم، پس صاعقه شما را فرا گرفت در حاليکه شما نظاره مى کرديد. (55)
ثُمَّ بَعَثْنَاكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (56)
سپس شما را بعد از مردنتان برانگيختيم باشد که سپاسگزارى کنيد. (56)
وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (57)
و ابر را بر شما سايبان ساختيم و منّ و سلوى ب شما نازل کرديم; بخوريد از غذاهاى دلپذيرى که به شما عطا کرده ايم. ]امّا آنان ناسپاسى کردند [و به ما ستم نکردند بلکه به خودشان ستم مى کردند. (57)
🆔 @yamahdi_entezar
نکته تفسیری صفحه ۸:
روزگار سیاه بنی اسرائیل: .
پس از آنکه حضرت یوسف علیه السلام ، وزیر پادشاه مصر شد، پدر و مادر و برادرانش را همراه دیگر اعضای خانواده از سرزمین قحط زده ی کنعان به مصر کوچ داد و آنان را در کنار رود نیل ساکن کرد.[1] دو سال بعد، حضرت یعقوب علیه السلام جان به جان آفرین تسلیم کرد.[2] لقب حضرت یعقوب، اسرائیل بود. در زبان عبری، «اِسر» به معنای «عبد»، و «ئیل» به معنای «الله» است. پس اسرائیل به معنای عبدالله و بنده ی خدا است. [3]
حضرت یعقوب علیه السلام ، ده پسر داشت که از ایشان، جمعیت زیادی به وجود آمد. آنان که همگی از نسل حضـرت یعقوب بودند، به «بنی اسرائیل» یعنی فرزندان حضرت یعقوب معروف شدند. تا زمانی که حضـرت یوسف علیه السلام زنده بود، بنی اسرائیل زندگی آسوده ای داشتند. هنگامی که مرگ حضرت یوسف فرا رسید، پیروان و خاندانش را نزد خود جمع کرد و به آنان خبر داد که به زودی رنجهای طاقت فرسایی سراغشان می آید و آنان در سختی خواهند بود تا این که پیامبری از نسل«لاوی بن یعقوب» آشکار شود و بنی اسرائیل را نجات دهد.[4] پس از وفات حضـرت یوسف علیه السلام ، بسیاری از اشراف و سران مصر که در پیامبری حضرت یوسف شک داشتند، از راه و روش آن حضرت بازگشتند و دوباره آیین شرک و بت پرستی را از سر گرفتند.[5] حسادت اینان به حضرت یوسف علیه السلام و تعصبهای جاهلانه شان باعث شد که بنی اسرائیل را به جرم این که مردم اصیل مصر نیستند ، انسان های پست تری بدانند و آنها را خدمتکاران و بردگان خویش بشمارند.[6] بدین ترتیب، پیشگویی حضرت یوسف علیه السلام به وقوع پیوست و روزگار سخت بنی اسرائیل آغاز شد و این دوران بردگی، حدود چهارصد سال طول کشید.[7] پادشاهان(فراعنه) مصر، ساکنان آن را به دو گروه مشخص تقسیم کرده بودند: «قبطیان» که بومی آن سرزمین بودند و تمام وسایل رفاهی و کاخ ها و ثروت ها برای آنان بود؛ و «سبطیان»، یعنی مهاجران بنی اسرائیل که در چنگال قبطیان گرفتار بودند و چون غلام و کنیز خدمت می کردند. در این سالها، فقر و محرومیت، سراسر وجود بنی اسرائیل را گرفته بود و بی آن که مزد و بهره ای داشته باشند، سخت ترین کارها بر دوش آنان قرار داشت. تاریخ، حرفهای زیادی در بارهی ظلم های قبطیان به بنی اسرائیل دارد. گفته اند که یکی از فراعنه ی مصر، برای ساختن قبری هرمی برای خود، یکصدهزار برده را در طول بیست سال به کار گرفت، و در این ماجرا، هزاران نفر از آنان به ضرب شلاق یا از فشار کار به قتل رسیدند.[8]
سخت ترین سالهای بنی اسرائیل امّا سالهای پایانی آن دوران بود. ماجرا از یک خواب شروع شد. فرعون، پادشاه بیرحم مصر، شبی در خواب دید که شعله ی آتشی از بیت المقدّس برخاست، تمام خانه های مصر را فرا گرفت و همه ی خانه های قبطیان را سوزاند؛ ولی خانه های بنی اسرائیل سالم ماند. او از کسانی که تعبیر خواب می کردند، در این باره توضیح خواست و آنان گفتند: مردی از بنی اسرائیل متولّد می شود که تو و حکومتت را نابود خواهد کرد. در پی این ماجرا، فرعون دستور داد که سر تمام پسران بنی اسرائیل را جدا کنند و دختران را برای خدمتکاری زنده نگه دارند.[9] آن سالها، ظلم و بیداد فرعون و فرعونیان و مظلومیت بنی اسرائیل در اوج بود. ولی خواست خدا این بود که رؤیای فرعون به حقیقت بپیوندد و بینی آن پادشاه متکبّر به خاک مالیده شود. از این رو موسی بن عمران مخفیانه به دنیا آمد و به طرزی عجیب به قصر فرعون وارد شد و در آن پرورش یافت؛ امّا پس از چهل سال، همچون رعدی از آسمان بر آن قصر ستم فرود آمد و بنی اسرائیل را از چنگال فرعونیان نجات داد.
[1] . اقتباس از آیه 93 سوره یوسف
[2] . بحارالانوار ، ج 12 ص 295
[3] . مجمع البیان ، ج 1 ، ص 206
[4] . بحار الانوار ، ج 13 ص 37
[5] . اقتباس از آیه 34 سوره
[6] . قاموس قران ج 5 ص 165
[7] . پی نوشتها
[8] . تفسیر نمونه ج 16 ص 11
[9] . مجمع البیان ج 7 ص 375
🆔 @yamahdi_entezar