کتاب صوتی
سه دیدار با مردی که از فراسوی باور ما میآمد.
در فیدیبو 👇
http://www.fidibo.com/book/view/99290
در کتابراه 👇
http://ketabrah.ir/go/b48132
در طاقچه 👇
https://taaghche.ir/book/74666
📚
🔸️چند اثر جدید از پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی
۱.پارههای انسانشناسی جنگ
۲.فوتوژورنالیسم جنگ تحمیلی
۳.رسانه، بازنمایی و نژاد
۴.چگونه تحلیل گفتمان انتقادی انجام دهیم؟
📚
این کتابها را میتوانید از سایت انتشارات #سوره_مهر به صورت اینترنتی خریداری کنید.
#پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی
#هنر_اسلامی #رسانه #علوم_انسانى #حوزه_هنری
@rcica_ir
صفحه و کانال را در روبیکا دنبال کنید:
🔸️روبینو 👇
https://rubika.ir/post/hZFrnGrbSD
🔸️کانال 👇
https://rubika.ir/Yaminpour
4_5992563367535970472.mp3
50.83M
🔸️صوت گفتگوی اینستاگرامی حمزهغالبی فعال اصلاحطلب ساکن فرانسه با وحید یامینپور
با موضوع نقد اصلاحات و اصلاحطلبی
🆔️ @yaminpour
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
http://27.sooremehr.ir
خرید ویژه رمان ارتداد از غرفه مجازی سوره مهر با:
+۲۵ درصد تخفیف
+ارسال رایگان و بهداشتی
+هدیه ویژه خرید بیش از یک عنوان
لینک خرید مستقیم: 👇
http://new.sooremehr.ir/book/3291
هدایت شده از پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💡محفل عصرنشینی هنر و اندیشه "#دیدار" از سر گرفته میشود.
🎬 محفل بیست و یکم: نمایش و تحلیل فيلم "THE PLATFORM"
🔸گورن، مسیحی مارکسیست یا دونکیشوتی متوهم در جهان طبقاتی؟
🔸پلتفرم در ستایش بشر یا در نکوهش آن؟
🔸آیا نتفلیکس فیلمی در نقد سرمایهداری ساخته است؟
🔸چرا پلتفرمِ اسپانیایی، در همه جای جهان دیده شد؟ قدرتِ همذات پنداری با فیلم ناشی از چیست؟
📌با حضور:
_دکتر محمد خندان: عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
_کمیل سوهانی: پژوهشگر، کارگردان و تهیهکننده سینمای مستند
و اصحاب علومانسانی، هنر و اندیشه
⏰سهشنبه ۲۷ خردادماه ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۳۰
📪خیابان سمیه، نرسیده به حافظ، حوزه هنری، پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، طبقه دوم، سرای شهید آوینی
🔹حضور تمامی علاقمندان با رعایت پروتکلهای بهداشتی آزاد و مزید امتنان است.
#پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی
#باشگاه_هنر_و_اندیشه
🌍 rcica.ir
♨️ @rcica
🔸حضرت آیةالله العظمی بهجت: شيخ انصاری کلماتی دارد که کاشف از مقامات عاليه ايشان است؛ حتی مرحوم شوشتری بر سر جنازه شيخ فرموده بود: کسی را پيدا نکردی که اسرارت را به او بدهی!
🔹حضرت آیةالله شبیری زنجانی: آیةالله کفايی از پدرش آخوند خراسانی نقل کرد: ما نفهمیدیم شیخ انصاری مربّی سید علی شوشتری بود یا به عکس؟ سید، شیخ را که در قبر گذاشت فرمود: کسی را شایسته نديدی اسرار خود را به او تحويل دهی!
هدایت شده از کتاب خوب📚
#کتاب_خوب
.
🥀🥀🥀🥀
.
.
_گفتم که احمد آقا ما را خوب می شناختند. با پدرم سر و سرّی داشتند. حتی بعد از شهادت پدرم چند بار به ما سر زدند...مرحوم حاج احمد سایه اش بالای سر ما بود...
.
_زنده است! نگو مرحوم... احمد مرحوم نشده ...
_ بله. ان شاءالله. خدا می داند ... ما که دلمان پوسید از این بی خبری و دوری. این همه سال گذشته!
.
چهره احمد را مجسم می کنم؛ پانزده سال پیرتر، با ریش انبوه جوگندمی و آن لبخند سترگ همیشگی و گره های استوار ابرو... خدای من! چقدر داغ بر دل دارم.
.
#حاج_احمد_متوسلیان🥀
#ارتداد
🥀🥀🥀
@ketabe_khoob
هدایت شده از در محضر آیتالله میرباقری
💥 شیطان موفقیتهای دیگران را به رخ شما میکشد!
«اگر انسان دنبال #تکلیف_خدا بگردد و آنجا که تکلیف میآید، بایستد و عمل کند، همهٔ رشدها را خداوند برای او رقم میزند. اما اگر با #تدبیر_خود دنبال رشد خودش باشد، به هیچکُجا نمیرسد.
خدای متعال، متناسب با شخص و ظرفیّتِ هرکس، زمینهٔ رشدی برای او فراهم کرده است و زمینهٔ رشدش، انجام تکلیفی است که متوجه اوست؛ برای مثال، انسانی که مادری مریض دارد، میفهمد که باید وقتش را برای او بگذارد؛ اما اگر برود کار دیگری انجام دهد، رشدش در آن کار نیست.
تمام تلاش #شیطان این است انسان را از آن #نقطهٔ_حرکت، به مسیر دیگری بکشاند. ممکن است نقطهٔ حرکتِ ما، با نقطهٔ حرکتِ فرد دیگر، متفاوت باشد؛ اما شیطان ما را فریب میدهد و میگوید: ببین که فلانی چطور به کمال رسید! تو هم همان مسیر را برو!
[مثلاً] رشد حضرت یوسف(ع) در یک امتحان خاصی است و رشد حضرت موسی(ع) در امتحان دیگری است. نمیشود که حضرت موسی رشد خودش را در امتحان حضرت یوسف دنبال کند. حضرت موسی باید از امتحان خودش موفق بیرون بیاید. رشد حضرت موسی در زندانرفتن نیست.»
#استاد_میرباقری
☑️ @mirbaqeri_ir
📚
امروز، پنجم مرداد...
قسم به مرگ! آن زمان که حلقوم جلّادان را میفشارد.
#ارتداد
https://www.instagram.com/p/CDGZs8eJcKE/?igshid=ylafxs5zi3vd
هدایت شده از رب الناس/بقلم علیرضا کمیلی
🤓 عدالتخواهی پیرمردی یعنی چه؟!
💎 دوستانی دارم که برایم حجت اند و مطمئن هستم آن دنیا خدا بعنوان #حجت جلویم می گذارد. مثلا یکی دارد تنهایی کار #خیریه و جهادی می کند و دهها کارآفرینی کرده و صدها دکتر را به محرومان وصل کرده تا #درمان رایگان بشوند و خلاصه کلی نیازهای مردم را تامین کرده و خب طبعا هم مثل ما حرافان، نقدش بیشتر از ماست چون در ارتباط روزانه با #محرومان است نه مثل برخی از ما سالی دو بار!
⚠️ برخی هم به اسم نقادی و #عدالت خواهی کارشان صرفا بیان مشکلاتی است که همه مردم از جمله پیرمردهای بیکار پارک نشین هم همان ها را به خوبی تکرار می کنند!
⭕️ البته بنده از آنجا که نسبت به #کارآمدی دستگاههای رسمی بشدت منتقدم و اساسا نبودن آنها را بهتر از بودن شان می دانم مشکلی با این محتوای انتقادی ندارم ولی مشکل من با ادعای فرهیختگی و #مصلح_اجتماعی بودن این دوستان است در حالی که نقدشان ناامیدکننده است و اقدام ایجابی هم که بلد نیستند!
💠 حال آنکه وقتی می بینیم در شرایط سخت فعلی، می توان کلی کار ایجابی کرد و به مردم #امید را که تنها عامل حرکت است، تزریق کرد، صرفا و صرفا نقدهای تکراری ناامیدکننده را طرح می کنیم! و جالب اینکه هر چه بیکارتریم تندتریم! شاید چون وقت اضافی بیشتری داریم! و اصلا نشستن یک گوشه و نوشتن را یک شغل فرض کرده ایم! البته شاید سالی یکبار هم اطلاعیه کمک به فقیری را استوری کنیم...
⛔️ من این مدل عدالت طلبی را #پیرمردی می نامم چون نتیجه اش بی تحرکی و #تنبلی و گوشه نشینی است نه #حرکت و امیدبخشی و دستگیری از مردم..
📍 @komeilialireza
☘لطفا متن را کامل بخوانید.
اندکی دربارهی مناقشهی اخیر:
قرنها دشمنان اهل بیت علیهم السلام خواستهاند فضایل و مناقبشان را پنهان کنند ولی چشمشان کور امروز نام علی و اولادش عالمگیر است.
آیا با "علی مع الحق و الحق مع علی" یا با حدیث ثقلین کسی مخالفتی دارد؟ هرگز! آیا باید فضایل اهل بیت را با صدای بلند گفت؟ حتماً
🔸️
اهل تسنّن مانند ما شیعیان محبّ اهل بیت علیهم السلام اند و از همین شهرشریف گنبد کاروان های زیارتی امام رضا علیهالسلام راه میاندازند و نام ائمه بر فرزندان خود میگذارند.
آنچه مورد اعتراض بود اینکه از میان دهها لقب مولی الموحدین امیرالمومنین علی علیه السلام، چیزی در برخی بنرهای تبلیغی انتخاب شده بود که نوعی هجمهی مستقیم به اهل تسنّن بحساب میآمد و حتی برای برادران سنّی محبّ اهل بیت حساسیتزاست؟ درباره اینکه این القاب برای امیرالمومنین علیه السلام ثابت شده است مناقشه ای نداریم. من هم به آن معتقدم.
اتفاقی که چندسالی است دقیقا در ایام غدیر رخ میدهد و تاکنون مشکلاتی را در برخی مناطق بوجود آورده است.(من نمی خواهم اینجا همان مطالب مورد اعتراض را تکرار کنم)
🔸️
آیا این عقب نشینی است که به خاطر حفظ وحدت و جلوگیری از تنش و کدورت برخی مطالب در مناطقی با اکثریت شهروندان سنّی گفته نشود؟
قرار نیست ما از عقیدهمان دست برداریم ولی اصل، حفظ وحدت است و این ملاحظه بر شیوه و روش ما حاکم است. به این جمله رهبر انقلاب دقت کنید:
"حفظ وحدت را اصل قرار بدهیم و اگر تکلیف شرعییی هم احساس کردیم، ولی دیدیم عمل به این تکلیف ممکن است مقداری تشنج به وجود آورد و وحدت را از بین ببرد، قطعاً انجام آنچه که تصور میکردیم تکلیف شرعی است، حرام است و حفظ وحدت واجب خواهد بود."
🔸️
بنابراین به فتوای رهبری حتی تکلیف شرعی که خلاف وحدت باشد حرام است.
اگر غیر از این روش امام و رهبری بود، ایران سالها قبل تر از سوریه به آتش جنگ داخلی سوخته بود. ایران هنوز باقی است و هنوز شیعه خانهی اهل بیت علیهم السلام است چون قرنها همزیستی و تعایش تمرین شد و تندروهای شیعه و سنی طرد شدند.
🔸️
فرمودند "محاسن کلام" ما را به مردم برسانید، آنها به ما رو خواهند کرد. محاسن از حُسن به معنای زیبایی است. تبلیغ باید بر اساس اصول زیباییشناختی باشد. آیا فریاد زدن و وجوه تمایز و افتراق را توی چشم کردن زیباست؟ آیا اصلا تبلیغ است یا ضد تبلیغ؟ آیا روشن کردن تنور لجاجت اسمش تبلیغ است؟ شما به سخن کسی که با فریاد با شما حرف بزند، گوش میدهید؟
برای اهل بیت علیهم السلام زینت باشیم نه مایهی شرمندگی.
عید غدیر مبارک🌹
https://www.instagram.com/p/CDjgvpupyl-/?igshid=8hgeenoj1mm
🔻در پیشینۀ تاریخی بحث اخیر بر سر وحدت
🔸️یادداشتی مهم از دکتر سجاد صفارهرندی
ماجرا ماجرای دیروز و امروز نیست. بحث این روزهای ما دربارۀ وحدت عقبۀ تاریخی دارد. اگر نخواهیم خیلی عقب برویم، دست کم از دهۀ 1340 ما با دو مکتب یا دو مدرسه مواجهیم: از یکسو، مدرسۀ انقلاب اسلامی که اسلام/تشیع را به مثابه دعوتی فراگیر و عمومی در جهت اقامۀ حق و قسط طرح میکند. در مقابل مدرسه ای (البته ریشه دار و کهنسال) که خود را نگهبان تشیع به مثابه نوعی کیش و آموزۀ تاریخی قلمداد میکند. موارد تمایز این دو مدرسه متعدد است اما مشخصاً در سطح هویتی مدرسۀ انقلاب اسلامی دیگریِ خود را «رژیم» و در امتداد آن غرب و صهیونیسم می¬بیند و جریان دیگر، که مسامحتاً می¬تواند جریان «سنتی» یا «ولایتی» نامیده شود، به عادت تاریخی هویت خود را در تمایز با عامۀ مسلمین (اهل سنت) یا در مراتبی در تقابل با جریان¬های بدعت آمیزی چون بهائیت و وهابیت تعریف میکند.
در اینجا ما صرفاً از دو ایده یا گفتمان علمی و کلامی که در دوره ای از تاریخ تشیع مقابل هم بوده اند سخن نمی گوییم. سخن از تضادی واقعی و داغ و زنده است. خاطرات پرشمار انقلابیون از آن سالهای تنگنا و شدت و مبارزه حاکی از این واقعیت است که زخمی که آنان از این نارفیقان همخانه میخوردند کم از زخم داغ و درفش دستگاه امنیتی رژیم نبود. «ولایتی»ها البته داغ و درفش نداشتند اما سلاحی داشتند بسیار قدرتمند: زخم زبان. کاری بودن این زخم زبانها را اگر میخواهید ببینید به منشور روحانیت امام مراجعه کنید. (پیام سوم اسفند 67) همان امامی که دنیا و مافیها را در برابر عمل به تکلیف خود هیچ می انگارد، بعد از گذر سالها با یادآوری جفاکاری و زخم زبان «ولایتی»ها و «حجتیه ای»ها سینه اش تنگ و بیانش تلخ میشود.
وقتی انقلاب شد، درخشش نور آن چنان بود که کمتر دیده ای توانایی چشم پوشی از آن را داشت. این چنین بود که اغلب سنتی ها و حجتیه ای ها و ولایتی ها هم ولو دیر به انقلاب پیوستند. برخی صادقانه عهد جدید بستند و بعضی محاسبه گرانه به انتظار گذر زمان نشستند. با گذشت زمان این تمایزها و تفاوتها مجددا سر بر آورد ولی در دهۀ نخست انقلاب میدان واقعی عشقبازی با ولایت چنان نزدیک و آدرس آن در جبهه های غرب و جنوب چنان سرراست بود که مجالی به خودنمایی دیگران نمی داد.
اما در دهه های بعد این شرایط تا حدی دگرگون شد. در سایۀ ناملایمت ها و ناکامی های انقلاب، جریان سنتی مجدداً فضایی برای تجدید حیات یافت و بر تمایز خود از مدل دینداری انقلاب اسلامی تأکید کرد. چیزی که خود را در تأکید مضاعف بر اموری چون قمه زنی و مجالس موسوم به عیدالزهراء و برنامه های تبلیغاتی شبکه های ماهواره ای ظاهر میساخت. فراتر از این، فرآیندی آغاز شد که اینک در آغاز دهۀ پنجم انقلاب با نتایج حاد آن مواجه هستیم. به تدریج برخی محافل و مجامع مذهبی انقلابی نیز از خلال «فرهنگ غیررسمی هیأتی» یا تأثیرات «سلسله مراتب علمایی» بخشهایی از گفتمان سنتی و «ولایتی» پیش از انقلاب را وام گرفته و در آمیزه ای غریب با داعیه ها و شعارهای انقلابی تلفیق کردند. نتیجه ظهور هیأت هایی است که همزمان «رهسپاریم با ولایت تا شهادت» و «با ما مگو که سنی و شیعه برادرند» را دم میگیرند و حتی تأکیدات چندبارۀ رهبری بر مسألۀ وحدت و امثال آن را با عناوینی چون تقیه و امثال آن از سر باز میکنند. بالاتر اینکه، یادآوری معارف و آموزۀ انقلاب اسلامی و بلکه مسلمات برآمده از عقل سلیم را با همان جنس از زخم زبان هایی که در دهۀ چهل و پنجاه رایج بود، سنّیگری و «مُنّیگری» مینامند.
در فرهنگ و مرام انقلاب اسلامی این گزارۀ محوری که «هر گامی که به عقب برداری، دشمن وقیح جلوتر می آید» ناظر به آمریکا و اسرائیل است. اگر برادر فاضلی همین رتوریک را در تعامل با اهل سنت به کار میگیرد، نباید از اینکه فاصلۀ گفتمانی اش با فرهنگ انقلاب اسلامی را یادآوری کنیم، مکدر شود. در اینجا ما از نسب و نسبتهای گفتمانی صحبت میکنیم و داعیۀ قضاوت دربارۀ اشخاص را نداریم. ما که باشیم که کسی را از دایرۀ انقلاب خارج کنیم؟ مسأله تنها این است: آن گفتاری که معتقد است ما با مسألۀ وحدت در مقابل اهل سنت واداده ایم، گفتار برآمده از فرهنگ انقلاب اسلامی نیست. این امتداد گفتار همان شخصیت محترمی است که به طور ضمنی گرایش رهبران انقلاب به وحدت با اکثریت جهان اسلام را «سنّیْ ذلیل بودن» نامید. این امتداد نگاه همانهایی است که به قول امام در منشور روحانیت «حسرت ولایتِ دورۀ شاه را میخورند.» اگر از آنها نیستید، که نیستید، به شیوۀ آنها، سخن نگویید.