🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️
💚
#𝙿𝙰𝚁𝚃_3
🛵 #رایحہ‌ع‌ـشق💛
هانیه: اگه من بخوام از روی این سه تا درس بنویسم که دستام فلج میشه!
نگاهی به انتهای راهرو کردم که بچه های لات دانشگاه رو دیدم.
نمی‌دونستم چرا اینارو راه میدن به دانشگاه!
از بازوی هانیه گرفتم و چند قدمی کشیدمش، جلوی حراست ایستادیم تا اون لات ها نتونند بیان تیکه بپرونند.
بعد از گذشت مدتی سرویس خوابگاه اومد دنبالمون و سوارمون کرد.
پرده رو کمی کنار کشیدم و به جاده خیره شدم.
آلارم گوشیم به صدا در اومد.
محسن″داداشم″ بود، خواستم اذیتش کنم.
تماس رو رد کردم و گوشی رو در دستم گرفتم.
پشت سرهم داشت زنگ میزد، ناچار شدم که جواب بدم.
_سلام خان داداش!
محسن: دختره پررو حالا تماس منو رد می‌کنی؟
خنده ام رو قورت دادم و گفتم:
_شرمنده دستم خورد.
محسن: آهان پنج بار دستت خورد نه؟
_چیکار کنم حواسم پرت بود.
دستم را جلوی دهنم گرفتم تا کسی نشنود.
_بچه مچه توی راه نیست؟
محسن: بابا من هنوز با نسیم عروسی هم نکردم، چی میگی پیش خودت؟
_چرا عروسی نمی‌کنید خب، چند ماهه نامزدید.!
محسن: منتظریم عزیز دردونه خونواده که به ظاهر دانشگاه هستند بیان تهران بعد عروسی بگیریم.
_آخ قربون خودم که عزیز دردونه هستم برم، نسیم پیشته؟
محسن: نه بابا خونشونه!
_از طرف من بهش بگو خیلی احمقی.!
محسن: شتر در خواب بیند پنبه دانه!
_خودت چطوری؟ مامان بابا؟
محسن: مامان بابا خوبند، منم هعی نفسی میاد و می‌ره!
_الهی اون نفسه قطع بشه دیگه نیاد.
محسن: دوست داری من بمیرم؟ میخوای به مامان بگم؟
_شوخی کردم بابا، به دل نگیر!
هانیه ضربه ای به بازوم زد و گفت:
-کیه؟
آروم گفتم:
_داداشمه، لابد دوباره نامزدش باهاش قهر کرده زنگ زده به من برای واسطه شدن!
هانیه خنده ای کرد و گوشی شو در آورد.
_خب می‌گفتی.!
محسن: کی میای؟
سرم را به شیشه ون تکیه دادم و گفتم:
_معلوم نیست، فعلا که درسام تمومی نداره!
محسن: از شوخی بگذریم دلم برات یه ذره شده، اینجا تنهام دلم میپوسه!
_قربون دل پوسیده داداشم برم، ان‌شاءالله درسام تموم شد خیلی زود میام تهران.!
محسن: اون درسای تو که تمومی نداره، اصلا زن و چه به دانشگاه رفتن؟ میخوای چیکاره بشی تو، بیا بشین توی خونه، زن باید آشپزی بلد باشه، رخت شستن بلد باشه، ظرف شستن بلد باشه، خداروشکر خواهر ماهم هیچکدوم از اینارو بلد نیست، تو اصلا هیچیت به دخترا نرفته.!
_بازم تو شروع کردی؟ الان چیکار می‌کنی؟
محسن: چیکار می‌کنم؟ مثل همیشه نشستم توی حیاط دارم مگس میپرونم!
ادامـه‌دارد . . .
بھ‌قلـم✍🏻"اقای محمد‌محمدي📒"
💚
🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱
🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️
💚
#𝙿𝙰𝚁𝚃_4
🛵 #رایحہ‌ع‌ـشق💛
محسن: چیکار می‌کنم؟ مثل همیشه نشستم توی حیاط دارم مگس میپرونم!
با متوقف شدن سرویس جلوی خوابگاه از شیشه بیرون رو نگاه کردم.
_به مامان بابا سلام برسون، چند روز پیش تقاضای مرخصی کردم هنوز جوابش رو بهم ندادند، اگه اجازه دادند میام، مواظب خودت باش!
محسن: تو هم همینطور.!
_فعلا!
تماس رو قطع کردم و از جایم بلند شدم.
هانیه روی صندلی خوابش برده بود.
بازوش رو تکون دادم و گفتم:
_هانیه؟ هانیه بلند شو رسیدیم.
هانیه خمیازه ای کشید و به من نگاه کرد.
بدون گفتن هیچ حرفی از جایش بلند شد و پشت سر من از ون پیاده شد.
چادرم را مرتب کردم و وارد خوابگاه شدم.
با اکثر دختر های خوابگاه دوست بودم.
دستگیره در اتاق را کشیدم و در باز شد.
نسترن روی تختش دراز کشیده بود و داشت کتاب می‌خوند.
_علیک سلام نسترن خانم!
نسترن برگشت و به ما نگاهی کرد و گفت:
-عه اومدید، سلام!
هانیه: یعنی میخوای بگی مارو ندیدی؟
نسترن: شنیدم امروز رسولی پدرتون رو در آورده!
_این چه طرز صحبته؟ امروز نمی‌دونم سر چی عصبی بود اومد عصبانیتش رو سر بچه های کلاس خالی کرد.
نسترن: وای چه استاد دیوونه ای دارید، یکی از یکی دیوونه تر!
نگاهی به جای خالی مریم کردم و گفتم:
_مریم کجاست؟
نسترن: رفته پشت خوابگاه تلفنی داره با نامزدش صحبت می‌کنه!
_نگاه کن چیکار کردی طفلک رو، از ترس تو از اتاقم فرار کرد.
نسترن: به من‌چه؟ اون روز خیلی قربون صدقه هم می‌رفتند، حیفم اومد تیکه نندازم.
هانیه روی تختش دراز کشید و گفت:
-بچه ها ساکت خوابم میاد.
نسترن: چشم ملکه الیزابت، ما سر و صدا نمی‌کنیم، شما راحت استراحت کنید.
دیگر حرفی بینمان رد و بدل نشد.
تخت پایینی مال من بود و بالایی مال هانیه.!
از کودکی کمی از ارتفاع می‌ترسیدم.
با کلمه ارتفاع یاد خاطره آن روز افتادم.
با سرعت دنبال بچه ها می‌دویدم تا از آن ها عقب نمانم.
مدام بند کفشم باز می‌شد و تا یه قدمی افتادن بر روی زمین پیش می‌رفتم.
کمکم فاصله من از بقیه بیشتر می‌شد.
مدام در ذهنم این سوال می‌چرخید.
چگونه اینهمه سریع و پر انرژی می‌دوند؟
بند کفشم بار دیگر باز شد.
اما اینبار دیگر شانسی در کار نبود، با صورت بر زمین خوردم.
کف دستانم درد می‌کرد.
با کمک آرنج دست هام نشستم.
کم مانده بود که بغضم بترکد و گریه کنم، که علی دوان‌دوان به سمتم آمد.
ادامـه‌دارد . . .
بھ‌قلـم✍🏻" اقای محمد‌محمدي📒"
💚
🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱
🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️
💚
#𝙿𝙰𝚁𝚃_5
🛵 #رایحہ‌ع‌ـشق💛
علی: چرا نشستی؟
با اشکان حلقه زده در چشمانم گفتم:
_بند کفشم باز بود زمین خوردم.
علی کنارم نشست و بند کفشم را پاپیونی گره زد.
همانطوری که مامان برایم گره میزد.
علی: پاشو، الان از بچه ها عقب می‌مونیم.
لبخندی زدم و از دست علی گرفتم و از جایم بلند شد.
علی سرعتش را کم کرده بود تا من هم بتوانم همراهش بدوم.
با دیدن پل ایست کردم.
علی چند قدم جلوتر ایستاد و گفت:
-چرا وایستادی؟
به پشت سرم نگاه کردم، چقدر از زمین ارتفاع داشتم.
چند قدمی به عقب برداشتم.
علی: بیا دیگه.!
_تو برو، من برمی‌گردم خونه.!
علی: تا اینجا اومدی میخوای برگردی؟
من‌من کنان گفتم:
_من از بلندی می‌ترسم.
علی خنده ای کرد و دوباره دستم را گرفت.
علی: دستم رو محکم بگیر و چشمات رو ببند!
همان کاری که علی گفته بود را انجام دادم.
علی من را همراه خودش می‌کشید.
بعد از گذشت مدتی علی گفت:
-چشمات رو باز کن!
چشمانم را باز کردم، از پل رد شده بودیم.
با ذوق و خوشحالی به سمت بچه ها دویدم.
از علی هم جلو زده بودم، دیگر نمی‌ترسیدم که بیفتم یا پایم گیر کند.
با تکان داده شدن بازوم توسط مریم، به مریم چشم دوختم.
مریم: هو کجایی؟
نفس عمیقی کشیدم و گفتم:
_هیچی یاد یه خاطره ای افتادم.
مریم چشمانش را ریز کرد و گفت:
-ناقلا خانم، از این خاطره ها به ما هم بده.!
هانیه: ای بابا، اگه گذاشتید بخوابم، نسترن مریم، ناهار چی داریم؟
مریم: هیچی.!
هانیه نگاهی مرموزش را بین نسترن و مریم چرخاند و گفت:
-که هیچی، مگه امروز نوبت شما دو تا برگ چغندر نبود؟
مریم: حالا چیزی درست نکردم، شما تقبل بفرما، دست در جیب مبارک بکن همه رو یه پیتزا مهمون کن.
هانیه: پیتزا مخصوص یا ساده؟ نوشابه هم بگیرم؟ خیلی رو دارید جدا، زود باشید یه چیزی پیدا کنید بخوریم، ضعف کردم.
مریم: یخچال خالیه، روی گاز هم که چیزی نیست، چی پیدا کنم؟
هانیه: خودت رو بکشی هم من پیتزا نمی‌گیرم.
مریم: خسیس!
هانیه: بحث سر خسیسی نیست، بحث اینه که شما دو تا چرا از زیر کار در می‌رید؟
_بسه بچه ها، هانیه حالا چیزیه که شده، بذار برم اتاق های دیگه شاید یه چیزی برای خوردن باشه.!
هانیه: نه لازم نکرده، همین مونده اتاقای دیگه بفهمن ما دو تا تنبل داریم، زنگ بزن پیتزا سفارش بده.!
مریم از ذوق دست هایش را به هم کوبید و گفت:
-ایول.!
هانیه: ولی این دفعه اول و آخره، پیتزا ضرر داره، مامان بابا هاتون، شمارو به دست من سپرده.!
مریم: چشم ملکه الیزابت جان.!
ادامـه‌دارد . . .
بھ‌قلـم✍🏻" اقای محمد‌محمدي📒"
💚
🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱
🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️
💚
#𝙿𝙰𝚁𝚃_6
🛵 #رایحہ‌ع‌ـشق💛
از پنجره به بیرون چشم دوختم.
هوای دلنشینی بود.
استاد رسولی برگه هارا روی میزش گذاشت و سپس خودش پشت میز نشست.
استاد رسولی: ردّی زیاد داشتیم، آماده باشید، هرکی جریمه رو توی وقت معینش انجام نده دوبرابر باید انجام بده.!
دستانم به لرزه افتاده بود.
استاد رسولی: اسامی کسانی که قبول شدند، سرکار خانم هانیه جوادی.!
هانیه دختر درس خون دانشگاه بود.
استاد: تبریک میگم خانم جوادی، شما نمرتون از همه بالاتر بود، نفر بعدی آقای تشکر، آقای محسنی، آقای دانش، آقای سلیمی، خانم مبهم و نقل آخر سر کار خانم فرهمند.!
سرم را بالا آوردم و با تعجب به چشمان استاد خیره شدم.
استاد: شانس آوردی خانم فرهمند، تنها نیم نمره کافی بود تا رد بشی.!
لبخندی زدم و سرم را پایین انداختم.
از خوشحالی میخواستم بالا و پایین بپرم.
استاد: راستی خانم فرهمند، با درخواست مرخصی تون موافقت شد.
سرم را بالا آوردم و گفتم:
_خیلی ممنون استاد.!
استاد: بقیه کسانی که اسمشون رو نخوندم باید جریمه رو بنویسند و بیارن، میتونید تشریف ببرید.
کیفم را برداشتم و از کلاس بیرون رفتم.
میخواستم خیلی سریع وسایلم را جمع کنم و راهی تهران بشم.
پاهایم دیگر توان راه رفتن نداشت.
به در خانه چشم دوختم و چمدانم را دنبال خودم کشیدم.
کسی نبود کمکم کند، از شدت گرما عرق کرده بودم.
تهران در آن‌وقت ظهر سوزان بود.
جلوی در ایستادم و به در خانه تکیه دادم.
نفسی گرفتم و لبخندی زدم تا شاداب به نظر برسم.
زنگ آیفون را فشار دادم و صدای دلنشین زنگ به صدا در آمد.
چقدر دلم برای این صدا ها تنگ شده بود.
محسن آیفون را برداشت و گفت:
-بله؟
صدایم را کلفت کردم و گفتم:
_آقای محسن فرهمند؟
محسن: حدیث تویی؟
از بچگی در تغییر صدا ضعیف بودم.
خنده ای کردم و در جواب محسن گفتم:
_آره، در رو باز کن.
محسن در را باز کرد.
اول از همه چمدانم را وارد حیاط کردم سپس خودم وارد شدم.
در را پشت سرم بستم و به گل های توی باغچه که رشد کرده بودند خیره شدم.
یادش بخیر، قبل از دانشگاه هر روز اینجا می‌نشستم و با نگاه کردن به این گل ها آرامش می‌گرفتم.
به قول مامان راضیه من با بقیه خیلی فرق دارم.
محسن دوان‌دوان به حیاط آمد و چشمانش من را هدف گرفت.
لبخندی بر لبانم نشاندم و به سمتش رفتم.
محسن: بلاخره مرخصی رو گرفتی؟
_آره، فقط به خاطر تو.!
کمی جلوتر رفتم که بوی ادکلن محسن به مشامم خورد.
ایستادم و گفتم:
_چه خبرته؟ بوی ادکلنت تا یه کیلومتری میاد، جایی میخوای بری؟
محسن: میخواستم، حالا که تو اومدی بعدا میرم.
کفشانم را در آوردم و وارد خانه شدم.
بوی عطر چای داخل خانه پیچیده بود.
میخواستم خستگی چند ماهه ام را در چند روز به در کنم.
ادامـه‌دارد . . .
بھ‌قلـم✍🏻"اقای محمد‌محمدي📒"
💚
🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱
🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️
🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱🗞️🌱
Ajab Moharami Shod Emsal_(www.new-song.ir).mp3
14.19M
عجب محرمی🥀😭
التماس دعا
*🌹🍃 سلام به 14معصوم (ع)..*
*✨بسْمِﺍﻟﻠَّﻪِﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﻦِﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢ✨*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺭﺳﻮﻝَ ﺍﻟﻠﻪ☀️*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺍﻣﯿﺮَﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ☀️*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏِ ﯾﺎ ﻓﺎﻃﻤﺔُ ﺍﻟﺰﻫﺮﺍﺀ☀️*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎﺣﺴﻦَ ﺑﻦَ ﻋﻠﯽٍ ﻥِﺍﻟﻤﺠﺘﺒﯽ☀️*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦَ ﺑﻦَ ﻋﻠﯽٍ ﺳﯿﺪَ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ☀️*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻋﻠﯽَّ ﺑﻦَ ﺍﻟﺤﺴﯿﻦِ ﺯﯾﻦَ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﯾﻦ☀️*
*🌹ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻣﺤﻤﺪَ ﺑﻦَ ﻋﻠﯽٍ ﻥِ ﺍﻟﺒﺎﻗﺮ☀️*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺟﻌﻔﺮَ ﺑﻦَ ﻣﺤﻤﺪٍ ﻥِ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ☀️*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻦَ ﺟﻌﻔﺮٍ ﻥِ ﺍﻟﮑﺎﻇﻢ☀️ُ*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻋﻠﯽَّ ﺑﻦَ ﻣﻮﺳَﯽ ﺍﻟﺮﺿَﺎ ﺍﻟﻤُﺮﺗﻀﯽ☀️*
*🌹ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻣﺤﻤﺪَ ﺑﻦَ ﻋﻠﯽٍ ﻥِ ﺍﻟﺠﻮﺍﺩ☀️*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﻋﻠﯽَّ ﺑﻦَ ﻣﺤﻤﺪٍ ﻥِ ﺍﻟﻬﺎﺩﯼ☀️*
*🌹🍃ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏَ ﯾﺎ ﺣﺴﻦَ ﺑﻦَ ﻋﻠﯽٍ ﻥِ ﺍﻟﻌﺴﮑﺮﯼ☀️*
*🌹🍃السَّلامُ علیکَ یا بقیَّةَ اللهِ یا اباصالحَ المهدی☀️ ✨* *یاخلیفةَالرَّحمنُ و یا شریکَ القران* *ایُّها الاِمامَ الاِنسُ و الجّانّ سیِّدی و مَولایْ الاَمان الاَمان...وﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺑﺮﮐﺎﺗﻪ✨
*✨اݪّلهُمَّ صَݪِّ عَݪے مُحَمَّد وَ آݪِ مُحَمَّد وَ عَجِّݪ فَرَجَهُمْ✨*
أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج والعافيةَ و النَّصر
#اَلـل‍ـه‍ُـمَ‌عَـجِــلْ‌لِـوَلـیـڪْ‌اَلـْـفَــرَج