🌺نکته تفسیری صفحه ۱۲۳🌺
آزمونی برای مشخّص شدن خداترسان:
حج و عمره، از عباداتی است که انسان را از جهان ماده جدا می کند و در محیطی سرشار از معنویت فرو می برد. دوران کوتاهی که انسان به این عبادت مشغول است، دوران ارزشمندی برای خودسازی و تقویت روح و مبارزه با نفس سرکشش است.
از زمانی که شخص مُحرِم می شود، بسیاری از کارهایی که تا آن زمان برایش حلال بوده، حرام می شود و او برای فرمان برداری از خدا باید از آن کارها دست بکشد؛ کارهایی مانند نگاه در آینه، خوشبو کردن بدن یا لباس و ... . بر اساس این آیات، یکی از کارهای ممنوع برای شخص مُحرِم، صید و شکار است. در گذشته، عمل به این دستور برای زائران خانه ی خدا مشکل بود؛ چرا که مردم به آسانی به مواد غذایی دسترسی نداشتند. می دانیم که این آیات در سال صلح حدیبیه نازل شد، و به نقل تاریخ، در آن سال، حیوانات تا کنار چادرهای مسلمانان می آمدند و به آسانی می شد آنها را شکار کرد؛ ولی مسلمانان به فرمان خدا حق نداشتند آنها را شکار کنند. نکته ی مهمّی که این آیات به آن اشاره کرده، علّت این تحریم است. بر اساس این آیات، فلسفهی این نهی الهی، «مشخص شدن کسانی است که با اینکه خدا را نمی بینند و او از چشمانشان پنهان است، از او می ترسند و از فرمانش سرپیچی نمی کنند». آری، خداوند در این آیه و آیات فراوان دیگری به این نکته اشاره کرده که فرمانبری و اطاعتی ارزش دارد که از ترس «خدای ناپیدا» صورت پذیرد؛ و الّا ایمان و اطاعت از خدا در هنگام دیدن نشانه های قدرت و عذاب او اهمّیتی ندارد؛ زیرا در آن هنگام، انسان مجبور به ایمان آوردن است و اختیاری برای فرمانبرداری یا نافرمانی ندارد. در روایتی از امام صادق نقل شده است:
«چنان از خدا بترس که گویی او را می بینی، و اگرچه او را نمی بینی، او تو را می بیند. اگر فکر کنی که خدا تو را نمی-بیند، بی شک کافر شده ای، و اگر فکر کنی که او تو را می بلاک بیند و باز هم مرتکب نافرمانی اش شوی، او را کوچک ترین کسی شمرده ای که تو را می بیند!»
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
قدر نهادن به نماز...✨
#نهج_البلاغه
▫️و قَدْ عَرَفَ حَقَّهَا رِجَالٌ مِنَ الْمُؤْمِنيِنَ الَّذِينَ لاَ تَشْغَلُهُمْ عَنْهَا زِينَةُ مَتَاع، وَ لاَ قُرَّةُ عَيْن مِنْ وَلَد وَ لاَ مَال. يَقُولُ اللّهُ سُبْحَانَهُ: (رِجَالٌ لاَّ تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَ لاَ بَيْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللّهِ وَ إِقَامِ الصَّلاَةِ وَ إِيتَآءِ الزَّکَاةِ
🟡همانا كسانى از مؤمنان حق نماز را شناختند كه زيور دنيا از نماز بازشان ندارد، و روشنايى چشمشان يعنى اموال و فرزندان مانع نمازشان نشود. خداى سبحان مى فرمايد: «مردانى هستند كه تجارت و خريد و فروش، آنان را از ياد خدا، و برپا داشتن نماز، و پرداخت زكات باز نمى دارد».
📘#خطبه_199