eitaa logo
🇮🇷یاران امام زمان(عج)🇮🇷
1.1هزار دنبال‌کننده
18.4هزار عکس
18.4هزار ویدیو
64 فایل
💚اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم💚 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 عروج عقل 🔸 دین، دین علمی است و علم با گفتار و نوشتار و کردار و رفتار، سامان می ‌پذیرد. کتابت و علم، زمینه‌ ای است برای عقل و عقل وسیله ‌ای است برای و جامعه فرشته نه بیراهه می ‌رود و نه راه کسی را می ‌بندد. قرآن کریم وقتی أسمای حسنای الهی را ذکر می ‌کند، یعنی خلفای او باید به این أسما متّصف شوند. 🔸 انسان اگر انسان راستین است، خلیفه خداست و خلیفه او اوصاف «مستخلف عنه» را دارد و «مستخلف عنه» او عالمانه جهان را اداره می‌ کند. قرآن کریم مجاری علم را به ما داد و آموخت؛ هم سمع و بصر را به ما داد و هم قلب و هوش را به إذن خدا به ما عطا کرد تا عالم و محقق شویم و این را برای عقل نردبان قرار دهیم. قرآن کریم که ما را به علم و کتاب دعوت می ‌کند و به قلم سوگند یاد می‌ کند و به مکتوبات قلم داران قسم یاد می‌ کند: ﴿ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یسْطُرُونَ﴾،[1] دینی که به ابزار نوشتن سوگند یاد می‌کند، دینی که به کتابت و مکتوب قسم یاد می ‌کند، آن طوری که به شمس و قمر قسم یاد می‌ کند: ﴿وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها ٭ وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها﴾؛[2] یعنی قلم باید مثل قمر بدهد، کتاب باید مثل شمس داشته باشد. این طلیعه کار است که انسان به نوشتن و گفتن صحیح عادت کند و آگاه شود و این کافی نیست و این مقدمه است. 🔸 قرآن بعد از اینکه جامعه را به علم دعوت کرده است، به آنها می ‌گوید علم نردبان است نه هدف و این نردبان باید جامعه را به عقل برساند، فرمود: ﴿وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما یعْقِلُها إِلاَّ الْعالِمُونَ﴾،[3] فرمود این تبیین ‌هایی که در قرآن کریم هست، دانشوران بهره می ‌برند و این دانشوران نردبان ‌هایی در دست دارند که به سَمت عقل باید صعود کنند، چون آنجاست که ﴿إِلَیهِ یصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیبُ﴾،[4] پس قدم اول عالم شدن. قدم دوم این که بدانیم خودِ این علم هدف نیست، نردبان است. قدم سوم آنکه بدانیم این نردبان را به اوج و عروج عقل نصب بکنیم که عاقل بشویم. عقل را صاحب شریعت، یعنی وجود مبارک پیامبر أعظم (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) تفسیر کرد، فرمود عقل آن است که در بخش اندیشه زانوی سرکش وهم و خیال را عِقال(نگه داشتن) کند و در بخش انگیزه زانوهای سرکش شهوت و غضب را عِقال کند، عقل همان عقال است.[5] [1]. سوره قلم، آیه1. [2]. سوره شمس، آیه1 ـ 3. [3]. سوره عنکبوت، آیه43. [4]. سوره فاطر، آیه40. [5]. تحف العقول، ص15؛ «فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلی الله علیه و آله و سلم) إِنَّ الْعَقْلَ‏ عِقَالٌ‏ مِنَ الْجَهْل». 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313
💠 🔸 درباره وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) به عنوان اینكه امام، اسوه ماست معرفی شده است، فرمود: ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾؛[1] یعنی در تمام امور به وجود مبارك آن حضرت تأسی كنید، یعنی او امام شماست، در عقاید، در اخلاق و در اعمال به او تأسی و اقتدا كنید. 🔸 دوم اینكه درباره سنت و سیرت آن حضرت آمده است كه وقتی حضرت از خواب بر می‌ خواست كه وضوی او باطل می ‌شد، هرگز هیچ كاری را انجام نمی‌ داد؛ اول وضو می ‌گرفت، بعد با وضو كارها را انجام می‌ داد. با كسی ملاقاتی داشت، می ‌خواست كاری انجام بدهد، سخنی بگوید، چیزی تهیه كند، چیزی بخرد یا چیزی برای منزل تهیه كند ـ كارهای عادی ـ هرگز بدون وضو این كارها را انجام نمی ‌داد، این اصل دوم. همه ما این سنت را به عنوان اصل قرار بدهیم كه همیشه با وضو باشیم! 🔸 مطلب سوم این است كه وجود مبارك آن حضرت با كلّ نظام آفرینش معامله قرآن می‌ كرد. همان‌ طور كه قرآن را نمی‌ شود بی ‌وضو دست زد، سراسر جهان خلقت را كه همه فعل خداست، آیه خداست، آثار و صُنع خداست بی ‌وضو دست نمی ‌زند. خب چنین موجودی دیگر هرگز حرف بد نمی ‌زند، خیال باطل نمی ‌كند، آن وقت آبروی همه را حفظ می ‌كند، غیبت كسی را نمی ‌كند، هرگز دروغ نمی‌ گوید، هرگز طمع نمی‌ كند، چون كلّ نظام را می ‌گوید همان‌ طور كه قرآن كلام خداست آسمان و زمین فعل خداست، همان‌طور كه كلام خدا محترم است نباید بی‌ وضو دست زد آب را كه آدم می ‌خورد فعل خداست، هوا را كه استنشاق می‌ كند فعل خداست، خب چرا این فعل را من بی ‌وضو دست به آن بزنم؟! آن وقت این می ‌شود مدینه فاضله! مگر آدم دهان باز می‌ كند و هر حرفی را می ‌زند؟! پشت سر هر كس حرف می ‌زند؟! هر غذایی را می ‌خورد؟! هر چه به او گفتند قبول می‌ كند؟! این پیغمبر امام ماست، امام یعنی كسی كه آدم پشت سر او اقتدا می ‌كند. [1]. سوره احزاب, آیه21. 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313
💠 فخر مؤمن 🔸 وجود مبارك (سلام الله علیه)طبق نقل مرحوم ابن بابویه قمی (رضوان الله تعالی علیه) فرمود: «ثَلَاثَةٌ هُنَّ فَخْرُ الْمُؤْمِنِ وَ زِینَتُهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَة»؛ سه اصل است كه مایه و زینت دنیا و آخرتِ اوست: یكی «الصَّلَاةُ فِی آخِرِ اللَّیلِ»؛ شب, این زنده نگه داشتن پایان شب؛ دوم هم «وَ یأْسُهُ مِمَّا فِی أَیدِی النَّاسِ»؛ سوم «وَ وَلَایةُ الْإِمَامِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص‏».[1] ▫️ نماز شب چون یك نشئه جدایی دارد در قرآن فرمود: ﴿إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً﴾؛[2]پایان شب ـ موقع سحر ـ خوبی است كه بنده با خدای خود داشته باشد؛ هم استراحت كرده است و هم مانع بیرونی نیست. در قرآن فرمود یك نشئه‌ است: ﴿إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً﴾؛ لذا نماز شب كه بر وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) لازم بود بر ما مستحب مؤكّد است؛ این ماست، این ماست. ▫️ دوم یأس از آنچه در دست مردم است. هیچ طمعی نداشته باشیم كه آنچه در دست دیگران است به ما برسد. اگر مال می ‌خواهیم، آن همّتمان بلند باشد كه از منبع بخواهیم، همان خدایی كه به او داد به ما هم می ‌دهد. راه ما با خدا به خدا نزدیك ‌تر از راه دیگران باشد؛ چرا از دیگران كه مانده آنهاست و خورده آنهاست انسان طمع داشته باشد؟! فرمود: «وَ یأْسُهُ مِمَّا فِی أَیدِی النَّاس». ▫️ سوم هم ولایت ما اهل بیت (علیهم السلام)، باشد و پیرو باشد. [1]. الأمالی( للصدوق)، النص، ص544 . [2]. سوره مزمل، آیه6.
💠 اسم اعظم 🔸 شیخنا الاستاد (رضوان الله تعالی علیه) مرحوم علامه شعرانی در کتاب نثر طوبی[1] ذیل کلمه «ربّ» که برخی ‌ها گفتند این اسم اعظم ذات اقدس الهی است نقل می‌کند که مرحوم ابوالفتوح رازی در تفسیرشان در جلد اوّل از وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) این روایت را نقل کردند که کسی خدمت امام صادق (سلام الله علیه) آمد و عرض کرد که می ‌خواهم اسم اعظم را از شما یاد بگیرم. هوای سردی بود، آب سردی هم در حوض بود، حضرت فرمود برو در حوض، او هم فرمایش امام را اطاعت کرد. مگر یک انسان در آن هوای سرد چقدر می ‌تواند مقاومت کند؟! این شخص خیال کرد که مثلاً عادی است، بعد وقتی که دید مرتّب می ‌لرزد، مدام استغاثه کرد که مرا در بیاورید، اما به اذن امام کسی او را در نیاورد. بعد از ته دل ناله زد: «یا ربّ اغثنی»! حضرت فرمود از این جا شروع می‌ شود.[2] 🔸 اسم اعظم حال است! مقام است! آن جایی که وقتی کسی در اتاق عمل می ‌رود و پزشک ناامیدش کرده، آن پدر یا آن مادر چگونه ناله می ‌زند؟ این آغاز راه است. اسم اعظم مفهوم نیست که انسان در حال عادی چند تا ذکر را بگوید که «یا الله»، «یا الله» و بتواند مشکلی را حلّ کند، است که آغازش از آن ناله شروع می ‌شود، به هر حال جنگ درونی است، این جا آه می‌ خواهد! سلاح بیرونی آهن است، سلاح درونی است «وَ سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»،[3] ناله است و ضجّه است. اگر گفتند اسم اعظم، طلیعه ‌اش همین است. [1]. نثر طوبی، ص283. [2]. روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج‏1، ص69. [3]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص850. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه مجادله 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313
💠 انتظار حقیقی 🔸 [ما] مهمان ولایت وجود مبارك ولی عصر هستیم، در تمام مدت عمر «وَ بِیمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَی وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاء»،[1] ما در كنار سفره آن حضرت نشسته ‌ایم. همه ما منتظر ظهور حضرت هستیم، یك؛ هر كسی وظیفه‌ ای دارد، دو؛ امّا علمای دین، غیر از آن وظیفه عمومی، وظیفه خاصی دارند. 🔸 وجود مبارك حضرت دو برنامه دارد: یكی مهم است و دومی اهم; آنچه كه مهم است وظیفه همه ماست كه هم آن را بدانیم و عمل كنیم و منتشر كنیم كه «وَ بِهِ یمْلَأُ اللَّهُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا»؛[2] باید عادل باشیم، از حمایت كنیم، عدالت را ترویج و تبلیغ كنیم و مانند آن. معنای عدل هم این است كه نه بیراهه برویم و نه راه كسی را ببندیم، نه خودمان این كار را بكنیم و نه اجازه بدهیم كسی این كار را كند؛ هم در همین قسمت است. اینها كارهای مهمّ وجود مبارك حضرت است كه زمین را پر از عدل و داد می‌كند. یك كار اهم دارد كه آن مقدور همه نیست، هر منتظری نمی‌تواند آن كار اهم را انجام بدهد و آن این است كه وجود مبارك حضرت كه ظهور می‌ كند جامعه را می ‌كند، جامعه را می ‌كند. واقعاً ما نمی‌ فهمیم كه چطور وجود مبارك حضرت این چند میلیارد بشر را عاقل می ‌كند، عقل مردم را چطور بالا می ‌برد، علم مردم را چطور بالا می ‌برد؛ ولی این مقدار را ما می ‌فهمیم كه وظیفه همه عالمان دین این است كه انتظار خود را نسبت به وجود مبارك ولی عصر عمل كنند و این است كه هم بر سطح معلومات خود بیفزایند تا نفس می‌كشد ! این وظیفه اوّلی ماست، چون كسی می ‌تواند جامعه را عاقل و عادل كند كه خود عدل ‌محور و عقل‌ مدار باشد. 🔸 همه ما منتظر حضرت هستیم، همه مسلمان ها و همه علاقه‌مندان قرآن و عترت، همه باید در صدد امر به معروف و نهی از منكر و عدل و قسط كار كنیم، آنها كارهای مهمّ حضرت است؛ امّا كار حضرت این است كه مردم را و می‌ كند. ما حرفی را كه علمی نیست نه بپذیریم و نه بگوییم؛ سخنی كه محقّقانه نیست، نه بپذیریم و نه بگوییم؛ بنابراین برای همه ما این است كه از این علوم به اندازه كافی استفاده كنیم، آن وقت جامعه می‌ شود و جامعه عاقل را نمی‌ شود فریب داد، را نمی ‌شود فریب داد، جامعه عاقل را نمی‌ شود از نظام اسلامی جدا كرد؛ او نظام را پذیرفت و این نظام، است؛ نظام، است؛ جامعه عاقل را نمی ‌شود از این نظام جدا كرد؛ آن وقت او می ‌تواند وجود مبارك حضرت باشد. [1]. زاد المعاد ـ مفتاح الجنان، ص423؛ «دعاء العدیلة الكبیر». [2]. زاد المعاد ـ مفتاح الجنان، ص423. 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313
🏴 پیام سالار شهیدان ▪️ سالار شهیدان (سلام الله علیه) که قرآن متحرّک و قرآن ناطق است، هم با اصحاب خاص خود پیمان توحیدی و وحی و نبوت ولوی و نبوی بسته است، هم مسیحی ‌ها و غیر مسیحی ‌ها را راهنمایی کرده است، آن راهب را و آن افرادی که در کِسوت رهبانیت مسیحی بودند هدایت کرده است و هم یک پیام جهانی تا روز قیامت دارد و آن این است که انسان نه ظلم بکند و نه زیر بار ظلم برود. این ﴿لا تَظْلِمُونَ وَ لا تُظْلَمُونَ﴾،[1] یک پیام جهانی انسانی است. ▪️ در جریان کربلا سالار شهیدان گاهی خطاب می ‌کرد: «یا اهل کوفه»! گاهی به اصحاب خطاب می ‌کرد، گاهی می ‌فرمود: «یا ایها الناس». این «یا ایها الناس» پیام جهانی سالار شهیدان را به همراه دارد. انسان یک سلسله خِیراتی را در رهگذر انسانیت خود انجام می‌ دهد، ولو مبادی عالیه را هم نپذیرد، اما مبادی وُسطی و نازل، سهمی در بهره‌ برداری انسان از آنها دارند، یا بهره ‌رسانی دارند و این هیچ استبعادی ندارد که برکت حسین بن علی و برکت نهضت عاشورا یک خیر دنیایی و مادی هم به آن ملحد و مشرک و به آن ترسا و یهودی و مانند آن برساند. یک عده دارد که ﴿وَ مِنْهُمْ مَنْ یقُولُ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا﴾[2] اینها را هم ممکن است خدای سبحان خِیری به آنها برساند، گرچه ﴿وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ﴾؛[3] خَلاق و نصیب و بهره اُخروی ندارند؛ اما فیض دنیوی اینها قطع نمی ‌شود. ▪️ مبارزه با ستم، محبوب هر انسانی است؛ چه ملحد چه مشرک و چه موحّد. زیر بار ستم نرفتن و آزاد زندگی کردن، محبوب هر انسان است؛ لذا اگر در ظهر عاشورا نماز خواند، عده ‌ای هم به او اقتدا کردند که این مخصوص حوزه اسلامی است و اگر با سرش راهبِ دیرنشین را هدایت کرده است، با آن بدن قطعه قطعه شده ‌اش در قتلگاه این پیام را به جهان انسانیت داد ولو مشرک! ولو کمونیسم! «إِنْ لَمْ یكُنْ لَكُمْ دِینٌ وَ كُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَكُونُوا أَحْرَاراً فِی دُنْیاكُمْ»؛[4] این دستور حسین بن علی است. این پیام قتلگاه است. این پیام آخرین لحظات حسین بن علی است. اگر این چند میلیاردی که فعلاً روی زمین زندگی می ‌کنند همین پیام گودال کربلا را بشنوند که به کسی ستم نکنند، جامعه گرفتار این جنگ ‌ها نمی ‌شود. این کارخانه ‌های اسلحه ‌سازی چند شیفته کار نمی‌کنند. این دستور دین است! اینها کسانی‌ اند که لبان مطهّرشان معصوم است، اینها مثل پیغمبر هستند، جانشین پیغمبر هستند؛ منتها وجود مبارک پیغمبر (علیه أفضل صلوات المصلین) وحی را مستقیماً می‌ گیرد بعد به اینها منتقل می ‌شود، اینها هم از الهام‌ های الهی برخوردار هستند، اینها در همان مکتب ﴿ما ینْطِقُ عَنِ الْهَوی﴾[5] را یاد گرفتند، این سخن معصوم است که «إِنْ لَمْ یكُنْ لَكُمْ دِینٌ وَ كُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَكُونُوا أَحْرَاراً فِی دُنْیاكُمْ». ▪️ با فقر مبارزه کردن حرف حسین بن علی است، نه فقیر را کمک کردن! فقیر را کمک کردن حرف عاطفی است، فقر را از بین بردن حرف عقلانی است. به مظلوم کمک کردن حرف عاطفی است، ظلم نکردن حرف عقلی است. سالار شهیدان پیامش در گودال قتلگاه این است: اگر دین ندارید دستورهایی که خدا به انسان از آن جهت که انسان است می ‌دهد و از رهگذر وحی و الهام طبیعی به درون انسان که ﴿فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها﴾[6] فهماند، فرمود اگر کافر هستید، کمونیست هستید، مشرک هستید، ملحد هستید، نه زیر بار ستم بروید و نه به کسی ستم بکنید. با فقر مبارزه کنید، با بردگی مبارزه کنید، با ستم مبارزه کنید، با بدعهدی مبارزه کنید، با اختلاف مبارزه کنید، با نفاق مبارزه کنید، این پیام سالار شهیدان است. [1]. سوره بقره، آیه279. [2]. سوره بقره، آیه201. [3]. سوره بقره، آیه200. [4]. اللهوف علی قتلی الطفوف، ص120. [5]. سوره نجم, آیه3. [6]. سوره شمس, آیه8. 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313
💠 احیای زمینه 🔹 بعد از اینكه دستور ایمان و انفاق «فی سبیل الله» صادر شد و هم ایمان را معلّل فرمود و هم انفاق «فی سبیل الله» را به طور مستدل بیان فرمود، خطاب و عتاب به مؤمنین شد كه هنوز فرصت آن نرسید كه قلوب شما بشود ﴿أَ لَمْ یأْنِ لِلَّذینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللّهِ وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ﴾[1] و به مؤمنین هشدار داد، اگر غفلت استمرار پیدا كرد و در برابر یاد خدا و احكام خدا در قلب حاصل نشد، این قلب به تدریج قسی می‌ شود و قلب قسی قلب مرده است. آن‌گاه فرمود نا‌‌امید نباشید! زیرا انسان تا زنده است امید برگشت ایمان هست؛ نه مؤمن باید مغرور بشود، نه كافر باید آیس و نا‌امید، نه یأس برای كافر رواست و نه غرور برای مؤمن جایز است؛ زیرا ممكن است در اثر غرور به كفر مبدل شود و در اثر رجا به ایمان مبدل شود. انسان تا زنده است باید بین زندگی كند؛ زیرا هر لحظه قلب در اختیار «مقلوب القلوب» است و احتمال عوض شدن است. لذا فرمود اگر در اثر استمرار غفلت خطر قساوت مطرح است ناامید نباشید؛ زیرا خداوند سبحان هم زمین مرده را زنده می‌ كند و هم زمینه مرده را جان می دهد، هم بدن مرده را احیا می ‌كند و هم روح مرده را می‌ كند. 🔹 وقتی یك مطلب مهم باشد مصدّر می‌شود به «اعلموا» یا كلمه تنبیه، مثل «ألا». می ‌فرماید: ﴿اعْلَمُوا﴾ بدانید كه ﴿أَنَّ اللّهَ یحْی اْلأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها﴾؛[2] خداوند سبحان زمین مرده را دوباره می ‌كند. این تعبیر هم برای استدلال به معاد در قرآن كریم آمده، هم برای استدلال تبدّل دل در این آیه ذكر شده است. فرمود خداوند سبحانی كه می‌تواند روح به زمین مرده اعطا كند و او را زنده كند این قدرت را دارد كه را هم احیا كند. یكی از مصادیق این قرآن كریمه به حسب روایات ظهور است كه در روایات این‌چنین تطبیق شده که خدای سبحان به وسیله ظهور حضرت زمینه‌ های مرده زندگی مردم را احیا می‌ كند؛ ﴿أَنَّ اللّهَ یحْی اْلأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها﴾ «بظهور ولیك»؛ ولی خدا زمینه زندگی مردم را با قسط و عدل احیا می ‌كند؛ این یكی از مصادیق آیه و موارد تطبیق است. بنابراین هرگز جا برای یأس و ناامیدی نیست، خدا می ‌تواند دل های مرده را زنده كند، چه اینكه برخی از دل های زنده هم در اثر می ‌میرند؛ ﴿اعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ یحْی اْلأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها﴾؛ هم زمین را بعد از مرگ زنده می ‌كند هم را، هم فرد را بعد از مرگ زنده می‌كند هم جامعه را بعد از مرگ به ظهور احیا می ‌كند. ﴿قَدْ بَینّا لَكُمُ اْلآیاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ﴾؛ ما آیات الهی را به طور وضوح برای شما تبیین كردیم تا شما عاقل بشوید و از خطر نجات پیدا كنید هرگز به خود غفلت را راه ندهید؛ زیرا این غفلت ممكن است استدامه پیدا كند و غفلت مسلمین باعث قساوت قلب كه همان است می‌باشد. [1] . سوره حدید، آیه16. [2] . سوره حدید، آیه17. 📚 سوره حدید 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313
💠 رحمت الهی 🔹 دین را چه چیزی اداره می کند؟ درست است که گاهی مسئله ﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ٭ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ﴾[1] [می باشد]، امّا این در حدّ ضرورت و نهایت است. قبلاً هم ملاحظه فرمودید که دین جهنّم دارد، عذاب دارد، بگیر و ببند دارد، امّا این بگیر و ببند نه در خطّ مقدّم است، نه هم سطح رحمت رحیمیه است. اینکه گفته شد رحمت خدا بیشتر از غضب خداست، این سخن درست است؛ امّا روایات یک مطلب دقیق تری می گویند؛ لطف خدا بیشتر از جرم ماست ٭٭٭ نکته سربسته چه دانی خموش[2] نه تنها لطف خدا از غضب خداست، بلکه لطف خدا از غضب اوست، این مهم است! یعنی چه که پیشتر است؟ یعنی مهندسی کار خدا را او اداره می کند. نقشه جهان به دست کیست؟ به دست غضب خداست یا به دست رحمت خداست؟ آیا غضب خدا در ردیف رحمت خداست که خدا هم رحمت دارد و هم غضب که گاهی غضب نقشه می کشد و گاهی رحمت؟ یا رحمت مقابل ندارد؟ آن رحمت رحمانیه که «وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ءٍ»[3] و در قرآن هم آمده است که ﴿وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ءٍ﴾[4] این مقابل ندارد، این «الرَّحْمٰن» مقابل ندارد؛ نقشه کارهای جهان به دست «الرَّحْمٰن» است و عالَم را «الرَّحْمٰن» دارد اداره می کند. 🔹 این بیان نورانی امام سجاد (سلام الله علیه) در صحیفه که فرمود: «وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏»[5] همین را دارد تفسیر می کند؛ یعنی مهندسی عالَم به دست رحمت است و نقشه راه را رحمت ترسیم می کند؛ این رحمت ترسیم می کند که کجا جای عفو باشد و کجا جای انتقام باشد؛ آن جا که جای انتقام است برابر رحمت است، رحمت الهی اقتضا می کند که یک بگیر و ببندی هم باشد تا مظلوم از ظالم گرفته شود. این چنین نیست که خدا رحمت و غضبی دارد، این چنین نیست که ما هم ﴿أَشِدَّاءُ عَلَی الْكُفَّارِ﴾ هم ﴿رُحَمَاءُ بَینَهُمْ﴾[6] [باشیم]، خیر! ما ﴿أَشِدَّاءُ عَلَی الْكُفَّارِ﴾ یک، ﴿رُحَمَاءُ بَینَهُمْ﴾ دو، آن عقل که رحمت رحمانیه الهی را نشان می دهد، آن رهبری می کند و نقشه راه تنظیم می کند که کجا ﴿أَشِدَّاءُ﴾ و کجا ﴿رُحَمَاءُ﴾؛ این چنین نیست که اینها در مقابل هم باشند یا «عِدل» و همتای هم باشند. این دو، دو کفه ترازویی هستند که به رهبری یک شاهین عمل می کنند و آن شاهین، شاهین رحمت است، آن دیگر مقابل ندارد؛ این از لطایف بیانات نورانی امام سجاد (سلام الله علیه) در صحیفه است که فرمود: «وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏»، این مهندس نقشه می کشد که کجا غضب باشد و کجا رحمت؛ مثل مهندسی که دارد نقشه ساختمان طرّاحی می کند، کجا اتاق مطالعه باشد؟ کجا جای پذیرایی باشد؟ کجا جای استراحت باشد و کجای جای دستشویی؟ این نقشه راه را علم تنظیم می کند، این طور نیست که دستشویی در کنار اتاق مطالعه «عِدل» هم باشند، نقشه مهندس به دست کیست؟ نقشه این ساختمان را چه کسی دارد تنظیم می کند؟ علم دارد تنظیم می کند، این طور نیست که دستشویی در قبال اتاق مطالعه باشد، آن علم است که می گوید کجا دستشویی باشد و کجا جای استراحت باشد. خدا دارد عالَم را تنظیم می کند، رحمت خدا از غضب اوست، نه بیش از غضب او! نه اینکه خدا رحمت و غضبی دارد و رحمتش بیشتر از غضب اوست، این هست! رحمت او بیشتر از غضب اوست، اما آنچه مهم تر از همه است این است که هر دو مأموم می باشند؛ رحمت رحیمیه مأموم است؛ غضب و انتقام الهی که فرمود: ﴿إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنتَقِمُونَ﴾[7] مأموم است؛ این دو مأموم، دو صف از نماز جماعت هستند که به امامت کار می کنند، «وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏» چقدر این سخن شیرین است؟! این است که ما این کلام را می بوسیم! فرمود قبل از اینکه او بگوید بگیر و ببند، «رحمت» امام است، آن امام دستور می دهد که کجا ﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ﴾ و کجا بگویید ﴿ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِینَ﴾.[8] نقشه راه را رحمتی که ﴿وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ءٍ﴾ به عهده می گیرد، بنابراین چیزی به عنوان غضب در عالَم نیست، است که دارد جهان را اداره می کند. [1]. سوره حاقة، آیات30 و 31. [2]. دیوان حافظ، غزل284. [3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج4، ص72. [4]. سوره اعراف، آیه156. [5]. الصحیفة السجادیة، دعای16. [6]. سوره فتح، آیه29. [7]. سوره سجده، آیه22. [8]. سوره حجر، آیه46. 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313
💠 لقای الهی 🔹 جریان لقای خدا كه است، عبارت از آن است كه انسان ضمن اینكه پرده ‌دار است و پرده ‌دری نمی‌كند، پشت پرده را ببیند. اگر معنای این است كه پرده‌ دری نكند و پرده ‌داری بكند لكن پشت پرده را هم ببیند، این نه بیراهه می‌رود و نه راه كسی را می ‌بندد، چون وقتی به لقای خدا بار یافت نه تنها می‌ داند كه خدا او را می ‌بیند، بلكه او هم خدای خود را با چشم جان مشاهده می ‌كند اولاً و می ‌بیند كه خدای سبحان او را می ‌نگرد ثانیاً و می ‌بیند كه خدای سبحان قادر مطلق است ثالثاً و می ‌بیند كه خدای سبحان می‌تواند در عین حال پرده ‌دری بكند و آبروی او را بریزد رابعاً و می ‌بیند كه در عین حال در تمام حالات خدا پرده ‌داری دارد و می‌ كند خامساً. به پیر میكده گفتم كه چیست راه نجات ٭٭٭ بخواست جام می و گفت راز پوشیدن[1] 🔹 معنای لقای خدا اختصاصی به بعد از مرگ ندارد. از ذات اقدس الهی امیر المؤمنین (سلام الله علیه) سؤال كردند كه چرا شما علاقه ‌مند لقای خدایید؟ این قدر که مشتاق دیدن خدا و لقای خدایید برای چیست؟ فرمود او بهترین را نسبت به من كرد، یقین می‌دانم وقتی به حضور او باریابم من را هم عزیز می ‌دارد. كاری از این بهتر نبود كه خدا نسبت به ما كرد و آن این است كه راه ملائكه را به ما نشان داد، دین ملائكه را برای ما انتخاب كرد، دین انبیا و مرسلین را برای ما انتخاب كرد. وقتی به حضرت عرض كردند «فَلِمَا ذَا أَحْبَبْتَ‏ لِقَاءَهُ قَالَ لَمَّا رَأَیتُهُ قَدِ اخْتَارَ لِی دِینَ مَلَائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ أَنْبِیائِهِ عَلِمْتُ أَنَّ الَّذِی أَكْرَمَنِی بِهَذَا لَیسَ ینْسَانِی فَأَحْبَبْتُ لِقَاءَهُ»؛[2] [فرمود] وقتی من دیدیم خدای سبحان همان راهی كه برای جبرئیل و میكائیل و سایر ملائكه انتخاب كرده است كه معرفت او و محبت او و پیروی از او و عدم تخطی از دستور او، همان راه كه برای ملائكه انتخاب كرد برای من انتخاب كرد؛ همان راهی را كه برای آدم صفی و نوح نجیب و موسای كلیم و عیسای مسیح و سایر انبیا مخصوصاً وجود مبارك خاتم (علیهم آلاف التحیة و الثناء) انتخاب كرد، همان راه را برای من برگزید، می ‌دانم وقتی به حضور او بار یابم مرا محترم می ‌شمارد؛ لذا من اویم. چرا من مشتاق لقای او نباشم؟ من برای او كاری نكردم، او بهترین محبت را نسبت به من كرد، از این بهتر كه دیگر ممكن نبود! [1]. دیوان حافظ، غزل393. [2]. التوحید (للصدوق)، ص288. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
✨﷽✨ ✅ زنجیر گناه ذات اقدس اله، پیغمبر خاتم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را به این وصف معرفی كرد كه ﴿یضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ اْلأَغْلالَ الَّتی كانَتْ عَلَیهِمْ﴾؛ یعنی پیغمبر خاتم (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) دست و بال جامعه بشری را باز می ‌كند؛ آن غل ها و آن زنجیرها را از دست و بال اینها باز می ‌كند. چه چیزی ما را در بند می ‌كند و ما می ‌خواهیم از چه آزاد بشویم؟ گناه، غلی و زنجیری و سلسله ای‌ است در دوش ما گردن ما و پای ما كه ما را می ‌بندد. در سوره مباركه یس آمده است که اغلالی بر گردن اینها انداختیم ﴿فَهُمْ مُقْمَحُونَ﴾؛ این گناهی كه ذات اقدس اله از اینها مشاهده كرده است، باعث شد كه این گناه را خداوند به صورت غل بر گردن اینها آویزان كرد كه اینها مقمح ‌اند سر به هوا‌یند و جایی را نمی ‌بینند. چه زمانی ما می ‌فهمیم كه این غل و زنجیر در گردن ما بود و نمی‌ گذاشت ما آزاد بیندیشیم؟ این را بعد از مرگ می‌ فهمیم. 📚 سخنرانی عمومی
💠 فطرت توحیدی 🔹 اگر كسی جهان‌ بینی توحیدی داشت، انسان را دارای دو قوس صعود و نزول می ‌بیند: بر اساس ﴿وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی﴾،[1] برای انسان سابقه كهن و تجرد قائل است كه از دیار خدای سبحان تنزل كرده است و بر اثر ﴿إِنَّكَ كادِحٌ إِلی رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقیهِ﴾[2] یا بر اساس دستورهای نیایش و عبادت هایی كه داده شده تا انسان به مقام قُرب خدا بار یابد، انسان را دارای قوس صعود می ‌داند كه ﴿إِلَیهِ یصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ﴾،[3] این دو قوس در درون انسان به عنوان نهادینه شده است، فطرت زن و مرد هم یكسان است؛ گرچه كارهای اجرایی بین زن و مرد توزیع شده است، گرچه در بعضی از اخلاق و صفات زن خصوصیتی دارد كه مرد فاقد آن است یا مرد خصوصیتی دارد كه زن واجد آن نیست، ولی در فطرت الهی و ، اینها همسان و هم ‌آوای هم هستند كه خدای سبحان درباره فطرت انسان فرمود: ﴿فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنیفاً فِطْرَتَ اللّهِ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیها لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللّهِ﴾.[4] سخن از مرد و زن نیست، سخن از است! فرمود قطب نمایی دارد كه به طرف دین خدا متوجه می‌ شود و این اختصاصی به مرد یا زن و مانند آن ندارد و هرگز عوض ‌شدنی هم نیست؛ نه غیر خدا عوض می ‌كند نه خدا! غیر خدا چون فاقد قدرت است قدرت بر تعویض ندارد، خدا هم چون این فطرت را به «أحسن وجه»[5] آفرید عوض نمی ‌كند. پس اگر زن همتای مرد در مسائل فرهنگی، اعتقادی، ایمانی و اخلاقی تلاش و كوشش كرد و جزء مبارزان نستوه بود و برای حفظ دین خود و دفاع از آیین خود و دفاع از قرآن و عترت شربت شهادت نوشید، این هم مطابق دو آیه سوره «آل‌عمران» و «بقره»[6] جزء اموات نیست، مرده نیست، بلكه است ﴿وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللّهِ أَمْواتاً﴾.[7] 🔹 وظیفه بانوان این است كه اساس زندگی را بر مادر شدن، تربیت فرزندِ صالح، حمایت از نظام دین، پیروی از قرآن و عترت قرار دهند. رهنمودهای عالی امام امت (رضوان الله تعالی علیه) را معیار عمل قرار دادن و احكام فقهی و حقوقی و اخلاقی دین را كاملاً آشنا شدن، به آنها معتقد شدن، به آنها متخلّق شدن و به آنها عامل شدن جزء رسالت های اصلی بانوان است. پاسداشت خون شهدا اعم از شهدای مرد و زن، این توقع را از همه ما ایجاد می ‌كند كه هر كسی مطابق خود بكوشد (یك) و در بخش های اختصاصی هر چه كه مربوط به ویژگی اوست آن را گرامی بشمارد (دو). برای بانوان مادر شدن اصل است پرورش فرزند اصل است تربیت اولاد در خانه اصل است و خانواده را حفظ كردن اصل است كه خدای سبحان فرمود: ﴿لِتَسْكُنُوا إِلَیها﴾[8] تهیه مسكن به عهده مرد است اما تأمین سكینت و آرامش به عهده زن. اگر بر اساس حركت كرد كه ﴿لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللّهِ﴾ این فطرت، مجذوب است كه ذات اقدس الهی منشأ همه این بركات، آفرینش فطرت و دعوت فطرت به قبله ‌گاه راستین جوامع بشری است. [1] . سوره حجر، آیه 29; سوره ص، آیه 72. [2] . سوره انشقاق، آیه 6. [3] . سوره فاطر، آیه 10. [4] . سوره روم، آیه 30. [5] . سوره مؤمنون، آیه 14. [6] . سوره بقره، آیه 154. [7] . سوره آل‌عمران، آیه 169. [8] . سوره روم، آیه 21. 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313
💠 فاضل ترین مردم 🔹 مرحوم آقای قاضی (رضوان الله تعالی علیه) عالَم را بر اساس اینكه خدای سبحان فرمود هر كاری كه من كردم بهترین است، ایشان هم به دیدند؛ یعنی قرآن كریم دو اصل را مطرح كرد: یكی اینكه همه چیز را خدا آفرید: ﴿اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَی‏ءٍ﴾،[1] به نحو موجبه كلیه كه خالقی غیر خدا نیست و یكی هم «كان» ناقصه كه فرمود: ﴿الَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَی‏ءٍ خَلَقَهُ﴾؛[2] هر چه آفرید زیبا آفرید و هیچ نقصی در آن نیست. 🔹 مرحوم آقای قاضی (رضوان الله تعالی علیه) تربیت‌شده عملی این سنخ است. فرق این بزرگوار و سایر متخلّقان این است كه دیگران متخلِّق می‌ شوند تا بهشت بروند، او می ‌كوشید تا بهشت را ببیند! فرق عارف و متخلّق این است كه او سعی می‌ كند به سعادت برسد و بهشت برود و ایشان كه یقیناً بهشتی است می‌ گوید من باید بهشت را ببینم. این خطبه نورانی حضرت امیر در اوصاف متّقیان همین فرق را داشته که فرمود: «فَهُمْ وَ الْجَنَّةُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا» این خطبه با سایر خطب حضرت خیلی فرق دارد. در غالب خطب دیگر حضرت می‌خواهد افراد را بپروراند كه اینها اهل بهشت بشوند، اما در این خطبه متّقین طرزی سخن می‌گوید كه اینها بهشت را ببینند! فرمود: «فَهُمْ وَ الْجَنَّةُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِیهَا مُنَعَّمُونَ»؛[3] یعنی آیه مباركه ﴿كَلاَّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیقِینِ ٭ لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ﴾[4] را عملی كنند. مرحوم آقای قاضی عصر خود، جزء كسانی بود كه سعی می ‌كرد بهشت و جهنم را ببیند. بنابراین مرز عرفان از اخلاق جدا خواهد بود. 🔹 بحث‌ های اخلاقی، بحث‌ های تزكیه نفس است كه انسان متخلّق بشود، عادل بشود، بافضیلت بشود و اهل بهشت بشود. مسئله عرفان، جهاد اكبر است او دیگر حالا رسیده به جایی كه یقیناً اهل بهشت است حالا می ‌خواهد بهشت را ببیند، چون ما دستمان به آن قلّه نمی‌رسد، جهاد اوسط را به زبان ما گفتند جهاد اكبر، آن چه وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود ،[5] این اكبرِ نسبی است نه اكبر نفسی! برای اینكه انسان یك جهاد اصغر دارد كه با آهن و اینها می ‌جنگد كه روشن است یك جهاد اوسط دارد كه در دعای كمیل آمده است كه «وَ سِلاحُهُ الْبُکاءُ»،[6] آن جا جای آه است نه جای آهن، ما چون در این محدوده كار می‌كنیم خیال می ‌كنیم جهاد اكبر این است، حضرت به زبان ما فرمود این است. 🔹 این از غرر روایات ماست كه مرحوم كلینی (رضوان الله علیه) در جلد دوم كافی این حدیث شریف را نقل می ‌كند كه «أَفْضَلُ‏ النَّاسِ‏ مَنْ‏ عَشِقَ‏ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ‏ وَ بَاشَرَهَا بِجَسَدِهِ‏».[7] برخی‌ ها نماز را «خوفاً مِن النار» یا «شوقاً إلی الجنّة» می‌ خوانند، آن چه مرحوم كلینی در جلد دوم كافی از حضرت نقل می ‌كند این است كه كسی است كه عاشق نماز باشد و با نماز معانقه كند دست به گردن كند، چون باب مفاعله است نماز هم با او معانقه می‌ كند، چنین است! راه مرحوم و امثال آیت الله قاضی این است كه واقعاً صلات یك حقیقت است، یكی از چند چیزی كه در قبر می‌آید همین نماز است كه حافظ انسان از هر فشاری است. خب اینها نماز را می ‌بینند و با آن معانقه می ‌كنند! حضرت فرمود: «أَفْضَلُ‏ النَّاسِ‏ مَنْ‏ عَشِقَ‏ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ‏ وَ بَاشَرَهَا بِجَسَدِهِ‏». [1] . سورهٴ رعد، آیهٴ 16; سورهٴ زمر، آیهٴ 62. [2] . سورهٴ سجده، آیهٴ 7. [3] . نهج‌البلاغه، خطبه 193. [4] . سورهٴ تكاثر، آیات 5 و 6. [5] . الكافی، ج5، ص12. [6] . مصباح المتهجّد، ص850. [7] . الكافی، ج2، ص83. 🇮🇷یاران امام زمان (عج)🇮🇷 https://eitaa.com/yaranemamzaman313