eitaa logo
یاران ولیعصر
194 دنبال‌کننده
20.7هزار عکس
22هزار ویدیو
503 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از شهید شیخ احمد کافی
🔴 سیزده بانوی رجعت کننده در دولت مهدوی... (امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «همراه قائم عجل‌الله فرجه سیزده زن خواهند بود... برای مداوای مجروحان و رسیدگی به مریض‌ها) ⭕️ نسیبه، دختر کعب مازنیه... 🌕 وی همسر زید بن عاصم بود، و معروف به ام عماره و از زنان فداکار صدر اسلام است که در برخى از جنگهاى پیامبر صلی‌الله علیه و آله شرکت جسته و مجروحان جنگى را مداوا کرده است. او در جنگ احد بهترین نقش را ایفا کرد. با دیدن صحنه فرار مسلمانان و تنها گذاشتن پیامبر به دفاع از جان شریف ایشان پرداخت و در این راه بدنش زخمهاى فراوان برداشت. در جنگ «یمامه» نیز بدن او دوازده زخم برداشت و حتی یک دست وی هم قطع شد. ایمان، اخلاص و فداکاری نسیبه در جنگ احد، به جایی رسید که رسول خدا(ص) به فرزندش عماره چنین فرمود: «امروز وفاداری و مقام مادر تو از مردان جنگى والاتر است.» پس از فروکش کردن جنگ احد، نسیبه با زخمهای سنگین به همراه دیگر مسلمانان به خانه برگشت و به استراحت پرداخت. با شنیدن فرمان پیامبر که فقط مجروحان جنگ باید به تعقیب دشمن بشتابند، نسیبه از جاى برخاست و آماده رفتن شد، امّا به علت شدت خونریزى نتوانست شرکت کند. همین که پیامبر از تعقیب دشمن برگشت، پیش از آنکه به خانه برود، عبدالله بن کعب مازنى را براى احوالپرسى نسیبه و سلامتى وى به نزد او فرستاد و چون از سلامتى وى آگاه گشت شادمان موضوع را به پیامبر خبر داد. نسیبه از کسانى است که براى یارى حضرت مهدی علیه‌السلام زنده خواهد شد و بر چنین زنی شایسته و گواراست که در زمان دولت مهدوی به دنیا برگردد و همچون مؤمنان خاص، طعم شیرین حکومت ولائی آن حضرت را بچشد. این اجر کسانی‌ست که خداوند به آن‌ها وعده داده است. پیامبر صلی‌الله علیه و آله هم درباره او فرموده است: «‌نسیبه از بانوانی‌ست که در روزگار ظهور مهدی علیه‌السلام حضور می‌یابد و به مداوای مجروحان جنگی در رکاب آن حضرت میپردازد...» 📗چشم‏‌اندازى از حكومت مهدى علیه‌السلام، ص۷۴ به‏‌ نقل از بيان الائمه، ج ۳، ص ۳۳۸ → @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی
🌼خسارت بزرگ مردی تصمیم داشت به سفر تجارت برود خدمت امام صادق(علیه السّلام) که رسید درخواست استخاره ای کرد، استخاره بد آمد، آن مرد نادیده گرفت و به سفر رفت اتفاقاً به او خوش گذشت و سود فراوانی هم برد امام از آن استخاره در تعجب بود پس از مسافرت خدمت امام رسید و عرض کرد: یابن رسول الله ! یادتان هست چندی قبل به خدمت شمارسیدم، برایم استخاره کردید و بد آمد، استخاره ام برای سفر تجارت بود به سفر رفتم و سود فراوانی کردم و به من خوش گذشت. امام صادق(علیه السّلام) تبسمی کرد و به او فرمود: (در سفری که رفتی یادت هست در فلان منزل خسته بودی نماز مغرب و عشایت را خواندی شام خوردی و خوابیدی و زمانی بیدارشدی که آفتاب طلوع کرد و نماز صبح تو قضا شده بود؟ عرض کرد آری . حضرت فرمود: اگر خداوند دنیا و آنچه را که در دنیاست به تو داده بود جبران آن خسارت (قضا شدن نماز صبح) نمی شد. ۱ قال امیر المومنین علیه السلام: لَا یَخْرُجِ الرَّجُلُ فِی سَفَرٍ یَخَافُ مِنْهُ عَلَى دِینِهِ وَ صَلَاتِهِ انسان نباید به سفری برود که ترس آن دارد به دین یا نمازش لطمه وارد شود.۲ 📚۱-جهاد با نفس، جلد ۱ صفحه ۶۶ 📚۲-وسائل الشیعه جلد ۱۱ صفحه ۳۴۴ ‌‌‌‌#ا
پنجم ربیع‌الاول، یادآور وفات بانویی از سلاله پاکان است حضرت سکینه(س) کسی که در مکتب حسین(علیه‌السلام) رشد کرد و از فضل و کرم خاندانش نشانه‌ها دارد. او که از بانوان بافضیلت و از ستارگان درخشان آسمان علم و ادب و عفت بوده و پرورش یافته پدری چون ثارالله(علیه‌السلام) و مادری فداکار چون رباب... کسی که تحت حمایت و تربیت عمه‌ای چون زینب کبری(س) بود و برادر بزرگواری چون سجاد آل‌طه(ع) بود و با چنین عقبه و مرحمتی توانست از برترین زنان عصر خود باشد. او که فرزند رباب است و نامش را امنیه و آمنه ذکر کرده‌اند و لقب وی را سکینه نهاده‌اند که به معنی وقار و سکون وجود اوست. او که همسر عبدالله اکبر، فرزند امام حسن (ع) و پسر عموی اوست همسری که در روز عاشورا همراه پدرش به شهادت رسید. منزلت او تا جایی است که امام حسین(علیه‌السلام) خطاب به وی فرمود:«تو بهترین بانوانی!» پس در می‌یابیم که وی در کربلا بانویی رشیده بوده و بین ده تا سیزده سال، سن داشته است. حضرت سکینه(س) در پنجم ربیع‌الاوّل ۱۱۷ ق. دنیا را وداع گفت و روح مطهّرش در بهشت برین سکنا گزید. آرامگاه آن حضرت که حدود هفتاد سال عمر بابرکت داشت در قبرستان بقیع(مدینه) است؛ روایت است که وی، هنگام انجام عمره در مکّه رحلت کرده اگر چه گروهی نیز بر این باورند که آرامگاه او در مقبره باب‌الصّغیر(دمشق) می‌باشد، که هم اکنون زیارتگاه شیعیان است. وفات سکینه آل‌محمد(ع) و یادگار حسین فاطمه زهرا(ص) تسلیت باد. اللهم صل علی محمدوآل محمد,وعجل فرجهم
✍️ یکی از اولین دستوراتی که مرحوم به شاگردان می‌فرمودند این بود که انسان از صبح که بیدار می شود دائماً در نظر داشته باشد که تحت نظر است.
🔊‍ 🎙🌸حضرت آيت الله (ره) موضوع : دعا در مشکلات 🔴 پست ویژه برای تمام برادران و خواهران ⚛ ✅ بسیار عالی حتما گوش کنید و ارسال به دیگران فراموش نشود🙏😍👌 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹کانال درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ 🆔 @dars_akhlaq
🎬 کلیپ : گاهی گرفتاری ها به این شیوه برطرف می‌شود
امام رضا علیه‌السلام: هرگاه برای شما پیش آمد سختی روی داد از ما یاری بجویید. 📚مستدرک الوسائل، ج۵، ص ۲۲۹
هدایت شده از کانال امام مهدی (عج)
امام رضا علیه‌السلام: هرگاه برای شما پیش آمد سختی روی داد از ما یاری بجویید. 📚مستدرک الوسائل، ج۵، ص ۲۲۹ کانال امام مهدی(عج) @imammahdii313
🚨قال الامام علی علیه‌السلام: مَنْ أَقَلَّ مِنْهَا اِسْتَكْثَرَ مِمَّا يُؤْمِنُهُ وَ مَنِ اِسْتَكْثَرَ مِنْهَا اِسْتَكْثَرَ مِمَّا يُوبِقُهُ. 💯كسى كه به قدر كفايت از دنیا بردارد در آرامش به سر مى‌برد و آن كس كه در پى به دست آوردن متاع بيشترى از آن باشد وسائل نابودى خود را فراهم كرده. 📜 نهج‌البلاغه، خطبه ۱۱۱
هدایت شده از درس اخلاق
🚨قال الامام علی علیه‌السلام: مَنْ أَقَلَّ مِنْهَا اِسْتَكْثَرَ مِمَّا يُؤْمِنُهُ وَ مَنِ اِسْتَكْثَرَ مِنْهَا اِسْتَكْثَرَ مِمَّا يُوبِقُهُ. 💯كسى كه به قدر كفايت از دنیا بردارد در آرامش به سر مى‌برد و آن كس كه در پى به دست آوردن متاع بيشترى از آن باشد وسائل نابودى خود را فراهم كرده. 📜 نهج‌البلاغه، خطبه ۱۱۱ 🆔 @dars_akhlaq
🔴 صف شدن ملائکه در مقابل امام مهدی 🌕 مفضل از امام صادق علیه‌السلام سوال کرد: آقا! مهدی عجل الله فرجه، از کجا ظاهر می‌شود و چگونه آشکار می‌گردد؟ امام فرمودند: ای مفضل! او به تنهایی آشکار می‌گردد و تنها به طرف خانه خدا می‌آید و تنها داخل کعبه می‌شود و چون شب فرا رسد، همچنان تنهاست. وقتی چشم‌ها به خواب رفت و شب کاملا تاریک شد، جبرئیل و میکائیل  علیهماالسلام و دسته دسته فرشتگان در حالی که صف کشیده‌اند، بر او فرود می‌آیند. و در آن میان، جبرئیل به وی می‌گوید: ای آقای من! هر چه بفرمایی پذیرفته است و فرمانت رواست. نَزَلَ إِلَیْهِ جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ الْمَلَائِکَةُ صُفُوفاً فَیَقُولُ لَهُ جَبْرَئِیلُ یَا سَیِّدِی قَوْلُکَ مَقْبُولٌ وَ أَمْرُکَ جَائِزٌ. 📗بحارالأنوار، ج ۵۳، ص ۷ 📗مختصر البصائر، ج ۱، ص ۴۳۳