✅هشدارِ شگفتِ انگیز مولانا امیرالمومنین❗ ✍امیرالمؤمنین علی عليه‌السلام می‌فرمایند : روزی خواهد آمد که فحشا زیاد می‌شود؛ محارم هتک می‌شوند ؛ زنا آشکارا انجام می‌شود ، غصب اموال ایتام حلال می‌شود ، رباخواری رواج می‌یابد ،کم فروشی باب می‌شود ، شراب جو حلال می‌گردد ، رشوه را با نام هدیه پرداخت می‌کنند ، خیانت در امانت می‌کنند ، مردان خود را به شکل زنان و زنان خویش را به هیئت مردان درمی‌آورند ، نماز سبک شمرده می‌شود ، مردم برای غیرخدا حج به‌جا می‌آورند. ⬅وقتی آن روز فرا رسد، گاهی هلال روز اول ماه بزرگ‌تر می‌شود به نحوی که مردم در دو شب آن را می‌بینند ٬و گاهی ناپدید می‌شود به حدی که مردم روز اول ماه را روزه نمی‌گیرند و روز عید فطر را به نیت روز آخر ماه رمضان روزه دارند! آگاه باشید ، آگاه باشید زمانی که از خدا غافل شوید مرگ‌های ناگهانی زیاد می‌شود به شکلی که مرد ، در روز سالم و سلامت از خواب بیدار می‌شود ولی شب در قبر می‌خوابد و یا شب سالم سر بر بالش می‌گذارد ولی دیگر بیدار نمی‌شود. ⬅وقتی آن زمان رسید باید انسان قبل نزول بلا وصیت‌نامه‌اش را نوشته باشد و واجب است نماز را از ترس فوت نماز در آخر وقتش ، در اول وقتش برپا دارد. هرکس آن زمان را درک کرد شب با وضو به بستر رود و اگر امکان داشت همیشه با وضو باشد این کار را انجام دهد زیرا او همیشه در ترس است و نمی‌داند که چه زمانی ملک‌الموت برای قبض روح ، سراغش می‌آید. شما را هشدار دادم اگر هوشیار شوید و آگاه نمودم اگر آگاه شوید و پند دادم اگر پند گیرید ، در خلوت‌گاه‌ها و غیر آن تقوای الهی پیشه کنید تا مبادا بمیرید مگر این که مسلمان باشید. 📖خداوند در قرآن کریم می‌فرماید : کسی که از دینی غیر از اسلام پیروی کند اعمالش پذیرفته نمی‌شود و او در روز قیامت از زیانکاران است(آل عمران،آیه 85) 💥چه شباهتی است شگفت میان سخن مولا و زمانهء اکنون ما. چنان است که گویی در زمانهء ما زندگی میکنند و در بین مردم اند و با جامعه ما و رنجهایش به خوبی آشنایند... شگفتا از این کلام امیرالکلام و سلطانِ واژه و تعبیر، و اعجازگر سخن و بیان.... 📚بحار الانوار؛ ج93،ص303،ح19 📚 فضائل الاشهر الثلاثه للصدوق؛ ص91،ح 70 【 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 】

امام عصر سلام الله علیه کریم است، یعنی چه؟ 🎤 استاد معاونیان

#فضائل_مولای_عالم_امیرالمومنین_حیدر_کرار 📖 «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى» (طه/124) ❇️ از حضرت صادق علیه السلام پرسیدند مراد از آیه ی فوق چیست؟ فرمودند: 🔴 مقصود از آن (ذکر)، ولایت امیرالمومنین علیه السلام است. باز راوی پرسید: «روز قیامت او را کور محشور میکنیم یعنی چه؟» فرمودند: 🔸🔸« در آخرت با چشمان کور و در دنیا با چشم دلی که از ولایت امیر المومنین (علیه السلام) کور است محشور می کنیم در حالی که او در قیامت سرگشته است و می گوید: چرا مرا کور محشور کردي در عین آن که من (در دنیا) بینا بودم؟ فرماید: به همان ترتیب که نشانه های ما برای تو آمد و تو آنها را فراموش کردی»       #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

سلام مولا جانم! سخن عشق تو بي‌آنكه برآيد به زبانم رنگ رخساره خبر مي‌دهد از حال نهانم گاه گويم كه بنالم ز پريشاني حالم بازگويم كه عيان است چه حاجت به بيانم... 🌱اللهم عجل لولیک الفرج🌱

🌼 صلوات بر حضرت صاحب الزّمان علیه السلام منقول از حضرت عسکری علیه السلام «اللهُمَّ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ ابْنِ أَوْلِيَائِكَ، الَّذِينَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ، وَ أَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ، وَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ، وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً، اللهُمَّ انْصُرْهُ، وَانْتَصِرْ بِهِ لِدِينِكَ، وَانْصُرْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ وَ أَوْلِيَاءَهُ، وَ شِيعَتَهُ وَ أَنْصَارَهُ، وَاجْعَلْنَا مِنْهُمْ. اللهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ كُلِّ طَاغٍ وَ بَاغٍ، وَ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ، وَاحْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ، وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ، وَاحْرُسْهُ وَامْنَعْهُ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ، وَاحْفَظْ فِيهِ رَسُولَكَ وَ آلَ رَسُولِكَ، وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ، وَ أَيِّدْهُ بِالنَّصْرِ، وَانْصُرْ نَاصِرِيهِ، وَاخْذُلْ خَاذِلِيهِ، وَاقْصِمْ بِهِ الْجَبَابِرَةَ الْكُفْرِ، وَاقْتُلْ بِهِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ، وَ جَمِيعَ الْمُلْحِدِينَ، حَيْثُ كَانُوا مِنْ مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا، وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا، وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا، وَامْلَأْ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا، وَ أَظْهِرْ بِهِ دِينَ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ، وَاجْعَلْنِي اللهُمَّ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ شِيعَتِهِ، وَ أَرِنِي فِي آلِ مُحَمَّدٍ مَا يَأْمَلُونَ، وَ فِي عَدُوِّهِمْ مَا يَحْذَرُونَ، إِلَهَ الْحَقِّ رَبَّ الْعَالَمِينَ آمِينَ». (بحارالأنوار، ج94، ص78 به نقل از جمال الاسبوع) «اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج

🌴خاطرات کربلا🌴 📍قسمت اول ( مسلم در کوفه) ☘گزارش‏هايى در باره رخدادها در مسير كوفه‏ 📕تاريخ الطبرى - به نقل از ابو مخنف - : آن گاه حسين عليه السلام مسلم بن عقيل را فرا خواند و او را به همراه قيس بن مُسهِر صيداوى، عُمارة بن عُبَيد سَلولى و عبد الرحمان بن عبد اللَّه بن كَدِن اَرحَبى به سمت كوفه فرستاد. او را به پروا كردن از خدا پنهان نگه داشتن جريان سفر، و نرمى و ملاطفت [با مردم‏] فرمان داد و [نيز به اين كه ]اگر تشخيص داد مردم يك‏پارچه و قابل اعتمادند، به سرعت ايشان را باخبر سازد. مسلم حركت كرد تا وارد شهر مدينه شد و در مسجد پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله نماز خواند و با كسانى از بستگانش كه مى‏ خواست، خداحافظى كرد. آن گاه دو راه‏نما از قبيله قيس اجير كرد. وى با آن دو، حركت كرد؛ ولى راه را گم كردند. تشنگى شديدى به آنان دست داد. دو راه‏نما گفتند: اين راه به آب مى ‏رسد. همگى از تشنگى در حال مرگ بودند. مسلم بن عقيل نامه‏اى براى حسين عليه السلام توسّط قيس بن مُسْهِر صَيداوى از تنگه بطن خُبَيت‏(نقطه ‏اى در حوالى مدينه) فرستاد: «امّا بعد. به راستى كه من از مدينه به همراه دو راه‏نما بيرون آمدم؛ ولى آن دو راه را گم كردند. تشنگى بر ما غالب شد و آن دو از تشنگى مُردند. ما آمديم تا به آب رسيديم و با كمترين رمق باقى‏ مانده در بدن زنده مانديم. اين آب درسرزمينى است كه تنگه بطن خُبَيت ناميده مى‏ شود. من اين رخداد را نشانه بدشگونى اين سفر مى‏ دانم. اگر مرا معذور بدارى و ديگرى را به جاى من به كوفه بفرستى [، بهتر است‏]. والسلام!». حسين عليه السلام جواب او را چنين نوشت: «اميدوارم كه ترس تو را وادار به نوشتن استعفانامه نكرده باشد. به آن سَمتى كه تو را روانه ساختم، حركت كن. درود بر تو باد!». مسلم چون نامه را خواند. گفت : اين [نامه نوشتن‏] به خاطر ترس بر جانم نبود. پس به مسير ادامه داد تا به آبگاهى از قبيله طى رسيد. در آن جا فرود آمد و سپس از آن جا بار بست. او مردى را ديد كه شكار مى‏ كرد. شكارچى به سوى آهويى تير انداخت و او را كشت. مسلم گفت : دشمن ما نيز كشته خواهد شد. به خواست خدا. 📚تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۳۵۴ الإرشاد: ج ۲ ص ۳۹ 📗البداية و النهاية : چون مسلم از مكّه بيرون آمد، از مدينه گذشت در آن جا دو راه‏نما با خود برداشت. آنان مسلم را از بيابان‏ها و راه‏هاى متروكه بردند. يكى از آن دو راه‏نما از فشار تشنگى در گذشت. آنان راه را گم كرده بودند و آن راه‏نما در مكانى به نام تنگه خُبَيت، در گذشت. مسلم اين را به فال بد گرفت و در آن منطقه ماند. راه‏نماى ديگر هم از دنيا رفت. مسلم براى امام حسين عليه السلام نامه نوشت و در باره ادامه سفر مشورت خواست. امام عليه السلام برايش نوشت كه حتماً به عراق برود و در اجتماع كوفيان حضور يابد تا از احوال آنان باخبر گردد. 📚البداية والنهاية : ج ۸ ص ۱۵۲