عنه صلى الله عليه و آله : أفضَلُ الصَّدَقةِ في رَمَضانَ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : برترين صدقه ، صدقه اى است كه در ماه رمضان داده شود . كنز العمّال : 16249 .

پيامبر صلي الله عليه و آله : إنَّ أبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ في أوَّلِ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ و لاتُغلَقُ إلى آخِرِ لَيلَةٍ مِنهُ ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : درهاى آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرين شب اين ماه بسته نمى شود . بحار الأنوار ، ج 96 ، ص 344 .

پيامبر صلي الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ يَقولُ كُلَّ لَيلَةٍ مِن هذَا الشَّهرِ : وَ عِزَّتي و جَلالي لَقَد أمَرتُ مَلائِكَتي بِفَتحِ أبوابِ سَماواتٍ لِلدّاعِينَ مِن عِبادي و إمائي ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : خداوند در هر شبِ ماه رمضان مى گويد : «به عزّت و جلالم سوگند ، به فرشتگان فرمان داده ام درهاى آسمان ها را بر روى بندگان دعا كننده من بگشايند» . فضائل الأشهر الثلاثة ، ص 99 .

پيامبر صلي الله عليه و آله : هُوَ شَهرُ الإستِغفارِ و هُوَ شَهرُ الصِّيامِ و هُوَ شَهرُ الدُّعاءِ ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : ماه رمضان ماه استغفار، ماه روزه و ماه دعا است . همان ، ص 117 .

عنه صلى الله عليه و آله  تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ الفَجرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ الظُّهرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحترِقُونَ تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ العَصرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تَحتَرِقونَ فإذا صَلَّيتُمُ المَغرِبَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ العِشاءَ غَسَلَتها، ثُمّ تَنامُونَ فلا يُكتَبُ علَيكُم حَتّى تَغتَسِلُوا .; پيامبر خدا صلى الله عليه و آله  شما [از آتش گناه ]مى سوزيد ، اما چون نماز صبح را خوانديد، آن را مى شويد ؛ بار ديگر مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز ظهر را گزارديد، آن را مى شويد و باز مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز عصر را خوانديد آن را مى شويد ، بار ديگر مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز مغرب را گزارديد آن را مى شويد . سپس مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز عشا را خوانديد آن را مى شويد ، سپس مى خوابيد و بر شما گناهى نوشته نشود، تا آن كه [روز ديگر به همين ترتيب ]خود را بشوييد .; بحار الأنوار : 82/223/46 .

الإمامُ الكاظمُ عليه السلام مَن تَوَضَّأ لِلمَغرِبِ كانَ وُضُوؤهُ ذلكَ كَفّارَةً لِما مَضى مِن ذُنوبِهِ في نَهارِهِ ما خَلا الكبائرَ .; امام كاظم عليه السلام هر كه براى نماز مغرب وضو بگيرد، اين وضوى او كفّاره گناهان روز اوست، مگر گناهان كبيره.; ثواب الأعمال : 32/1.

پيامبر صلي الله عليه و آله : إذا صَلَّتِ المَرأةُ خَمسَها و صامَت شَهرَها و أحصَنَت فَرجَها و أطاعَت بَعلَها فَلَتَدخُلُ الجَنَّةَ مِن أيِّ أبوابٍ شاءَت ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : هرگاه زنى نمازهاى پنج گانه اش را به جاى آورد ، و ماه رمضان را روزه بگيرد، و دامنش را پاك نگه دارد ، و از شوهرش فرمان ببرد ، از هر درى كه بخواهد وارد بهشت مى شود . كتاب من لايحضره الفقيه ، ج 3 ، ص 441 .

قالَ رسولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله ; لَمّا اُسرِىَ بى اِلَى السَّماءِ دَخَلْتُ الجَنَّةَ فَرَأَيْتُ فيها قَصْرا مِنْ ياقُوتٍ اَحْمَر يُرى باطِنُهُ مِنْ ظاهِرِه لِضيائِهِ و نورِهِ وَ فيهِ قُبَّتانِ مِنْ دُرٍّ و زَبَرْجَدٍ فَقُلْتُ; يا جِبْرئيل! لِمَنْ هذا القَصْر؟ قال; هُوَ لِمَنْ اَطابَ الكلامَ و اَدامَ الصِّيامَ وَ اَطْعَمَ الطَّعامَ و تَهَجَّدَ بِالْلَيْلِ و النّاسُ نِيامٌ. ; رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود  [در شب معراج] كه مرا به آسمان بردند، وارد بهشت شدم، در آن قصرى ديدم از ياقوت سرخ كه از روشنى و نورانيت، از بيرون داخلش پيدا بود، و در آن قصر دو گنبد از درّ و زبرجد وجود داشت. به جبرئيل گفتم اين قصر براى كيست؟ جبرئيل گفت; براى كسى كه سخن نيكو بگويد و پيوسته روزه بگيرد و اطعام كند و شب را به عبادت و نماز بگذراند در حالى كه مردم در خوابند. [سپس پيامبر در تفسير اين جملات فرمودند] كلام طيّب، گفتن سبحان اللّه والحمد اللّه و اللّه اكبر است. دوام روزه هم روزه تمام ماه رمضان است و اطعام، طلب روزى براى زن و فرزند است تا محتاج ديگران نباشند و تهجد در شب، آنكه نخوابد تا نماز عشاء را بخواند.; وسائل الشيعه، ج 6، ص 221، ح 5.

عَنْ أَبى عَبْدِ اللّهِ عليه السلام قالَ قالَ أَميرُالْمُؤْمنينَ عليه السلام; عَشاءُ الْأَ نْبِياءِ بَعَدَ الْعَتَمَةِ، فَلاتَدَعُوا الْعَشاءَ، فَإِنَّ تَرْكَ الْعَشاءِ خَرابُ الْبَدَنِ. ; محمّد بن مسلم از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود پيامبران خدا پس از نماز عشا شام مى خوردند و شام خوردن را هرگز ترك نكنيد، زيرا ترك آن موجب خرابى بدن است. توضيح; درباره غذاى شب و شام خوردن و وقت و اندازه و نوع آن گفتنى بسيار است. يكى از آنها اين است كه بهتر است شام را اوايل شب خورد، زيرا خوردن شام ديروقت و غذاى سنگين در آخر شب، سبب مى شود انسان نتواند راحت بخوابد. شام نخوردن نيز براى بدن زيانبار است. آنان كه از چاقى مى ترسند يا مشكل معده دارند، شب بايد غذاى كم و ساده بخورند.; مكارم الاخلاق : 194 چاپ لبنان، بحارالانوار 11 : 66 ح 14

الإمام الصادق عليه السلام : كانَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله لا يُؤثِرُ عَلى صَلاةِ المَغرِبِ شَيئًا إذا غَرَبَتِ الشَّمسُ حَتّى يُصَلِّيَها امام صادق عليه السلام : پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله هنگامى كه خورشيد غروب مى كرد، هيچ چيز را بر نماز مغرب ترجيح نمى داد تا آن كه آن را به جاى مى آورد. علل الشرائع : 350 / 5 عن ليث ، تنبيه الخواطر : 2 / 78 عن الإمام عليّ عليه السلام وفيه «كان رسول اللّه صلي الله عليه و آله لا يؤثر على الصلاة عشاءً ولا غيره ، وكان إذا دخل وقتها كأنّه لا يعرف أهلاً ولا حسبًا» .

توی جبهه قرار گذاشته بودیم که دو ساعت قبل از اذان برویم تمرین تکواندو؛ من، آقای شرفیه و نورالله. در حین ورزش نورالله با صدای بلند آیه‌الکرسی می‌خواند و ما تکرار می‌کردیم. تا این که بالاخره یاد گرفتم و حفظ شدم. زیارت عاشورا را نیز در فاصله بین نماز مغرب و عشاء آنقدر با نورالله خواندیم که کاملاً یاد گرفتم. شهید نور الله اختری منبع فرهنگنامه شهدای سمنان، ج1، ص255

من و داوود به یکی از پادگان های بعقوبه منتقل و هر کدام در یک سلول انفرادی زندانی شدیم. از صبح دست هایمان را از پشت بسته بودند. دیگر کمرمان خشک شده بود. درد در تمام بدنم می پیچید. سعی می کردم کمرم را راست کنم تا کمتر درد بکشم؛ ولی بی فایده بود. دست و چشم بسته مانده بودم بدون این که بدانم کجا هستم. اول که وارد سلول شدم به لولای در تکیه دادم و دور تا دور اتاق را با دست کشیدن به دیوار، ورانداز کردم؛ اتاقی بود به اندازه ی دو در سه متر. نیش های پی در پی پشه ها اعصابم را خرد کرده بود. در فصل پاییز و هوای شرجی عراق و هوای دم کرده ی سلول، حسابی عرق کرده بودم. با زحمت کفش کتانی را از پا درآوردم. خواستم نماز بخوانم؛ اما وضو که هیچ، تیمم هم نمی توانستم بکنم. سمت قبله را هم که در آن سلول تاریک نمی توانستم پیدا کنم. خود را کنار دیوار کشاندم و به موازات آن ایستادم و نماز مغرب و عشا را خواندم. آن نماز برایم نمازی تاریخی بود؛ نمازی با دستانی که از پشت بسته بودند و چشمانی بسته، بدون تیمم و وضو و با آن همه دردسر، در جایی تنگ بی آن که سمت قبله را بدانم. می دانستم که خداوند به حال بندگانش آگاه است. راوی: حسن حسن شاهی منبع: کتاب قصه ی نماز آزادگان، صفحه:34