💚
من با تو زندگی نکنم، پیر می شوم
بی تو من از جوانی خود سیر می شوم
من در شعاع پرتو شمسُ الشُّموسی ات
بی اختیار پیش تو تبخیر می شوم
آیینه کاری حَرَمَت ذرّه پروریست
من در رواق چشم تو تکثیر می شوم
در صحن کهنه سوی تو کردم نماز را
اینجاست آنکه لایق تکبیر می شوم
یک شب نشد که بی گُنَه آیم زیارتت
اما دوباره پیش تو تقدیر می شوم
وقتی که آه می کشم از پرده ی نیاز
بی پرده با تو صاحب تصویر می شوم
بیچاره من که نیست قلمدانم از طلا
هر چند با نگاه تو اکسیر می شوم
نقاره خانه ات ز کجا آب می خورد
کز بانگ آن چو سیل سرازیر می شوم
آن نامه ام که از سر تعجیل و اضطراب
بر بال کفتران تو تحریر می شوم
برداشت سیلِ گریه بساط زیارتم
نم نم دوباره قابل تعمیر می شوم
وقتِ ورود در حرم تو، هوایی ام
وقت خروج، تازه زمینگیر می شوم
#یا_امـام_رضـا
خوب یا بد، هرچه باشد، عیبِ دلتنگیست این
من به هرکس میرود مشهد، حسادت میکنم
