رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أدرَكَ شَهرَ رَمَضانَ فلَم يُغفَرْلَهُ فَأبعَدَهُ اللّه ُ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه ماه رمضان را دريابد و آمرزيده نشود ، خداوند او را [از رحمت خود ]دور گرداند . بحار الأنوار : 74/74/62 .

عنه صلي الله عليه و آله : في أوَّلِ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ تُغَلُّ المَرَدَةُ مِنَ الشَّياطينِ ، ويُغفَرُ في كُلِّ لَيلَةٍ سَبعينَ ألفا ، فَإِذا كانَ في لَيلَةِ القَدرِ غَفَرَ اللّه ُ بِمِثلِ ما غَفَرَ في رَجَبٍ وشَعبانَ وشَهرِ رَمَضانَ إلى ذلِكَ اليَومِ إلاّ رَجُلٌ بَينَهُ وبَينَ أخيهِ شَحناءُ، فَيَقولُ اللّه ُ عز و جل : أنظِروا هؤُلاءِ حَتّى يَصطَلِحوا . رسول خدا صلي الله عليه و آله : شب اوّل ماه رمضان ، شيطان هاى سركش به بند كشيده مى شوند و هر شب ، هفتاد هزار تن آمرزيده مى گردند ، و چون شب قدر فرا رسد ، خداوند به اندازه آنچه در ماه رجب و شعبان و رمضان تا آن روز آمرزيده است ، [بندگان] را مى آمرزد ، مگر آن كه ميان كسى و برادرش كينه اى باشد كه در اين صورت ، خداوند عز و جلمى فرمايد : [آمرزش] اينان را عقب بيندازيد ، تا آشتى كنند . عيون أخبار الرضا عليه السلام : 2 / 71 / 331 عن دارم بن قبيصة عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار : 97 / 36 / 16 .

عنه صلى الله عليه و آله ـ في خُطبتِهِ عندَ إقبالِ شهرِ رمضانَ ـ إنّ الشَّقِيَّ مَن حُرِمَ غُفرانَ اللّه ِ في هذا الشَّهرِ العَظيمِ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در خطبه اش به هنگام فرا رسيدن ماه رمضان ـ فرمود : همانا بدبخت كسى است كه در اين ماه بزرگ از آمرزش خداوند محروم ماند . عيون أخبار الرِّضا : 1/295/53 .

عنه صلى الله عليه و آله : أفضَلُ الصَّدَقةِ في رَمَضانَ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : برترين صدقه ، صدقه اى است كه در ماه رمضان داده شود . كنز العمّال : 16249 .

پيامبر صلي الله عليه و آله : إنَّ أبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ في أوَّلِ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ و لاتُغلَقُ إلى آخِرِ لَيلَةٍ مِنهُ ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : درهاى آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرين شب اين ماه بسته نمى شود . بحار الأنوار ، ج 96 ، ص 344 .

پيامبر صلي الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ يَقولُ كُلَّ لَيلَةٍ مِن هذَا الشَّهرِ : وَ عِزَّتي و جَلالي لَقَد أمَرتُ مَلائِكَتي بِفَتحِ أبوابِ سَماواتٍ لِلدّاعِينَ مِن عِبادي و إمائي ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : خداوند در هر شبِ ماه رمضان مى گويد : «به عزّت و جلالم سوگند ، به فرشتگان فرمان داده ام درهاى آسمان ها را بر روى بندگان دعا كننده من بگشايند» . فضائل الأشهر الثلاثة ، ص 99 .

پيامبر صلي الله عليه و آله : هُوَ شَهرُ الإستِغفارِ و هُوَ شَهرُ الصِّيامِ و هُوَ شَهرُ الدُّعاءِ ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : ماه رمضان ماه استغفار، ماه روزه و ماه دعا است . همان ، ص 117 .

عنه صلى الله عليه و آله  تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ الفَجرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ الظُّهرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحترِقُونَ تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ العَصرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تَحتَرِقونَ فإذا صَلَّيتُمُ المَغرِبَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ العِشاءَ غَسَلَتها، ثُمّ تَنامُونَ فلا يُكتَبُ علَيكُم حَتّى تَغتَسِلُوا .; پيامبر خدا صلى الله عليه و آله  شما [از آتش گناه ]مى سوزيد ، اما چون نماز صبح را خوانديد، آن را مى شويد ؛ بار ديگر مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز ظهر را گزارديد، آن را مى شويد و باز مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز عصر را خوانديد آن را مى شويد ، بار ديگر مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز مغرب را گزارديد آن را مى شويد . سپس مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز عشا را خوانديد آن را مى شويد ، سپس مى خوابيد و بر شما گناهى نوشته نشود، تا آن كه [روز ديگر به همين ترتيب ]خود را بشوييد .; بحار الأنوار : 82/223/46 .

الإمامُ الكاظمُ عليه السلام مَن تَوَضَّأ لِلمَغرِبِ كانَ وُضُوؤهُ ذلكَ كَفّارَةً لِما مَضى مِن ذُنوبِهِ في نَهارِهِ ما خَلا الكبائرَ .; امام كاظم عليه السلام هر كه براى نماز مغرب وضو بگيرد، اين وضوى او كفّاره گناهان روز اوست، مگر گناهان كبيره.; ثواب الأعمال : 32/1.

پيامبر صلي الله عليه و آله : إذا صَلَّتِ المَرأةُ خَمسَها و صامَت شَهرَها و أحصَنَت فَرجَها و أطاعَت بَعلَها فَلَتَدخُلُ الجَنَّةَ مِن أيِّ أبوابٍ شاءَت ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : هرگاه زنى نمازهاى پنج گانه اش را به جاى آورد ، و ماه رمضان را روزه بگيرد، و دامنش را پاك نگه دارد ، و از شوهرش فرمان ببرد ، از هر درى كه بخواهد وارد بهشت مى شود . كتاب من لايحضره الفقيه ، ج 3 ، ص 441 .

قالَ رسولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله ; لَمّا اُسرِىَ بى اِلَى السَّماءِ دَخَلْتُ الجَنَّةَ فَرَأَيْتُ فيها قَصْرا مِنْ ياقُوتٍ اَحْمَر يُرى باطِنُهُ مِنْ ظاهِرِه لِضيائِهِ و نورِهِ وَ فيهِ قُبَّتانِ مِنْ دُرٍّ و زَبَرْجَدٍ فَقُلْتُ; يا جِبْرئيل! لِمَنْ هذا القَصْر؟ قال; هُوَ لِمَنْ اَطابَ الكلامَ و اَدامَ الصِّيامَ وَ اَطْعَمَ الطَّعامَ و تَهَجَّدَ بِالْلَيْلِ و النّاسُ نِيامٌ. ; رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود  [در شب معراج] كه مرا به آسمان بردند، وارد بهشت شدم، در آن قصرى ديدم از ياقوت سرخ كه از روشنى و نورانيت، از بيرون داخلش پيدا بود، و در آن قصر دو گنبد از درّ و زبرجد وجود داشت. به جبرئيل گفتم اين قصر براى كيست؟ جبرئيل گفت; براى كسى كه سخن نيكو بگويد و پيوسته روزه بگيرد و اطعام كند و شب را به عبادت و نماز بگذراند در حالى كه مردم در خوابند. [سپس پيامبر در تفسير اين جملات فرمودند] كلام طيّب، گفتن سبحان اللّه والحمد اللّه و اللّه اكبر است. دوام روزه هم روزه تمام ماه رمضان است و اطعام، طلب روزى براى زن و فرزند است تا محتاج ديگران نباشند و تهجد در شب، آنكه نخوابد تا نماز عشاء را بخواند.; وسائل الشيعه، ج 6، ص 221، ح 5.

عَنْ أَبى عَبْدِ اللّهِ عليه السلام قالَ قالَ أَميرُالْمُؤْمنينَ عليه السلام; عَشاءُ الْأَ نْبِياءِ بَعَدَ الْعَتَمَةِ، فَلاتَدَعُوا الْعَشاءَ، فَإِنَّ تَرْكَ الْعَشاءِ خَرابُ الْبَدَنِ. ; محمّد بن مسلم از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود پيامبران خدا پس از نماز عشا شام مى خوردند و شام خوردن را هرگز ترك نكنيد، زيرا ترك آن موجب خرابى بدن است. توضيح; درباره غذاى شب و شام خوردن و وقت و اندازه و نوع آن گفتنى بسيار است. يكى از آنها اين است كه بهتر است شام را اوايل شب خورد، زيرا خوردن شام ديروقت و غذاى سنگين در آخر شب، سبب مى شود انسان نتواند راحت بخوابد. شام نخوردن نيز براى بدن زيانبار است. آنان كه از چاقى مى ترسند يا مشكل معده دارند، شب بايد غذاى كم و ساده بخورند.; مكارم الاخلاق : 194 چاپ لبنان، بحارالانوار 11 : 66 ح 14

الإمام الصادق عليه السلام : كانَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله لا يُؤثِرُ عَلى صَلاةِ المَغرِبِ شَيئًا إذا غَرَبَتِ الشَّمسُ حَتّى يُصَلِّيَها امام صادق عليه السلام : پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله هنگامى كه خورشيد غروب مى كرد، هيچ چيز را بر نماز مغرب ترجيح نمى داد تا آن كه آن را به جاى مى آورد. علل الشرائع : 350 / 5 عن ليث ، تنبيه الخواطر : 2 / 78 عن الإمام عليّ عليه السلام وفيه «كان رسول اللّه صلي الله عليه و آله لا يؤثر على الصلاة عشاءً ولا غيره ، وكان إذا دخل وقتها كأنّه لا يعرف أهلاً ولا حسبًا» .

توی جبهه قرار گذاشته بودیم که دو ساعت قبل از اذان برویم تمرین تکواندو؛ من، آقای شرفیه و نورالله. در حین ورزش نورالله با صدای بلند آیه‌الکرسی می‌خواند و ما تکرار می‌کردیم. تا این که بالاخره یاد گرفتم و حفظ شدم. زیارت عاشورا را نیز در فاصله بین نماز مغرب و عشاء آنقدر با نورالله خواندیم که کاملاً یاد گرفتم. شهید نور الله اختری منبع فرهنگنامه شهدای سمنان، ج1، ص255

من و داوود به یکی از پادگان های بعقوبه منتقل و هر کدام در یک سلول انفرادی زندانی شدیم. از صبح دست هایمان را از پشت بسته بودند. دیگر کمرمان خشک شده بود. درد در تمام بدنم می پیچید. سعی می کردم کمرم را راست کنم تا کمتر درد بکشم؛ ولی بی فایده بود. دست و چشم بسته مانده بودم بدون این که بدانم کجا هستم. اول که وارد سلول شدم به لولای در تکیه دادم و دور تا دور اتاق را با دست کشیدن به دیوار، ورانداز کردم؛ اتاقی بود به اندازه ی دو در سه متر. نیش های پی در پی پشه ها اعصابم را خرد کرده بود. در فصل پاییز و هوای شرجی عراق و هوای دم کرده ی سلول، حسابی عرق کرده بودم. با زحمت کفش کتانی را از پا درآوردم. خواستم نماز بخوانم؛ اما وضو که هیچ، تیمم هم نمی توانستم بکنم. سمت قبله را هم که در آن سلول تاریک نمی توانستم پیدا کنم. خود را کنار دیوار کشاندم و به موازات آن ایستادم و نماز مغرب و عشا را خواندم. آن نماز برایم نمازی تاریخی بود؛ نمازی با دستانی که از پشت بسته بودند و چشمانی بسته، بدون تیمم و وضو و با آن همه دردسر، در جایی تنگ بی آن که سمت قبله را بدانم. می دانستم که خداوند به حال بندگانش آگاه است. راوی: حسن حسن شاهی منبع: کتاب قصه ی نماز آزادگان، صفحه:34

عنه صلي الله عليه و آله ـ في وَصِيَّتِهِ لِعَلِيٍ عليه السلام ـ : يا عَلِيُ ، عَلَيكَ بالجِماعِ لَيلَةَ الإثنَينِ ؛ فَإنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ حافِظا لِكِتابِ اللّه ِ، راضِيا بِما قَسَمَ اللّه ُ عز و جل . يا عَلِيُ ، إن جامَعتَ أهلَكَ في لَيلَةِ الثُّلاثاءِ فَقُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ ؛ فَإِنَّهُ يُرزَقُ الشَّهادَةَ بَعدَ شَهادَةِ أن لا إلهَ إلاَّ اللّه ُ و أنَّ مُحَمَّدا رَسولُ اللّه ِ، و لا يُعذِّبُهُ اللّه ُ مَعَ المُشرِكينَ ، و يَكونُ طَيِّبَ النَّكهَةِ وَ الفَمِ، رَحيمَ القَلبِ، سَخِيَ اليَدِ، طاهِرَ اللِّسانِ مِنَ الغيبَةِ وَ الكِذبِ وَ البُهتانِ . يا عَلِيُ ، إن جامَعتَ أهْلَكَ لَيلَةَ الخَميسِ فَقُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ ؛ فَإِنَّهُ يَكونُ حاكِما مِنَ الحُكّامِ ، أو عالِما مِنَ العُلَماءِ . و إن جامَعتَها يَومَ الخَميسِ عِندَ زَوالِ الشَّمسِ عَن كَبِدِ السَّماءِ فَقُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ ، فَإِنَ الشَّيطانَ لايَقرَبُهُ حَتّى يَشيبَ ، و يَكونُ قَيِّما ، و يرزُقُهُ اللّه ُ عز و جل السَّلامَةَ فِي الدِّينِ وَ الدُّنيا. يا عَلِيُ ، وَ إن جامَعتَها لَيلَةَ الجُمُعَةِ و كانَ بَينَكُما وَلَدٌ ؛ فَإِنَّهُ يَكونُ خَطيبا قَوّالاً مُفَوَّها، وَ إن جامَعتَها يَومَ الجُمُعَةِ بَعدَ العَصرِ فَقُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ ؛ فَإِنَّهُ يَكونُ مَعروفا مَشهورا عَالِما، و إن جامَعتَها في لَيلَةِ الجُمُعَةِ بَعدَ العِشاءِ الآخِرَةِ، فَإِنَّهُ يُرجى أن يَكونَ الوَلَدُ مِنَ الأبدالِ إن شاءَ اللّه ُ تَعالى . پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ در سفارش به على عليه السلام ـ اى على! بر تو باد آميزش در شب دوشنبه ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، حافظ كتاب خدا و راضى به قسمت خدا مى شود . اى على! اگر شب سه شنبه با همسرت آميزش كردى و فرزندى ميان شما به وجود آمد ، بعد از گواهى به اين كه «خدايى جز اللّه نيست» و اين كه «محمّد ، فرستاده خداست» ، شهادت روزى اش مى شود و خداوند ، او را با مشركان عذاب نمى كند . خوش بو دهان ، دل مهربان وگشاده دست مى شود ، و از غيبت و دروغ و تهمت ، پاكْ زبان مى شود . اى على! اگر شبِ پنج شنبه با همسرت آميزش كردى و فرزندى ميان شما به وجود آمد ، يا فرمان روايى از فرمان روايان و يا دانشمندى از دانشمندان مى شود . و اگر روز پنج شنبه ، هنگام مايل شدن خورشيد از وسط آسمان با او آميزش كردى و فرزندى ميان شما به وجود آمد ، شيطان به او نزديك نمى شود تا پير شود و به سرپرستى مى رسد و خداوند ، سلامت دين و دنيا را روزى وى مى گردانَد. اى على! واگر شب جمعه با او آميزش كردى و فرزنددار شديد ، گوينده سخنورِ زبان آور مى شود و اگر عصرِ جمعه با او آميزش كردى و فرزندى ميان شما به وجود آمد ، دانشمندى معروف و مشهور مى گردد و اگر جمعه شب ، بعد از نماز عشا با او آميزش كردى ، اميد است كه آن فرزند ، از اَبدال ابدال ، به برگزيدگان هر عصرى گفته مى شود كه خداوند به جاى برگزيده پيشين قرار مى دهد . باشد ، إن شاء اللّه تعالى! كتاب من لا يحضره الفقيه : ج 3 ص 553 ح 4899 ، علل الشرائع : ص 516 ح 5 كلاهما عن أبي سعيد الخدري .

به دلیل شرایط سخت اسارت، حاج آقا ابوترابی اجازه نمی دادند تا کسی در نماز به او اقتدا کند؛ زیرا اگر عراقی ها مشاهده می کردند، کسی که اقتدا کرده بود را به زندان می انداختند و این موضوع حاج آقا را رنج می داد. او می گفت: « اگر منحصر به این باشد که فقط من کتک بخورم، اشکالی ندارد؛ اما این ها مأموم را بیشتر اذیت می کنند. » البته نماز حاج آقا خیلی طول می کشید؛ آن قدر که بیشتر افراد توانایی ادامه ی نماز با او را نداشتند. " صارم " اسیر عملیات خیبر، با آن قد بلند و هیکل درشت خود یک باره سر جای من سبز شد. رنگ رخسارش سرخ شده بود و در عین حال می خندید و می گفت: « بابا! کمرم خرد شد؛ این چه سجده ای بود»! گفتم: « چه شده»؟ گفت: « چون جایم کنار حاج آقاست، نماز مغرب را به او اقتدا کردم. در سجده ی اول نوزده مرتبه سبحان ربی الاعلی و بحمده را که گفت، من بریدم و سر از سجده برداشتم و نماز را فرادا به پایان رساندم. هنوز حاج آقا در سجده ی اول است.» راوی: عبدالمجید رحمانیان منبع: کتاب قصه ی نماز آزادگان، صفحه:211

ما در زندان گروهک ها اسیر بودیم. آن جا برای نماز خواندن زجر می کشیدیم و سختی های زیادی تحمل می کردیم. یکی از اسرای شریف، " سیدامیر فرخ فرهمند " بود. او به نماز خیلی اهمیت می داد و هیچ گاه سهل انگاری نمی کرد. نفس تنگی داشت و بسیاری از اوقات، نفسش می گرفت و بر زمین می افتاد. چه بسا این حالت در حال نماز برای او پیش می آمد. سید امیر بعدها به سرطان ریه مبتلا شد و همیشه خون بالا می آورد. دیگر رمق نداشت تا جایی که همه از زنده ماندن او مأیوس شده بودند. او دیگر نمی توانست راه برود. برای قضای حاجت و وضو گرفتن، دو نفر زیر بازوانش را می گرفتیم و او به سختی قدم برمی داشت؛ اما نمازش را ایستاده می خواند. آخرین روزهای اسارتش یک روز غروب به دست هایش تکیه کرد تا برای نماز مغرب برخیزد. یکی از بچه های زندانی که اهل نماز نبود، از روی دلسوزی گفت: « امیر! حالا با این وضع نشسته نماز بخوان! مگر مجبوری»؟ سید امیر خشمگین شد و در پاسخ گفت: « والله اگر بمیرم، جنازه ام هم نماز می خواند»! راوی: حسین احمدآبادی منبع: کتاب قصه ی نماز آزادگان، صفحه:72

آشنائی با ایشان از زمان تاریخ اعزام به جبهه جنوب بود، که از نیشابور اعزام شدیم به مشهد مقدس و در آنجا سازماندهی و به جبهه جنوب راهی شدیم. از ابتدای برخورد با شهید من به طور غیر مستقیم و بی اراده شیفته روحیه و برخورد ایشان شدم. از ابتدای اعزام در شهرستان نیشابور معمولا هر کجا که می رفتیم با همدیگر بودیم. از راه آهن مشهد سوار قطار شدیم. از نظر زمانی تقریبا زمان نماز مغرب و اعشاء به راه آهن نیشابور رسیدیم و به طوری که قبلا هماهنگی شده بود، خانواده ها جهت استقبال و خداحافظی به راه آهن نیشابور آمده بودند. نکته جالب اینجاست که همگی مشغول صحبت و خداحافظی با خانواده و فرزندان خود بودند ولی شهید بزرگوار وقتی شروع به خواندن نماز کرد طوری نماز مغرب و اعشاء را تمام کرد که سوار قطار شد و فرصت اینکه با پدر و مادرش صحبتی داشته باشد یا خداحافظی کند را نداشت و روحیه و چهره ایشان از ابتدای اعزام چیز دیگری را نشان می داد. شهید عبدالمجید غرویان‌ منبع: اطلاعات دريافتي از كنگره سرداران و 32000 شهيد استانهاي خراسان

🌴زیاد النخاله خطاب به مردم ایران: جسم شما در تهران و قلبتان در فلسطین است و قلب مردم فلسطین نیز با ایران است دبیرکل جنبش جهاد اسلامی در اجتماع محفل قرآنی امام حسنی‌ها: فلسطین و قرآن باقی خواهند ماند مردم فلسطین به مقاومت خود ادامه خواهند داد 🌴مقاومت

🌴تِلکَ قضیة ؛ فریادی علیه دوگانگی‌های سیاست‌مداران درباره غزه🌴https://eitaa.com/joinchat/220856983C16fa657493

🔴 امام‌ زمان دل رو تنظیم میکنه!! #امام_زمان #زندگی_مهدوی #استاد_پناهیان 🇮🇷به منتظران نور 👉دعوتید 🇮🇷

🌙🌙🌙 لحظه افطار، لحظه #استجابت_دعا #التماس_دعا 🇮🇷

🎥هم خوانی سرود جمهوری اسلامی ایران توسط مردم در ورزشگاه آزادی ✅امروز سه شنبه ۷ فروردین ۱۴۰۳