✍#تفسیر سوره نبا(۴) آیا در مورد نعمت خواب فکر کرده اید؟ ! آیا در مورد غلطیدن در هنگام خواب فکر کرده اید و خدا را برای نعمت شکر کرده اید؟ ! قرآن می فرماید: غلطیدن از نعمت هاست: «وَ نُقَلِّبُهُمْ ذاتَ الْیَمینِ وَ ذاتَ الشِّمال» كهف/18 اگر انسان از شب تا صبح روی یک طرف بدنش بخوابد، صبح باید همگی به ارتوپدی مراجعه کنیم! ما به نعمتهای خدا کم توجهی می کنیم! خواب نعمت است. بیداری هم نعمت است. قرآن کریم در مورد جنگ بدر می فرماید: «ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَیْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعاساً» آل عمران/154 یکی از نعمتها این بود که تعدادتان کم بود، خسته هم بودید، زیر پایتان هم شل بود، بعضی هم خوابیدند و جنب شدید. من همه مشکلات شما را به یک شبه حل کردم. اول شما را خواب کردم. در همان چند دقیقه خواب، خستگی شما برطرف شد. باران را فرستادم و شنهای زیر پای شما سفت شد. مقداری هم آب جمع شد و غسل کردید. یک مقدار هم تشنه بودید و از آب خوردید. طراح هستی من هستم. «وَ جَعَلْنَا اللَّیْلَ لِباساً» نبأ/10 شب را با لباس قرار دادیم. اگر حرکت زمین طوری بود که روز طول می کشید همه چیز می سوخت. «وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً» نبأ/11 روز را وسیله ای قرار دادیم تا بروید دنبال زندگی. زندگی باید خروسی باشد، چون خروسها بعد از مغرب می خوابند و سحر بیدار می شوند. «وَ بَنَیْنا فَوْقَكُمْ سَبْعاً شِداداً» نبأ/12 بالای سر شما هفت آسمان ساختیم. «وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً» نبأ/13 خورشید نورانی را برای شما قرار دادیم. و نور خورشید فواید بسیاری دارد. «وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً» نبأ/14 از ابرهای فشرده برای شما آب فرستادیم. باید در نزول باران دقت کرد. اگر آب از زمین می جوشید مضرات فراوانی داشت. اینها در نظر ما ساده است، چون دقت نمی کنیم ولی اگر ذره ای جابه جا شوند مشکلات زیادی پدید می آید. «لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً» نبأ/16-15 باران فرستادیم و دانه های روغنی و غیر روغنی رویا ندیم. و باغهایی که شاخه هایشان به هم گره خورده‌اند. «إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ كانَ میقاتاً» نبأ/17 من که شما را آفریدم و طبیعت را در اختیار شما قرار دادم و کار شما خوردن و خوابیدن نبود، بلکه مقدمه بود. دنیا محل عبور است. در نیتهایتان آخرت را ببینید. «یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً» نبأ/18 نفخ صوری می شود و در صور دمیده می شود، همه شما به توسط صدایی بیدار می شوید. پیدایش قیامت با صدااست. «وَ فُتِحَتِ السَّماءُ فَكانَتْ أَبْواباً وَ سُیِّرَتِ الْجِبالُ فَكانَتْ سَراباً» نبأ/20-19 کوهها با همه بزرگیشان چنان به هم می خورند که سراب می شوند. یعنی زمین صاف و آبنما می شود. مثل خیابان صاف. #درسهایی از قرآن ✍ادامه دارد.....ان شاءالله @yavaranQoran

✍# قصه های قرانی (۴) 📖داستان حضرت #شعیب 2. عبدالرحمن بن زياد مي‌گويد: در زمين مزروعي عمويم، چاهي مي‌كنديم كه به خاك نرم رسيديم، آن خاكها را كنار زديم، ناگاه به اطاقي رسيديم، در آن جا پيرمردي را كه پارچه‌اي بر رويش انداخته شده بود ديديم، ناگاه در كنار سرش نامه‌اي يافتيم، در آن نوشته بود: «من حسان بن سنان نماينده شعيب پيامبر بودم، از سوي او به سوي اين بلاد آمدم و مردم را به سوي خداي يكتا دعوت نمودم، آنها مرا تكذيب كردند و در ميان اين اطاق درون چاه زنداني نمودند، و در اين جا هستم تا روز قيامت برپا گردد و در دادگاه الهي آنها را محاكمه كنند.»(13) 3. نيز نقل شده: سليمان بن عبدالملك (هفتمين خليفه اموي) به سرزمين «وادي القُري» رسيد، دستور داد در آن جا چاهي حفر نمايند، كارگران به حفر چاه مشغول شدند، ناگاه به سنگ بزرگي رسيدند، آن سنگ را از جا كندند، ناگاه جنازه مردي را در زير آن سنگ يافتند كه دو پيراهن بر تن داشت، و دستش را بر سرش نهاده بود، وقتي كه دستش را كشيدند، خون از سرش فوران كرد، سپس دست را رها كرده بر جاي خود روي سر قرار گرفت و خون بند آمد. همراه آن جنازه نامه‌اي را يافتند كه در آن چنين نوشته شده بود: «من حارث بن شعيب غسّاني هستم، به نمايندگي از شعيب - عليه السلام - براي تبليغ به سوي قومش رفتم، آن قوم مرا تكذيب نمودند، و مرا كشتند.»(14) داشتن روح پليد، مجازات گنهكار مغرور عصر حضرت شعيب - عليه السلام - بود، يك نفر مغرور گنهكار كه بازوان ستبر و سلامتي و پيكر چاق و چلّه‌اي داشت، به هر كه مي‌رسيد مي‌گفت: «من با اين كه گنهكارم خداوند مرا هيچ گونه مجازات ننموده، و از هر نظر در سلامتي و عافيت هستم، پس مجازات الهي دروغ است.» خداوند به حضرت شعيب - عليه السلام - الهام كرد به آن شخص بگو: «اي احمق! چقدر تو را مجازات كنم، تو ظاهر سالمي داري ولي باطنت سراسر تيره و تار است، قلب كور و واژگونه داري، از اين رو گوش شنوا و چشم بينا و دلي آگاه و پند پذير نداري آيا آن همه بلا و بيماري كافي نيست؟!» شعيب - عليه السلام - سخن خداوند را به او ابلاغ كرد. او گفت: اگر خداوند مرا مجازات كرده، نشانه آن چيست؟ شعيب - عليه السلام - از خدا خواست تا نشانه مجازات او را بيان كند، خداوند به شعيب - عليه السلام - الهام كرد: «نشانه‌اش اين است كه از عبادتهايي كه انجام مي‌دهي مانند نماز، روزه، زكات و... هيچ گونه لذت روحي نمي‌بري، اطاعت تو ظاهري زيبا دارد، ولي باطن آن هم چون گردوي پوچ است، گردوي پوچ را اگر در زمين بكاري، هرگز رشد نخواهد كرد. از نماز و از زكات و غير آن * ليك يك ذرّه ندارد ذوق جان طاعتش نغز است و معني نغرني * جَوْزها بسيار در وي مغزنَي دانه بي مغز كي گردد نهال *** صورت بي جان نباشد جز خيال حضرت شعيب - عليه السلام - سخن خداوند را به او ابلاغ كرد، او به راز مطلب متوجّه شد و همچون الاغ در گل فرو ماند.(15) ✍ادامه دارد ......ان شاءالله @yavaranQoran

📜 نسخه ای برای دلهای غمگین و راهکاری برای ارتقای معنوی 🔊 حجت الاسلام محمد ناصری @yavaranQoran

تلاوت روزانه قرآن کریم صفحه ۳۴۰ @yavaranQoran

🌷به نام خدا وباسلام 🌷مهمترین روش شیطان برای فریب: 🌷همین یک دفعه گناه کن،بعدش خوب شو: اقتلویوسف...وتکونو من بعده قوما صالحین...سوره یوسف 🌷جواب مهم قرآن: بلی من کسب سیئة واحاطت به خطیئته اولئک اصحاب النارهم فیهاخالدون:بقره 🌷ممکنه باهمین یک گناه،چنان دلت بمیرد وازخدا دورشود،که هرگز توبه نکنی وتاابدجهنمی شوی @yavaranQoran

🌻دانستنی های قرآن (34)🌻 @yavaranQoran