🌹صلوات خاصه حضرت امام صادق علیه السلام: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ خَازِنِ الْعِلْمِ الدَّاعِی إِلَیْکَ بِالْحَقِّ النُّورِ الْمُبِینِ اللَّهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ کَلامِکَ وَ وَحْیِکَ وَ خَازِنَ عِلْمِکَ وَ لِسَانَ تَوْحِیدِکَ وَ وَلِیَّ أَمْرِکَ وَ مُسْتَحْفَظَ [مُسْتَحْفِظَ] دِینِکَ فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیَائِکَ وَ حُجَجِکَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ» 🖤شهادت رئیس مذهب حقه تشیع حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) را بر شیعیان آن حضرت تسلیت میگوییم.

صفحه ۳۸۱ مصحف شریف سوره مبارکه نمل 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

🔸ترتیل صفحه ۳۸۱ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : حجاز 🛑 فایل بدون ترجمه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

قرآن ترجمه المیزان سوره 27 سوره مبارکه النمل صفحه 381 وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِيقَانِ يَخْتَصِمُونَ (45) و همانا ما به سوى [قوم] ثمود برادرشان صالح را فرستاديم [با اين پيام] که خدا را پرستش کنيد، پس ناگهان آنان دو گروه شدند که باهم مجادله مى کردند. (45) قَالَ يَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ ۖ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (46) [صالح] گفت: اى قوم من! چرا پيش از حسنه (طلب مغفرت) شتاب در آوردن سيئه (عذاب) را [از من ]مى طلبيد؟ چرا از خدا طلب مغفرت نمى کنيد تا شايد مشمول رحمت قرار گيريد؟ (46) قَالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَبِمَنْ مَعَكَ ۚ قَالَ طَائِرُكُمْ عِنْدَ اللَّهِ ۖ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ (47) گفتند: ما [وجود] تو و کسانى را که با تو هستند به فال بد گرفته ايم [و قحطى موجود از شومى شما است ]گفت: عمل شما [که موجب شومى است ]نزد خدا [محفوظ] است، بلکه شما مردمى هستيد که [با قحطى] آزمايش مى شويد. (47) وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (48) و در آن شهر نُه گروه بودند که در زمين فساد مى کردند و اصلاح نمى کردند. (48) قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَأَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (49) گفتند: با سوگند به خدا هم قَسَم شويد که حتماً صالح و اهلش را شبانه به هلاکت برسانيم، آن گاه به ولى او بگوييم: ما در وقت هلاکت اهل وى حضور نداشته ايم [چه رسد به اين که آنان را کشته باشيم ]و قطعاً ما راستگوييم. (49) وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (50) و نيرنگى به کار بستند و ما [نيز] نيرنگى به کار بستيم در حالى که آنان بى خبر بودند. (50) فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ (51) پس بنگر که سرانجام نيرنگشان چگونه بود که ما آنان و قومشان را همگى ريشه کن ساختيم. (51) فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةً بِمَا ظَلَمُوا ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (52) اکنون اينها خانه هايشان است که به سبب ظلمشان خالى مانده است، همانا در اين [داستان ]آيتى است براى مردمى که اهل معرفت اند. (52) وَأَنْجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (53) و آنان را که ايمان آورده و تقواپيشه بودند، نجات داديم. (53) وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (54) و [ياد کن] لوط را آن گاه که به قوم خود گفت: آيا اين کار بسيار قبيح (لواط) را درحالى که [به آن] نگاه مى کنيد انجام مى دهيد؟! (54) أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (55) آيا شما از روى شهوت به جاى زنان با مردان آميزش مى کنيد؟! [براى اين کار توجيهى نداريد ]بلکه شما قومى جهالت پيشه ايد. (55) 🌸🌸🌸 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۸۱🌷 نکاتی از سرگذشت قوم صالح(ع): در قرآن کریم، 25 بار از قوم ثمود یاد شده است؛ قومی بسیار کهن که در سرزمینی به نام «وادی القری» ـ که در میان حجاز و شام قرار داشته ـ زندگی می کردند . آنان به شرک و گناه آلوده بودند و خدا برای هدایتشان، یکی از مردان پاک قومشان را که «صالح» نام داشت، به پیامبری مبعوث کرد. این آیات به بخشی از سرگذشت صالح(ع) و عکس العمل کافران قومش در برابر او اشاره می کند. در اینجا به چند نکته‏ ی مهم اشاره می شود: 1ـ بیماری تعصّب: در آیه‏ ی 46 می خوانیم که صالح(ع) به قومش می فرماید: چرا به جای لطف و رحمت خدا، از من می خواهید که در آوردن عذاب او شتاب کنم؟! از این جمله فهمیده می شود که کافران قوم صالح(ع) نیز مانند دو قوم هلاک شده ی گذشته شان ـ یعنی قوم نوح و قوم عاد ـ از سر لجاجت با پیامبرشان، از او می خواستند که عذابی را که وعده می دهد، برایشان بیاورد. به راستی لجاجت و تعصّب، بیماری سختی است که انسان را وادار می کند برای پافشاری بر عقیده‏ ی نادرست خود، جانش را نیز به خطر اندازد. بر اساس آیات قرآن، برخی از دشمنان پیامبر اسلام(ص) نیز از خدا می خواستند که اگر راست می گوید، بر آنان عذاب نازل کند! 2ـ فال بد: بر اساس آیه‏ ی 47، قوم ثمود به صالح(ع) و پیروانِ باایمانش فال بد می زدند؛ زیرا آن سال دچار خشکسالی و کمبود مواد غذایی شده بودند و از سر کم خردی آن مشکل را به صالح و پیروانش نسبت می دادند و آنان را شوم و عامل بدبختی معرّفی می کردند تا با این سخن غیرمنطقی و پوچ، افکار عمومی را از سخنان منطقی آنان منحرف کنند. اصولاً انسان نمی تواند در برابر علل و حوادث گوناگون بی تفاوت بماند و سرانجام برای هر حادثه ای علّتی می جوید. البتّه هر حادثه ای علتی دارد که زنجیره وار به علّت های قبلی خود مرتبط می شود و سرانجامِ همه‏ ی علّت ها در جهان، به علم و قدرت بی پایان خدا می رسد. از این رو یک انسان خداپرست و دانا می تواند علت هر حادثه ای را در مرحله‏ ی قبل آن بجوید، یا آن را به خدای بزرگ نسبت دهد؛ امّا بسیاری از افرادی که با علم و ایمان بیگانه اند، دنبال علل خرافی می گردند و برای حوادث، طالع سعد و نخس معرّفی می کنند! 3ـ شبیخون: آیات 48 و 49 ، از نُه گروهک خراب کار و مفسد در سرزمین وادی القری سخن می گویند. طبق این آیات و برخی از روایات، آنان هم قسم شدند که صالح و خانواده اش را شبانه به قتل رسانند. از این رو تصمیم گرفتند که در نیمه های یک شب، به عبادتگاه صالح که در میان درّه ای بود، بروند و پس از یکسره کردن کار او، به خانه اش شبیخون بزنند و خانواده اش را بکشند و پس از آن، از هر گونه مسئولیتی شانه خالی کنند و خود را به بی خبری بزنند؛ ولی در آن شب که برای این جنایت بر فراز آن درّه رفتند، به خواست خدا، سنگ هایی از کوه جدا شد و آنان را زیر خود خُرد کرد، و بقیه‏ی آن نه گروهک نیز در عذاب جمعی کافران قوم صالح(ع) نابود شدند. آری، پس از بیرون رفتن صالح (ع)و مؤمنان همراهش از شهر، آسمان بر کافران ثمود غرّید و زمین زیر پایشان لرزید و پیکرهای بی جانشان در آن شهر بر زمین افتاد، و صالح(ع) در حالی که به آنان پشت کرده بود، فرمود: «ای قوم من، من پیام های پروردگارم را به شما رساندم و برایتان خیرخواهی کردم؛ ولی شما افراد خیرخواه را دوست نداشتید.» 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🌸🍃﷽🍃🌸 ✋بمناسبت شهادت ✍خداوند، دوستى و مودت خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله را در قرآن، اجر رسالت آن حضرت قرار داده و واجب ساخته است: «قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ» (سوره شورى، آیه ۲۳.)؛ 🔸 بگو من برای رسالت خود از شما مزدی نمی خواهم مگر محبت اهل بیتم. بر این اساس وجوب محبت اهل البیت علیهم السلام اعتقاد مشترک شیعه و اهل سنت است. 🔸محبت اهل بیت در برخی از روایات، اساس اسلام یا ایمان معرفی شده است. ✅محبت در روایت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : «حُبّي و حُبُّ أهلِ بَيْتي نافِعٌ في سَبعةِ مَواطِنَ أهْوالُهنَّ عظيمةٌ : عِند الوَفاةِ ، و في القَبرِ ، و عِند النُّشورِ، و عِند الكِتابِ ، و عِند الحِسابِ ، و عِند الميزانِ ، و عِند الصِّراطِ» دوست داشتن من و دوست داشتن خاندان من در هفت جاى بسيار وحشتناك به كار آيد: هنگام مردن، در گور، هنگام رستاخيز، هنگام ديدن نامه اعمال، هنگام حسابرسى [اعمال]، نزد ترازو[ى اعمال ]و صراط 👌حکایت غلام امام صادق عليه السلام “مرحوم شيخ عباس قمي نقل مي كند: 🔸امام صادق عليه السلام غلامي داشت، وظيفه اش اين بود كه مركب امام را نگه مي داشت. البته بعضي افراد هم خودشان مي آمدند، مثل كساني كه مي روند حرم علي بن موسي الرضا عليه السلام التماس مي كنند خادم و خدمتگذار باشند. در آن زمان هم افرادي بودند كه از در خانه ي اهل بيت نمي رفتند، با اصرار مي ماندند تا خدمتگذاري اهل بيت را بكنند. 🔸مرحوم شيخ عباس قمي در منازل الاخرة می فرمايد: اين غلام استر امام را نگه مي داشت. چندين نفر از خراساني ها مدينه آمدند؛ آن كساني كه وضع شان خوب بود. يكي از آن ها به اين غلام گفت:مي آيي يك معامله با هم بكنيم؟ 🔸من در خراسان باغ و خانه و امكاناتي دارم، همه را به نام تو مي كنم اين كار را به من بده تا به جاي تو خدمتكار امام صادق بشوم. همه ي آن پول ها و امكاناتي را كه جمع كرده ام براي تو باشد. غلام در فكر رفت، اين كار ممكن و ساده اي به نظر مي رسد اما در مقابل، آن همه پول و امكانات بدست مي آورم. گفت: باشد، اين كار مال شما و آن پول ها مال من. 🔸من فقط خدمت امام بروم اجازه بگيرم و برگردم.غلام خدمت امام صادق عليه السلام آمد و عرضه داشت: اگر كسي بخواهد به من نيكي برساند ايا شما مانع مي شويد؟ فرمود: نه، براي چه مانع بشوم؟ شيوه و روش ما احسان است. 🔸امام فرمود: كجا مي خواهي بروي؟ عرضه داشت: يا بن رسول الله، چنين پيشنهادي كرده اند كه اين خدمتگزاري را بدهم و در مقابل، ثروتش را به من بدهد. امام فرمود: خودت مي داني، اشكال ندارد. خدمتگزار راه افتاد كه برود، آقا صدايش زد، فرمود: يك چيزي به تو بگويم بعد برو. فرداي قيامت پيغمبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله وسلم در هاله اي از نور خدا وارد صحراي محشر مي شود، در پرتو نور رسول خدا، اميرالمؤمنين كنارش قرار مي گيرد، و در پرتو نور اميرالمؤمنين، فرزندانش قرار مي گيرند، و در مرتبه سوم و چهارم در پرتو نور ما شيعيان و محبان و علاقه مندان ما قرار مي گيرند. و در دنيا هر كس كه به ما نزديك تر است نورانيت بيشتري دارد. حالا برو. خدمتگزار ايستاد. گفت: با اين حرفي كه شما زديد و با اين مطلبي كه شما فرموديد كجا بروم؟ 🔸اكنون خراساني ها منتظرند كه اين غلام برگردد. غلام آمد و گفت: پشيمان شدم. آقايم را رها نمي كنم. من از در خانه ي امام صادق نمي روم. آن شخص خراساني گفت: اين هزار دينار پول پاداش تو. من مي دانستم اگر تو بروي و برگردي به اين سادگي اين جايگاه را به من تحويل نمي دهي، اما خوشا به حالت كه تو خدمتگزار امام صادق هستي. افتخار ما اين است كه يك عمر در ولادت و وفات شان در كنار اهل بيت و در ارتباط با اهل بيت هستيم. امام صادق فرمود: در پرتو نور ما وارد صحراي محشر خواهيد شد. چقدر اين غلام فهميده عمل كرد! 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

✍امام صادق (ع): (اِنَّ شَفاعَتَنا لا تَنالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلوةِ). 📚منتهی الامال/ج۲/ص۲ ❌« به يقين، #شفاعت ما نمي‌ رسد به كسي كه نماز را #سبك بشمارد! » ⚠️توجّه داريد كه نفرمود، #تارك_الصّلوة و بي‌نماز مشمول شفاعت نمي‌شود، بلكه فرمود، نمازخواني كه نماز را سبك بشمارد! ⭕️مثلاً گاهي بخواند و گاهي نخواند! يا از اوّل وقت #تأخير بياندازد و رعايت احترام و #ادب به هنگام اداي نماز را ننمايد، از شفاعت ما محروم مي‌گردد! 🔰کانال یاوران نماز http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab

⭕️ سوال ⁉️ آیا این درسته که حضرت حوا از دنده آدم آفریده شده است؟ این که زن از مرد آفریده شده نشانه ی این است که مردان برتر هستند و زنان محتاج مردان ؟ 🔰 پاسخ 💢 نخیر ، زن و مرد ، هر دو آنها مستقل هستند و از همان جنس (گِل) هستند. «وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا» یعنی از همان جنس (گِل) زن او را خلق کردیم ، نه (این که) از دنده آدم خلق شده است. 🔸 عرض کنم از همان جنس (گِل، خلق شده است) اگر گفته شده از زیادی گِل آدم، یعنی از همان گِل آدم، در واقع می خواهد بگوید جنسشان یکی است و هر دو آدم هستند. و هر دو هم مستقل اند. هر دو با هم در مسیر کمال انسان را پیش می برند. ✍️ نه زن می تواند تنهایی به کمال برسد و نه مرد به تنهایی. یکی از آنها اگر بودند نسل بشر مُنقَطِع می شد و ادامه نسلی نبود هر دوی آنها انسان هستند و اصلاً اِنسانیَّت که به نفس انسان باشد، مذکر و مؤنث برنمی دارد. 📚 بیانات استاد محمدی شاهرودی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd