✍️ چرا ظالم ها سالم ترند؟ چرا بعضی آدم ها با کوچکترین گناهی تو همین دنیا مجازات میشن . اما یه سری هر گناهی دلشون می خواد میکنن و روز به روز هم پیشرفت ؟ پس عدالت خدا کجاست ! آدمها سه دسته اند : عینک ملحفه فرش وقتی یک لکه چایی بنشیند روی عینک بلافاصله آن را با دستمال کاغذی پاک می کنی وقتی همان لکه بنشیند روی ملحفه می گذاری سر ماه که با لباسها و ملحفه ها جمع شود و همه را با هم با چنگ می شویی! اما وقتی همان لکه بنشیند روی فرش میگذاری سر سال با دسته بیل به جانش می افتی . خدا هم با بنده های مومنش مثل عینک رفتار می کند. بنده های پاک و زلال که جایشان روی چشم است تا خطا کردند بلافاصله حالشان را می گیرد (البته در دنیا و خفیف) دیگران را به موقعش تنبه می کند و آن گردن کلفت هایش را می گذارد تا چرک هاشان جمع شود تا یکجا به موقع به حسابشان برسد. قرآن کریم می فرماید: ما به کافران مهلت می دهیم تا بر کفر خویش بیافزایند. و سر سال ( یا قیامت ، یا همین دنیا) حسابی از شرمندگی شان در می آید #جنگِ_امروزِما_جنگِ_روایتهاست

بسم الله الرحمن الرحیم سلام منافقین آنهایی هستند که با حفظ ارتباط بین مومنین و کفار، انتظار می کشیدند تا از هر گروهی که وضع خوبی پیدا می‌کرد استفاده کنند پس اگر برای مومنین فتحی از جانب خدا می آمد می گفتند ما با شما بودیم لذا از غنائم و چیزهای دیگر سهم خواهیم داشت و اگر بهره‌ای نصیب کافران می شد می‌گفتند مگر ما شما را تشویق به مبارزه و تسلیم نشدن در برابر مومنان نکردیم؟ ایه خطاب به منافقین می فرماید که سرانجام در قیامت پرده ها بالا می رود و نقاب از چهره زشت آنها برداشته می‌شود چون خدا آن روز در بین شما داوری می کند سپس برای تقویت روحیه مومنین ومایوس ساختن منافقین و کفار ادامه می‌دهد که خدا راهی برای تسلط کافرین بر مومنین قرار نداده است و تا وقتی که آنها مومن واقعی هستند و به وظایف خود عمل می‌کنند دائمآ پیروزند۰ نکته جالب اینست که پیروزی مومنین را به "فتح" و پیروزی کافرون را به"نصیب" تعبیر کرد تا بفهماند پیروزی کفار محدود و موقتی است و در برابر پیروزی مومنین اصلآ قابل اعتنا نیست چون فتح و پیروزی مومنین را خدا میدهد۰ نسا ایه ۱۴۱

#نهج_البلاغه ▫️اِعْلَمُوا اَنَّ الاَمَلَ يُسهِى العَقلَ وَ يَنْسِى الذِّكرَ فَاَكْذِبُوا الاَمَلَ فَاِنَّهُ غُرُورٌ وَ صَاحِبُهُ مَغرُورٌ» 🟠بدانید که آرزوهای دور و دراز عقل را غافل و یاد خدا را به فراموشی می سپارد. آرزوهای ناروا را دروغ انگارید که آرزوها فریبنده اند و صاحبش فریب خورده. ✍در واقع آرزوهاى دور و دراز، که انسان را غرق در عالمى از خيال و پندارى مى کند که بر محور امور مادّى دور مى زند، يکى از خطرناکترين موانع راه سعادت انسان است، که هم رسول اللّه و هم اميرمؤمنان در آن سخن معروفشان، آن را در کنار هواپرستى، خطرناکترين سدّ راه خوشبختى انسان معرفى فرموده اند و تجربيّات تاريخى و روزانه نشان مى دهد، غالب کسانى که آلوده جنايات بزرگ مى شوند، افرادى هستند که گرفتار همين آرزوهاى دور و دراز مادّى مى باشند 📘#خطبه_86 🕊 #نهج_البلاغه ای شویم @nahjolbalaghe5

☂مَثَل سايه #نهج_البلاغه ▫️لا يَغُرَّنَّكُم ما أصبَحَ فيهِ أهلُ الغُرورِ، فَإِنَّما هُوَ ظِلٌّ مَمدودٌ إلی أجَلٍ مَعدودٍ. 🟤نعمت ها و پيروزى هاى موقّتى دنيا که مغروران فريب خورده در آن هستند، شما را نفريبد که اين سايه اى است گسترده، تا سرآمدى معيّن (که عمرش بسيار کوتاه است! 📘#خطبه_89 🕊 #نهج_البلاغه ای شویم @nahjolbalaghe5

🌿#تلنگر،بدون شرح!!!.... 🌿سال ۱۵۰۰ هیچ کدوم ما نیستیم!!!...

پادشاه از وزیرش می‌پرسد: چرا همیشه خدمتکارم از من خوشحال‌تر است در حالی که او هیچ‌چیزی ندارد و منِ پادشاه که همه چیز دارم، حال و روز خوبی ندارم؟ وزیر گفت: سرورم شما باید قاعده ۹۹ را امتحان کنید! پادشاه گفت: قاعده ۹۹ چیست؟ وزیر گفت: ۹۹ سکه طلا در کیسه‌ای بگذار و شب آن را پشت درب‌ اتاق خدمتکار بگذار و بنویس این ۱۰۰ دینار هدیه‌ایست برای تو، سپس در را ببند و نگاه کن چه اتفاقی رخ می‌دهد! پادشاه نقشه را آن‌طور که وزیر به او گفته بود، انجام داد. خدمتکار پادشاه، آن کیسه را برداشت و موقعی که به خانه رسید سکه‌ها را شمرد، متوجه شد یکی کم دارد! پیش خود فکر کرد که آن را در مسیر راه گم کرده است. همراه با خانواده‌اش کل شب را دنبال آن یک سکه طلا گشتند و چیزی پیدا نکردند. خدمتکار ناراحت شد از اینکه یک سکه را گم کرده است. پریشانی به سراغش آمد. با آنکه آن‌ همه سکه‌های دیگر را در اختیار داشت. روز دوم خدمتکار پریشان‌حال بود، چرا؟! چون شب نخوابیده بود. وقتی که پیش پادشاه رسید چهره‌ای درهم و ناراحت داشت و مثل روزهای قبل شاد و خوشحال نبود. پادشاه آن موقع فهمید که معنی قاعده ۹۹ چیست. آری، قاعده ۹۹ آن است که همه ما ۹۹ نعمت در اختیار داریم که خداوند به ما هدیه داده است و تنها دنبال یک نعمت هستیم که به نظر خودمان مفقود است. و در تمام ادوار زندگیمان دنبال آن یک نعمت گمشده می‌گردیم و خودمان را به خاطر آن ناراحت می‌کنیم و فراموش کرده‌ایم که چه نعمت‌های دیگری را در اختیار داریم ‌