✍️آقای دستمالچی میگه :«شب شهادتشان با وی قرار داشتیم. همدیگر را گفتند که من در حزب جمهوری‌ جلسه‌ای دارم و دکتر بهشتی هم هستند و شما هم بیائید.

✍️گفتم: نه شما بروید من می‌آیم. گفتند: نه شما باید بیائید. با وی در یک کفشداری قرار گذاشتیم و سر دقیقه رفتم نیامدند. یک ربع صبر کردم، نیامدند. رفتم منزل چون منزل ما نزدیک همان‌جا بود.

✍️گفتم حتما برایشان کاری پیش آمده، که لحظاتی بعد صدای انفجار آمد و بعد متوجه شدم که وی به شهادت رسیدند».

✍️پیکر شهید مانند فردی بود که به خواب رفته بود و کسانی که زیر آوار بودند و بعدا نجات یافته بودند گفتند: «.. که وی در زیر آوار دائم در حال خواندن دعا و نیایش و توسل به ائمه بودند».

✍️روز شهادت دو برادر روز عزای مردم یزد بود. آن‌ها را با افتخار در خلد برین یزد به خاک سپردند. وی وصیت کرده بود قبرشان نباید یک سانت از سطح زمین بالا باشد.

✍️مرحوم صدوقی میگه: «شهادت وی ضایعه‌ای سنگین برای مردم بود. شهادت این دو برادر زمانی اتفاق افتاد که برادر دیگرشان در زندان عراق بودند».

✍️«در مسجد حظیره قبری بود روبروی جوی حرحر که معروف به جرجر می‌باشد. اتاقکی که منسوب به آقای صدوقی بود. بعد از شهادت وی، آیت‌الله صدوقی فرموده بودند: آقای دکتر در آنجا دفن شود. که پدرشان گفتند: نه، ایشون همیشه دوست داشتند در بین مردم باشند که در خلدبرین به خاک سپرده شد»

✍️سیدرضا پاکنژاد در سوم آذر ماه سال ۱۳۰۳ دیده به دنیا اومد و در حادثه هفتم تیرماه سال ۶۰ و انفجار ساختمان حزب جمهوری، نماینده مردم یزد در مجلس شورای اسلامی بود به همراه شهید بهشتی و یارانش به شهادت رسید.

✍️در دوران پربرکت عمر خود بیش از 110 جلد کتاب را گردآوری کرده بود که تنها موفق به انتشار 41 جلد از آنها شده بود که کتاب ارزشمند «اولین دانشگاه، آخرین پیامبر» از معروف ترین آثار ایشان محسوب می شود.