هنوزم حد تنفرمو از حرفای انگیزشی بی پایه نمیتونم بیان کنم

کهکشان درون زاده...

دلم میخواد به ادمای فوضول بگم من اونی که باید بهم توجه کنه نمیکنه، بعد تو بهم توجه میکنی؟

کی تعیین میکنه موفقیت یعنی چی یاد گرفتن چنتا زبان؟ گرفتنه چنتا مدرک؟ رسیدن به ماهانه چند میلیون درامد؟ چه فرقی میکنه وقتی حالت همونقدر گند باشه کی ضمانت میکنه با وجود اینا حالت خوب باشه چرا با این کلیشه‌های عوام پسند به ادم استرس و حس ناکافی بودن میدین

ازون احمقی که با پز روانشناسی میاد گند میزنه به روح و روان ادما بدم میاد ازونایی که ادمو یا مطلقا بیمار میدونن یا فقط سسشر انگیزشی میگن

نباید توی هر سنی حس کنم ده سال جلوترم و تمام موقعیتای مناسب و از دست دادم

چقد زود شد ۳ اسفند این مسخره بازیا چیه همین دیروز ۱ اسفند بود

میخواستم براتون یه اهنگ بفر‌ستم ولی پشیمون شدم

حس میکنم دیگه زبونم بلا استفاده‌ست جایی برای صحبت کردن نمیبینم

ناراحت کنندست که قدرت بیانمو از دست دادم

بدم میاد وقتایی که دارم تو لجن افسردگی غرق میشم، مشاور تو جلسه اول برمیگرده میگه شما هیچ کدوم از این چیزایی که میگید نیستید

حتی شعور اینو نداره یه ذره با ادم همزاد پنداری کنه