بر انگشتِ ترت انگشتری کن ماهِ چاهت را
عجب خالی برآن گونه ست، نازم چاهِ ماهت را
پر جبرییل میسوزد بنا باشد اگر از عرش
به جای آیه ی قرآن دهد تنزیل، آهت را
زدی بر موی خود شانه، کدامین غزوه در پیش است
چنین هم شانه بر صف کرده ای جمع سپاهت را
نمی ماند به غیر از مردم چشمت به دنیا کَس
اگر برداری از دنیای این مردم نگاهت را
مبیتِ فتنه جان سالم از دستت به در بردند
نیاوردی برون، شمشیرِ مژگان سیاهت را
نبی معراج وجه اللهی ات رفته ست در واقع
تکلم کن ببیند عمده ی وجه شباهت را
اباذر را عبا زر میشود بی شک؛ اگر در فقر
به دامان طلب باری نشاند گرد راهت را
ندارد زاد؛ گاهِ طوف، چشمم غیر حیرانی
چه معماری چنین چیده ست خشتِ زادگاهت را؟
#مسعود_یوسف_پور
https://eitaa.com/m_yousofpoor
بحر مرکب ولادت امیرالمونین علیه السلام
او همان آینه ی روشنِ ذاتِ ازلی ست
بهترین اسم خدا بی برو برگرد"علی" ست
با علی باز شده پای عجائب به جهان
پر زد از شوق به سویش،دلِ بابُ الثعبان
مومنون خوانده علی قبل نزولش از بر
گاه جبرییل صدامیزندش "پیغمبر"
شب معراج به هرسو رد پایش افتاد
و نبی پیش خدا یادِ صدایش افتاد
آمد و از شب معراج، نبی داد خبر:
" ازصدای سخن عشق ندیدم خوشتر"
چه قَدَر فیض از او برد رسول عربی
"چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی"
گر در از باغِ مقامش بگشاید تمثیل
انبیا را نرسد دست به خرمای نخيل
که رسولانِ الوالعزم خدا تا امروز
خطبه ی بی الف و نقطه نگفتند هنوز
آدم آب و گلش آنروز که در قالب بود
پدر خاک، علی ابن ابیطالب بود
پدر خاک علی، حیثیت آدم از اوست
"عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازاوست"
نورِ حقی که از او طورِ خدا روشن گشت
برقِ دندانِ علی بود که خندید و گذشت
آن شب سخت که اسمش شبِ طوفانِ بلاست
نوح میگفت نترسید یدالله اینجاست
عیسیِ مریم از این مرد گرفته ست مدد
جان فدای پسرِ فاطمه ی بنت اسد
در دلِ آتش اگر رفت چه جای بیم است؟
همه جا نادِ علی، حافظِ ابراهیم است
هر زمان سازِ سخن کرد به هرجا داوود
أشهدُ أنّ علیاّ ولیُ الله سرود
چه بگویم ز مقامات علی حیرانم
ها علیٌ بشرٌ کیفَ بشر میخوانم
قنبری داشت که عالم کفِ دستانش بود
گَرد نعلین علی، مُلکِ سلیمانش بود
بشکند در گذر از عینِ علی، پای قلم
باز مانده ست به وصفش دهنِ تیغ دو دم
آفتابِ قَدَر از کوهِ قضا سر زد باز
دشت میلرزد و میلرزد و میلرزد باز
تیغِ ابروی غضب کرده ی خود را خم کرد
باز هم جای خودش را علمش محکم کرد
لب شمشیر علی تشنه ی تکبیر خداست
ملک الموت،صدایِ نفسِ شیر خداست
شعر بیتاب تر از عرصه ی جولان شده و قافیه حیران شده و
زلفِ سخن باز پریشان شده و
شعر هجا پشتِ هجا در هیجان است
اذا زلزلت الارض
صدای تپش قلب زمین است و زمان است
چنان خورده به دشمن که قدِ تیغ کمان است
ترک خورده زمین، روح الامین هم نگران است
علی کیست؟
یدالله، اذن الله، اسد الله
علی شیر خدا،دست خدا، سیف الله، نور الله باب الله، وجه الله، اسم الله،
سر الله، ثارالله، عین الله، عبدالله، سَمع الله، روح الله، جَنب الله، امرلله، ولی الله
امیرالمومنین، یعسوبِ دین، حبل المتین، عین الیقین، نورٌ علی نوراند انصابش
خمارم کرده ساقی بازهم با ذکر القابش
به هوهو گر بیاید، میرسد جانِ جهان بر لب
توانِ تیغِ تیزش را، بپرس از عمر و از مرهب
نبی در بارِ سوّم شیر حق را اذن داد آنجا
درِ قلعه به سختی روی پایش ایستاد آنجا
علی اول، علی آخر، علی در جنگ جان بر کف
امیرِ لافتی، ابروی او لاسیفِ لایوصف
چه باید گفت از او، شعر کم می آوردالحق
از آن مردی که شمشیرش عبادت کرده در خندق
شبِ فتنه چه کس جای پیمبر خفته غیر از او
کدامین شاه در عالم سلونی گفته غیر از او؟
کدامین شاه، تختش بوده از جنس حصیر اصلا؟
رسول الله هم او را صدا میزد "امیر" اصلا
مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هوادارش کند امر و به روی چشم بگذارم
مرا کافیست از دنیا که باشم در شعف یکشب
دعایم کن بخوانم شعر درصحن نجف یکشب
#مسعود_یوسف_پور
https://eitaa.com/m_yousofpoor
هدایت شده از yosefpoor.ir
💠 #غدیریه | وحی منزل
انگور ضریح و مدح آن شاه
هستند علی السویه گیرا
گر تشنۀ مدح مرتضایی
بسم الله العلی الاعلی
شاهی که نخست کعبه میخواست
درمدحت او دهان کند وا
شاهی که عقابِ طیر مشوی
بر ساعدِ فضل او کند جا
شاهی که به قدر او گواه است
تحریم و نساء و نحل و شوری
شاهی که خدا به صوت او خواند
در عهد الست ما خلق را
پس تیغ دو دم به شکل لا شد
تا گفت جماعتی به او: لا
آنگاه خطابه کرد تیغش:
یا معشرُ لا! علیٌ أولی
مرهب جسمش هجا هجا شد
از ضربت آن امیرِ هَیجا
قربان یلی که در مقامش
خیبر شده شاه بیتِ غرّا
روزی که چو شیر آن دلاور
میزد به سپاه، بی محابا
میکرد فلانی از سر ترس
اسباب فرار را مهیا
آنگونه دویده بود از بیم
کز بعد سه روز گشت پیدا !!
در روز احد چو همزه ی قطع
باری کمر علی نشد تا
برداشت تن علی نود زخم
در معرکه ایستاد تنها
آن شب که فلان خلیفه در غار
از خوف نخفت گاه اخفا
در بستر مصطفی علی بود
آمادۀ امر حق تعالی
فرق است میان وحی منزل
با یاوه و مهمل، ای دریغا
فرق است میان در و گوهر
با آن کمتر ز سنگ خارا
پیغمبر ما زمان انذار
می گفت به قومش از تولا
ابلاغ نهایی اش غدیر است
اکملت لکم پیام والا
مانند علی به دست احمد
دست احدی نرفته بالا
بر دست نبی کسی دهد دست
کو بر سر شانهاش نهد پا
بر دست نبی کسی دهد دست
کو خاتم داده در مصلا
بر دست نبی کسی دهد دست
کو راست عصای دست موسی
بر دست نبی کسی دهد دست
کو رایتِ امت است عقبی
بر دست نبی کسی دهد دست
کو جان پیمبر است هرجا
در انفسنای آل عمران
راجع به علیست واژۀ نا
در شان، ضمیر جمع آمد
یعنی که علیست جان طاها
ای جان به فدای خاک پایش
تنها نه منم خراب و شیدا
از غرب به شرق رفته خورشید
نشناخته پیش او سر از پا
توصیف علی ز ما نیاید
ما شاعرکان گنگ اعمی
قدر زر زرگری شناسد
پس قدر علی است نزد زهرا
✍️ مسعود یوسف پور
https://eitaa.com/joinchat/2836922396Ccd3c5025fd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دوستان گفتن کاملش رو بذار، منتها حجمش بالاست و زمانش هم زیاده.
این یک بحر طویل از قالبی ابداعی به نام «بحرمرکب» هست که حدودا چهارده سال پیش در ذهنم شروع شد و تا امروز بازخوردهای عجیبی داشته در شهرهای مختلف.
چیزی از ما نیست و هرچه هست از اوست.
این شکل از صله دادن تا پیش ازاین، در جلسه ای رخ نداده یا من ندیدم. هر چه اتفاق افتاده بخشی از جذبه نام مولاست و بیخودی حاضرانی که تا چهل دقیقه بعد و دم ماشین هم ادامه داشت...
میلاد اسدالله الغالب مبارک
مسعود یوسف پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
• عصر
غمات پایان ندارن...آه زینب
دو چشمت خون میبارن...آه زینب
ابالفضل و که زانوش شد رکابت
به زانو در میارن...آه زینب
• غروب
غروب کربلا زینب اسیره
جهان باید از این ماتم بمیره
ابالفضل و علی اکبر که رفتن
رکاب محملش رو کی میگیره
• شام
چی یاد مردم صد رنگ دادن
تو افتادی نوید جنگ دادن
به استقبال زینب روی هر بوم
به دست بچه هاشون سنگ دادن
#مسعود_یوسف_پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
همیشه عرشِ خدا گرمِ اختلاطش بود
فرشته تشنه ی یک جرعه ارتباطش بود
به جز نگاهِ حسینش پی چه بود؟ بهشت؟!
بهشت باغچه ی کوچکِ حیاطش بود
همیشه "حمد" به لب داشت، مَدّ نام حسین
در امتداد دو تا واژه ی صراطش بود
اگر کنار برادر تبسّمی هم داشت
هزار بغضِ زبان بسته در نشاطش بود
نخواست جان بدهد تا علم به دوشش هست
اگر شکست سرش، حکمِ احتیاطش بود
کریمه بود ولی از شما چه پنهان که
پس از حسین فقط آه در بساطش بود...
#مسعود_یوسف_پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
فرشته آمده تا دورت ازدحام کند
بگو مسیح به قنداقه ات سلام کند
به شاعرت بده اذن غزل که بعد از این
دوات تیره بپوشد، قلم قیام کند
بیا و خال لبت را نشان بده به خلیل
بگو بر این حجر الاسود استلام کند
شده ست زائر تو زائر خدا در عرش
به جبرئیل بگو وصف این مقام کند
برو به دوش رسول خدا که میخواهد
از این طریق تو را باز احترام کند
تو نور چشم خدایی، علیست عین الله
خدا بناست که نسل تو را امام کند
به نص لحمک لحمی پیمبر آمده است
به شوق روی تو خورشید با سر آمده است
بعید نیست نگاهت به مرده جان بدهد
و یا به دست سلیمانِ عصر، نان بدهد
بعید نیست ز نامت بلال مست شود
به عشقت از سر شب تا سحر اذان بدهد
بعید نیست که روزی سه بار قبله نما
به جای کعبه ضریح تو را نشان بدهد
طلای اصل بریزد به جای گرد و غبار
اگر عبای تو را یکنفر تکان بدهد
اجل اسیر غم توست، کشته مرده ی توست
بگو که ابرویت اینبار را امان بدهد
تو کیستی که جهان مست شد از آمدنت
رسول اکرم ما خورد از می دهنت
بکش در آینه ای روی دلربایت را
برای آنکه ببینیم ما خدایت را
گذاشته ست از این شانه روی آن شانه
نبی به فخر عوض کرده باز جایت را
تو را زمین بگذارد دلش نمی آید
به دست باد دهد گرد رد پایت را!
گرفته ای سر یک دوش کیسه ی اطعام
و روی دوش دگر عشق مرتضایت را
به کوری همه ی دشمنان دین، تک تک
علی گذاشته ای اسم بچه هایت را
دل من این دل سرمست باز حیران شد
ز نام نامی او شعر من پریشان شد
علی امام ابوذر، علی معلم سلمان
علیست اسم خدا طبق نقل های فراوان
علیست مظهر توحید و قلب سوره ی انسان
کتاب مدح علی هم خلاصه اش شده قرآن
علیست مالک یوم الجزا و معنی میزان
و نام عشق علی را خدا گذاشته ایمان
علی امیر علی شیر حق علی یل میدان
دوباره معرکه و شاه و ذوالفقار پریشان
شده ست با رجزش بین جنگ هجمه ی طوفان
نگاه با جبروتش شده ست معرکه گردان
نداشته زرهش پشت و لشکری شده حیران
شنیده اند که سربند زرد گشته رجزخوان
نظر به تیغ دو دم هم نبوده ساده و آسان
به سادگی نرسد کار کارزار به پایان
شده ست لذت توصیف این نبرد دوچندان
که بعد کشتن کفار آمد و همه دیدند
علی گرفته ابالفضل را دوباره به دامان!
که خورده است گره جان او به جان ابالفضل
چقدر بوسه علی زد به بازوان ابالفضل
• مسعود یوسف پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
• فرشته آمده تا دورت ازدحام کند
🎤امیر سلیمانیپور
🖋️ مسعود یوسف پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
قیامت است کنون در مدینه، میتابد
حسین از طرفی، آفتاب از طرفی
یوسف پور
میلاد آقاجانمون مبارک باشه
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
قیامت است کنون در مدینه، میتابد
حسین از طرفی، آفتاب از طرفی
یوسف پور
طرح از عینک مدیا
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
ماه شب چارده، ابالفضل
مهرست حسین و مه ابالفضل
فرمود خدا اذا تلاها
تا رفت کنار شه ابالفضل
آن قِسم قَسَم که عاشقان راست
گه نام خداست گه ابالفضل
برخاست ندا بنفسی انت
تا زد به دل سپه ابالفضل
شمشیر به کف نمی نهد شیر
آمد غران ز ره ابالفضل
صف می شکند به تیغ ابرو
باری که کند نگه ابالفضل
چون اوست فلک اگر قدم داشت
چون اوست قمر اگر علم داشت
دریا نبرد به ذات او راه
کوه است کنار او پر کاه
وقتی که علم به شانه میبرد
می شد قدِ آفتاب کوتاه
آری به غلط نگفت شاعر
در مذهب عارفان آگاه
الله علی، علیست عباس
جانم به تجلیات آن شاه
یادم آمد ز خطبه ی او
الله از آن خطابه الله
ذی الحجه ی سال شصت هجری
میرفت به بام کعبه آن ماه
میرفت چنان عقاب بر اوج
از بهر شکار فوج تا فوج
میرفت به حکم شاه عالم
آنسان که علی به دوش خاتم
ساقی چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد
فرمود خدای کعبه را شکر
میریخت ز خطبه سربه سر سکر
بر خانه ی کعبه قبل ایجاد
خاک قدم علی شرف داد
گر سرّ خدا نبود هرآن
مانند پرنده ای شتابان
پا میشد و پرزنان از این دشت
کعبه دور حسین می گشت
دل را ز خطابه زیر و رو کرد
وانگاه به قوم فتنه رو کرد
چون عزم شکار کرد آن باز
یک بیت بگویمت به ایجاز:
آنجا که عقاب پر بریزد
از پشه ی لاغری چه خیزد؟
خورشید جمال او برآشفت
با بانگ بلند این چنین گفت:
ای ذره چه ات به خودنمایی؟
بسم الله اگر حریف مایی
عباس که در مصاف باشد
شمشیر عرب غلاف باشد
ای ملک سخن همه به نامت
تیغ دو دم علی کلامت
آگاه ز جهل و وهمشان کرد
شمشیر تو شیر فهمشان کرد
یاد آنکه دل از علی ربودی
بر چهره نقاب بسته بودی
سن تو قریب سیزده بود
محو تو نگاه مهر و مه بود
صفین صف بست بر تماشات
هیهات از آن نگاه، هیهات
مالک آمد ولی چنان بید
تا دید تو را به خویش لرزید
تیغ تو رسید بی محابا
مبهوت تو بود ابن شعثا
از نسل علیست گرچه شک نیست
پرسید کسی که این جوان کیست
قربان تو ای نقاب بر رخ
بگذار بگویمش به پاسخ
عباس علی کارزار است
عباس، غریو ذوالفقار است
عباس تمام افتخار است
عباس امام اقتدار است
عباس مه طلایه دار است
عباس بلندی وقار است
عباس بلاغت شعار است
عباس شکوه آشکار است
عباس چه گویمت ز عباس
حبس است مرا به سینه انفاس
حبس است مرا به سینه انفاس
لب بستم و گفت شیخ عباس:
این شعرِ به سینه نقش بسته
هستم سگگی ز حبس جسته
از مدح تو با قلاده ی زر
زنجیر وفا به حلقم اندر
خود را به قبول رایگانت
بستم به طویله سگانت
افکن نظری بر این سگ خویش
سنگم مزن و مرانم از پیش
مسعود یوسف پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
شکفته شد گل روی مَلَک به عرش برین
رسید ماهِ شب چارده به مُلک زمین
شروع میکنم آغاز شعر را به رجز
خلاف رسم تغزل، نه مثل آن و نه این
هنوز هم که هنوز است این خبر داغ است
تمام گوش شو و پای این خبر بنشین
در انتظار علی بود خصم و در میدان
نقاب بر رخ عباس زد شهِ صفّین
به گاه رزمِ ابالفضل، خصم لکنت داشت
تُ تُ تو کیستی ای ضّ ضّ ضربه ات سنگین
به یک اشارۀ تیغش از آن سر میدان
گریزد اسب، بدون سواره و بی زین
شکست پشت عدو را، جز این توقع نیست
که شیر داده به این شرزه شیر، ام ابنین
رجز نخوانده به عجز آمدند و در ناله
چنین بجنگد ابالفضلِ سیزده ساله!
به جنگ، اذن که از بوتراب میگیرد
نخست مردم چشمش شتاب میگیرد
به ذمۀ همه بیشک نماز آیات است
اگر نقاب زند، ماهتاب میگیرد
فدای همت ماهی که عکس دستش را
فرات در همۀ عمر، قاب میگیرد
فدای غیرت شاهی که قبل و بعد سفر
برای زینب کبری رکاب میگیرد
مدیح ساقی لب تشنه، مست باید گفت
ز خطبه خوانی او سال شصت باید گفت
به بام کعبه زمانی که او قدم برداشت
هرآنکه بود، ابالفضل را علی پنداشت
علی به دوش نبی رفت، کاش میگفتند
که ماه قوم قدم روی شانۀ که گذاشت؟!
از آن کمال و شکوه و وقار و سنگینی
دوباره کعبه گمان میکنم ترک برداشت
به ذوالفقار نبودش نیاز آن بالا
دو چشم داشت که گاهِ سخن به کار گماشت
نه کربلا که علمدار ما نخستین بار
به بام کعبه به یک یاعلی علم افراشت
نگاه نافذ ساقی به باء بسم الله
به قلب سنگی حجاج، بذر واهمه کاشت
نه مست جام که عمریست مست عباسم
قسم به کعبه، مسلمان دست عباسم
مسعود یوسف پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
هدایت شده از مَدرَس/ ۸
📌 اینجا مدرسه ادبیات ولایی است👇
🥇 0 تا 100 شاعری با کارگاه های ویژه ادبی 🥇
👇از اینجا وارد شوید 👇
https://eitaa.com/madras8
┅═✧مدرس هشت | پایگاه شعر و ادب✧═┅
♡ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
در شباهت به نظر نفسِ پیمبر شده است
بی جهت نیست که اسمش علی اکبر شده ست
چه بگویم من از آن ذات که ممسوسِ خداست
اکبر است و صفت اکبر، مخصوصِ خداست
حرکات و سکنات و وجناتش طاها
مادرش آمنه بوده ست مگر یا لیلا؟
با همه، خُلقِ عظیمش سرِ احسان دارد
این پیمبر چهقدَر تازه مسلمان دارد
ماه عالم شده از دیدن رویش سرمست
"پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست"
سنگ در دستش از اعجاز، قمر میگردد
گر به خورشید بگوید نرو، برمیگردد
جان علی، جسم نبی، جلوه ی کوثر بوده
سرّ لولاک، از اوّل علی اکبر بوده
هر زمان عطر حضورش به هوا برمیخاست
نفس پنج تن آل عبا بر میخاست
ذاتش آئینه در آئینه پیمبر گشته
بارها از شب معراجِ خودش برگشته
قاب قوسینِ خداوند خمِ ابرویش
زد قدم زینب کبری به سر زانویش
بی نقاب آمدنش پیش عمو دیدنی است
به ابالفضل قسم قامت او دیدنی است
چه بگویم من از آن سروِ خرامانِ بهشت
حرف حق را قلم خواجه ی شیراز نوشت:
"شاه شمشاد قدان، خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان"
زلفش آنروز که در دست نسیم افتاده
سمت و سو داده به تحریر موذن زاده
کربلا هم عطشش چندبرابر شده بود
تشنۀ صوت اذان علی اکبر شده بود
أشهدُ أنّ به این مرد ولی باید گفت
اشهدُ أنّ علی بعدِ علی باید گفت
جلوی چشم پدر، رد شدنش را عشق است
أشهدُ أنّ محمّد شدنش را عشق است
باد آورده به همراه، شمیم صلوات
میوزد بر سر کوی تو نسیم صلوات
ابر رحمت تویی و تشنه ی الطافِ تو دشت
مشک از چشمه ی چشمان تو پر برمیگشت
کیستی ای که پیمبر شدی از کل جهات
باز هم بر گل روی علی اکبر صلوات
چشم دنیا به تنت جامه ی احسان دیده ست
حسنی بودن تو بر چه کسی پوشیده ست؟
رحمت واسعه ای، اسب تو از روی کرم
وسط لشکر دشمن زده ناگاه قدم
میروی پشت سرت باد شده پا به رکاب
نام اسب تو عقاب است، عقاب است عقاب
میشود صید نگاهت دل میدان حتی
باز شد روی تو آغوش بیابان حتی
رفتی آنگونه که شد دشت پر از عطر تنت
کربلا رنگ گرفت از نفس پیرهنت
ذات تو گرچه خلاصه شده ی پنج تن است
بعد تو دشت پر از عطر حسین و حسن است
بیشتر ریخت بهم رفتن تو قاسم را
کشت داغ تو جوانان بنی هاشم را
#مسعود_یوسف_پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
33.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 شاه شمشاد قدان
(ولادت آقا علی اکبر علیه السلام)
🎤 مداح | حاج حنیف طاهری
🖋️ شاعر | مسعـود یوسف پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
شده ست آینه ی حیّ لایموت، صفاتش
کسی که خورده لب خضر هم به آب حیاتش
به غیر او که جمالش إذا تَنَفّسِ صبح است
کدام نور به خورشید میرسد برکاتش؟
بگو به کعبه عقب تر بایستد که تنِ طور
به لرزه آمده روزی مقابل جلواتش
میاید او که جهان روزه ی سکوت بگیرد
به زیر سایه ی نهج البلاغه ی کلماتش
ربیع الاول و آخر...تمام سال بهار است
اگر که ریشه دواند به فصل ها نفحاتش
کسی که گفت امام ششم به او "لَخَدِمتُه"
به راستی که محال است وصف کردن ذاتش
در الغدیر شریک است طبق قول امینی
کسی که بوی "وَعَجّل" میاید از صلواتش
مسعود یوسف پور / ۱۳۹۹
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
16.mp3
14.83M
💠 طبعِ منِ مست
مداح | سید حجت بحرالعلوم
شاعر | مسعود یوسف پور
انصافا دست مریزاد به این اجرا....
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مهار اسب خویش را چو مرتضا رها کند...
مسعود یوسف پور
۲۵ اسفند ۱۴۰۰ | حرم مطهر، صحن جمهوری
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
کارگاه عبارت – مسعود یوسف پور
https://yosefpoor.ir/product/%da%a9%d8%a7%d8%b1%da%af%d8%a7%d9%87-%d8%b9%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d8%aa/
امروز ساعت سه عصر در جمکران، انشاءالرحمن در معیت دوستان کنگره مهدویت و امامت خواهم بود.
ورق زدیم و رسیدیم اول رمضان
خبر هنوز بزرگ است و تازه است و گران
شروع ماه مبارک به گفتۀ تاریخ
شروع جنگ تبوک است و یادآور آن
سپاه عُسر رسیدند و بیست شب طی شد
سپاه کفر ولی بیم داشت از میدان
علی کجاست؟ علی در مدینه مانده چرا؟
خبر هرآینه پیچید بین لشکریان
علی نیامدنش بی دلیل نیست! بپرس
بپرس تا که جوابت دهد زمین و زمان
بلی نیامده آن شه که باب علم نبیست
گمان مبر که مدینه ست بی در و دربان*
بلی نیامده نفس نفیس پیغمبر
مفارقت نکند هیچگاه جسم از جان
کتاب فضل علی را ورق بزن اینک
حدیث منزلتش نیست قابل کتمان
که در غیاب نبی رو به جانشین آرند
علی وصی رسول است نی فلان و فلان
علی وصیست نه آن ها که در مسیر رسول
شدند از پی رم دادن شتر، پنهان
رسول عشق اگر در مثل چنان موساست
علی به مرتبه هارون و دیگران هامان
اگر چه نقطه ندارد شکوه نام علی
علیست نقطه آغاز و نقطه پایان
_________________________________________
* وامی از عاصی خراسانی:
گمان مکن که بود شهر بی در و دربان
مسعود یوسف پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir
شهی که دُرّ و گهر می تراود از خاکش
به "کنتُ کَنز" زند نقب، مدفن پاکش
سه حرفِ نام علی چون سه لیله القدر است
که چشم شبزدگان عاجز است از ادراکش
خدا دری که به درک علی رسد بسته ست
هنوز مانده بشر در حدیث لولاکش
فرشته هر چه کند سعی، باز هم نرسد
به خاک پای علی نردبانِ افلاکش
اگر به نقش قدومش مزین است مسیر
گرانبهاست خسش، قیمتی ست خاشاکش
نظر به تخت خلافت نداشت آن شاهی
که خفت جای پیمبر وجود بی باکش
به کوری دو فراری که ننگِ هر جنگند
علی علیست اُحُد تا هنوز پژواکش
سپید بخت و سیه مست، آن که نزد ضریح
نگاه دوخته باشد به شاخه ی تاکش
مسعود یوسف پور
https://eitaa.com/yosefpoor_ir