#جلسه یازدهم آموزش قرآن #رمضانه #سوره مبارکه فاطر آیه ۱۱ #برخی مباحث این جلسه:✨ احکام نون ساکنه✨ تلفظ لفظ جلاله الله ✨ یادآوری برخی حروف درشت #تلاوت #آموزش_قرآن #رمضان

🌙 حنجره طلایی محمد بهرامی ✨آمدم ای شاه پناهم بده ... ✨برنامه تلویزیونی محفل

❇️ دستور خداوند به حضرت موسی(ع) برای شیوه مناجات در آنچه به حضرت موسی(ع) وحی شده آمده‌است: «یا موسی! کنْ إِذَا دَعَوْتَنِی خَائِفاً مُشْفِقاً وَجِلاً وَ عَفِّرْ وَجْهَكَ فِی اَلتُّرابِ وَ اُسْجُدْ لِی بِمَكَارِمِ وَ اُسْجُدْ لِی بِمَكَارِمِ بَدَنک… وَ نَاجِنِی حَیْثُ تُنَاجِینِی بِخَشْیَةٍ مِنْ قَلْبٍ وَجِلٍ.» «ای موسی! به هنگامی‌که مرا می‌خوانی (به اقتضای درک عظمت و جلال من) ترسان و هراسان باش و روی خود را برای (تضرّع در حضور) من به خاک بمال و با گرامی‌ترین اعضای بدنت سجده به پیشگاه من آور و با قلبی خائف و بیمناک (از جلال و کبریای من) به مناجات من بپرداز.» 📚منبع عدة الداعی و نجاح الساعی، ابن فهد حلی، جز ۱، ص ۱۵۹ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه

✳️حدیث امام صادق(ع) در اهمیت اشک مناجات الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: «ما مِن شيءٍ إلاّ و لَهُ كَيْلٌ أو وَزنٌ إلاّ الدُّموعَ، فإنّ القَطرةَ مِنها تُطْفِئُ بِحارا مِن نارٍ، و إذا اغْرَوْ رَقَتِ العَينُ بمائها لَم يَرْهَقْ وَجهَهُ قَتَرٌ و لا ذِلَّةٌ، فإذا فاضَتْ حَرَّمَهُ اللّه ُ على النّارِ، و لَو أنّ باكيا بكى في اُمَّةٍ لَرُحِموا.» امام صادق(ع) فرمودند: «هر چيزى پيمانه‌اى يا وزنى دارد مگر اشك‌ها؛ زيرا قطره‌اى اشک، درياهايى از آتش را فرو مى‌نشاند. هرگاه چشم غرق در اشک خود شود، گَرد هيچ فقر و ذلّتى بر چهره آن نمى‌نشيند و هرگاه اشک‌ها سرازير شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام مى‌گرداند و اگر گرينده‌اى در ميان امّتى بگريد همه آن امّت مشمول رحمت می‌شوند.» 📚منبع بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۱۴، ص ۳۳۱ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه

📣 سیره‌ی مناجاتى رسول خدا(ص) از امام حسین(ع) روایت شده‌است که فرمودند: «اِنّ رَسُول الله(ص) كَانَ يَرفع يَديه اِذا اَبتَهل و دَعا كَمَا يَستطعم المسكين.» «هر گاه رسول خدا(ص)‌ دعا می‌نمود دستهایش را به سوی آسمان بلند می‌نمود و تضرع و زاری می‌کرد و همچون فقیری که به دنبال یافتن غذاست از خداوند حوائج خود را می‌طلبید.» امام صادق(ع) فرمودند: «آن شبی که رسول اکرم(ص) در خانه ام‌سلمه بود، نیمه‌های شب ام‌سلمه دید رسول خدا(ص) در گوشه‌ای تاریک ایستاده و دست به آسمان بلند کرده و در حال مناجات و دعا اشک می‌ریزد و می‌گوید: اللهم ولا تكلني الى نفسي طرفة عين ابداً. خدایا! مرا هیچ گاه به اندازه‌ی یک چشم بر هم زدن به خودم وامگذار. شنیدن این جمله‌ها با آن حالت، لرزه بر اندام امّ‌سلمه انداخت. رفت در گوشه‌ای نشست و شروع کرد به گریستن. گریه امّ‌سلمه به قدری شدید شد که رسول خدا(ص) از او پرسید چرا گریه می‌کنی؟» امّ سلمه عرض کرد: پدر و مادرم به فدایت ای رسول خدا! چرا گریه نکنم؛ شما با آن مقام و منزلت که در نزد خداوند داری این چنین از خداوند ترسانی پس وای به حال مثل من. رسول خدا(ص) فرمود: «ای ام‌سلمه! چطور می‌توانم نگران نباشم و خاطر جمع باشم. یونس پیغمبر یک لحظه به خود واگذاشته شد آمد به سرش آنچه آمد.» 📚منبع مناجات‌خوانی، مجید عیوضی، ص۳۱ نغمه‌های مناجاتی، ص ۷۵ به نقل از تفسیر نورالثقلین، ج ۳ ص ۴۵۰ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه

📣 سیره‌ی مناجاتی حضرت فاطمه(س) قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: «وَ أَمَّا اِبْنَتی فَاطِمَةُ فَإِنَّهَا سَیِّدَةُ نِساءِ اَلْعَالَمِینَ مِنَ اَلْأَوَّلِینَ وَ اَلْآخِرِینَ وَ هِیَ بَضْعَةٌ مِنِّی وَ هَیْ نور عینی وَ هِیَ ثمرةُ فوادِی وَ هِیَ رُوحِیَ اَلَّتی بَیْنَ جَنْبَیَّ وَ هِیَ اَلْحَوْرَاءُ اَلْإِنْسیَّةُ مَتَی قَامَتْ فِی مِحْرَابِها بین یدی ربها جل جلالُهُ زَهَرَ نُورُهَا لِمَلاَئِکَةِ اَلسَّماءِ کَمَا یَزْهَرُ نُورُ اَلْکَوَاکِبِ لِأَهْلِ اَلْأَرْضِ و یَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَلاَئِکَتِهِ یا مَلائِکَتی اُنْظُرُوا إِلَی أَمَتی فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ إِمَائِی قَائِمَةً بَیْنَ یَدَیَّ تَرْتَعِدُ فَرَائِصُهَا مِنْ خِیفَتِی وَ قَدْ أَقْبَلَتْ عَبَهُاَتْ بِقَلْبِها اشهدکمْ أَنِّی قَدْ آمَنْتُ شِیعَتَها مِنَ النَّارِ.» در ضمن حدیثی طولانی که از رسول خدا(ص) وارد شده، آمده‌است: «و اما دخترم فاطمه(س)، او بانوی زنان جهانیان از اولین و آخرین است، او پاره تن من است، نور چشم من، میوه دلم و همان روح من است که در کالبدم قرار دارد. او حوریه‌ای انسان‌گون است، هرگاه در محراب عبادتش در پیشگاه پروردگارش می‌ایستد نور او برای فرشتگان آسمان می‌درخشد، همان‌گونه که نور ستارگان برای ساکنان زمین درخشش دارد. خداوند به فرشتگانش می‌فرماید»: «ای فرشتگان من، نگاه کنید به کنیز من فاطمه، که بانوی کنیزان من است و در پیشگاه من به عبادت ایستاده رگ و پیوندش از ترس مقام من می‌لرزد! او با دلش به بندگی و عبادت من روی آورده است. من شما را گواه می‌گیرم که شیعیان و پیروانش را از آتش در امان قرار دهم.» 📚منبع بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۳، ص ۱۷۲ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه

📣 سیره امام سجاد(ع) در مناجات طاووس يمانی می‌گوید شبی در کنار کعبه بودم دیدم امام سجاد(ع) به حجر اسماعیل وارد گردید، به نماز ایستاد و به سجده رفت، با خود گفتم این مرد صالح از خاندان رسالت است خوب‌است از فرصت استفاده کرده و گوش کنم و بدانم در سجده چه می‌گوید. شنیدم که می‌گفت: «عُبَيْدَكَ بِفنائِكَ مِسکینكَ ،بِفِنائِكَ، فَقيرُكَ بِفنائكَ، سائلكَ بِفَنائِكَ.» «بنده کوچکت به در خانه تو آمده، بیچاره‌ی آستانت به درگاه تو آمده، فقیر تو به سوی تو آمده، درخواست‌کننده درگاهت سر به آستانت نهاده‌است.» طاووس می‌گوید: من این کلمات را یاد گرفتم، در رفع گرفتاری و اندوه آنها را خواندم و اندوه و گرفتاریم بر طرف گردید. 📚منبع مناجات خوانی، مجید عیوضی، ص ۴۲ نگاهی بر زندگی امام سجاد(ع)، ص ۱۱۵، به نقل از کشف الغمه، ج ۲، ص ۲۹۴ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه

📣 سیره مناجاتی امام محمدباقر(ع) افلح غلام آزاد شده امام باقر(ع) می‌گوید: «امام باقر(ع) را در کنار کعبه دیدم. زار زار و های‌های گریه می‌کرد به آن حضرت عرض کردم پدر و مادرم به فدایت، مردم به شما نگاه می‌کنند مناسب است که آرام گریه کنی. در پاسخ فرمودند: «وای بر تو ای افلح! چرا بلند گریه نکنم؟ شاید خداوند متعال با نظر لطفش به من بنگرد تا در پرتو رحمتش در فردای قیامت در پیشگاهش رستگار شوم.» نیز فرمود: «هیچ چیزی در پیشگاه خدا محبوب‌تر از سؤال و تقاضا از درگاه خدا نیست؛ دعا به قدری اثر بخش‌است که قضای الهی را هیچ چیز جز دعا دفع نمی‌کند.» 📚منبع مناجات خوانی، مجید عیوضی، ص ۴۴ نگاهی بر زندگی امام باقر(ع)، ص ۱۱۱ به نقل از کشف الغمه، ج ۲، ص ۳۱۹ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه

🟢 آثار گریه‌ی خائفانه ١. قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: «ما مِنْ مُؤْمِنٍ يُخْرَجُ مِنْ عَينِه مِثْلُ ريش الذُّباب مِن الدُّمُوع فيصيب وَجْهَهُ إِلَّا حَرّمهُ الله عَلَى النَّار.» (۱) رسول خدا(ص) فرمودند: «هیچ مؤمنی نیست که از چشمش به قدر بال مگسی اشک بیرون و به صورتش برسد مگر آنکه خدای تعالی او را بر آتش جهنم حرام می‌کند.» ٢. و قال: «لا تَرى النّار عَيْنُ بَكَتْ مِنْ خَشْيَة الله(۲)؛ چشمی که از خوف خدای تعالی گریه کند آتش دوزخ را نخواهد دید.» ٣. و قال: «البُكاء مِنْ خشية الله مِفْتَاحُ الرَّحْمَة وَ عَلَامَة القَبُول وَ بابُ الاجابة(٣)؛ گریه از خوف خدای تعالی، کلید رحمت و نشانه‌ی پذیرش و درب مستجاب شدن دعا است.» ۴. و قال: «إِذَا بَكيَ العَبدُ مِن خَشْية الله تَتَحاتٌ عَنهُ الذُّنوبِ كَمَا يَتَحاتَّ الوَرَق فَيبْقى كَيُومَ وَلَدته أُمُّه(۴)؛ هنگامی‌که بنده از خوف خدا گریه کرد گناهان از او همچون برگ درخت می‌ریزد پس هم چون روزی که مادرش او را زائیده است می‌شود.» 📚منبع مناجات خوانی، مجید عیوضی، ص ۱۱۷ (۱) رساله ی لقاءالله، ص ۱۴۶ (۲) همان، ص ۱۴۸ (۳) همان (۴) همان #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه

🔔 پاداش گریه از ترس خدا از امیرالمؤمنين علی(ع) روايت است: «هنگامی‌که خداوند با موسی تکلم کرد، حضرت موسی(ع) عرض کرد: بارالها پاداش کسی‌که چشمهایش از ترس تو اشک الود شود چیست؟» فرمود: «ای موسی! صورتش را از حرارت آتش محفوظ می‌کنم و روز قیامت که روز وحشت بزرگ است به او امان می‌دهم.» قال الصادق : «كُلّ عين باكيهِ يَوْمَ القِيَامَةِ إِلَّا ثَلَاثَ أَعْيُنِ: عَينٌ غَضَتْ عَنْ مَحارم الله وَ عَيْنٌ سَهَرتْ في طَاعَةِ اللهِ وَ عَيْنٌ بَكَتْ في جَوْفِ اللَّيلِ مِنْ خَشيَة الله.» امام صادق(ع) فرمودند: «همه چشم‌ها در روز قیامت می‌گرید مگر سه چشم. چشمی که از محرمات خدا پوشیده باشد و چشمی که در اطاعت خداوند شب زنده‌دار باشد و چشمی که در دل شب از ترس خدای تعالی گریه نماید.» 📚منبع کافی، شیخ کلینی، ج ۲، ص ۸۰ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه

◾️ حضرت موسی(ع) و تلخی مرگ هنگامی که عزرائیل برای قبض روح حضرت موسی(ع) آمد، به او گفت: «جانم را از کدام عضو می‌گیری؟» عزرائیل گفت: از دهانت. موسی(ع): «آیا از دهانی که بی‌واسطه با خدا سخن گفته است جانم را می‌گیری؟» عزرائیل: از دستت. موسی(ع): «آیا از دستی که الواح تورات را گرفته‌است؟» عزرائیل: از پایت. موسی(ع): «آیا از پایی که با آن به کوه طور برای مناجات با خدا رفته‌ام؟» عزرائیل نارنجی خوش‌بو به موسی داد. موسی آن را بو کرد و جان سپرد. فرشتگان به موسی(ع) گفتند: «يا أهون الأنبياء موتاً كيف وَجَدْتَ الموت.» «ای کسی‌که در میان پیامبران از همه راحت‌تر مردی، مرگ را چگونه یافتی؟» موسی(ع) گفت: «كشاةٍ تسلَخُ و هى حَيَّة؛ مرگ را مانند گوسفندی که زنده پوستش را بکنند یافتم.» 📚منبع مناجات خوانی، مجید عیوضی، ص ۱۳۶ عالم برزخ در چند قدمی ما، محمد محمدی اشتهاردی، ص ۲۰ منهاج الشّارعین، علامه میرداماد، ص ۵۹۰ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه

📗 احادیث یاد مرگ ۱. قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: «اكثروا ذكر الموت؛ فانّه يمحّص الذّنوب و يزّهد في الدُّنيا.»(١) پیامبر خدا(ص) فرمودند: «مرگ را فراوان یاد کنید؛ زیرا که یاد مرگ گناهان را می‌زداید و به دنیا بی رغبت می‌کند.» ۲. و قال: «إِنْ أكْيَس المؤمنين اكثرهم ذكراً للموت وأشدّهم له استعداداً.»(۲) و فرمودند: «همانا زیرک‌ترین مؤمنان کسی‌است که مرگ را بیشتر یاد کند و برای آن آماده‌تر باشد.» ۳. رسول الله صلى الله عليه و سلم – حينما سُئل: «هل يحشر مع الشهداء أحد؟ نعم، مَن يذكر الموت في اليوم و الليلة عشرين مَرَّةً.»(۳) از رسول خدا (ص) سؤال شد: «آیا کسی با شهدا محشور می‌شود؟ فرمود: آری کسی که شبانه روز بیست مرتبه مرگ را یاد کند.» ۴. و قال: «الموت اوّل منزل من منازل الآخرة و آخر منزل من منازل الدّنيا.»(۴) فرمودند: «مرگ، نخستین منزل از منازل آخرت و آخرین منزل از منازل دنیاست.» 📚منبع (۱) ميزان الحكمة، ج ۱۲، ص ۵۶۸۲ (۲) همان، ح ۱۹۱۵۲ (۳) همان، ح ۱۹۱۴۹ (۴) عالم برزخ در چند قدمی ما، محمدی اشتهاردی، ص ۲۴، مستدرک الوسائل، میرزاحسین نوری، ابواب احتضار، باب ۱۷ ، ح ۲۱ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه