ای کاش کسی بود که می گفت به #یوسف در مصر به جز حسرت #کنعان خبری نیست #امید_صباغ_نو

از زلیخای درونت بگریز ای یوسف شرم این پیرهن پاره فرو ریختنی است #فاضل_نظری

کاری کن ای عزیز ! #زلیخا شود دلم #یوسف اگر تویی ، جگرِ غرق خون کم است ... سید حمیدرضا #برقعی @yousofnaame🌷

این چاک #پیرهن که از آن شرم داشتیم خود لب به پاک بودنمان باز کرده است #سیار

بهاری می رسد،از راه و می گویند،می روید گل داودی از هر سنگ، حسن #یوسف از هر چاه #سیار

ولی امر مسلمین شمایید اما اینجا آقای قزوه ☺️

یک پیرهنی خونی و آن شد که شنیدید #یعقوب کجا #زینب و گودال و برادر 😭 #روح_الله_عمران

که برگذشت که بوی عبیر می‌آید که می‌رود که چنین دلپذیر می‌آید نشان #یوسف گم کرده می‌دهد #یعقوب مگر ز مصر به #کنعان بشیر می‌آید #سعدی

پس از یوسف تمام مصریان گفتند: عجب مصری بماند گریه هم سوغات کنعان شد، چه کنعانی من از "سهراب" بودن زخم خوردن قسمتم بوده برو "گرد آفریدم" فصل پایان شد، چه پایانی... حامد عسکری

آغوش غنچه ها اهل ولا چو روی به سوی خدا كنند اول به جان گمشدهٔ خود دعا كنند ای #يوسف زمانه خدا را برون خرام تا با نظاره درد دل خود دوا كنند شد عالمی اسير ولای تو، رخ نما تا عاشقانه سير جمال خدا كنند روی تو را نديده خريدار بوده اند (تا آن زمان كه پرده بر افتد چها كنند)؟ مپسند بی بهار رخت غنچه های باغ نشكفته سر به جيب محن آشنا كنند آهسته چون نسيم گذر كن درين چمن تا غنچه ها به شوق تو آغوش وا كنند با بوسه مهر كن لب شوريدگان ز مهر ترسم كه راز عشق ترا برملا كنند از ما جمال خويش مپوشان كه گفته اند (اهل نظر معامله با آشنا كنند) خوبان اگر در آينه بينند روی خويش خود را چو ما برای ابد مبتلا كنند «پروانه» سوخت زآتش هجران ولی نگفت (شاهان كم التفات به حال گدا كنند) استاد دکتر محمد علی مجاهدی «پروانه»🌹