🎥غریب امر به معروف چی ؟ یعنی حی علی خیر العمل ، تمام 🇮🇷پایگاه خبری زاگرس کوهدشت #با_افتخار_حامی_جمهوری_اسلامی_ایران ایتا👇 Eitaa.com/ZAGROS_IR تلگرام👇 https://telegram.me/Zagrosyan1

امیر عبداللهیان: ظرف ۴۸ ساعت آینده با همتای سعودی درباره نهایی کردن زمان و مکان دیدارمان گفت‌وگو می‌کنم 🔹️ وزیر امور خارجه کشورمان در حاشیه شرکت در مراسم جشن ملی پرچم و بزرگداشت دوازدهم فروردین روز جمهوری اسلامی ایران در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه در مورد زمان و مکان ملاقات شما با وزیر خارجه عربستان گمانه‌زنی‌های مطرح  می‌شود و آیا زمان و مکان این دیدار مشخص شده است؟ تصریح کرد: قرار است ظرف ۴۸ ساعت آینده با همتای سعودی مکالمه و رایزنی کنم و در آن گفت وگو، زمان و مکان دیدارمان را نهایی می‌کنیم. 🇮🇷پایگاه خبری زاگرس کوهدشت #با_افتخار_حامی_جمهوری_اسلامی_ایران ایتا👇 Eitaa.com/ZAGROS_IR تلگرام👇 https://telegram.me/Zagrosyan1

🎥امر به معروف از نوع ژاپنی آموزنده،خیلی جالب بود،حتما گوش بدین،بعضی از این کلیپ ها یه توفیقه که شامل حال هر کس نمیشه🌹 #حجاب #ماه_رمضان 🇮🇷پایگاه خبری زاگرس کوهدشت #با_افتخار_حامی_جمهوری_اسلامی_ایران ایتا👇 Eitaa.com/ZAGROS_IR تلگرام👇 https://telegram.me/Zagrosyan1

۱۳ به در ، یههه روز در ساله!!! امسال هم که ۱۳ به در تو ماه رمضون افتاده حالا روزه بگیریم یا نه🤔⁉️ #جواد_احمدی 🇮🇷پایگاه خبری زاگرس کوهدشت #با_افتخار_حامی_جمهوری_اسلامی_ایران ایتا👇 Eitaa.com/ZAGROS_IR تلگرام👇 https://telegram.me/Zagrosyan1

شهادت مجروح حمله تروریستی اسرائیل به دمشق مستشار نظامی ایران، پاسدار مقداد مهقانی که در حمله اخیر رژیم صهیونیستی زخمی شده بود، دقایقی پیش به شهادت رسید. 🇮🇷پایگاه خبری زاگرس کوهدشت #با_افتخار_حامی_جمهوری_اسلامی_ایران ایتا👇 Eitaa.com/ZAGROS_IR تلگرام👇 https://telegram.me/Zagrosyan1

🔷 فرازهایی از وصیت نامه شهدای شهرستان کوهدشت ✓فراز یازدهم ؛ شهید محمدعلیم عباسی ✓گوشه ای از وصیت نامه شهید: بسم الله الرحمن الرحیم. عزیزانم من و شما آمده ایم تا قدر خود را بشناسیم.آمده ایم تا بفهمیم که به کجا می رویم.آنکس که مبدا را شناخت و به سوی مقصد عارفانه و عاشقانه گام برداشت که خوشابحالش.آنکس که پوچ آمد و پوچ رفت که لیک بیچاره ای چون که شاید به خیال خود می داند به کجا می رود اما چون ره گم کرده ای در کویر زندگی گاهی به شمال و گه به جنوب وقتی به شرق و گاهی به غرب نظر می فکند که راه کدام است و چاره کدام... #وصیتنامه_شهدا #شهدای_کوهدشت #ماه_مبارک_رمضان #اوقات_شرعی #ورزش_جوانان_لرستان #معاونت_امورجوانان #سازمانهای_مردم_نهاد_جوانان #الفبای_نشاط #توانیابان_کوشای_سیاب 🇮🇷پایگاه خبری زاگرس کوهدشت #با_افتخار_حامی_جمهوری_اسلامی_ایران ایتا👇 Eitaa.com/ZAGROS_IR تلگرام👇 https://telegram.me/Zagrosyan1

🔰 شیر مادر درخت قطع نکنید 🔹 کاری بسیار زیبا ، بجا و مناسب در یک روز مانده به روز طبیعت (سیزده بدر ) از یک هنرمند خوش ذوق 🔹 بیایید یک بار برای همیشه این پند را آویزه گوشمان کنیم که در این روز درختی را شاخه نشکنیم 🇮🇷پایگاه خبری زاگرس کوهدشت #با_افتخار_حامی_جمهوری_اسلامی_ایران ایتا👇 Eitaa.com/ZAGROS_IR تلگرام👇 https://telegram.me/Zagrosyan1

‹ ☘ › ‌سیزده بدر است تمامِ سیزده معصوم چشمشان به دَر است تا بیایی آقا...💚 #اللهم_‌عجل_‌لوليك‌_الفرج 🇮🇷پایگاه خبری زاگرس کوهدشت ایتا👇 Eitaa.com/ZAGROS_IR تلگرام👇 https://telegram.me/Zagrosya1

⭕ ریشه سنت پوچ و خرافی سیزده بدر یادگار کفار و پیامبرکشان تاریخ‼️ شیخ صدوق محمّد بن بابویه در کتاب عیون الاخبار و کتاب علل الشّرایع روایت کرده ابو الصّلت هروى گوید: حضرت رضا علیه السّلام از پدرش موسی بن جعفر از پدرش جعفربن محمد ازپدرش محمدبن علی از پدرش علی بن الحسین ازپدرش حسین بن علی از امیرالمومنین علیهم السلام نقل می کند: أَتَى عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ [ع] قَبْلَ مَقْتَلِهِ بِثَلَاثَةِ أَیَّامٍ رَجُلٌ مِنْ أَشْرَافِ تَمِیمٍ یُقَالُ لَهُ عَمْرٌو فَقَالَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَخْبِرْنِی عَنْ أَصْحَابِ الرَّسِّ فِی أَیِّ عَصْرٍ کَانُوا وَ أَیْنَ کَانَتْ مَنَازِلُهُمْ وَ مَنْ کَانَ مَلِکُهُمْ وَ هَلْ بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِمْ رَسُولًا أَمْ لَا وَ بِمَاذَا هَلَکُوا فَإِنِّی أَجِدُ فِی کِتَابِ اللَّهِ تَعَالَى ذِکْرَهُمْ وَ لَا أَجِدُ غِیَرَهُمْ فَقَالَ لَهُ عَلِیٌ‏ لَقَدْ سَأَلْتَنِی عَنْ حَدِیثٍ مَا سَأَلَنِی عَنْهُ أَحَدٌ قَبْلَکَ وَ لَا یُحَدِّثُکَ بِهِ أَحَدٌ بَعْدِی إِلَّا عَنِّی وَ مَا فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ آیَةٌ إِلَّا وَ أَنَا أَعْرِفُهَا وَ أَعْرِفُ تَفْسِیرَهَا وَ فِی أَیِّ مَکَانٍ نَزَلَتْ مِنْ سَهْلٍ أَوْ جَبَلٍ وَ فِی أَیِّ وَقْتٍ مِنْ لَیْلٍ أَوْ نَهَارٍ وَ إِنَّ هَاهُنَا لَعِلْماً جَمّاً و َأَشَارَ إِلَى صَدْرِهِ وَ لَکِنَّ طُلَّابَهُ یَسِیرٌ وَ عَنْ قَلِیلٍ یَنْدَمُونَ لَوْ فَقَدُونِی کَانَ مِنْ قِصَّتِهِمْ 🌀سه روز قبل از شهادت حضرت علىّ علیه السّلام مردى از اشراف تمیم به نام عمرو، نزد آن حضرت آمده، در باره اصحاب الرّسّ، چنین سؤالاتى نمود: اصحاب الرّس در چه زمانى مى‏زیستند؟ مسکن آنان کجا بود؟پادشاه آنان چه کسى بود؟ آیا خداوند پیامبرى سوى آنان فرستاد یا نه؟ چگونه از بین رفتند؟ در قرآن نام آنان هست ولى از اخبارشان مطلبى ذکر نشده است، حضرت فرمودند: در باره مطلبى سؤال کردى که قبل از تو کسى چنین سؤالى از من نپرسیده بود، و بعد از من نیز کسى در باره آن مطلبى برایت نقل نخواهد کرد مگر از قول من، و هیچ آیه‏ اى در قرآن نیست مگر اینکه آن را می دانم و تفسیرش را نیز می دانم، و نیز می دانم در کجا نازل شده، در کوه نازل شده یا در دشت، و در چه زمانى، شب یا روز؟ اینجا- با دست به سینه مبارکشان اشارهنمودند- علم بسیارى است ولى طالبان آن کم هستند و به زودى وقتى مرا از دست دادند پشیمان خواهند شد!!! یَا أَخَا تَمِیمٍ أَنَّهُمْ کَانُوا قَوْماً یَعْبُدُونَ شَجَرَةَ صَنَوْبَرَةٍ یُقَالُ لَهَا شَاهْ‏دِرَخْتُ کَانَ یَافِثُ‏ بْنُ‏ نُوحٍ‏ غَرَسَهَا عَلَى شَفِیرِ عَیْنٍ یُقَالُ لَهَا دُوشَابُ کَانَتْ أُنْبِطَتْ‏ لِنُوحٍ ع بَعْدَ الطُّوفَانِ  اى تمیمى! داستان آنان چنین بود که: درخت صنوبرى را به نام «شاه درخت» مى‏پرستیدند، این درخت را یافث بن نوح بر کنار چشمه‏اى به نام «دوشاب» غرس کرده بود و این چشمه بعد از طوفان، براى نوح علیه السّلام حفر شده بود وَ إِنَّمَا سُمُّوا أَصْحَابَ الرَّسِّ لِأَنَّهُمْ رَسُّوا بَیْنَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ ذَلِکَ بَعْدَ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ                                             وعلّت نام‏گذارى آنان به اصحاب الرّسّ این بود که خانه‏ هاى خود را در زمین حفر مى‏کردند، (رسّ یعنى حفر کردن یا پنهان کردن) و زمانشان بعد از سلیمان بن داود علیهما السّلام بود. وَ کَانَتْ لَهُمْ اثْنَتَا عَشْرَةَ قَرْیَةً عَلَى شَاطِئِ نَهَرٍ یُقَالُ لَهَا رَسُّ مِنْ بِلَادِ الْمَشْرِقِ وَ بِهِمْ سُمِّیَ ذَلِکَ النَّهَرُ وَ لَمْ یَکُنْ یَوْمَئِذٍ فِی الْأَرْضِ نَهَرٌ أَغْزَرُ مِنْهُ وَ لَا أَعْذَبُ مِنْهُ وَ لَا قُرًى أَکْثَرُ وَ لَا أَعْمَرُ مِنْهَا تُسَمَّى إِحْدَاهُنَّ آبَانَ وَ الثَّانِیَةُ آذَرَ وَ الثَّالِثَةُ دَىْ وَ الرَّابِعَةُ بَهْمَنَ وَ الْخَامِسَةُ إِسْفَنْدَارَ وَ السَّادِسَةُ فَرْوَرْدِینَ وَ السَّابِعَةُ ارْدِیبِهِشْتَ وَ الثَّامِنَةُ خُرْدَادَ وَ التَّاسِعَةُ مُرْدَادَ وَ الْعَاشِرَةُ تِیرَ وَ الْحَادِیَةَ عَشَرَ مِهْرَ وَ الثَّانِیَةَ عَشَرَ شَهْرِیوَرَ وَ کَانَتْ أَعْظَمُ مَدَائِنِهِمْ إِسْفَنْدَارَ وَ هِیَ الَّتِی یَنْزِلُهَا مَلِکُهُمْ وَ کَانَ یُسَمَّى ترکوذَ بْنَ غابورَ بْنِ یارشِ بْنِ سازنِ بْنِ نُمْرُودَ بْنِ کَنْعَانَ فِرْعَوْنَ إِبْرَاهِیمَ[علی نبینا وعلی آله وعلیه السلام]  دوازده قریه در کنار نهرى از مشرق زمین به نام رسّ داشتند، آن رود نیز به نام آنان رسّ نامیده شده بود. در آن روزگار نهرى پرآب‏تر و شیرین‏ تر از آن روى زمین نبود و قریه‏ هایى بیشتر و آبادتر از آنها وجود نداشت، نامآنها به ترتیب عبارت بود از: آبان، آذر، دى، بهمن، اسفندار، فروردین، اردیبهشت، خرداد، مرداد، تیر، مهر، شهریور، و بزرگترین شهر آنان، اسفندار بود که پادشاه در آن می زیست، نام او ترکوذ  ب

ن غابور بن یارش‏ ابن سازن بن نمرود بن کنعان بود که این آخرین فرعون زمان ابراهیم علیه السّلام بود.                       وَ بِهَا الْعَیْنُ وَ الصَّنَوْبَرَةُ وَ قَدْ غَرَسُوا فِی کُلِّ قَرْیَةٍ مِنْهَا حَبَّةً مِنْ طَلْعِ تِلْکَ الصَّنَوْبَرَةِ فَنَبَتَتِ الْحَبَّةُ وَ صَارَتْ شَجَرَةً عَظِیمَةً وَ حَرَّمُوا مَاءَ الْعَیْنِ وَ الْأَنْهَارِ فَلَا یَشْرَبُونَ مِنْهَا وَ لَا أَنْعَامُهُمْ وَ مَنْ فَعَلَ ذَلِکَ قَتَلُوهُمْ وَ یَقُولُونَ هُوَ حَیَاةُ آلِهَتِنَا فَلَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ أَنْ یَنْقُصَ مِنْ حَیَاتِهَا وَ یَشْرَبُونَهُمْ وَ أَنْعَامُهُمْ مِنْ نَهَرِ الرَّسِّ الَّذِی عَلَیْهِ قُرَاهُمْ آن چشمه و صنوبر در همین شهر بود، و در هر قریه دانه‏ اى از میوه آن صنوبر کاشته بودند و آن دانه رشد کرده، درخت عظیمى شده بود، آب آن چشمه و رودخانه‏ ها را حرام کرده بودند و نه خود و نه چهارپایانشان از آن نمی نوشیدند و هر کس چنین می کرد او را می کشتند و می گفتند: این آب، مایه حیات خدایان ماست، و شایسته نیست کسى از حیات و زندگى آنها چیزى کم کند، و خود و چهارپایانشان از رود رسّ که قریه‏ ها در کنار آن بنا شده بود، استفاده می کردند،  وَ قَدْ جَعَلُوا فِی کُلِّ شَهْرٍ مِنَ السَّنَةِ فِی کُلِّ قَرْیَةٍ عِیداً یَجْمَعُ إِلَیْهِ أَهْلُهَا فَیَضْرِبُونَ عَلَى الشَّجَرَةِ الَّتِی بِهَا کِلَّةُ مَنْ یُرِیدُ فِیهَا مِنْ أَنْوَاعِ الصُّوَرِ ثُمَّ یَأْتُونَ بِشَاةٍ وَ بَقَرٍ فَیَذْبَحُونَهَا قُرْبَاناً لِلشَّجَرَةِ وَ یُشْعِلُونَ فِیهَا النِّیرَانَ بِالْحَطَبِ فَإِذَا سَطَعَ‏ دُخَانُ تِلْکَ الذَّبَائِحِ وَ قُتَارُهَا فِی الْهَوَاءِ وَ حَالَ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ النَّظَرِ إِلَى السَّمَاءِ خَرُّوا لِلشَّجَرَةِ سُجَّداً وَ یَبْکُونَ وَ یَتَضَرَّعُونَ إِلَیْهَا أَنْ تَرْضَى عَنْهُمْ فَکَانَ الشَّیْطَانُ یَجِی‏ءُ فَیُحَرِّکُ أَغْصَانَهَا وَ یَصِیحُ مِنْ سَاقِهَا صِیَاحَ الصَّبِیِّ وَ یَقُولُ قَدْ رَضِیتُ عَنْکُمْ عِبَادِی فَطِیبُوا نَفْساً وَ قَرُّوا عَیْناًفَیَرْفَعُونَ رُءُوسَهُمْ عِنْدَ ذَلِکَ وَ یَشْرَبُونَ الْخَمْرَ وَ یَضْرِبُونَ بِالْمَعَازِفِ‏ وَ یَأْخُذُونَ الدَّسْتْبَنْد فَیَکُونُونَ عَلَى ذَلِکَ یَوْمَهُمْ وَ لَیْلَتَهُمْ ثُمَّ یَنْصَرِفُونَ و در هر ماه از سال، در هر قریه، عیدى معیّن کرده بودند که اهل آن قریه جمع شده و بر درخت بزرگ آن آبادى، پشه بندى از حریر که داراى انواع نقش  و نگار  بود نصب مى‏کردند، سپس گاو و گوسفندهایى آورده و براى درخت قربانى می کردند و  بر آن قربانی ها هیزم ریخته، آتش می زدند و آنگاه که دود آن قربانی ها به هوا رفته و بین آنها و آسمان حائل می شد و دیگر نمی توانستند آسمان را ببینند، در برابر درخت، به سجده می افتادند و گریه و زارى می کردند تا از آنها راضى شود، و شیطان نیز مى‏ آمد و شاخه‏ هاى‏ درخت را حرکت مى ‏داد و از تنه آن همچون کودکى فریاد میزد که: اى بندگانم! از شما راضى شدم، راحت و خوشحال باشید، آنان هم سر از سجده برداشته، شراب می نوشیدند و موسیقى می نواختند و سنج مى‏زدند و آن روز و شب را به همان حال سپرى می کردند و سپس می رفتند.                                      وَ إِنَّمَا سَمَّتِ الْعَجَمُ شُهُورَهَا بِآبَانْمَاهَ وَ آذَرْمَاهَ وَ غَیْرِهِمَا اشْتِقَاقاً مِنْ أَسْمَاءِ تِلْکَ الْقُرَى لِقَوْلِ أَهْلِهَا بَعْضِهِمْ لِبَعْضٍ هَذَا عِیدُ شَهْرِ کَذَا وَ عِیدُ شَهْرِ کَذَا حَتَّى إِذَا کَانَ عِیدُ شَهْرِ قَرْیَتِهِمُ الْعُظْمَى اجْتَمَعَ إِلَیْهِ صَغِیرُهُمْ فَضَرَبُوا عِنْدَ الصَّنَوْبَرَةِ وَ الْعَیْنِ سُرَادِقاً مِنْ دِیبَاجٍ عَلَیْهِ مِنْ أَنْوَاعِ الصُّوَرِ لَهُ اثْنَا عَشَرَ بَاباً کُلُّ بَابٍ لِأَهْلِ قَرْیَةٍ مِنْهُمْ وَ یَسْجُدُونَ لِلصَّنَوْبَرَةِ خَارِجاً مِنَ السُّرَادِقِ وَ یُقَرِّبُونَ لَهُ الذَّبَائِحَ أَضْعَافَ مَا قَرَّبُوا لِلشَّجَرَةِ الَّتِی فِی قُرَاهُمْ فَیَجِی‏ءُ إِبْلِیسُ عِنْدَ ذَلِکَ فَیُحَرِّکُ الصَّنَوْبَرَةَ تَحْرِیکاً شَدِیداً وَ یَتَکَلَّمُ مِنْ جَوْفِهَا کَلَاماً جَهْوَرِیّاًوَ یَعِدُهُمْ وَ یُمَنِّیهِمْ بِأَکْثَرَ مِمَّا وَعَدَتْهُمْ وَ مَنَّتْهُمُ الشَّیَاطِینُ کُلُّهَا فَیَرْفَعُونَ رُءُوسَهُمْ مِنَ السُّجُودِ وَ بِهِمْ مِنَ الْفَرَحِ وَ النَّشَاطِ مَا لَا یُفِیقُونَ وَ لَایَتَکَلَّمُونَ مِنَ الشُّرْبِ وَ الْعَزْفِ‏  فَیَکُونُونَ عَلَى ذَلِکَ اثْنَیْ عَشَرَ یَوْماً وَ لَیَالِیَهَا بِعَدَدِ أَعْیَادِهِمْ سَائِرَ السَّنَةِ ثُمَّ یَنْصَرِفُونَ و عجمها(ایرانی ها) نام ماههاى خود را از نام این آبادی ها گرفتند و ماههاى خود را آبان ماه، آذر ماه، و غیره نامیدند، چون اهل آن قریه‏ ها مى‏گفتند: این عید فلان ماه است و آن عید فلان ماه و در زمان عید، بزرگترین آبادى، کوچک و بزرگ آنان، در