این #دست تهی لبریز #دعاست ...

فَوَ عِزَّتِكَ ياسَيِّدِی ؛ لَوْ نَهَرْتَنِی مابَرِحْتُ مِنْ بابِكَ ؛ به عزتت #سوگند آقای من اگر ؛ برانی‌ام از در خانه‌ات #دور نخواهم شد ...

و رستگاری در #استغفار است ...

رَبِّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ حَیَاءٍ ...

اَنَا صاحِبُ الدَّواهِی الْعُظْمی ؛ منم صاحب مصائب و ماجراهای بزرگ ...

وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَجَاءٍ ... وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِنَابَةٍ ... وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَغْبَةٍ ... وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَهْبَةٍ ... وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ طَاعَةٍ ... وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِیمَانٍ ...

وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِقْرَارٍ ...

وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِخْلاصٍ ...

وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ تَقْوَى ... وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ تَوَكُّلٍ ...

یا‌ ایها العزیز ... دِلِ مُسْتمَنْدَم ؛ اِی جان بِه لَبَت نیاز دارَد‌ ...

أینَ صاحِبُنا ؛ یا فارسَ الحِجاز ؛ #دل من هیچ بیچاره ؛ دانه‌های #تسبیحم از بس برای آمدنت #نذر کرده‌ام #سرگیجه گرفته‌اند ...

لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ ؛ کاش بتوانیم به همین یک آیه عمل کنیم ...

غذای #عشق ؛ نگریستن است ؛ و قضای #عشق گریستن ...

چه سودمی‌بَری از کیفر مُحب‌ حُسَیْنْ ... من آن بَدم که دلم را به کربلا دادم ...

از پیچوندن قضایایی که ؛ #ساده حل میشن واقعا #بپرهیزید ...

يَا خَبِيراً بِفَقْرِی وَ فَاقَتِی ؛ ای آگاه به #ناتوانی و #پریشانی‌ام ...

با نگاهی خسته ؛ صدا میزنم #تُ را ؛ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ ؛

#آخدا میگم که ؛ یه نعمت هایی داریم که از دست ... میدیم آنها را به زور به ما برگردان ...

ما دَعَوْتُک وَاَعْطِنى ما لَمْ اَنْطِقْ ... بِهِ فى دُعآئى مِنْ صَلاحِ دینى ...

طوری زندگی کنید ؛ که تحسین و ناسزای ؛ دیگران برایتان یک اندازه اهمیت ؛ داشته باشد ؛ یعنی دقیقا #هیچی ...

آقا جان ؛ لِتَکونَ شَفیعاً عِنْدَ رَبِّک وَرَبّى ...

رفیق ‌در این مُرداب ؛ #فضای‌مجازی مراقبِ نگاهت باش نکند یک نگاهِ گناه روزه چشمت را باطل کند ...

يَا مَنْ إِلَيْهِ يَلْجَأُ الْمُتَحَيِّرُونَ ؛  ای که #آغوش گرمت پذیرای ؛ هر چه درمانده #دل شکسته ...

پس بر بنده نادانت ... رحم كن #همین ...

#خدا شدی #خدایی کنی #گله دارم ...