صادق هدایت تو یه نامه به حسین شهید نورائی یه جمله داره میگه: چه جاهایی در دنیا هست و من در چه منجلابی دست و پا میزنم! کاری با نیت و افسردگی هدایت ندارم اما این جمله انگار برازنده ی همه ما شهرنشینهاست. همه ما تبعید شده های از آغوش مادر طبیعت به زندانهایی از سیمان و سنگ و آسفالت. شهر همه جوره خود منجلابه...هرچقدر هم بزرگتر، متعفن تر و کثیف تر! شهر اصلا جای خوبی نیست... @zamiirr

عمیقا اعتقاد دارم که خودروسازی از اواخر دهه هفتاد و اوایل هشتاد( میلادی) به اینور مسیر اشتباهی رفته. مولفه هایی مثل احترام به استفاده کننده، خلوص، سادگی، کارآمدی و وقار جاشون رو دادن به زرق و برق های نوعا الکی،طراحی های بی جهت خشن و یه سری عدد و... @zamiirr

به خلاف رویه معمول کانال این بار بدون توضیح و نقد و بررسی یه آهنگ معرفی کنم! (کرونا یا آنفولانزا یا هرچیزی که هست واقعا داره اذیتم می کنه!) آهنگ "یادم میمونه" از والایار!

یادم میمونه - والایار

این آهنگ رو اتفاقی و تو این کلیپ پیدا کردم.

مومن نمی تواند در محیطی باشد و آنجا را عوض نکند! او یا رشد می دهد یا رشد می گیرد و یا هجرت می کند... مرحوم عین.صاد الله الله از عظمت این کلام! @zamiirr

اونی که بقیه رو احمق فرض می کنه از همه احمق تره! @zamiirr

بخشی از تاریخ بیهقی در توصیف صحنه اعدام حسنک وزیر: و حسنک را سوی دار بردند و بجایگاه رسانیدند. بر مرکبی که هرگزننشسته بود نشانیدند و جلادش استوار ببست و رسنها فرود آورد و آواز دادند که سنگ زنید. هیچ‌کس دست بسنگ نمی‌کرد و همه زار می‌گریستند، خاصه نشاپوریان. پس مشتی رند را زر دادند که سنگ زنند و مرد خود مرده بود، که جلادش رسن بگلو افکنده بود و خبه کرده. اینست حسنک و روزگارش و گفتارش، رحمه الله علیه، این بود که خود بزندگی گاه گفتی که: «مرا دعای نشاپوریان بسازد» و نساخت و اگر زمین و آب مسلمانان بغصب بستدند، نه زمین ماند بدو و نه آب و چندان غلام و ضیاع و اسباب و زر و سیم و نعمت، هیچ سودش نداشت. او رفت و آن قوم که این مکر ساخته بودند، نیز برفتند. … احمق مردی که دل درین جهان بندد، که نعمتی بدهد و زشت بازستاند… چون ازین فارغ شدند بوسهل و قوم از پای دار بازگشتند و حسنک تنها ماند، چنان‌که تنها آمده بود، از شکم مادر … حسنک قریب هفت سال بر دار بماند، چنان‌که پایهایش همه فرو تراشیده و خشک شد، چنان‌که اثری نماند تا بدستوری فرود گرفتند و دفن کردند، چنان‌که کس ندانست که سرش کجاست و تن کجاست و مادرحسنک زنی بود سخت جگرآور. چنان شنیدم که دو سه ماه ازو این حدیث پنهان داشتند و چون بشنید جزعی نکرد، چنان‌که زنان کنند، بلکه بگریست بدرد، چنان‌که حاضران از درد وی خون گریستند. پس گفت: بزرگا، مردا، که این پسرم بود، که پادشاهی چون محمود این جهان بدو داد و پادشاهی چون مسعود آن جهان و ماتم پسر سخت نیکو بداشت. @zamiirr

🎧 بخشی از داستان بر دار کردن حسنک وزیر، با صدای محمود دولت‌آبادی، از کتاب صوتیِ «وزیری امیر حسنک» انتشارات فیروزی @zamiirr

وقتی میگم شعر فاخر منظورم همچین چیزیه! ببینید جناب برقعی در یک قطعه شعر به صورت هنرمندانه به چند واقعه تاریخی اشاره می کنه!یکی از این وقایع اعدام مرحوم حسنک وزیره... @zamiirr

خیلی خسته تر از اونم که برای اثبات خودم بجنگم! @zamiirr

دیروز ۱۹ آبان و سالگرد اعدام مرحوم دکتر سید حسین فاطمی بود. روحش شاد! @zamiirr