غرب متاسفانه این حقیقت را کتمان میکند . در آنجا که بارش باران خون است سعی میکند توجیه علمی بیاورد و خداوند برای این پنهان کاری آنها شیر ها و کره های آنها را با خون آمیخته کرد چگونه میشود که انسان این چنین عذاب الهی را ببیند و بخواهد آن را با توجیهات علمی که پایه و اساسی ندارد بی تفاوت از کنار آن بگذرد . این یعنی نهایت گستاخی بشر ولی هرچه آنها پنهان کاری کنند آشکار تر خواهد و این سنت الهی است که آنچه را بخواهد پنهان میکند و آنچه را بخواهد هویدا میکند حتی اگر دشمنان دین نخواهند.

سرخ شدن آسمان (شفق و فلق) زرارة بن اعین روایت کرده که «امام صادق (علیه‌السّلام) فرمودند: "آسمان در شهادت یحیی بن زکریا و امام حسین بن علی (علیه‌السّلام) چهل روز گریست و جز بر این دو نفر، بر کسی دیگر نگریست. " [زراره نقل کرده که به امام صادق (علیه‌السّلام)] گفتم: "آسمان چگونه گریست؟ " فرمود: "خورشید در سرخی صبح طلوع می‌کرد و در سرخی غروب، غروب می‌کرد."» روایت مشابهی نیز از مسعودی نقل شده که در آن آمده آسمان تا چهارده روز بر امام حسین (علیه‌السّلام) گریست؛ گریستن آسمان سرخی آن بود. همچنین روایت شده که «چون امام (علیه‌السّلام) به شهادت رسید سرخی‌ای از سمت مشرق برآمد و سرخی دیگری نیز از سمت مغرب برآمد و نزدیک بود میان آسمان به هم برسند این وضع تا شش ماه، ادامه داشت.» روایت مشابهی نیز، در برخی منابع نقل شده که در آن آمده: «چون [امام] حسین (علیه‌السّلام) به شهادت رسید تا شش ماه افقهای آسمان سرخ شده بود و پس از گذشت این مدت (شش ماه) هم سرخی آسمان کاملا محو نشد.» نقل است که سرخی آسمان در پیرامون خورشید، پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) به مانند قبل از شهادت ایشان نبود؛ بلکه این مقدار از سرخی آسمان، که امروز شاهد آن هستیم بسیار بیشتر از زمان قبل از شهادت امام (علیه‌السّلام) است.

دلیل شباهت شهادت حضرت یحیی به امام حسین(ع) امام مهدی(عج) اولین آیه سوره حضرت مریم را به امام حسین(ع) تاویل نموده است؛ سعد بن عبدالله قمی گوید: به امام عصر عرض کردم: ای فرزند رسول خدا تاویل آیه کهیعص چیست؟ فرمود: "هذه الحروف من انباء الغیب، اطلع الله علینها عبده زکریا، ثم قصها علی محمد و ذلک ان زکریا سال ربه ان یعلمه اسماء الخمسه فاهبط علیه جبرئیل فعلمه ایاها.." این حروف از اخبار غیبی است که خداوند زکریا را از آن مطلع کرده و بعد از آن داستان آن را به حضرت محمد(ص) باز گفته است. داستان از این قرار است که زکریا از پروردگارش درخواست کرد که اسماء خمسه طیبه را به وی بیاموزد؛ خداوند متعال جبرئیل را بر او فرستاد و آن اسامی پاک را به او تعلیم داد. زکریا چون نام های محمد، علی، فاطمه و حسن(ع) را یاد می کرد اندوهش برطرف می شد و گرفتاریش از بین می رفت و چون حسین را یاد می کرد بغض و غصه گلویش را می گرفت و می گریست و مبهوت می شد. روزی گفت: بارالها چرا وقتی آن چهار نفر را یاد می کنم آرامش می یابم و اندوهم برطرف می شود اما وقتی حسین را یاد می کنم اشکم جاری می شود و ناله ام بلند می شود؟ خدای تعالی او را از این داستان آگاه کرد و فرمود:"کهیعص" ؛ "کاف" اسم کربلا و "ها" رمز شهادت عترت طاهره است و "یا" نام یزید قاتل حسین و "عین" اشاره به عطش و "صاد" نشان صبر او است. زکریا چون ای مطلب را شنید نالان و غمگین شد و تا سه روز از عبادتگاهش بیرون نیامد و به کسی اجازه نداد نزد او بیاید و گریه و ناله سر داد و چنین نوحه گفت: بارالها از مصیبتی که برای فرزند بهترین خلایق خود تقدیر کرده ای دردمندم. خدایا آیا این مصیبت را بر آستانه او نازل می کنی؟ آیا جامه این مصیبت را بر تن علی و فاطمه می پوشانی؟ آیا این غم را بر ساحت آنان فرود می آوری؟ بعد از آن گفت: بارالها فرزندی به من عطا کن تا در پیری چشمم به او روشن شود و او را وارث و وصی من قرارده ؛ آنگاه مرا دردمند او گردان؛ همچنان که حبیبت محمد را دردمند فرزندش گرداندی! خداوند حضرت یحیی را به او بخشید و او را دردمند وی ساخت؛ لذا بین امام حسین و حضرت یحیی نیز شباهت هایی وجود دارد و نحوه شهادت هم شبیه همدیگر است یعنی شقی ترین فرد سر مقدس آنان را از تن جدا نمود و برای فرد ناپاکی هدیه فرستاد و او نیز سر مقدس را داخل طشت طلا گذاشت.

علم امروز تنها استدلالی که برای شفق و فلق دارد تمایل بودن خورشید نسبت به زمین را علت ایجاد شفق و فلق میداند در صورتی که مایل بودن علت بر این واقعه نیست در زمانی که شمال زمین به سمت خورشید متمایل میگردد در وسط روز باید برای کشور های جنوب خط استوا در طول روز این پدیده را رویت شود که صورت نمی پذیرد در نتیجه تمایل بودن خورشید نسبت به زمین نمی‌تواند یک توجیه علمی برای این پدیده باشد

جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/108737?utm_source=hadith_app&utm_medium=display&utm_content=share_translation ترجمه فروع کافی: ج ۲، ص۵۰ ۳ - ابو ولاّد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند پرده‌اى از تاريكى در آن‌جايى كه متّصل به مشرق است آفريده و فرشته‌اى را بر آن گمارده است، پس هرگاه خورشيد پنهان شود، آن فرشته يك مشت از آن تاريكى را برمى‌گيرد و با آن به استقبال مغرب مى‌رود و درحالى‌كه از پيش شفق مى‌رود و شفق كم‌كم از مقابل او خارج مى‌شود و آن فرشته مى‌رود تا اين‌كه هنگام فرورفتن شفق به مغرب مى‌رسد و در تاريكى سير مى‌كند، سپس به سوى مشرق بازمى‌گردد، و چون فجر طلوع كرد، آن فرشته دو بال خود را پهن مى‌كند و تاريكى را از مشرق به سوى مغرب مى‌راند تا اين‌كه به هنگام طلوع خورشيد آن را به مغرب مى‌رساند.

به این قسمت از متن بالا توجه کنید . «چون امام (علیه‌السّلام) به شهادت رسید سرخی‌ای از سمت مشرق برآمد و سرخی دیگری نیز از سمت مغرب برآمد و👌 نزدیک بود میان آسمان به هم برسند👉این وضع تا شش ماه، ادامه داشت.» اگر متمایل بودن خورشیددلیل بر شفق و فلق است چگونه میشود که همزمان هم در مشرق و هم در مغرب به صورت همزمان شفق و فلق ایجاد شود .

جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/233619?utm_source=hadith_app&utm_medium=display&utm_content=share_translation بحارالأنوار (جلد ۲۳ تا ۲۷) / ترجمه خسروی: ج ۲، ص۶۴ تفسير قمى: ابو بصير از حضرت صادق عليه السّلام در باره آيه« وَ اَلسَّمٰاءِ وَ اَلطّٰارِقِ‌ » نقل كرد كه فرمود منظور از سماء در اين آيه امير المؤمنين عليه السّلام است و طارق و مراد آن ملك و فرشته ايست كه از جانب پروردگار نيز و ائمه عليهم السّلام مى‌آيد و حوادث شبانه روز را مى‌آورد و كمك براى آنها است گفتم: و« اَلنَّجْمُ‌ اَلثّٰاقِبُ‌ » چيست فرمود پيامبر اكرم است.

این حدیث اثباتی بر حدیث پیشین دارد . شفق و فلق هم یکی از وقایع شبانه روز است . در حدیث های قبلی گفتیم خداوند پرده ای از تاریکی در آنجایی که متصل به مشرق است آفریده . در مشرق جایی که خورشید طلوع میکند وقتی پرده ای از تاریک در مقابل خورشید قرار میگیرد باعث سرخ شدن آسمان میشود منظور از پرده تاریکی میتواند همان ماده تاریک یا Dark Matter و یا دریای سیاه می‌باشد که در روایات از آن یاد شده .

اگر به ماه گرفتگی ها توجه کرده باشید ماه گرفتگی ها به صورت رنگ قرمز رویت میشود و همچنین خورشید گرفتگی های کامل که خورشید به صورت کامل در این دریای سیاه وارد میشود . و پرتوهای محاصره شده در این تاریکی به شکل قرمز یا نارنجی نمایان میشوند

📚کافی/جلد ۱۵/کتاب الروضة/الشمس وعلّة کسوفها (حدیث البحر مع الشمس) حَدِیثُ الْبَحْرِ مَعَ الشَّمْسِ صفحات: ۲۰۹ الی ۲۱۱ عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ، عَنْ أَبِیهِ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ، عَنْ مَعْرُوفِ بْنِ خَرَّبُوذَ، عَنِ الْحَکَمِ بْنِ الْمُسْتَوْرِدِ: عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام، قَالَ: «إِنَّ مِنَ الاْءَقْوَاتِ الَّتِی قَدَّرَهَا اللّهُ لِلنَّاسِ مِمَّا یَحْتَاجُونَ إِلَیْهِ الْبَحْرَ الَّذِی خَلَقَهُ اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ بَیْنَ السَّمَاءِ وَالاْءَرْضِ». قَالَ: «وَإِنَّ اللّهَ قَدْ قَدَّرَ فِیهَا مَجَارِیَ الشَّمْسِ وَالْقَمَرِ وَالنُّجُومِ وَالْکَوَاکِبِ، وَقَدَّرَ ذلِکَ کُلَّهُ عَلَی الْفَلَکِ، ثُمَّ وَکَّلَ بِالْفَلَکِ مَلَکاً وَمَعَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ، فَهُمْ یُدِیرُونَ الْفَلَکَ، فَإِذَا أَدَارُوهُ دَارَتِ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْکَوَاکِبُ مَعَهُ، فَنَزَلَتْ فِی مَنَازِلِهَا الَّتِی قَدَّرَهَا اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ فِیهَا لِیَوْمِهَا وَلَیْلَتِهَا، فَإِذَا کَثُرَتْ ذُنُوبُ الْعِبَادِ وَأَرَادَ اللّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالی أَنْ یَسْتَعْتِبَهُمْ بِآیَةٍ مِنْ آیَاتِهِ، أَمَرَ الْمَلَکَ الْمُوَکَّلَ بِالْفَلَکِ أَنْ یُزِیلَ الْفَلَکَ الَّذِی عَلَیْهِ مَجَارِی الشَّمْسِ وَالْقَمَرِ وَالنُّجُومِ وَالْکَوَاکِبِ، فَیَأْمُرُ الْمَلَکُ أُولئِکَ السَّبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ أَنْ یُزِیلُوهُ عَنْ مَجَارِیهِ». قَالَ: «فَیُزِیلُونَهُ فَتَصِیرُ الشَّمْسُ فِی ذلِکَ الْبَحْرِ الَّذِی یَجْرِی فِی الْفَلَکِ» قَالَ: «فَیَطْمِسُ ضَوْوءُهَا، وَیَتَغَیَّرُ لَوْنُهَا، فَإِذَا أَرَادَ اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ یُعَظِّمَ الاْآیَةَ، طَمَسَتِ الشَّمْسُ فِی الْبَحْرِ عَلی مَا یُحِبُّ اللّهُ أَنْ یُخَوِّفَ خَلْقَهُ بِالاْآیَةِ» قَالَ: «وَذلِکَ عِنْدَ انْکِسَافِ الشَّمْسِ» قَالَ: «وَکَذلِکَ یَفْعَلُ بِالْقَمَرِ». قَالَ: «فَإِذَا أَرَادَ اللّهُ أَنْ یُجَلِّیَهَا أَوْ یَرُدَّهَا إِلی مَجْرَاهَا، أَمَرَ الْمَلَکَ الْمُوَکَّلَ بِالْفَلَکِ أَنْ یَرُدَّ الْفَلَکَ إِلی مَجْرَاهُ، فَیَرُدُّ الْفَلَکَ، فَتَرْجِعُ الشَّمْسُ إِلی مَجْرَاهَا» قَالَ: «فَتَخْرُجُ مِنَ الْمَاءِ وَهِیَ کَدِرَةٌ» قَالَ: «وَالْقَمَرُ مِثْلُ ذلِکَ». قَالَ: ثُمَّ قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام: «أَمَا إِنَّهُ لاَ یَفْزَعُ لَهُمَا، وَلاَ یَرْهَبُ بِهَاتَیْنِ الاْآیَتَیْنِ إِلاَّ مَنْ کَانَ مِنْ شِیعَتِنَا، فَإِذَا کَانَ کَذلِکَ فَافْزَعُوا إِلَی اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ ثُمَّ ارْجِعُوا إِلَیْهِ».

امام سجاد علیه السلام فرمود: "همانا از نشانه هایی که خداوند برای مردم مقدر فرمود، تا از جانب آن، به خدا نیازمند شوند، دریایی است که خدای عز و جل آن را بین آسمان و زمین آفرید" (امام در ادامه) فرمود: "و همانا قطعا خداوند جایگاه چرخش خورشید و ماه و ستارگان و سیارات را روی آن دریا چید (مقدر کرد) و همه اینها (خورشید و ماه و ستاره و سیاره و دریا) را بر روی یک فلک قرار داد. سپس یک فرشته و همراه او هفتاد هزار فرشته دیگر را نگهبان آن فلک کرد و آنها این فلک را میچرخانند. پس هرگاه آن را بچرخانند، خورشید و ماه و ستار ها و سیارات هم با آن میچرخند پس خورشید در جایگاه های خود، فرستاده میشود که خدواند عز و جل جایگاه هایش را روی آن دریا قرار داد برای روز خورشید و شب خورشید (جداگانه). پس هرگاه گناهان بندگان بسیار شود، و خداوند تبارک و تعالی بخواهد تا آن ها را با نشانه ای از نشانه هایش بترساند، آن فرشتهٔ نگهبان فلک را دستور میدهد تا آن فلکی که مدار خورشید و ماه و ستارگان و سیارات بر آن است، را پایین بیاورد. بنابراین، آن فرشته، همهٔ آن هفتاد هزار فرشتهٔ دیگر را امر میکند تا آن فلک را از مدار خود پایین بیاورند" (امام در ادامه) فرمود: "سپس، آنها فلک را پایین می آورند و بعد، خورشید در آن دریایی که در فلک جاری بود فرو میرود" (سپس) فرمود: "پس روشنایی خورشید کم می شود و رنگش تغییر میکند. پس هرگاه خداوند عز و جل بخواهد تا این نشانه اش را بزرگ بشمارد، به همان اندازه که خدا دوست دارد تا خلقش را با این نشانه بترساند، نور خورشید (به همان مقدار) کم میشود" (سپس) فرمود: "و این رخداد، هنگام خورشید گرفتگی است" فرمود: "و با ماه هم، اینچنین میکند" (امام در ادامه) فرمود: "پس هرگاه خداوند عز و جل بخواهد که خورشید را آشکار کند یا آن را به جایگاهش برگرداند، به فرشتهٔ نگهبان آن فلک دستور میدهد تا فلک را به جایگاهش برگرداند. پس فلک بر میگردد و سپس خورشید به جایگاهش بازگشت میکند" (سپس) فرمود: "پس خورشید در حالی که تاریک شده بود، از آب خارج میشود" فرمود: "و ماه نیز مانند آنست" سپس امام سجاد علیه السلام (در پایان) فرمود: "هان! (آگاه باشید) که همانا هیچ کس به خاطر این دو اتفاق (کسوف و خسوف) زاری نمیکند (نماز آیات نمیخواند) و هیچ کس به سبب این دو نشانه نمی هراسد، به جز کسانی که از شیعیان (حقیقی) ما هستند. پس هرگاه چنین شد، به سوی خدای عز و جل پناه ببرید (نماز آیات بخوانید) سپس به سویش بازگردید (توبه کنید)"