شماتت از محمدبن داود روايت است كه گفت من و برادرم نزد حضرت امام رضا (ع) بوديم كسي آمد و به او خبر داد كه محمدبن جعفر (ع) مرد پس آن حضرت رفت و ما همراه آن حضرت رفتيم ديديم اسحق بن جعفر (ع) و فرزندانش و جماعت آل ابوطالب گريه مي‌کنند. امام رضا (ع) بالاي سراو نشست و در رويش نظر كرد و تبسم نمود، بعضي گفتند كه اين تبسم از راه شماتت به مردن عمويش بود. پس حضرت برخاست وبيرون آمد تا در مسجد نماز گزارد. ما گفتيم وقتي كه تو تبسم كردي ما حرفي ناخوشايند شنيديم فرمود: من تعجب از گرية اسحق كردم و او « قسم » به خدا پيش از محمد بميرد و محمد بر او بگريد پس محمد از بستر بيماري برخاست و اسحق مرد. (منتهي الامال ج ۲ ص ۳۵۱). شيعه و نشانه هاى او؟! امام حسن عسكرى عليه السلام حكايت نمود: چون موضوع ولايتعهدى حضرت علىّ بن موسى الرّضا عليهما السلام پايان و تثبيت يافت. روزى دربان امام رضا عليه السلام وارد منزل آن حضرت شد و گفت: عدّه اى آمده اند، اجازه ورود مى خواهند و مى گويند: ما از شيعيان علىّ عليه السلام هستيم. امام رضا عليه السلام اظهار داشت: در حال حاضر فرصت ندارم، به آن‌ها بگو كه در وقتى ديگر بيايند. چون آن جماعت رفتند و در فرصتى ديگر آمدند، نيز امام عليه السلام اجازه ورود نداد، تا آن كه حدود دو ماه بدين منوال گذشت ؛ و آنان توفيق زيارت و ملاقات با مولايشان را نيافتند و نااميد شدند ؛ ولى با اين حال براى آخرين مرحله نيز جلوى منزل حضرت آمدند و با حالت خاصّى اظهار داشتند: ما از شيعيان پدرت، امام علىّ بن ابى طالب عليه السلام هستيم و با اين برخورد شما، دشمنان ما را شماتت و سرزنش مى كنند. و حتّى در بين دوستان، ديگر آبروئى برايمان نمانده است ؛ و نيز از رفتن به شهر و ديار خود خجل و شرمنده ايم. در اين هنگام، امام رضا عليه السلام به غلام خود فرمود: اجازه دهيد آن‌ها وارد شوند. همين كه آنان وارد مجلس شدند، حضرت به ايشان اجازه نشستن نداد، لذا سرگردان و متحيّر، سرپا ايستادند و گفتند: يابن رسول اللّه! اين چه ظلم بزرگى است كه بر ما روا داشته اى كه پس از آن همه سرگردانى، نيز اين چنين مورد بى اعتنائى و بى توجّهى قرار گرفته ايم، مگر گناه ما چيست؟ با اين حالت، مرگ براى ما بهتر خواهد بود. در اين لحظه، امام رضا عليه السلام فرمود: آنچه كه بر شما وارد شده و مى شود، همه آن‌ها نتيجه اعمال و كردار خود شما مى باشد ؛ و نسبت به آن بى اهميّت هستيد! آن جماعت، همگى گفتند: ياابن رسول اللّه! توضيحى بفرما تا براى ما روشن شود كه خلاف ما چيست؟ و ما چه كرده ايم، و چه گناهى از ما سر زده است؟ حضرت فرمود: چون شما ادّعاى بسيار بزرگى كرديد ؛ و اظهار داشتيد كه شيعه حضرت اميرالمؤ منين، امام علىّ بن ابى طالب عليه السلام هستيد . واى بر حال شما، آيا معناى ادّعاى خود را فهميده ايد؟ و سپس افزود: شيعه حضرت علىّ عليه السلام همانند امام حسن و امام حسين عليهما السلام، سلمان فارسى، ابوذر غفّارى، مقداد، عمّار ياسر و محمّد بن ابى بكر هستند، كه در انجام اوامر و دستورات امام علىّ عليه السلام از هيچ نوع تلاش و فداكارى دريغ نورزند. ولى شما بسيارى از اعمال و كردارتان مخالف آن حضرت مى باشد و در انجام بسيارى از واجبات الهى كوتاهى مى كنيد و نسبت به حقوق دوستان خود بى اعتنا و بى توجّه هستيد و در مواردى كه نبايد تقيّه كنيد، انجام مى دهيد. و با اين عملكرد نيز مدّعى هستيد كه شيعه اميرالمؤ منين، امام علىّ عليه السلام مى باشيد!! شما اگر مى گفتيد كه از دوستان و علاقه مندان آن حضرت و از مخالفين دشمنانش هستيم، شما را مى پذيرفتم و اين همه دردسر و مشكلات را متحمّل نمى شديد. شما منزلت و مرتبه اى بسيار عظيم و شريف را مدّعى شديد، كه چنانچه در گفتار و كردارتان صادق نباشيد، به هلاكت خواهيد افتاد، مگر آن كه مورد عنايت و رحمت پروردگار متعال قرار گيريد و لطف خداوند شامل حالتان بشود. اظهار داشتند: ياابن رسول اللّه! ما از آنچه ادّعا كرده و گفته ايم، پوزش مى خواهيم و مغفرت مى طلبيم. و آنچه را كه شما فرموديد، ما نيز بر آن عقيده هستيم ؛ و هم اكنون اعلام مى داريم كه ما از دوستان و علاقه مندان شما اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام مى باشيم و مخالف دشمنان شما بوده و خواهيم بود. در اين هنگام، امام رضا عليه السلام فرمود: اكنون خوش آمديد، شما برادران من هستيد. و سپس آن جماعت را بسيار مورد لطف و عنايت خويش قرار داد و از دربان پرسيد: اين جماعت چند مرتبه آمدند و خواستند كه وارد منزل شوند ؛ و مانع ورود ايشان شدى؟ دربان گفت: شصت مرتبه.

امام عليه السلام فرمود: بايد جبران گردد، شصت مرتبه بر آن‌ها وارد مى شوى و سلام مرا به آن‌ها مى رسانى ؛ چون كه توبه آن‌ها قبول شد و مستحقّ تعظيم و احترام گشتند و اكنون وظيفه ما است كه در رفع مشكلات آن‌ها و خانوادهايشان همّت گماريم. و بعد از آن، حضرت دستور فرمود تا مقدار قابل توجّهى مبرّات و خيرات به آن‌ها كمك شود. (۳۰) پشيمانى خليفه از نماز عيد فطر علىّ بن ابراهيم قمّى، به نقل از ياسر خادم و ريّان بن صلت حكايت كند: چون جريان ولايتعهدى حضرت علىّ بن موسى الرّضا عليهما السلام تثبيت شد و عيد سعيد فطر فرا رسيد، ماءمون - خليفه عبّاسى - براى امام عليه السلام پيام فرستاد: براى اقامه نماز عيد آماده شود و در جمع مردم نماز عيد را اقامه كند و براى ايشان خطبه و سخنرانى نمايد. حضرت رضا عليه السلام نيز براى وى، پيام فرستاد: تو خود مى دانى كه بين من و تو، عهد و پيمان بسته شد بر اين كه من در هيچ جريانى از امور حكومت دخالت نكنم. بنابر اين، مرا از اقامه نماز عيد معذور و معاف بدار. ماءمون پاسخ داد: مى خواهم مردم نسبت به ولايتعهدى شما مطمئنّ شوند و حقيقت فضل و علم شما را دريابند. و آن قدر اصرار ورزيد تا به ناچار حضرت رضا عليه السلام پذيرفت ؛ ولى مشروط بر آن كه همانند حضرت رسول و اميرالمؤ منين صلوات اللّه عليهما نماز عيد را اقامه نمايد. ماءمون نيز پيشنهاد حضرت را قبول كرد و اظهار داشت: به هر شكل كه مايل هستى، حركت كن و نماز عيد فطر را اقامه نما. آن گاه امام عليه السلام فرمود كه تمام افراد حكومت و مردمى كه مايل به حضور در نماز عيد هستند، فردا صبح، اوّل وقت جلوى منزل حضرت آماده حركت باشند. پس تمامى دسته جات، از اقشار مختلف مردان و زنان صبح زود جلوى منزل امام رضا عليه السلام حضور يافته و هر لحظه در انتظار خروج آن حضرت از منزل بودند. و چون خورشيد طلوع كرد، حضرت غسل نمود، لباس پوشيد، عمامه اى سفيد بر سر نهاد و يك سر آن را بر سينه و يك طرف ديگرش را بر شانه مباركش قرار داد ؛ و سپس خود را معطّر و خوشبو نمود و عصائى به دست گرفت و به اصحاب خود فرمود: هر كارى را كه من انجام دادم و هر سخنى را كه گفتم، شما نيز همانند من انجام دهيد و بگوئيد. بعد از آن، حضرت با اصحاب خود، دسته جمعى با پاى برهنه و پياده مقدارى حركت كردند ؛ و آن گاه حضرت سر به سوى آسمان بلند كرد و چند تكبير گفت و تمام اصحاب و همراهان هم صدا با حضرت تكبير گفتند. همين كه از منزل خارج شدند، جمعيّت انبوهى كه از طبقات مختلف جلوى منزل گرد آمده بودند، حضرت را با آن حالت به همراه اصحابش مشاهده كردند، همگى سر تعظيم فرود آوردند و تمام آنچه بر تن پوشيده بودند بيرون آوردند و با پوششى ساده و پاى برهنه آماده حركت شدند. و حضرت همچنان تكبيرگويان به راه خويش ادامه مى داد و تمام جمعيّت نيز با حالت عجيبى تكبير مى گفتند و به دنبال حضرت حركت مى كردند، به طورى كه گويا تمامى موجودات تكبير مى گويند، در همين بين صداى تضرّع و شيون جمعيّت بلند شد. و چون جريان را براى ماءمون تعريف كردند، فضل بن سهل به ماءمون گفت: چنانچه علىّ بن موسى الرّضا عليهما السلام با اين كيفيّت به محلّ نماز برسد، احتمال آن مى رود كه عامّه مردم بر عليه دستگاه حكومتى خليفه شورش كنند و جان ما به خطر افتد، پس مصلحت آن است كه خليفه هر چه سريع تر او را از ادامه حركت به سوى نماز باز دارد. بنابر اين، ماءمون براى امام رضا عليه السلام پيام فرستاد: ما شما را به زحمت انداختيم و خسته شده ايد، ما دوست نداريم كه وجود شما صدمه اى ببيند، شما بازگرديد و همان كسى كه هميشه نماز را اقامه مى كرده است اكنون انجام خواهد داد. پس از آن، حضرت با شنيدن اين پيام، كفش هاى خود را پوشيد و چون مراجعت نمود، و در بين مردم اختلاف شديدى پديد آمد و جمعيّت متفرّق و پراكنده گشتند ؛ و در نهايت نماز عيد سعيد فطر اقامه نگرديد. شيعيان و پيروان ما را در سه مساله بيازماييد امام رضا (ع) فرمودند: « شيعيان و پيروان ما را در سه مساله بيازماييد: اهميت به اوقات نماز ؛ که آيا اول وقت نماز را بر پاي مي‌دارند يا خير؟ حفظ اسرار ؛ يعني در حفظ اسرار و مسايل محرمانه کوشا هستند يا خير؟ از حيث توانمندي‌هاي مالي ؛ يعني آيا در مال خود براي برادران ديني سهمي قائلند و دست آنها را مي‌گيرند يا خير؟ #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

💠 عطر پاکي در سراسر عالم 📖 الَّذينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُور؛ [ حج ۴۱] 📖 همان كساني كه هر گاه در زمين به آن‌ها قدرت بخشيديم، نماز را برپا مي‏دارند، و زكات مي‏دهند و امر به معروف و نهي از منكر مي‏كنند و پايان همة كارها از آن خداست! 💌 امام باقر(ع) دربارة آيه «الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ..» مي‌فرمايد: اين آيه براي آل محمد(ص) است و خداوند شرق و غرب عالم را در اختيار و سيطرة حضرت مهدي(عج) و اصحابش قرار مي‌دهد و دين را غلبه مي‌دهد و همانطور که نابخردي‌ها، حق را ميراند، بدعت‌هاي باطل را به وسيلة او و اصحابش نابود خواهد ساخت تا آنجا که اثري از ظلم ديده نشود. [ تفسير قمي ج۲ ص۸۷] #آیات_مهدوی 🔹شماره ۱۴

#امام_زمان عجل 🔻فکر می کنی با دروغ و کلاه‌برداری رزقت بیشتر میشه؟ ممکنه موجودی بانکیت بیشتر بشه ولی مطمئن باش از گلوی تو پایین نمیره❗️ ⬅️ روایت جالبی داریم که میگه قرار بود ۳۰۰ درهم حلال به کسی برسه طرف دروغ و کلاهبرداری کرد ولی بازم همون ۳۰۰ تا رسید بهش البته حرامش❗️ استاد حسن رحیم پور @zandahlm1357

♦️ شهیدی که امام زمان(عج) را ملاقات کرد ✍ دست نوشته شهید اسماعیل خانزاده: شبی که توفیق ملاقات با صاحب عصر عج را نصیبم کردی بر من یقین شد که شهادت را هم نصیبم می‌کنی. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#اللهم_عجل_لولیک_الفرج #شهداءومهدویت

در علت طبیعی برف و باران و تگرگ و اسباب طبیعی برف و باران و تگرگ آن است که بخار از بحار چون متصاعد شده، به طبقه زمهریریه رسیده، از اثر برودت بخار آب شده، ذرات مائیه بعد از انفصال از سحاب از باب اشتیاق و جذب جنسیت که منشأ انضمام است به هم مُلصق شده، به اقتضای طبیعت شکل کرویت که احسن اشکال است قبول نماید، چنان که در هر یک از عناصر بسیطه همان جنسیت باعث انضمام آنها است، مثل آن که اگر فرض شود که کره ارض قطعه قطعه شده و متفرّق گردد در جوانب عالم، بعد منحلا به طبع رها کرده شود، اجزاء اوّلی توجّه بعضها إلی بعض، و یقف حیث تتهیّأ تلاقیها. بالجمله، اگر اجزاء رشیه مائیه در نزول قبل از الصاق به هم، برودت هوا او را منجمد نموده، نازل شد « برف » است، و اگر بعد از الصاق و هیئت کرویت برودت او را منعقد نموده، « تگرگ » است ؛ و اگر بعد از انضمام اجزاء و شکل کروی منجمد نشده نازل گردیده « باران » است. ملاحظه نما صعود ابخره را در حمامات که بعد از وصول به سقف از برودت سقف آب شده، قطرات نازل شود، چنان که نظیر او در بدن انسان است که ابخره از حشو بدن به واسطه غلبه حرارت قلب که احرّ اعضاء است صعود نموده، چون به دماغ که ابرد اعضاء است برسد، آب شده به میل طبیعی هبوط کرده از منافذ وجه، چون ثقوب منخرین و عینین نازل و خارج شود. و آن که دماغ را صانع حکیم ابرد اعضا قرار داده از باب [۱] آن است که محلّ قوای فکریه است، و فکر حرکات معنوی است، و هر حرکتی اعمّ از صوری و معنوی مولّد حرارت است، چنان که در حرکات ظاهریه محسوس است، و اگر آن محل ابرد نبود لاحترق، جلّ جلاله و عظم-[ت] آیاته. ---------- [۱]: ۱ - اصل: آب. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357