#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
🎥 پویانمایی زیبای شهر موشکی 📼 قسمت ۱۰ : مزاحمی به نام جنگنده #کارتون #پویانمایی #انیمیشن
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
5.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
مجموعه کلیپ های روایتگری 👌
هر روز روایتی از شهدا بشنوید❤️
#روایتگری
شماره ۱۲
کاری از گروه راویان سردار شهید حاج عبد الحسین برونسی 🌹
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
نقش زیارت در تقویت باورهای دینی زیارت ائمه اطهار (علیهم السلام) نقش بسزایی در تقویت و تعمیق باورهای
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مهمی در امام شناسی
بی شک آنچه نقش مهمی در معرفت به ائمه اطهار (علیهم السلام) دارد اطلاع از فضائل، مناقب و معجزات آنان است که در منابع و مصادر غنی و ارزشمند شیعی به وفور ذکر گردیده است.
حضرات ائمه اطهار (علیهم السلام) به جهت اهمیت و بنیادی بودن این مقوله در قالب هایِ مناسبات، موقعیتها و محفلهای گوناگونی به ذکر آن پرداخته اند که از جمله آن هاست فضای زیارت نامه ها؛ که در این گنجینه پربار، فضائل، مناقب، معجزات، مقام، رتبه و حق عظیم خویش را بیان نموده اند.
هفتمین زیارت
یکی از زیارات امیرالمؤمنین (علیه السلام) که به معجزات، فضائل و مقام ویژه حضرت اشاره دارد، زیارتی است که حاج شیخ عباس قمی در کتاب گرانسنگ «مفاتیح الجنان» از مرحوم «سید بن طاووس» به عنوان هفتمین زیارت از زیارات مطلقه امیرالمؤمنین (علیه السلام)
نقل مینماید. [۱]
در این زیارت نامه، پس از سلام به انبیاء و پیامبر رحمت (علیهم السلام)، در قالب ۵۳ سلام، فضائل و معجزات و مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) ذکر گردیده است، و پس از اتمام سلامها و دستور به بوسیدن ضریح مطهرِ حضرت، دو مرتبه به فضائلی از فضیلتهای حضرت اشاره شده است.
----------
[۱]: . مفاتیح الجنان بخش زیارت امیرالمؤمنین (علیه السلام)، زیارت هفتم به نقل از «مصباح الزائر» سید بن طاووس ۷۵؛ بحار الانوار ۹۷/۳۰۱.
#هفتمین_زیارت
✍#فاطمه_سادات_درچه_ای
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
نوشتن نیز گوید: اگر سخنی از کسی شنیدی بنویس و نوشته ات را معیار تمیز سخن او قرار ده. تقوا عارفی گ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نعمت دنیا
عارفی گوید: دنیا برای سه چیز طلب شود، ثروت، عزت، راحتی. هرکه در دنیا زهد ورزد، عزت یابد و آنکه قناعت پیشه کند، ثروتمند شود و آنکه کمتر زحمت کشد، راحتی یابد.
یاری از دشمن
حکیمی گوید: دشمن دوتاست؛ دشمنی که تو به وی ستم کرده ای، ظلم تو موجب دشمنی وی با تو میشود. دیگری دشمنی است که وی به تو ستم کرده و عداوت تو را برانگیخته است. اکنون اگر مشکلی برای تو پیش آمد، و مضطر به طلب یاری از یکی از آنها شدی، از دومی کمک بگیر و به کمک او اطمینان بیشتری داشته باش.
بردباری
بردباری تو در برابر زیردستان، پوشاننده عیب تو است در برابر بالاتر از تو.
یاد مرده
حکیمی در حال احتضار بود، برادرش به شدت میگریست، محتضر گفت: آرام بگیر، بزودی در مجلسی که نام من به میان آید، میخندید.
ارزش غذا
جالینوس گوید: هدف من از خوردن غذا این است که بخورم تا زنده بمانم ولی غرض دیگران این است که زنده بمانند تا بخورند.
دست و صورت
حکیمی دید کسی دست خود میشست، گفت: خوب بشوی که آن ریحان صورت توست.
کبر
حکیمی گوید: اگر انسان سه مشکل نمی داشت در برابر هیچ کس و هیچ چیز تواضع نمی کرد، فقر، مرض، مرگ. ولی او با وجود این سه باز هم گاهی از کبر دست برنمی دارد.
#کشکول شیخ بهاء
https://eitaa.com/zandahlm1357
🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه
🌹#حکمت_شماره_267
و قال عليهالسلام
يَا بْنَ آدَمَ، لَا تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ الَّذِي لَمْ يَأْتِكَ عَلَى يَوْمِكَ الَّذِي قَدْ أَتَاكَ، فَإِنَّهُ إِنْ يَكُ مِنْ عُمُرِك يَأْتِ اللّهُ فِيهِ بِرِزْقِكَ.
امام عليه السلام فرمود:
اى فرزند آدم! غم و اندوهِ روزى كه نيامده را بر آن روز كه در آن هستى تحميل مكن، چراكه اگر آن روز، از عمرت باشد خداوند روزىِ تو را در آن روز مىرساند.
(و اگر نباشد، اندوه چرا؟)»
شرح و تفسير
حرص چرا؟
امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه براى پيشگيرى از حرص حريصان مىفرمايد:
«اى فرزند آدم! غم و اندوهِ روزى كه نيامده را بر آن روز كه در آن هستى تحميل مكن، چراكه اگر آن روز، از عمرت باشد خداوند روزىِ تو را در آن روز مىرساند.(و اگر نباشد، اندوه چرا؟)»؛ (يَا بْنَ آدَمَ، لَا تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ الَّذِي لَمْ يَأْتِكَ عَلَى يَوْمِكَ الَّذِي قَدْ أَتَاكَ، فَإِنَّهُ إِنْ يَكُ مِنْ عُمُرِك يَأْتِ اللّهُ فِيهِ بِرِزْقِكَ) .
شك نيست كه منظور امام عليه السلام از اين كلام، نفى آيندهنگرى و تدبير در امور زندگى به خصوص در سطح جامعۀ اسلامى نيست، زيرا هر كسى بايد به آيندۀ همسر و فرزندانش و زمامداران اسلامى به آيندۀ مسلمانان حساس باشند.
در حالات سلمان فارسى كه آگاهى كامل از تعليمات اسلام داشت، آمده است: هنگامى كه سهم خود را از بيتالمال مىگرفت، قوت سال خود را از آن مىخريد و نگهدارى مىكرد.
در حديث ديگرى آمده است كه وى فلسفۀ اين كار را چنين بيان مىكرد:
«إِنَّ النَّفْسَ قَدْ تَلْتَاثُ عَلَى صَاحِبِهَا إِذَا لَمْ يَكُنْ لَهَا مِنَ الْعَيْشِ مَا تَعْتَمِدُ عَلَيْهِ فَإِذَا هِيَ أَحْرَزَتْ مَعِيشَتَهَا اطْمَأَنَّتْ؛ نفس آدمى هنگامى كه آيندۀ خود را تأمين نبيند دلچركين مىشود ولى زمانى كه معيشت خود را تأمين كرد اطمينان پيدا مىكند». ١بنابراين هرگز منظور امام عليه السلام ترك تلاش و كوشش براى زندگى و تأمين آيندۀ معقول و برنامهريزى براى وابسته نبودن به ديگران نيست، بلكه هدف جلوگيرى از حرص و آز شديدى است كه بسيارى از مردم را فرا مىگيرد و به بهانۀ تأمين آينده دائماً براى ثروتاندوزى تلاش مىكنند و اموالى را گرد مىآورند كه هرگز تا آخر عمر از آن استفاده نكرده، براى ديگران به يادگار مىگذارند.
شاهد اين سخن همان جملهاى است كه در ذيل اين حديث شريف در بعضى از منابع آمده بود كه امام عليه السلام مىفرمايد:
«وَ اعْلَمْ أنَّكَ لا تَكْسِبُ مِنَ الْمالِ شَيْئاً فَوْقَ قُوتِكَ إلّا كُنْتَ فِيهِ خازِناً لِغَيْرِكَ؛ بدان كه تو چيزى از مال را بيش از نياز خود به دست نمىآورى مگر اينكه در آن، خزانهدار براى ديگرى هستى».
مرحوم «مغنيه» در شرح اين كلام، تفسير ديگرى دارد كه مىگويد: اين سخن امام عليه السلام نهى از كار و كوشش نسبت به آينده نيست. چگونه ممكن است نهى از اين كار باشد در حالى كه خود آن حضرت مىفرمايد:
«اِعْمَلْ لِدُنْياكَ كَأَنَّكَ تَعِيشُ أَبَداً (وَ اعْمَلْ لِآخِرَتِكَ كَأَنَّكَ تَمُوتُ غَداً)؛ براى دنيايت آنگونه عمل كن كه گويى تا ابد زندهاى (و براى آخرتت آنگونه عمل كن كه گويا مىخواهى فردا از دنيا بروى)» ١ و اگر كار و تلاش پيگير نباشد، زندگى در دنيا غير ممكن است. منظور امام عليه السلام از كلام بالا اين است كه اگر چيزى هنوز زمانش فرا نرسيده و به دست تو نيامده غمگين مباش و حسرت و اندوه به خود راه نده. شايد چنين چيزى اصلاً وجود پيدا نكند و نبايد شتابزده، غم و اندوه را براى آن به خود راه دهى. چنين غم و اندوهى چه سودى دارد و اى بسا زندگى را بر ما تباه كند و غم و اندوه را بر دل ما مضاعف سازد و ما را از تفكر و تلاش براى واجبات و انجام مسئوليتها بازدارد. ١
ولى آنچه در تفسير اول گفتيم مناسبتر به نظر مىرسد، هر چند جمع بين دو تفسير نيز امكانپذير است.
كلام حكيمانۀ بالا پيام ديگرى هم دارد و آن اينكه نبايد برنامههاى آينده سبب فراموشى برنامۀ روزانه شود؛ مثلاً ملتى امروز با گرسنگى دست به گريبانند، مسئولان براى چند سال بعد طراحى كنند و از وضع امروز غافل شوند.
امام عليه السلام مىفرمايد: غم فردا را بر فكر امروز نيفزا؛ مسئوليت خود را امروز انجام ده، به لطف خدا مشكلات آينده را حل خواهى كرد.
همانگونه كه عكس اين كار نيز درست نيست كه انسان وظيفۀ امروز را براى فردا بگذارد، چراكه فردا وظيفۀ خاص خود را دارد و به گفتۀ شاعر:
كار امروز به فردا نگذارى زنهار كه چو فردا برسد نوبت كار دگر است
در غرر الحكم ذيل گفتار حكيمانۀ بالا اين جمله آمده است:
«وَ إنْ لَمْ يَكُنْ مِنْ عُمْرِكَ فَما هَمُّكَ بِما لَيْسَ مِنْ أجْلِكَ» اشاره به اينكه اگر خداوند عمرى فردا به تو بدهد، وسايل آن را فراهم مىكند و اگر در فردا عمرى نداشته باشى چرا بيهوده خود را مشغول فكر فردا كنى؟