دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

📝💠📝💠📝💠📝 📝شرح و تفسیر دعای عصر غیبت ⬅️قسمت چهارم ☝️یکی از معانی غربت این است که شما قدر یک انسان را می دانید، ولی به او مراجعه نمی کنید! می دانید امام زمان (عج) همه کاره ی این جهان است، صاحب عصر و زمان هست، ❌اما امام زمان برای او فقط حکم عابر بانک را دارد! پول بده، وام بده، همسر خوب بده، کار خوب بده، تمام شد و رفت! یعنی برای امام زمان دعاهای معرفتی اصلا نمی کند! این یعنی غریب ماندن امام زمان (عج)..!!😔 💭یعنی فرض کنید شما پیش یک میلیاردری بروید، فقط بگویید هزار تومان به من پول بده، نمی دانیم طرف چه جایگاه و ظرفیتی دارد! معرفت هم یعنی همین. ⁉️آیا هر معرفتی مطلوب است!؟ با یک حدیث مثال می زنم "یک ساعت تفکر برتر از هفتاد سال عبادت است" حالا سوال این است، الان من بنشینم درس بخوانم و یک ساعت فکر کنم، مسئله ی ریاضی حل کنم آیا مصداق این حدیث هست یانه؟ من یک ساعت بنشینم راجع به مشکلات زندگی خودم که فلان جا چه کار کنم آیا این هم مصداق این حدیث هست یانه؟؟ 👌همان طور که آیات قرآن تفاسیر دارد، احادیث هم تفاسیر دارد. در شرح این حدیث وقتی به داخل حدیث نگاه کنی می گوید: تفکری برتر از هفتاد سال عبادت است که آن تفکر شما را به خدا نزدیک کند. 👈حتی اشکال ندارد موارد زندگی باشد، آدم به مشکلات زندگی اش فکر کند، من چه طور این مشکل زندگی ام را حل کنم! چون مشکل زندگی ام حل بشود راحتر می توانم خدا را عبادت کنم، این هم درست است. حتی درس خواندن هم همچنین، مهم نیت است، که به چه نیتی طرف این کار انجام بدهد. 👈پس هر تفکری و هر معرفتی، مطلوب نیست. آن تفکر و آن معرفتی مطلوب است، که ما را به خدای متعال نزدیک کند. این خیلی مهم است، به نیت های ما بر می گردد. طرف مکه می رود، کربلا می رود، فقط و فقط به این نیت که به او بگویند، کربلایی، حاجی.. اصلا معرفت و خدا شناسی برایش مهم نیست. خیلی حواستان در این زمینه معرفت و تفکر و عبادت جمع باشد. ⁉️کمترین حد معرفت به اهل بیت چیست!؟ چون اینجا می گوید اگر حجت خدا را نشناسم، گمراه خواهم شد! یا آن حدیث معروف پیغمبر (ص)، که هر کس به امام زمانش معرفت نداشته باشد، به مرگ جاهلی می میرد. سوال می شود، معرفت داشتن یعنی چه؟ حداقل معرفت چه قدر است؟ 👌حداقل معرفت به امام زمان (عج) (امام، رسول فرقی نمی کند، حتی خدا) یعنی اینکه بدانیم اطاعت آنها واجب است و تلاش برای انجام دستورات آنها بکنیم. این کم، کم معرفت به اهل بیت هست. 👤که شاید بگویید این مقدار را همه ی ما داریم. بله، تقریبا کسانی که به هر حال اسم شیعه رویشان است، منتظر امام زمان (عج) در زمان غیبت، در زمانی که پر از شبهات است.. نمی توانیم بگوییم اینها بی معرفت هستند، حداقلش کم، کم معرفت را دارند. پس باید تلاش برای کسب معارف بالاتر کنیم. 🔹ادامه دارد ... 💽برگرفته از فایل شماره (۱) شرح و تفسیر دعای عصر غیبت 🎤استاد احسان عبادی #متن_شرح_و_تفسیر_دعای_عصر_غیبت ۴ 📝💠📝💠📝💠📝 ================

👆👆👆👆👆👆👆👆 #پاسخ_به_شبهات_وهابیت_علیه_مهدویت

هر روز با امام رضا .......: @zandahlm1357

در ادامه👇👇👇👇👇

.......: مشهد الرضا در کلام اهل سنت ذهبی در مواضع متعدد از تألیفات خود درباره‌ی مشهد الرضا چنین اظهار نظر می‌کند: «و لعلی بن موسی مشهدٌ بطوس یقصدونه بالزیاره»(۳۰)، «و له مشهدٍ کبیر بطوس یزار»(۳۱)، «و مشهد مقصودٌ بالزیاره»(۳۲). ابن عماد حنبلی دمشقی نیز می‌گوید: «و له مشهدٌ کبیر بطوس یزا»ر.(۳۳) برخورد بزرگان اهل سنت با مزار امام رضا علیه السلام نیز جالب و شگفت‌انگیز است؛ مانند بسیار زیارت کردن قبر امام رضا (ع) از سوی ابن حبان بستی (۳۵۴ق) و ابو علی ثقفی (۳۲۸ق) و تواضع و تضرعات بسیار ابوبکر بن خُزیمه (۳۱۱ق) که موجب شگفتی شاگردان وی شده بود. ۱. ابوبکر بن خزیمه (۳۱۱ق) و ابو علی ثقفی (۳۲۸ق): حاکم نیشابوری می‌گوید: «سَمِعتُ محمد بن المؤمل بن حسین بن عیسی یقول خرجنا مع امام اهل الحدیث ابی بکر بن خزیمه و عدیله ابو علی الثقفی مع جماعة من مشیخنا و هم اذ ذلک متوافرون الی زیارة قبر علی بن موسی الرضا بطوس، قال: فریت من تعظیمه (ابن خُزَیمه) لتلک البقعه و تواضعه لها و تضرعه عندها ماتحیرنا»(۳۴)؛ حاکم می‌گوید: «از محمد بن مؤمل شنیدم: روزی با پیشوی اهل حدیث ابوبکر بن خزیمه و ابوعلی ثقفی و دیگر مشیخ خود به زیارت قبر علی بن موسی الرضا (ع) به طوس رفتیم؛ در حالی که آنها بسیار به زیارت قبر ایشان می‌رفتند. محمد بن مومل می‌گوید: احترام و بزرگداشت و تواضع و گریه و زاری ابن خزیمه نزد قبر علی بن موسی همگی را شگفت‌زده کرده بود». ابن خزیمه نزد اهل سنت جایگاه ویژه‌ی دارد به گونه‌ی که از وی «شیخ الاسلام ، امام الائمه، حافظ، حجه، فقیه، بی‌نظیر، زنده کننده سنت رسول الله» تعبیر کرده‌اند و او در علم حدیث و فقه و اتقان ضرب المثل است(۳۵). در مورد ابو علی ثقفی نیز که از نوادگان حجاج بن یوسف است ـتعابیری چون: «امام، محدث، فقیه، علامه، شیخ خراسان، مدرس فقه شافعی در خراسان، امام در اکثر علوم شرعی، حجت خدا بر خلق در دوران خودش»(۳۶) به کار رفته که نشان دهنده اهمیت و جایگاه این شخصیت نزد عامه است. ۲. ابن حبّان بُستی (۳۵۴ق): «علی بن موسی الرضا (ع) از بزرگان و عقلا و نخبگان و بزرگواران اهل بیت و بنی هاشم است. اگر از وی روایتی شود، واجب است حدیثش معتبر شناخته شود. من به دفعات قبر یشان را زیارت کرده‌ام. زمانی که در طوس بودم، هر مشکلی برایم رخ می‌داد، قبر علی بن موسی الرضا را (ع) که درود خدا بر جدش و خودش باد زیارت می‌کردم و برای برطرف شدن مشکلم دعا می‌کردم و دعایم مستجاب و مشکلم حل می‌شد. این کار را به دفعات تجربه کردم و جواب گرفتم. خداوند ما را بر محبت مصطفی و اهل بیتش که درود خدا بر او اهل بیتش باد بمی راند(۳۷). ابن حبان بستی نیز از اهل سنت جایگاه والایی دارد؛ به گونه‌ی که از وی به «امام، علامه، حافظ، شیخ خراسان، یکی از استوانه‌های علم در فقه و لغت و حدیث، و از عقلی رجال» تعبیر کرده‌اند(۳۸). این جملات حاکی از نفوذ معنوی امام رضا علیه السلام بر قلوب است و پس از گذشت سالیان از شهادت ایشان، قبر و بارگاه ملکوتی ایشان مورد توجه خاص و عام است و کسانی چون ابن خزیمه و ابن حبان علاوه بر زیارت قبر امام رضا علیه السلام به ایشان متوسل می‌شدند و برای رفع مشکلات مادی و معنوی خود به این مکان مقدس پناه می‌بردند. سخن پایانی از مطالب یاد شده به دست می‌آید که نه تنها ساخت بنا بر قبور و زیارت و توسل، امری جایز و کاملاً مرسوم بوده، بلکه مورد تایید قولی و عملی بزرگان اهل سنت از جمله ابن خزیمه و ابن حبان بستی و ... بوده و مکرر این اعمال از آنها سر می‌زده است و آنان از خوان گسترده کرامات آن امام همام نیز بهره‌مند می‌شدند و این امر اساساً به عنوان یک باور و فرهنگ صحیح در میان مسلمین مطرح بوده و این موارد بهترین گواه بر واهی بودن تفکرات و باورهای سست حزب سیاسی وهابیت است. از طرف دیگر، جایگاه اهل پیامبر(ص) و میزان درخشندگی این خاندان پاک را در میان امت اسلامی به ویژه علمای اهل سنت آشکار می‌سازد. 30 . سیر اعلام النبلاء، موسسه الرساله ، بیروت، لبنان، چاپ یازدهم ۱۴۱۷ق، ج۹، ۳۹۳. 31 . العبر، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج۱، ص۲۶۶. 32 . تاریخ الاسلام، حوادث، ۲۰۱ تا۲۱۰، دارالکتاب العربی، بیروت، لبنان، چاپ اول ۱۴۲۰ق، ص۲۷۲. 33 . شذارت الذهب، دار بن کثیر، دمشق، بیروت، چاپ اول ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۱۴. 34 . تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانی، دارالفکر، بیروت، لبنان، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۷، ۳۳۹. 35 . سیر اعلام النبلاء، شمس الدین ذهبی، ج۱۴، ص۳۶۵و۳۷۷. 36 . سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۲۸۰ـ۲۸۲. 37 . کتاب الثقات، ابن حبان بستی، دارالفکر، بیروت، لبنان، چاپ اول، ۱۳۹۳ق، ج۸، ص۴۷۵. 38 . سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۹۲؛ النجوم الزاهره، ابن تغری، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۴۲؛ الوافی بالوفیات، صفدی، جمعی از مستشرقین، بی‌تا، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۱۷؛ الطبقات الشافعیه، سبکی، دار احیاء الکتب العربیة، بیروت،