#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
خدا خر را شناخت که شاخش نداد. خدا را شکر که فلانی توانایی اش را ندارد و گر نه بلایی به سر همه میآو
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
خدا خطا می‌بیند عطا قطع نمی کند.
با اینکه خدای مهربان خطای بندگان را می‌بیند ولکن درِ رزق و روزی را نمی بندد.
https://eitaa.com/zandahlm1357
هدایت شده از #مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
صفحه
من نهج البلاغه میخوانم
https://eitaa.com/zandahlm1357
🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه
🌹#حکمت_شماره_167
و قال عليه‌السلام
الْإِعْجَابُ يَمْنَعُ الِازْدِيَادَ.
امام عليه السلام فرمود:
خودپسندى مانع (بزرگ) ترقى است.
شرح و تفسير
مانع بزرگ ترقى
امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به يكى از مهم‌ترين آثار سوء اعجاب به نفس كرده مى‌فرمايد:«خودپسندى مانع (بزرگ) ترقى است»؛ (الْإِعْجَابُ يَمْنَعُ الِازْدِيَادَ) .
ريشۀ خودپسندى حب ذات افراطى است. آن‌گونه كه انسان نقطه‌هاى مثبت خود را بزرگ‌تر از آنچه هست مى‌بيند و نقطه‌هاى ضعف را هيچ‌گاه نمى‌بيند و يا كمتر از آنچه هست مى‌بيند و در واقع خودپسندى و اعجاب به نفس يكى از حجاب‌ها و موانع شناخت و معرفت است.
نخستين اثر آن اين است كه انسان را از پيشرفت و تكامل باز مى‌دارد، زيرا انسان تا زمانى كه خود را ناقص مى‌بيند، براى پيشرفت تلاش مى‌كند. آن روز كه خود را كامل دانست متوقف مى‌شود.
در حكمت ٣٨ و همچنين ١٥٠ نيز اشاره‌اى به آثار سوء اين رذيلۀ اخلاقى شده بود تا آنجا كه امام عليه السلام در حكمت ٣٨ فرمود:
«وَ أَوْحَشُ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ؛ بدترين تنهايى خودبينى است».
اثر سوء ديگر همان است كه در بالا اشاره شد: افراد خودپسند دوستان خود را از دست مى‌دهند و در زندگى تنها و منزوى مى‌شوند، زيرا لازمۀ خودپسندى خودبرتربينى و فخرفروشى است و اين چيزى است كه مردم آن را تحمل نمى‌كنند. در روايات اسلامى اشارات گسترده‌اى به آثار سوء عُجب شده است؛ در حديثى امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد:
«إنَّ اللّهَ عَلِمَ أنَّ الذَّنْبَ خَيْرٌ لِلْمُؤمِنِ مِنَ الْعُجْبِ وَ لَوْ لا ذلِكَ ما ابْتُلِىَ مُؤْمِنٌ بِذَنْبٍ أبداً ؛خدا مى‌داند كه (حتى) گناه براى مؤمن از عُجب بهتر است (زيرا گناه، او را به نقايص خود آشنا مى‌سازد و به درگاه خدا مى‌رود، توبه مى‌كند و راه تكامل را مى‌پويد) و اگر چنين نبود هيچ‌گاه مؤمن به گناهى آلوده نمى‌شد». ١
در حديث ديگرى از همان امام عليه السلام مى‌خوانيم:
«مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَكَ ؛كسى كه گرفتار خودپسندى شود هلاك مى‌شود». ٢
از ديگر آثار سوء عُجب و خودپسندى اين است كه گاه اعمال زشت خود را نيك و صفات رذيلۀ خويش را حسنه مى‌پندارد و اين بلاى بزرگى براى او مى‌شود؛ نه به اصلاح خويشتن مى‌پردازد و نه از گناهان خود توبه مى‌كند.
باز در حديث ديگرى از آن حضرت آمده است:
«الرَّجُلُ يَعْمَلُ الْعَمَلَ وَهُوَ خائِفٌ مُشْفِقٌ ثُمَّ يَعْمَلُ شَيْئاً مِنَ الْبِرِّ فَيَدْخُلُهُ شِبْهُ الْعُجْبِ بِهِ فَقالَ هُوَ فى حالِهِ الْاُولى وَ هُوَ خائِفٌ أحْسَنُ حالاً مِنْهُ فى حالِ عُجْبِهِ ؛انسان گاهى عملى انجام مى‌دهد و از آن بيمناك و ترسان است (چون مى‌داند يا احتمال مى‌دهد كار خلافى بوده) سپس كار نيكى انجام مى‌دهد و عُجب پيدا مى‌كند. امام عليه السلام فرمود: اين شخص در حالت اول كه خائف است حالش بهتر از حالت دوم است كه اعجاب به نفس دارد». ٣
در ذيل حكمت ٤٦ نيز احاديثى در اين باره آورده‌ايم.
نقطۀ مقابل عُجب خودكم‌بينى و تواضع و فروتنى است كه سبب مى‌شود انسان در صدد اصلاح خويش و رفع نقائص از وجود خود برآيد و به يقين خداوند به چنين بندگانى نيز كمك خواهد كرد.
سعدى در اين زمينه مثال زيبا و پرمعنايى زده است:
يكى قطره باران ز ابرى چكيد خجل شد چو پهناى دريا بديد
كه جائى كه درياست من كيستم گر او هست حقا كه من نيستم
چو خود را به چشم حقارت بديد صدف در كنارش به جان پروريد
سپهرش به جايى رسانيد كار كه شد نامور لؤلؤ شاهوار
بلندى از آن يافت كو پست شد دَرِ نيستى كوفت تا هست شد
اين سخن را با سخنى از رسول اكرم صلى الله عليه و آله خاتمه مى‌دهيم: يكى از وصاياى آن حضرت به على عليه السلام اين بود:
«يا عَلِيُّ ثَلاثٌ مُهْلِكاتٌ شُحٌّ مُطاعٌ وَ هوىً مُتَّبَعٌ وَ إعْجابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ ؛سه چيز است كه انسان را هلاك مى‌كند بخلى كه انسان از آن پيروى كند و هواى نفس كه شخص در برابر آن تسليم گردد و اعجاب به نفس».
هدایت شده از #مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
صفحه
گلدان من🌳🌳🌳🌳
با ما همراه باشید👇👇👇
.......:
@zandahlm1357
آموزش نگهداری گل آپارتمانی و کاکتوس:
بابا آدم یا فیلگوش
به عبارتی آلوکازیا گیاهی است با برگ های درشت و بزرگ و سبز . در شمال ایران کنار برکه ها و آبگیر ها وجود دارد
در داخل خانه ها بهتر است در محل نیمه روشن با دمای بالا نگهداری شود.نیاز آبی متوسطی دارد به آبپاشی برگها یا رطوبت محیط نیاز دارد
https://eitaa.com/zandahlm1357
فصل هشتم : در حقوق فقيران و ضعيفان و مظلومان و پيران و اصحاب و آداب معاشرت ايشان
در حديث معتبر از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه فقراءِ مؤ منان چهل سال پيش از توانگران ايشان در بهشت متنعم ميشوند، پس فرمود كه براى تو مثلى بزنم مثل فقير و غنى مثل دو كشتى است كه بعشارى بگذارند، كشتى خالى را زود روانه ميكنند، نگاه نميدارند و كشتى پر از بار را براى حساب نگاه ميدارند.
در حديث ديگر فرمود هر چند ايمان بنده زياد ميشود، تنگى روزيش بيشتر ميشود، فرمود كه اگر نه اين بود كه مؤ منان الحاح و مبالغه در دعاى طلب روزى ميكردند، هر آينه ايشان را بحال تنگ تر از آنچه دارند ميانداخت .
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه فقر و درويشى امانتى است از خدا نزد خلقش پس هر كه آنها را پنهان دارد، حق تعالى او را مثل ثواب كسى بدهد كه روزها روزه باشد وشبها بنماز ايستاده باشد، هر كه آنها را اظهار كند، نزد كسيكه قادر باشد بر برآوردن حاجت او و نكند، بتحقيق كه آن فقير را كشته است ، نه بشمشير و نيزه بلكه بآن جراحتى كه در دل او كرده است .
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه حق تعالى در روز قيامت خطاب ميفرمايد با فقراءِ مؤ منان مانند كسى كه معذرت طلبد و ميگويد، بعزت و جلال خودم سوگند مى خورم كه شما را در دنيا فقير نگردانيدم ، براى خوارى شما نزد من و امروز خواهيد ديد كه با شما چه خواهم كرد، هر كه در دنيا بشما نيكى كرده است دستش را بگيريد و داخل بهشت كنيد، پس يكى از ايشان گويد پروردگارا اهل دنيا زنان خوشرو داشتند، جامه هاى نرم پوشيدند، وطعامهاى نيكو خوردند، در خانه هاى نيكو سكنى كردند، بر اسبان نفيس سوار شدند، پس امروز بما هم مثل آنها عطا فرما پس حقتعالى فرمايد كه بهريك از شما دادم مثل هفتاد برابر آنچه بجميع اهل دنيا داده ام از اول دنيا تا آخر دنياد.
در حديث ديگر فرمود مرد مالدارى كه جامه هاى پاكيزه پوشيده بود، بنزد حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم آمد ونشست پس مرد پريشانى كه جامه هاى چركين پوشيده بود آمد و بر پهلوى او نشست آن مال دار جامه خود را از زير ران او كشيد حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم فرمود آيا ترسيدى كه از فقر از چيزى بتو برسد؟ گفت نه فرمود ترسيدى كه از توانگرى تو چيزى باو برسد؟ گفت نه فرمود ترسيدى كه جامه هايت چركين شود؟ گفت نه فرمود كه پس چرا چنين كردى ؟ گفت يا رسول اللّه مرا همنشين بدى هست از نفس شيطان كه هر بدى را براى من زينت ميدهد و هر نيكى را در نظرى من بد ميكند و من بتدارك آنچه كردم نصف مال خود را باو مى بخشم ، حضرت پريشان را خطاب كرد كه قبول ميكنى ؟ گفت نه توانگر گفت چرا قبول نميكنى ؟ گفت ميترسم مثل تو شوم .
در حديث ديگر منقول است كه آن حضرت بشخص پريشانى فرمود آيا ببازار ميروى و ميوه هاى و چيزهاى نفيس ميبينى كه قادر برخريدن آنها نباشى ؟ گفت بلى فرمود هر چيزى كه ببينى و قدرت بر خريدن آن نداشته باشى حسنه براى تو نوشته مى شود.
در حديث ديگر حسن از آنحضرت منقول است كه در روز قيامت گروهى از مردم برخيزند وبيايند تا در بهشت پس ملائكه بايشان گويند كه شما كيستيد؟ گويند مائيم فقيران ، ملائكه گويند پيش از حساب آمده ايد كه ببهشت رويد؟ جواب گويند، كه چيزى بما نداده ايد كه ما را بر آن حساب كنيد، حق تعالى فرمايد كه راست ميگوئيد، برويد به بهشت .
از حضرت امام موسى عليه السّلام منقول است كه حق تعالى ميفرمايد كه من اغنيا را توانگر نگردانيده ام ، براى آنكه ايشان گرامى بودند بر من و فقيران را بى چيز نكرده ام براى خوارى ايشان نزد من وليكن توانگران را امتحان كرده ام بفقيران و اگر فقيران نمى بودند، توانگران هرگز مستوجب بهشت نمى شدند.
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه هر كه ذليل و حقير شمارد مؤ منى را براى پريشانى او حق تعالى او را در حضور جميع خلايق در قيامت رسوا كند.
در حديث صحيح از آنحضرت منقول است كه حق تعالى ميفرمايد مهياى جنگ من باشد كسيكه آزار كند بنده مؤ من مرا و بايد كه ايمن باشد از غضب من كسيكه گرامى دارد، بنده مؤ من مرا و اگر از ميان مشرق تا مغرب نباشد مگر يك مؤ من يا امام عادل هر آينه بعبادت ايشان مستغنى شوم از جميع آنچه خلق كرده ام در زمين و هر آينه هفت آسمان وهفت زمين بايشان بر پا باشد و بگردانم از براى ايشان از ايمان ايشان اينست كه محتاج بمونس ديگر نباشند.
در احاديث معتبره بسيار منقول است كه حق تعالى ميفرمايد، هر كه دوستى از دوستان مرا خوار گرداند، چنانست كه بر روى من بجنگ ايستاده است ، من بسيار زود يارى ميكنم دوستان خود را.
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه ذليل ترين مردم كسى است كه مردم را خوار گرداند.
در حديث ديگر فرمود هر كه مؤ منى را ذليل كند، خدا او را ذليل كند، و فرمود كه حقتعالى مؤ من را از عظمت و جلال و قدرت خود آفريده است ، پس هر كه بر او طعن كند، يا سخن او رد كند بر خ