رئيس جمهور نبايد جلوي نخست وزير بلند شود! ------------------------------------------- - ... بنده در خيلي از كشورهايي كه نظام سلطنتي هم نيست - نظام جمهوري است - ديده‌ام كه رابطه آن رئيس با زيردست خودش، مثل رابطه يك سرور و نوكر است! اين را كه مي‌گويم، واقعاً بدون هيچ مبالغه اي بارها آن را ديده ام! يكي از رؤساي معروف كشورها - كه او را مي‌شناسيد و من نمي خواهم اسم بياورم - جلوي من به معاون خودش - كه شخص دوم كشور بود - خطاب مي‌كرد و اسم او را بدون ذكر كلمه «آقا» مي‌آورد و او هم در جواب مي‌گفت: نعم، يا سيدي؛ بله، سرورم!... در كشور ما آن اوايل بعضيها مي‌خواستند تحت تأثير همان فرهنگها، از اين كارها بكنند! آقاي بني صدر وقتي كه رئيس جمهور بود، هنگامي كه مرحوم رجايي وارد اتاق مي‌شد، جلوي او بلند نمي شد! ماها اعتراض مي‌كرديم و مي‌گفتيم چرا بلند نمي شوي؛ مي‌گفت رئيس جمهور نبايد جلوي نخست وزير بلند شود! (نقل شده در ديدار كارگزاران نظام ۲۲/۱۰/۱۳۷۷) https://eitaa.com/zandahlm1357

#قرآن خدایــــــــــــــــــا قدمهای ما را ثابت بدار #سوره بقره #آیه ۲۵۰ 🍃🌸

يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ - حاقه 18 در آن روز (برای حساب و کتاب) در محضر خداوند حاضر میشوید، چیزی از کارهای (آشکار و) نهانیتان مخفی و پوشیده نمی‌ماند. 📺 تلاوت بسیار زیبا و دلنشین آیات 18 تا 37 سوره مبارکه حاقه با صدای براک الشمری

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

هدف نهم پذيرفتن وليعهدى از سوى امام رضا (ع) پيروزى ديگرى هم براى مامون به ارمغان آورد. آن اينكه بدينوسيله توانست از سوى علويان اعتراف بگيرد كه حكومت عباسيان از مشروعيت برخوردار است. اين موضوع را مامون نيز خود به صراحت گفته بود: « ما او را وليعهد خود قرار داديم تا... ملك و خلافت را براى ما اعتراف كند... ». جنبه منفى اين اعتراف از نظر مامون آن بود كه امام رضا (ع) با پذيرفتن اين مقام اقرار مى كرد كه خلافت هرگز به تنهايى براى او نيست و نه براى علويان بدون مشاركت ديگران. بنابراين، مامون ديگر خوب مى توانست با همان سلاحى كه علويان در دست داشتند، با خودشان مبارزه كند. از آن پس ديگر دشوار بود كه كسى دعوت به يك شورش را عليه حكومتى كه اينگونه به مشروعيتش اعتراف شده بود، اجابت كنند. تازه مامون به نحوى برداشت كرده بود كه از اين اعتراف منحصر بودن حكومت براى عباسيان را نتيجه بگيرد و براى علويان هرگز بهره اى نبود. وليعهدى امام رضا (ع) فقط جنبه لطف و گشاده دستى داشت و به انگيزه ايجاد پيوند ميان خاندان عباسى و علوى صورت مى گرفت. هدف آن بود كه زنگار كدورتها از دل مردم بخاطر آنچه كه از سوى رشيد و اسلافش بر سر ايشان آمده بود، زدوده شود. لازم به تذكر است كه گرفتن اينگونه اعتراف از امام رضا (ع) بمراتب زيانبارتر و خطرناكتر بود بر جان علويان تا شيوه هاى كشتار و غارت و تبعيدى كه امويان عليه اين خاندان در پيش گرفته بودند. https://eitaa.com/zandahlm1357