eitaa logo
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
1.4هزار دنبال‌کننده
47.8هزار عکس
34.8هزار ویدیو
1.6هزار فایل
#نذر_ظهور ارتباط با ما @Zh4653 @zandahlm1357 سلام خدمت بزرگواران این کانال پیروفرمایشات امام خامنه ای باب فعالیت درفضای مجازی ایجاد شده ازهمراهی شما سپاسگزاریم درصورت رضایت ؛کانال را به دیگران معرفی بفرمایید🍃🍃🍃🍃https://eitaa.com/zandahlm1357
مشاهده در ایتا
دانلود
سؤال👇 باسلام میتونم روزه استیجاری بگیرم با اینکه قضا دارم مقلد آیت الله سید سیستانی؟؟ پاسخ👇 سلام علیکم بله
سؤال👇 سلام اگه کسی یک شارژ10هزار تومنی پیدا کنه باید چکارش کنه؟ آقای خامنه‌ای پاسخ👇 سلام علیکم اگر از پیدا کردن صاحب آن ناامید است، خودش یا مبلغ آن را به فقیر پرداخت کند.
سؤال👇 سلام، نزدیک شش سال پیش زمانی که دانشجو بودم یه کتابی دوستم برای خوندن به من امانت داد ، اما یادمان رفت بهش برگردونیم و کتاب همیشه پیش من موند ، و حالا شش سال گذشته و ادرس و شماره ای ازش ندارم ، فقط حدس میزنم در فلان شهر باشه که پیدا کردنش هم سخته ، حالا با ان کتاب چکار کنم . مقلد ایت الله خامنه ای پاسخ👇 سلام علیکم اگر از پیدا کردن صاحبش ناامید هستید، مبلغ کتاب را به قیمت روز به نیت صاحبش به فقر غیرسید صدقه بدهید.
سؤال👇 سلام من کارمند بیمارستانم یه موقع مجبورم میشم گوشیمو اینجا شارژ کنم خواستم بدونم این کار ایراد داره و بیت‌المال و نباید استفاده کنم سوال بعدیم اینکه توی محل کارم ازمن و چند نفر خواستن که مسئول یه قسمتی بشیم و کسی قبول نکرد و الان مجددا به من پیشنهاد دادن و گفتن اگه قبول کنی طبق موافقت مدیر و مترون بیمارستان ما برات 30 ساعت اضافه کار رد میکنیم خواستم بدونم پول این اضافه کاری که برای من رد میکنن حلال هست یا ایراد داره(رهبری) پاسخ👇 سلام علیکم استفاده کردن از برق محل کار برای امور شخصی بستگی به نظر مدیر مجموعه دارد، اگر اجازه بدهداشکالی ندارد. در مورد اضافه کاری اگر مسئولین بیمارستان اجازه چنین کاری را داشته باشند، اشکالی ندارد.
به کوروش به آرش به جمشید قسم به نـقـش و نـگار تخت جمشید قسـم ایــــران همی قلب و خون مـن اســــت گـــرفــتـــه زجــان در وجـــود مــن اســت بـــخــوانـیــم ایــن جـــمـلـه در گــوش بــــاد چـــو ایــــــران مـــبــــاشــد تــن مـــن مــبــاد صفحه شاعران ایران زمین .......: @zandahlm1357
محمد تقی بهار ملقب به ملک الشعرای بهار شاعر، ادیب، سیاستمدار و روزنامه‌نگار ایرانی است. وی در سال ۱۲۶۳ هجری شمسی در مشهد متولد شد. مقدمات و ادبیات فارسی را نزد پدر خود ملک الشعرای صبوری آموخت و برای تکمیل معلومات عربی و فارسی به محضر «ادیب نیشابوری» رفت. بعد از فوت پدر، ملک الشعرای دربار مظفرالدین شاه شد. وی شش دوره نمایندهٔ مجلس شد و سالها استاد دورهٔ دکتری ادبیات دانشسرای عالی و دانشکدهٔ ادبیات بود. به علت پیوستن به مشروطه‌طلبان و آزادی‌خواهان چند بار تبعید و زندانی شد که سالهای زندان و تبعید از پربهره‌ترین سالهای زندگی ادبی وی بوده است. بهار در روز دوم اردیبهشت ۱۳۳۰ هجری شمسی، در خانهٔ مسکونی خود در تهران زندگی را بدرود گفت و در شمیران در آرامگاه ظهیرالدوله به خاک سپرده شد. از معروفترین آثار وی دیوان اشعار، سبک شناسی که در سه جلد دربارهٔ سبک نوشته‌های منثور فارسی نوشته شده، تاریخ احزاب سیاسی، تصحیح برخی از متون کهن مانند تاریخ سیستان و مجمل‌التواریخ و القصص، تاریخ بلعمی را می‌توان نام برد. آثار بهار در این مجموعه: قصاید غزلیات قطعات مثنویات مسمطات ترکیبات ترجیعات مستزادها چهارپاره‌ها رباعیات منظومه‌ها اشعار محلی تصنیفها گزیدهٔ اشعار https://eitaa.com/zandahlm1357
با شه ایران ز آزادی سخن گفتن خطاست کار ایران با خداست مذهب شاهنشه ایران ز مذهب‌ها جداست کار ایران با خداست شاه مست و شیخ مست و شحنه مست و میر مست مملکت رفته ز دست هردم از دستان مستان فتنه و غوغا بپاست کار ایران با خداست هردم از دریای استبداد آید بر فراز موج‌های جانگداز زبن تلاطم کشتی ملت به گرداب بلاست کار ایران با خداست مملکت کشتی‌، حوادث بحر و استبداد خس ناخدا عدلست و بس کار پاس کشتی وکشتی‌نشین با ناخداست کار ایران با خداست پادشه خود را مسلمان خواند و سازد تباه خون جمعی بی گناه ای مسلمانان در اسلام این ستم‌ها کی رواست کار ایران با خداست شاه ایران گر عدالت را نخواهد باک نیست زانکه طینت پاک نیست دیدهٔ خفاش از خورشید در رنج و عناست کار ایران با خداست باش تا آگه کند شه را ازین نابخردی انتقام ایزدی انتقام ایزدی برق است و نابخرد گیاست کار ایران با خداست سنگر شه چون بدوشان تپه رفت از باغ شاه تازه‌تر شد داغ شاه روز دیگر سنگرش در سرحد ملک فناست کار ایران با خداست باش تا خود سوی ری تازد ز آذربایجان حضرت ستارخان آن که توپش قلعه کوب و خنجرش کشورگشاست کار ایران با خداست باش تا بیرون ز رشت آید سپهدار سترگ فر دادار بزرگ آنکه گیلان ز اهتمامش رشک اقلیم بقاست کار ایران با خداست باش تا از اصفهان صمصام حق گردد پدید نام حق گردد پدید تا ببینیم آنکه سر ز احکام حق پیچدکجاست کار ایران با خداست خاک ایران‌، بوم و برزن از تمدن خورد آب جز خراسان خراب هرچه هست از قامت ناساز بی‌اندام ماست کار ایران با خداست   https://eitaa.com/zandahlm1357
صفحه امر به معروف و نهی از منکر .......: @zandahlm1357
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
«حجت الاسلام حسینی قمی» ✅ در رفتار آیت الله صافی گلپایگانی 🍀 🌺🍀 💠💠💠💠
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
«حجت الاسلام فلاح زاده» 🔸اگر دختر محجبه ای، یک دوست بدحجاب دارد و امر به معروف او اثر ندارد، آیا باید قطع رابطه کند؟ 🍀 🌺🍀
❓آپارتمانی را پیش خرید کرده ام که پس از دو سال تاخیر تحویل گرفتم و چند سالی است که مالک سند نمی زند و فقط وعده می دهد مشکل اضافه بنا و جریمه 80 میلیونی شهرداری است، اکنون می گوید سند نمی زند اگر شکایت کنم و الزام به تنظیم سند بگیرم آیا وجه شهرداری را من باید پرداخت کنم یا مالک مجبور به پرداخت می شود اگر مالک گفت ندارم و پرداخت نکرد آیا دادگاه می تواند از املاک او بردارد؟ 🔦پاسخ شما باید دادخواست الزام به اخذ پایان کار شهرداری – الزام به اخذ صورتمجلس تفکیکی و الزام به تنظیم سند را مطرح نمایید و در مرحله اجرای حکم اگر ایشان از پرداخت هزینه شهرداری استنکاف ورزد می توان از دادگاه تقاضای توقیف اموال ایشان را نمود. Mr_Vakiil2‌
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴آيا مستاجر مسئول هزينه نقاشي پس از تخليه مي باشد؟ 🔹پرسش: در زمان تخليه ملك، صاحب خانه مي گويد هزينه نقاشي و تعمير درب ورودي را بايد مستاجر بپردازد، به ايشان گفتم اگرخودتان هم استفاده مي كرديد بهتر از اين تحويل نمي داديد؟ 🔸پاسخ: اگر مورد اجاره بدون " تعدي و تفريط " از سوي شما، از بين رفته و يا مستهلك شده است. مطابق ماده 50 قانون مدني شما "مسئول نيستيد". اما در صورتي كه از مورد اجاره سوءاستفاده، ايراد خسارتي واقع و يا بر خلاف انچه در" قرارداد اجاره مقرر" بوده عمل شده باشد، و شرايط قرارداد شما نيز مطبق بر قانون و عرف بوده باشد. شما وفق ماده 52 همان قانون "ضامن تضررات" مالك "هستيد" Mr_Vakiil2‌
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✍با خود چه کنیم؟ ✅اگر شخصی (از همسایگان یا اهل محل) خودروی خود را طوری پارک می کند که شما نمی توانید وارد پارکینگ منزل یا محل کار خود شده (یا از انجا خارج شوید) ، و این کار را تکرار میکند، لازم است در هر نوبت ، از این وضعیت عکس بگیرید و نیز از دیگران بخواهید که شاهد این قضیه باشند، تا بعدا بتوانید با ارائه ان عکسها ، از صاحب خودرو به عنوان « ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق» شکایت کرده و افرادی که این صحنه را دیده اند نیز به عنوان شاهد معرفی کنید. اگر هم ماشین غریبه ای (که از اهالی محل نیست) برای اولین بار جلوی پارکینگ شما پارک کرده و مانع رفت و آمد شما شده، می توانید با پلیس ۱۱۰تماس بگیرید. از نظر پلیس و قانون ، پارک کردن خودرو مقابل درب منازل دیگران (حتی اگر برای پنج دقیقه باشد) ، تخلف محسوب می‌شود و مصداق توقف در محل ممنوع است و علاوه بر جریمه ، خودرو توسط جرثقیل پلیس (بدون دریافت هزینه جرثقیل از شما که شاکی هستید) به پارکینگ پلیس منتقل خواهد شد. Mr_Vakiil2
📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت سیصد و چهارم ظرف‌های صبحانه را شسته و مشغول مرتب کردن آشپزخانه بودم و چه نسیم خوش رایحه‌ای در این صبح دل‌انگیز پاییزی از پنجره آشپزخانه به درون خانه می‌دوید که روحم را تازه می‌کرد. حالا تعطیلی این روز جمعه فرصت مغتنمی بود تا 9 آبان ماه سال 1393 را در کنار همسر نازنینم سپری کنم. دو ماهی می‌شد که مجید سلامتی دست راستش را بازیافته و دوباره به سرِ کارش در پالایشگاه برگشته بود و با حقوق به نسبت خوبی که دریافت می‌کرد، زندگی‌مان جان تازه‌ای گرفته بود. خیلی به آسید احمد اصرار کردیم تا بابت زندگی در این خانه، اجاره‌ای بدهیم و نمی‌پذیرفت که به قول خودش این خانه هیچگاه اجاره‌ای نبوده و دستِ آخر راضی شد تا هر ماه مجید هر مبلغی که می‌تواند برای کمک به نیازمندانی که از دفتر مسجد قرض می‌گیرند، اختصاص دهد. حالا پس از شش ماه زندگی شاهانه در این خانه بهشتی، نه تنها هزینه‌ای بابت پول پیش پرداخت نکرده که حتی بهای اجاره را هم به دلخواهِ خودمان صرف امور خیریه می‌کردیم و از همه بهتر، همسایگی با آسید احمد و مامان خدیجه بود که از پدر و مادر مهربانتر بودند و برای من که مدتی می‌شد از همراهی پدر و مادرم محروم شده و برای مجید که از روزهای نخست زندگی لذت حضور پدر و مادر را نچشیده بود، چه نعمت عزیزی بودند که انگار خدا می‌خواست هر چه از دست‌مان رفته بود، برایمان چند برابر جبران کند. هر چند هنوز پریشانیِ جان من به آرامش نرسیده که پس از چند ماه، همچنان از پدر و ابراهیم بی‌خبر بودیم و نمی‌دانستیم در قطر به چه سرنوشتی دچار شده‌اند و بیچاره لعیا که نمی‌دانست چه کند و از کجا خبری از شوهرش بگیرد. از آتشی که با آمدن نوریه به جان خانواده‌ام افتاده و هنوز هم دامن گیر پدر و برادرم بود، آهی کشیدم و از آشپزخانه خارج شدم که دیدم مجید روبروی تلویزیون روی مبلی نشسته و چشم به مراسم عزاداری امام حسین (علیه‌السلام) دارد. ششم محرم از راه رسیده و خانه آسید احمد چه حال و هوایی به خودش گرفته بود که همه حیاط را سیاه پوش کرده و حتی داخل خانه خودشان را هم کتیبه زده بودند، ولی به قدری نجابت به خرج می‌دادند که از این جمع شیعه، هیچکس از من نخواست تا در خانه‌ام پرچمی بزنم و خودم هم تمایلی به این کار نداشتم که فلسفه این عزاداری‌ها همچنان برایم نامشخص بود. مجید از اول محرم پیراهن سیاه به تن کرده، ولی من هنوز نمی‌توانستم به مناسبت شهادت امام حسین (علیه‌السلام) در چهارده قرن پیش، رخت عزا به تن کنم و به مصیبت از دست دادنش، مثل مجید و بقیه، اشک بریزم که هر چند اهل بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برایم عزیز و محترم بودند، ولی نمی‌توانستم در فراق‌شان گریه کنم که من هرگز ایشان را ندیده بودم تا حالا از دوری‌شان بی‌تابی کنم. مراسمی که از تلویزیون پخش می‌شد، مربوط به تجمع نوزادان و کودکان شیرخواری بود که همگی به یاد فرزند شیرخوار امام حسین (علیه‌السلام)، پیراهن‌های سبز به تن کرده و در آغوش مادرانشان به ناز نشسته بودند و همین صحنه برای من کافی بود تا داغ دخترم در دلم تازه شده و پرده اشکم دوباره پاره شود. چشمان کشیده مجید هم از اشک پُر شده و نمی‌دانستم به یاد مظلومیت کودک امام حسین (علیه‌السلام) اینچنین دلش آتش گرفته یا او هم مثل من هوای حوریه به سرش زده که دیگر چشم از چشم کودکان برنمی‌دارد. شاید هم دل‌هایمان در آتش یک حسرت می‌سوخت که اینهمه نوزاد در این مجلس دست و پا می‌زدند و کودک عزیز ما چه راحت از دست‌مان رفت. نمی‌خواستم خلوت خالصانه مجید را به هم بزنم که با دست مقابل دهانم را گرفته بودم تا مبادا صدای نفس‌های خیسم را بشنود و همچنان بی‌صدا گریه می‌کردم. مجری مراسم از مادران می‌خواست کودکان‌شان را روی دست بلند کرده و همچنان برایشان عزاداری می‌کرد و اینهمه نوزاد نازنین، در برابر نگاه حسرت زده‌ام چه نازی می‌کردند که مردمک چشمانم غرق اشک شده و نفس‌هایم به شماره افتاده بود. می‌ترسیدم که دیگر نتوانم مادر شوم، می‌ترسیدم نتوام بار دیگر باردار شوم و بیش از آن می‌ترسیدم که نتوانم بارم را به مقصد رسانده و دوباره کودکم از دستم برود. صورت مجید از جای پای اشک‌هایش پُر شده و قلبش به قدری بی‌قراری می‌کرد که دیگر متوجه حال الهه‌اش نبود. با ما همراه باشید🌹 💍https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا