بعد از شهادت حاج‌قاسم تعریف می‌کرد: یه‌بار تو پروازِ به سمت سوریه به حاج‌قاسم گفتم: تو نمی‌ترسی‌اینجوری‌ تردد می‌کنی‌ بزننت؟ نه محافظی، نه امنیتی؟!! حاج قاسم در جواب با یه لبخند آرومی گفت: تا من زنده‌ام، اینو برای کسی بازگو نکن، ولی من زمان و نحوه شهادتم دست خودمه! 🌷شهید حاج‌قاسم‌ سلیمانی🌷 به نقل‌ از شهید عبدالرسول‌ استوار🌷

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند

.......: اسم در کافی از محمد بن سنان آورده شده است که: از امام صادق علیه السلام پرسیدم اسم چیست؟ فرمود: صفت موصوف. عشق مجنون بر در منزل لیلی در نجد آمد، سنگهای آن سرزمین را می‌بوسید و آثار آنجا را می‌بوئید. مردم ملامتش کردند. مجنون سوگند یاد کرد که جز صورت لیلی را نمی بوسد و به غیر جمال او نمی نگرد. سپس وی را در مکان دیگری دیدند که باز سنگها را لمس و آثار را می‌بوسد. ملامتش کردند. گفت: نگو خانه لیلی شرق نجد است بلکه همه جای نجد خانه لیلی است. منزلگاه او تمام نجد است و به هر سو رو کنی اثری از لیلی است. لا تقل دارها بشرقیّ نجد کل نجد للعامریة دار فلها منزل علی کل ارض و علی کل دمنة آثار عارف رومی در مثنوی، به مانند همین داستان، اشاره می‌کند: من ندیدم در میان کوی او در در و دیوار الا روی او بوسه گر بر در دهم لیلی بود خاک بر سر گر نهم لیلی بود همچنین می‌گوید: چون همه لیلی بود در کوی او کوی لیلی نبودم جز روی او هر زمانی صد بصر می‌بایدت هر بصر را صد نظر می‌بایدت تا بدان هر یک نگاهی می‌کنی صد تماشای الهی می‌کنی میراشکی شدم به عشق تو مشهور و نیستم خوشحال که هرکه دید مرا آورد ترا بخیال سنایی طرب ای عاشقان خوشرفتار طلب ای نیکوان شیرین کار در جهان شاهدی و ما فارغ در قدح باده یی و ما هشیار بر سر دست عشقبازانند ملک الموت گشته در منقار ای هواهای تو خدا انگیز وی خدایان تو خدا آزار ره رها کرده یی از آنی گم عز ندانسته یی از آنی خوار علم کز تو ترانه بستاند جهل از آن علم به بود صد بار ده بود آن نه دل که اندروی گاو و خر باشد و ضیاع و عقار کی درآید فرشته تا نکنی سگ زدر دور و صورت از دیوار خود کلاه و سرت حجاب دهند خود میفزا بر آن کله دستار افسری کان نه دین نهد بر سر خواهش افسر شمار و خواه افسار ای سنایی از آن سگان بگریز گوشه یی گیر از این جهان هموار هان و هان تا تو را چو خود نکنند مشتی ابلیس دیده ی طرار تر مزاجی نگرد در سقلاب خشک مغزی مپوی در تاتار گر سنایی زیار ناهمدم گله یی کرد از او شگفت مدار آب را بین که چون همی نالد هر دم از همنشین ناهموار * تو به علم ازل مرا دیدی دیدی آنگه به عیب بخریدی تو به علم آن و من بعیب همان رد مکن آنچه خود پسندیدی #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه.....👇👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_196 و قال عليه‌السلام لَمْ‌ يَذْهَبْ‌ مِنْ‌ مَالِكَ‌ مَا وَعَظَكَ‌. امام عليه السلام فرمود: آنچه از مال تو از دست مى‌رود و مايۀ پند و عبرتت مى‌گردد در حقيقت از دست نرفته است

شرح و تفسير ضررهاى عبرت‌آموز منفعت است امام عليه السلام در اين كلام كوتاه و پرمعنا به نكتۀ مهمى دربارۀ مصرف شدن بعضى از سرمايه‌ها و اموال اشاره كرده مى‌فرمايد:«آنچه از مال تو از دست مى‌رود و مايۀ پند و عبرتت مى‌گردد در حقيقت از دست نرفته است»؛ (لَمْ‌ يَذْهَبْ‌ مِنْ‌ مَالِكَ‌ مَا وَعَظَكَ‌). همان‌گونه كه در بحث سند اين حكمت اشاره شد، اين جمله به قدرى در السنۀ مردم گسترش يافته كه به صورت يكى از ضرب المثل‌هاى عرب در آمده است. مى‌دانيد مال، وسيله‌اى براى رسيدن به اهداف مختلف است. اگر در مسير اطاعت فرمان خدا و انجام كارهاى مثبت مادى و معنوى قرار گيرد بهترين وسيله به شمار مى‌آيد و اگر در مسير عصيان و گناه و كارهاى زيانبار به كار رود بدترين وسيله است و آنچه مى‌گوييم: مال دنيا بهترين و بدترين است اشاره به همين نكته است. مثال مال در جنبه‌هاى مثبت فراوان است. گاهى مال براى نيازهاى معمولى مادى به كار مى‌رود، زمانى براى نيازهاى معنوى مانند صرف آن براى علم آموختن و يا در راه زيارت خانۀ خدا و يا جهاد فى سبيل الله به كار انداختن. ولى گاه در راهى به كار انداخته مى‌شود كه ظاهراً از بين رفته و فانى مى‌شود؛ اما پندى به انسان مى‌آموزد؛ پندى كه گاهى انسان را از ضررهاى بسيار در آيندۀ زندگى حفظ‍‌ مى‌كند و منافع گرانبهايى در بر دارد. اين‌گونه اموال اگر چه ظاهراً فانى شده‌اند؛ اما نه تنها از بين نرفته بلكه بسيار پرسود بوده‌اند. آيا كسى كه سرمايه‌اى در امرى تجارى به كار مى‌برد و ظاهرا زيان مى‌كند؛ اما راه و رسم تجارت را به وسيلۀ آن مى‌آموزد زيان كرده است‌؟ و يا كسى كه مالى را در اختيار دوستى مى‌گذارد تا او را بيازمايد و بعد آن مال از بين مى‌رود و در آينده از خطرات زيادى محفوظ‍‌ مى‌ماند زيان كرده است‌؟ آيا كسى كه بدون اخذ سند مالى در اختيار كسى مى‌گذارد و شخص بدهكار انكار مى‌كند و نتيجۀ آن اين مى‌شود كه در آينده هميشه با اسناد محكم اموالش را به ديگران بسپارد خسارت ديده است‌؟ آيا كسانى كه مثلاً براى يافتن داروى درمان يك بيمارى خطرناك مانند سرطان، سال‌ها اموالى را هزينه مى‌كنند و به جايى نمى‌رسند؛ ولى سرانجام موفق به كشف آن مى‌شوند ضرر كرداند. جان گفتار امام عليه السلام همين است كه اگر مالى را صرف كردى و ظاهرا از بين رفت اما پند و اندرزى براى تو به ارمغان آورد اين مال از ميان نرفته و براى هميشه براى تو ذخيره شده است. اين سخن منحصر به صرف مال و ثروت نيست. از دست دادن نعمت‌هاى ديگر كه سبب بيدارى و هشيارى انسان مى‌گردد نيز در واقع ضرر و زيان محسوب نمى‌شود. همان‌گونه كه در حديثى كه مرحوم علامۀ مجلسى در بحار الانوار از امام صادق عليه السلام نقل كرده اين حقيقت به روشنى منعكس شده است. امام عليه السلام به هنگام تسليت گفتن مصيبتى به يكى از دوستانش چنين فرمود: «إنْ‌ كانَ‌ هذَا الْمِيِّتْ‌ قَدْ قَرَّبَكَ‌ مَوْتُهُ‌ مِنْ‌ رَبِّكَ‌ أوْ باعَدَكَ‌ عَنْ‌ ذَنْبِكَ‌ فَهذِهِ‌ لَيْسَتْ‌ مُصيبَةٌ‌ وَ لكِنَّها لَكَ‌ رَحْمَةٌ‌ وَ عَلَيْكَ‌ نِعْمَةٌ‌ وَإنْ‌ كانَ‌ ما وَعَظَكَ‌ وَ لا باعَدَكَ‌ عَنْ‌ ذَنْبِكَ‌ وَ لا قَرَّبَكَ‌ مِنْ‌ رَبِّكَ‌ فَمُصيبَتُكَ‌ بِقَساوَةِ‌ قَلْبِكَ‌ أعْظَمُ‌ مِنْ‌ مُصيبَتِكَ‌ بَمَيِّتِكَ‌ إنْ‌ كُنْتَ‌ عارِفاً بِرَبِّكَ‌ ؛اگر اين شخصى را كه از دست دادى مرگش تو را به خداوندت نزديك‌تر ساخته و تو را از گناهت دور نموده است اين مصيبت نيست، بلكه آن يك رحمت (الهى) است و نعمتى بزرگ براى تو محسوب مى‌شود و اگر اين مصيبت تو را اندرز نداده و از گناهت دور نساخته و به پرورگارت نزديك نكرده، مصيبت اين قساوت قلب از مصيبت اين شخص از دست رفته بزرگ‌تر است اگر خداشناس باشى». ١ همان‌گونه كه در اين حديث پرمحتوا مى‌بينيم، حتى از دست رفتن عزيزترين عزيزان اگر مايۀ بيدارى و هشدارى انسان گردد در واقع مصيبت نيست. حتى اگر انسان اموالى را از دست مى‌دهد و چيزى عائد او نمى‌شود جز اين‌كه بر اين مصيبت صبر كرده و شكر به جا مى‌آورد و پاداش شاكران را مى‌گيرد باز در واقع اموال او از دست نرفته است. ازاين‌رو در غرر الحكم به جاى اين جمله اين جمله از امام عليه السلام نقل شده است: «لَنْ‌ يَذْهَبَ‌ مِنْ‌ مالِكَ‌ ما وَعَظَكَ‌ وَ حازَ لَكَ‌ الشُّكْرُ؛ آنچه از مال تو از بين مى‌رود و تو را پند مى‌دهد در حقيقت از بين نرفته و جاى شكر دارد.

صفحه گلدان من🌳🌳🌳🌳 با ما همراه باشید👇👇👇 .......: @zandahlm1357