۱۲- علىّ بن إبراهيم قال: حدّثنى أبى عن الحسين بن خالد عن الرضا عليه السلام أنّه قال (السكينة) ريح من الجنّة لها وجه كوجه الإنسان فكان إذا وضع التّابوت بين يدى المسلمين و الكفّار، فإن تقدّم رجل لايرجع حتّي يقتل أو يغلب، و من رجع عن التابوت كفر و قتله الإمام، فأوحي الله إلي نبيّهم أنّ جالوت يقتله من يستوى عليه درع موسي، و هو رجل من ولد لاوى بن يعقوب عليه السلام إسمه داود بن إسىّ و كان إسى راعياً، و كان له عشرة بنين أصغرهم داود. فلمّا بعث طالوت إلي بنى إسرائيل و جمعهم لحرب جالوت، بعث إلي إسى أن أحضر ولدك، فلمّا حضروا دعا واحداً واحداً من ولده، فألبسه الدرّع درع موسي منهم من طالت عليه و منهم من قصرت عنه، فقال لإسىّ: هل خلّفت من ولدك أحداً؟ قال: نعم أصغرهم تركته فى الغنم ليرعاها، فبعث إليه فجاء به فلمّا دعى أقبل و معه مقلاع، قال: فناداه ثلاث صخرات فى طريقه، فقالت: يا داود خذنا فأخذها فى مخلاته و كان شديد البطش، قويّاً فى بدنه، شجاعاً، فلمّا جاء إلي طالوت ألبسه درع موسي فاستوت عليه... الحديث. ۱۳- أحمد بن أبى عبدالله البرقى، عن محمّد بن عبدالحميد، عن صفوان بن يحيى قال: سألت أباالحسن الرضا عليه السلام عن قول الله لإبراهيم عليه السلام (أو لم تؤمن قال بلي و لكن ليطمئنّ قلبى) أكان فى قلبه شكّ؟ قال: لا، كان علي يقين؛ و لكنّه أراد من الله الزّيادة فى يقينه. ۱۴- الصدوق قال: حدّثنا محمّد بن عمر بن محمّد بن سالم بن البراء الجعابي، قال: حدّثنا أبو محمّد الحسن بن عبدالله بن محمّد بن العبّاس الرازى التميمى، قال: حدّثنى سيّدى علىّ بن موسي الرضا عليه السلام، عن أبيه عن آبائه، عن رسول الله صلّي الله عليه و آله قال: نزلت هذه الآية (الّذين ينفقون أموالهم بالليل و النهار سرّا و علانية) فى علىّ. ۱۵- العيّاشى عن عمر بن سليمان عن رجل من أهل الجزيرة، قال: سأل الرضا عليه السلام رجل، فقال له: جعلت فداك أنّ الله تبارك و تعالي يقول (فنظرة إلي ميسرة) فأخبرنى عن هذه النظرة الّتى ذكرها الله لها حدّ يعرف إذا صار هذا المعسر لابدّ له من أن ينظر و قدأخذ مال هذا الرجل و أنفق علي عياله، و ليس له غلّة ينتظر إدراكها، و لادين ينتظر محلّه، و لامال غائب ينتظر قدومه؟ قال: نعم ينتظر بقدر ما ينتهى خبره إلي الإمام، فيقضى عنه ما عليه من سهم الغارمين إذا كان أنفقه فى طاعة الله، فإن كان أنفقه فى معصية الله فلاشى ء له علي الإمام، قلت: فمال هذا الرجل الّذى ائتمنه و هو لايعلم فيم أنفقه فى طاعة الله أو معصيته؟ قال: يسعى له فى ماله فيردّه و هو صاغر. سوره بقره (۲) ۱- صدوق از محمد بن احمد سناني (رض) از محمد بن ابي عبدالله كوفي، از سهل بن زياد آدمي، از عبدالعظيم بن عبدالله حسني (رض) از ابراهيم بن ابي محمود روايت كرده است كه گفت: از حضرت ابوالحسن الرضا (ع) درباره آيه (و آنها را در تاريكي كه نمي ديدند رها كرد) ۱ پرسيدم، فرمود: خداوند تبارك و تعالي، بر خلاف مخلوقش كه به صفت ترك و واگذاشتن وصف مي‌شود، به اين صفت متصف نمي شود، لكن هر گاه بداند كه اين كفار از كفر و گمراهي خود برنمي گردند ياري و لطف خود را از آنها باز مي‌دارد و آنان را به اختيار خود وا مي‌گذارد، ابراهيم گويد: همچنين از آن بزرگوار درباره آيه (خداوند بر قلبها و گوشهاي آنها مهر زد) ۲ سؤال كردم، فرمود: ختم عبارت از مهر زدن بر دلهاي كافران است به كيفر كفرشان، چنان كه خداي عزّوجلّ فرمايد (خداوند به خاطر كفرشان بر دلهاي آنان مهر زد پس بجز اندكي ايمان نياوردند) ۳ راوي گويد: نيز پرسيدم آيا خداوند عزّوجلّ بندگانش را بر گناهان مجبور مي‌سازد؟ فرمود: نه، بلكه آنان را مخير مي‌گذارد و مهلتشان مي‌دهد تا توبه كنند، عرض كردم: آيا بندگانش را به چيزي كه از توان آنها خارج است مكلّف مي‌سازد؟ فرمود: چگونه چنين مي‌كند در حالي كه خود مي‌فرمايد (و خدايت بر بندگان ظلم نمي كند) ۴؟! سپس فرمود: پدرم موسي بن جعفر از پدرش جعفر بن محمد برايم نقل كرد كه آن بزرگوار فرمود: هر كس معتقد باشد كه خداوند بندگانش را به انجام گناهان مجبور مي‌سازد و يا به آنان تكليف خارج از توانشان مي‌دهد، از ذبيحه او نخوريد، شهادتش را نپذيريد، پشت سرش نماز نخوانيد، و از زكات چيزي به او ندهيد۵. ۲- صدوق از محمد بن ابراهيم بن احمد بن يونس مهاذي، از احمد بن محمد بن سعيد كوفي همداني، از علي بن حسن بن علي بن فضال، از پدرش روايت كرده است كه گفت: از حضرت علي بن موسي الرضا (ع) درباره معناي اين سخنان خداي عزّوجلّ (خداوند آنان را مسخره كرد) ۶ (خداوند آنان را به استهزاء گرفت) ۷ (و آنان مكر كردند و خداوند مكر كرد) ۸ و (با خداوند خدعه كردند و خدا هم با آنان خدعه كرد) ۹ سؤال كردم، فرمود: خداوند تبارك و تعالي نه مسخره مي‌كند، نه استهزاء مي‌كند، نه مكر مي‌كند، و نه خدعه و نيرنگ به كار مي‌برد، بلكه جزايي متناسب با سخريه و استهزاء و مكر و خدعه به آنان مي‌دهد، خداوند بسي والاتر و برتر از آن چيزي

است كه ستمگران در حق او مي‌گويند ۱۰. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

حكمت ۱۱ أَفْضَلُ مَا تُوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ كَفُّ الْأَذَي عَنْهَا فرمود رضا وليّ مطلق گنجينه علم و فَضْل و احسان بهتر صِلِه رحم به گيتي است خودداري از گزند ايشان #چهل حکمت رضوی (ع) نویسنده✍علی باقر زاده https://eitaa.com/zandahlm1357

🎥جواب کارشناس برنامه به شبهه که با وجود علما به امام زمان(عج) نیاز نداریم #استاد_نصوری #گامی_به_سوی_ظهور 🔶🔹🔶

نماز عشق شبی وصال جمال تو آرزو کردیم به دل ز حسن و کمال تو گفت و گو کردم چو روی پاک نبیند مگر که دیده پاک به اشک دیده از آن دیده شست و شو کردم به بوی طره مشکین خویش مستم کن که من به یاد تو صدها شکوفه بو کردم سر فراق سلامت، وصال اگر نبود که با فراق تو عمری بود که خو کردم تو قبله گاه منی در نماز عشق، حبیب درین نماز، جمال تو جست و جو کردم برای آن که نمازم قبول خاطر تو شود به اشک زدم غوطه، پس وضو کردم شتاب هیچ مکن هاشمی رسد روزی که نغمه ساز کنی اقتدا به او کردم #آثار دعا براي فرج امام زمان علیه السلام نویسنده: حسین هاشمی نژاد https://eitaa.com/zandahlm1357