لاک پشت پوزه عقابی جزیره قشم روستای شیب دراز جزیره قشم سواحل وسیع و گسترده آن جایگاه حضور لاک پشت‌های پوزه عقابی است. لاک پشت‌ها هر سال در فصل تخمگذاری در بازه‌ی زمانی اسفند تا خرداد ماه به این سواحل می‌آیند در این فصل طی 3 مرحله در مدت زمان 20 روز حدود 300 تخم می‌گذارند و آن را در چاله ای که خودشان کنده‌اند، مخفی می‌کنند. این تخم‌ها پس از دو ماه سر از خاک بیرون می‌آورند و به طرف نور مهتاب که در دریا منعکس می‌شود حرکت می‌کنند. یک نکته‌ی جالب توجه این است که بچه لاک پشت‌هایی که در ساحل روستای شیب دراز سر از تخم بیرون آوردند بعد از 30 سال که بالغ شدند برای تخم گذاری به زادگاه خود برمی‌گردند. https://eitaa.com/zandahlm1357

قاصدک های زیبا در طبیعت روستای مارشک ، استان خراسان😍 https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه اولیاء الله .......: @zandahlm1357

📗بخش هایی از کتاب #خیاط_شهر_ما داستانهایی از زندگی عارف سالک " #شیخ_رجبعلی_خیاط " قسمت 4⃣ پایان

https://eitaa.com/zandahlm1357

#تلنگر #خمره_شرابی_که_عسل_شد❗️ ✅داستان زیبای جوانی که از خدا خواست #آبرویش را پیش پیامبر اکرم (ص) حفظ کند! #استاد_پناهیان ✨💖اللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج💖✨ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#نفرین_پدر آیت الله مولوی قندهاری (ره) از آخرین شاگردای آقای قاضی (ره) بود، یک کسی پیش ایشان آمده بود گفت: آقاجان، من دارم از این دنیا میروم نسل و اولاد ندارم ، بچه ام نمیشه این بنده خدا میگه رفتم پیش آشیخ حسنعلی نخودکی (ره) و از ایشون یک ختمی گرفتم برای بچه دارشدن. این ختم رو هم انجام میدهم ، هر کاری می کنم اثر نمی کند. آیت الله مولوی قندهاری به این آقا میگه که: خداوند برای تو یک چیزهایی در نظر گرفته تو عالم دیگر ، جبران می شود ان شالله وقتی این آقا از درب خانه بیرون رفت، آیت الله مولوی قندهاری به اطرافیانش گفت: #نفرین_پدر پشت سرش هست ، اون ختم و چیزهای دیگه هیچ اثری ندارد ، نفرین پدر پشتش هست امام رضا علیه السلام در یک روایتی یکی از آثار عاق والدین و نفرین پدر و مادر را ، نسل آدم کم میشه تا قطع بشود. https://eitaa.com/zandahlm1357

شبی انس با قران ..... @zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇

#لالایی_خدا ۱۵۷ #سوره_آل_عمران آیات ۵۱ - ۵۰ #محسن_عباسی_ولدی #نمایشنامه «حلال شدن حرام ها»

داستان شب @zandahlm1357

کانال رمان عاشقانه مذهبی ( علوی) رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت صد و دهم چشمم به آسمان بندر بود و دلم در هوای خاطرات مادرم پَر پَر می‌زد که صدای باز شدن در آهنی حیاط، نگاهم را به سمت خودش کشید. در با صدای کوتاهی باز شد و قامت خمیده مجید در چهارچوبش قرار گرفت. احساس کردم کسی قلبم را به دیوار سینه‌ام کوبید که اینچنین دردی در فضای قفسه سینه‌ام منتشر شد. با نگاه غمزده و غبار گرفته‌اش به پای صورت افسرده‌ام افتاد و زیر لب زمزمه کرد: «سلام الهه جان!» از شنیدن آهنگ صدایش که روزی زیباترین ترانه زندگی‌ام بود، گوش‌هایم آتش گرفت و خشمی لبریز از نفرت در چشمانم شعله کشید. از جا بلند شدم و با قدم‌هایی سریع به سمت ساختمان به راه افتادم و شاید هم می‌دویدم تا زودتر از حضورش فرار کنم که صدایم کرد: «الهه! تو رو خدا یه لحظه صبر کن...» و جمله‌اش به آخر نرسیده بود که خودم را به ساختمان رساندم و در شیشه‌ای را پشت سرم بر هم کوبیدم. طول راهروی ما بین دو طبقه را با عجله طی کردم تا پیش از آنکه به دنبالم بیاید، به اتاق رسیده باشم. وارد اتاق که شدم در را پشت سرم قفل کردم و سراسیمه همه پنجره‌ها را بستم تا حتی طنین گام‌هایش را نشنوم. بعد از آن شب نخستین بار بود که صورتش را می‌دیدم و در همین نگاه کوتاه دیدم که چقدر چهره‌اش پیر و پژمرده شده است. سابقه نداشت در این ساعت به خانه بیاید و حتماً خبر داشت که امروز کسی در خانه نیست و می‌خواست از فرصت پیش آمده استفاده کند که چند ساعت زودتر از روزهای دیگر به خانه بازگشته بود. لحظاتی هیچ صدایی به گوشم نرسید تا اینکه حضورش را پشت در خانه احساس کردم. با سر انگشت به در زد و آهسته صدایم کرد: «الهه جان! میشه در رو باز کنی؟» چقدر دلم برای صدای مردانه‌اش تنگ شده بود، هر چند مصیبت مرگ مادر و حس غریب تنفری که در دلم لانه کرده بود، مجالی برای ابراز دلتنگی نمی‌گذاشت که همه جانم از آتش نفرتش می‌سوخت و چون صدای سکوتم را از پشت در شنید، مظلومانه تمنا کرد: «الهه جان! می‌خوام باهات حرف بزنم، تو رو خدا درو باز کن!» حس عجیبی بود که عمق قلبم از گرمای عشقش به تپش افتاده و دیواره‌هایش از طوفان خشم و نفرت همچنان می‌لرزید. گوشه اتاق در خودم مچاله شده بودم تا صدایش را کمتر بشنوم که انگار او هم همانجا پشت در نشسته بود که صدا رساند: «الهه جان! من از همینجا باهات حرف می‌زنم، فقط تو رو خدا به حرفام گوش کن!» سپس صدایش در بغضی غریبانه شکست و با کلماتی که بوی غم می‌داد، آغاز کرد: «الهه جان! اگه تا حالا دَووم اُوردم و باهات حرف نزدم، به خاطر این بود که عبدالله قَسمم داده بود سراغت نیام. چون عبدالله گفت اگه دوستت دارم، یه مدت ازت دور باشم. ولی من بیشتر از این طاقت ندارم، بیشتر از این نمی‌تونم ازت دور باشم...» و شاید نفسش بند آمد که ساکت شد و پس از چند لحظه با نغمه نفس‌های نمناکش نجوا کرد: «الهه جان! این چند شبی که تو خونه نبودی، منو پیر کردی! صدای گریه‌هاتو از همونجا می‌شنیدم، می‌شنیدم چقدر تا صبح جیغ می‌زدی! الهه! بخدا این چند شب تا صبح نخوابیدم و پا به پات گریه کردم! الهه! من اشتباه کردم، من بهت خیلی بد کردم، ولی دیگه طاقت ندارم، بخدا دیگه صبرم تموم شده...» و لابد گریه‌های بی‌صدایم را نمی‌شنید که از سکوتی که در خانه سایه انداخته بود، به شک افتاد و با لحنی لبریز تردید پرسید: «الهه جان! صدامو می‌شنوی؟» https://eitaa.com/zandahlm1357

#تلنگری مَـــداری هست در گردش دنیا.... که اگر به آن برسی ؛ و گردش زندگی ات بدور آن مدار، تنظیم شود؛ طعم چند چیز را در دنیا نخواهی چشید؛ شکست، روزمرگی، افسردگی، بدبختی و .... بشرط آنکه، #واقعاً برسی ❌ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #استاد_شجاعی 🎤

صوت کمتر شنیده شده از نخستین پیام بی‌سیم به ‎ قرارگاه فتح، هنگام ورود رزمندگان به #‎خرمشهر شهید احمد کاظمی #سوم_خرداد 1361 بازگشت خرمشهر به آغوش ايران https://eitaa.com/zandahlm1357

‏صدام از فرماندهان عراقی پرسید: ﭼﺮﺍ نمیﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺮﻣﺸﻬﺮ ﺷﻮﯾﺪ؟! ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ: ﺟﻮﺍﻥ 27ﺳﺎلهﺍﯼ ﺑﻨﺎﻡ #ﺟﻬﺎﻥ_ﺁﺭﺍ ﻣﺎنع‌ میشود! https://eitaa.com/zandahlm1357

‌✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 شهر، شهر خون است پنجه در خون، خصم دون است خانه خون است، كوچه خون است خانه ديده و خانه دل، هر دو خون است شهر، شهر خون است پنجه در خون خصم دون است خانه خون است، كوچه خون است دامن ميهن از خون پاكان، لاله گون است پشت سنگر، مانده بي سر پيكر پاك برادر چشم مادر، چشم خواهر مانده بر در، اي برادر اي دلاور جان خود بايد فدا كردن به سنگر دَين خود بايد ادا كردن به رهبر شهر، شهر خون است پنجه در خون، خصم دون است خانه خون است، كوچه خون است پيكر پاك برادر، غرق خون است بايد به شط خون شنا كني مهد حق ز دست خصم دون رها كني #ناصر_پلنگی 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🆔 https://eitaa.com/zandahlm1357

این کلیپ ۵ دقیقه ای ارزش چندین بار دیدن و خون گریستن را دارد. امان از بی بصیرتی ما مردم. 😭😭😭