ادامه داستان يک فنجان چاي با خدا😌 قسمت 108: یک جشن عقد کوچک و مذهبی. این دور ذهن ترین اتفاقی که هیچ وقت فالش را در فنجانِ قهوه ام ندیده بودم. خبری از مردان نامحرم در اطراف سفره ی عقد نبود. دانیال زیرِ گوشِ حسام پچ پچ کنان میخندید و او لحظه به لحظه سرخ تر میشد و لبخندش عمیقتر. فاطمه خانم یک ظرف عسل به سمتمان گرفت و آرام برایم توضیح داد چه باید انجام دهم. امان از آداب و رسوم شیرین ایرانی. هر دو، انگشت کوچکمان به عسل آغشته کردیم و در دهان یکدیگر میهمان. چشمان امیرمهدی، خیره ی نگاهم بود. اما موسیقیِ تماشایش با تمام مردان زندگیم فرق داشت. این پنجره واقعا عاشق بود. به دور از هرزگی.. بدونِ هوس.. صدای کف و مبارک باد که بالا رفت، سراسر نبض شدم از فرط خجالت. اما حسام… پرروتر از چیزی بود که تصورش را میکرد. با خنده رو به دانیال و زنان پوشیده در روسری و چادرهایِ رنگی کرد و گفت (عجب عسلی بودا.. خب شماها برین به کاراتون برسین، منو خانومم قصد داریم واسه جلوگیری از اسراف ته این ظرف عسلو دربیاریم..) صدای کِل خانوومها و طوفانِ قهقه در فضا پیچید و من با چشمانی گرد به این همه بیحیایِ پر حیایِ امیر مهدی خیره شدم.. و او با صورتی نشسته در ته ریش و لبخنده مخصوصِ خودش، کمی به سمتم خم شد و با لحنی پر شیطنت نجوا کرد (البته عسلش از این عسل تقلبیاستااا.. شهد دست یار، به کامِ دلمون نشسته..) چه کسی گفته بود که مذهبی ها دلبری نمیدانند؟؟ گونه هایم سیب شد و دانیال کتفِ حسام را گرفت و بلندش کرد ( پاشو بیا بریم طرفِ مردا.. خجالت بکش اینجا خوونواده نشسته.. پاشو.. پاشو.. نوبره به خدا.. دامادم انقدر بی حیا..) و امیرمهدی را به زور از جایش کند و با خود برد. حالا من بودم و جمعی از زنانِ محجبه که با خروج دانیال و حسام، حجاب از چهره گرفتند و به عرضه گذاشتند زیبایی صورت و لباسهایشان را.. یکی از آنها که تا چند دقیقه پیش حتی نیمی از صورتش را پوشانده بود با مهارتی خاص شروع به خواندنِ آوازهایِ شاد کرد و بقیه در کمال دست و دلبازی کف زدند و سُرور خرجِ این جشنِ نقلی اما با شکوه کردند. جشنی که تا مدتی قبل حتی سایه اش از چند کیلومتریِ خیالم هم عبور نمیکرد. آخر شب دانیال و امیرمهدی در حال خداحافظی با تتمه ی میهمانان بودند و من جلویِ آینه ی اتاقم، مشغولِ پاک کردنِ آرایشِ مانده روی صورتم. هیچ وقت صورتم تا این حد به بومِ نقاشی تبدیل نشده بود. پرده ی مصنوعیِ زیباییم که کنار رفت، اشک بر گونه ام جاری شد. آن تازه دامادِ ذوق زده، هیچ وقت تا بعد از عقد صورتم را نظاره گر نبود. وحالا چه عکس العملی داشت در برابر این همه بی رمقی و بی رنگی ؟ حس بدی به سلول سلولِ حیاتم، تزریق شد. کاش هرگز موافقت نمیکرد. حماقت بود.. من تحمل تحقیر شدن را نداشتم.. کاش همه چیز به عقب برمیگشت.. اشک میریختم و در افکارم غرق بودم که چند ضربه به در خورد و باز شد.. هل و دستپاچه اشکهایم را پاک کردم و سر چرخاندم. حسام بودم. اما نه سر به زیر.. خندان و شاداب مثله همیشه.. با چشمانی که دیگر زمین را زیرورو نمیکرد.. کلاهِ سنگدوزی شده ام را رویِ سرم محکم کردم. نباید سرِ بی مویم را میدید، هر چند که قبلا در امامزاده یک شمئه ام را نشانش داده بودم.. حالا باید خودم را آماده ی بدترین چیزها میکرد که کمترینش خلاصه میشد در یک نگاه پر حقارت. ادامه دارد... بامــــاهمـــراه باشــید🌹 https://eitaa.com/zandahlm1357

🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼 #کلیپ #عید_غدیر 💎 غدیر، پیشنهادی برای کل بشریت... ⬅️ اگر غدیر محقق می شد، امروز وضع جهان اسلام این نبود... ⬅️ بزرگداشت غدیر یعنی احترام به همه ارزش ها ...

‌✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 چه کنم ای ماه تابان ز غمت در شام هجران چه کنم ز غمت چون سازم شده بسته ره پروازم چه شود به بَرم بازآیی پر و بالِ دلم بگشایی شب همه شب در تاب و تبم آمده بی تو جان به لبم مهرت به جانم زد شرر شد شعله ور درونم چون حلقه حلقه زلف تو سلسله ی جنونم ز ازل بر عشقت زادم ز فراقت در فریادم تو بیا ای یار دیرین بـه برم چون جان شیرین مده چون زلفت بر بادم به هوای تو چون فرهادم شب همه شب شد نغمه گری کار من و مرغ سحری مهرت به جانم زد شرر شد شعله ور درونم چون حلقه حلقه زلفِ تو سلسله ی جنونم نه صبوری در دل مارا نه پیامی از تو یارا شده دل پابست مویت نرود به رهی جز کویت چه شود از روی یاری ز دل تنگم یاد آری درشب هجران ماهِ منی لیلیِ مجنون خواهِ منی مهرت به جانم زد شرر شد شعله ور درونم چون حلقه حلقه زلفِ تو سلسله ی جنونم چه کنم ای ماه تابان ز غمت درشام هجران چه کنم ز غمت چون سازم شده بسته ره پروازم چه شود به بَرم بازآیی پر و بالِ دلم بگشایی شب همه شب در تاب و تبم آمده بی تو جان به لبم مهرت به جانم زد شرر شد شعله ور درونم چون حلقه حلقه زلفِ تو سلسله ی جنونم #محمدعلی_چاوشی 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🆔 https://eitaa.com/zandahlm1357

💠🎥 کودکی که در اجرای سرود #سلام_فرمانده، امام زمان را دید! 🎙 روایتگری ابوذر روحی از کودکی که پس از سرود سلام فرمانده گریه میکرد!! 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 ۲۵. ظلم به اندازه کافی هست، ما باید «عبادی الصالحون» را درست کنیم. آیت اللَّه مکارم شیرازی ۲۶. ما تصور می‌کنیم که در این عصر و زمان ما ان شاء اللَّه در بین الطلوعین ظهور حضرت مهدی (عجل اللَّه فرجه الشریف) قرار داریم. https://eitaa.com/zandahlm1357

سلام لطفا #اندڪی_تأمل🇮🇷👇 eitaa.com/joinchat/3717922818Ca7721d8525