🎙 قاری: #استاد_عبدلباسط 📖 سوره مبارکه #مریم و #تکویر https://eitaa.com/zandahlm1357

https://eitaa.com/zandahlm1357

💠🌱💠🌱💠 ✨سلوک مهدوی 0⃣2⃣قسمت بیستم ⬅️تشرف سوم آیت الله مرعشی 👌این تشرف مهم ترین ملاقات آیت الله مرعشی هست ،در این ملاقات امام زمان (عج)توصیه به آیت الله مرعشی نجفی کردند. ⚜آیت الله مرعشی با خودش عهد بسته بود چهل شب چهار شنبه مسجد سهله برود و امام زمان(عج) را ببیند،می گفت 35 هفته گذشت و من رفتم شب چهار شنبه 36 که می خواستم بروم رمستان بود .هوا خیلی سردبود و باران شدیدی هم می آمد ،آن زمان چراغ برق ،نبود هوا تاریک تاریک بود . گفت من چه طور می بروم؟ به هر حال چای و وسایل قهوه را آماده کردم و در کول پشتی گذاشتم و به سمت مسجد سهله حرکت کردم . می گفت :دو دل بودم باران می آمد و از آن طرف هم اگر نروم ، 35هفته رفتم حالا 5 شب چهارشنبه مانده حیف است نروم، گفت دل را به دریا زدم و رفتم . 🌧آن زمان خیابان آسفالت نبود گِل بود باران هم می آمدیک گِل بسیارشدیدی در خیابان ایجادشده بود. می گفت خیلی سخت بود و بالاخره رفتم ، نزدیکی مسجد سهله که رسیدم یک خندقی آنجا بود مثل جوی آب ، گفت قبا و عبا را بالا زدم که از این جوی یا خندق رد بشوم ، وقتی می خواستم رد بشوم پشت سرصدای پا شنیدم ،گفت : درهمان تاریکی آن فرد گفت سلام سید،گفت اینجا هم تعجب کردم که این فرد ازکجا فهمید من سید هستم ،گفت کجا می خواهی بروی؟ گفتم می خواهم مسجد سهله بروم ! گفت :در این شب سرد و بارانی نترسیدی، یک شب دیگر می آمدی، گفتم نه ، می ترسیدم برنامه ام بهم بخورد ،گفت برنامه ات چیست؟ گفتم که 40شب چهارشنبه بیایم تا امام زمان (عج) را ببینم به همین خاطر آمدم، می گفت با هم حرکت کردیم . 💠به مسجد زید بن صوهان رسیدیم نماز تحیت مسجد را خواندیم، بعد از نماز تحیت مسجد آن فرد عرب دست به دعا کرد، آیت الله مرعشی می گفت من به عینه می دیدم که همراه با دعای این فرد تمام ستون ها دیوارهای مسجد دعا می کنند، دعا که تمام شد من احساس کردم خیلی گرسنه هستم هنوز چیزی به زبان نیاورده بودم ، که آن فرد عرب از زیر عبای خودش یک خورجینی درآورد و درآن چند قرص نان ، چند تا خیار خیلی تمیز و سبز و زیبا بود ،گفت غذای خیلی ساده ای بود اما بسیارگوار و تمیز بود. 😊چه قدر زیباست که آدم هم سفره امام زمانش بشود،آن هم امام زمان(عج) تعارفش بکند، غذا هم صد درصد حلال است،چه می شود ❓ بعد گفت سید برنامه ات چیست؟ گفتم می روم مسجد سهله، رفتیم و نماز مغرب و عشاء را خواندیم آیت الله می گوید آن ایام خیلی سخت بود که به یک نفر اعتماد کنم برای اینکه پشت سرش نماز بخوانم ، خیلی سخت به عدالت یک نفر اعتماد می کردم ، ولی وقتی پشت سر ایشان که می خواستم نماز بخوانم انگار یک حسی می گفت این آقا عادل است و عادل تر ازاو نیست ،پشت سرش نماز خواندم و باز هم بعد از نماز دعا خواند( مسجد سهله مقام هایی دارد مقام امام سجاد(ع)، مقام امام صادق (ع)،حضرت ابراهیم (ع)مقام های مختلفی دارد، چون روایت داریم 124هزار پیغمبر همه در آنجا نماز خوانده اند، مسجد بسیار بزرگی است،روایت داریم بعد از ظهور محل زندگی حضرت مهدی (عج) و یارانش است. 👈 بعد از اینکه نماز تمام شد آن عرب به من گفت برنامه ات چیه ، مسجدکوفه می روی ؟گفتم نه من مسجدکوفه نمی روم همین مسجد سهله می مانم چون می ترسم مسجدکوفه بروم امام زمان (عج)بیاید و من نبینمش به همین خاطر درمسجد سهله می مانم ،گفت همراه خودم چای و قهوه آورده بودم به آن فرد عرب گفتم شما چای قهوه میخواهید من برای شما درست کنم بخورید؟ گفت یک جوابی آن فرد به من داد هنوز هنوز هم که می خواهم چای و قهوه بخورم جواب در ذهنم است، به من گفت این ها از امورات غیر ضروری زندگی است و ما از آنها اجتناب می کنیم. 🔹🔹ادامه دارد ....🔹🔹 💽برگرفته از فایل سلوک مهدوی شماره۳ 🎤استاد عبادی #سلوک_مهدوی ۲۰ https://eitaa.com/zandahlm1357

https://eitaa.com/zandahlm1357

🌺 #رواق_توحیدخانه 🌺 این رواق از #شرق به #گنبدالله_وردی خان و از #شمال به #صحن کهنه و از #غرب به #ایوان امیر علی شیر و از #جنوب به رواق #دارالفیض ارتباط دارد، کف این رواق با سنگ مرمر فرش شده و از راه آن سنگ های منبت کاری است. و تنها در این رواق سنگ هائی که با دست تراشیده و نصب گردیده باقی مانده است .  مرحوم #مؤتمن گوید : توحید خانه مبارکه رواقی است در شمال حرم مطهر، بعضی گفته اند از آثار مرحوم #ملامحسن_فیض است، پاره ای عقیده دارند مرحوم فیض در آنجا تدریس می کرده. عرض توحید خانه 35/7 متر ، طول آن 60/8 و ارتفاع آن 15 متر است.  فرش کف توحید خانه از #سنگ خلج و ازاره آن به ارتفاع 60/1 متر سنگ های منبت است ، بالای ازاراه #کتیبه ای است ، به عرض پنجاه سانت بر روی سنگ به خط ثلث مشتمل بر #دوازده امام خواجه نصیر طوسی این کتیبه و #تعمیرات در زمان نیابت تولیت مرحوم #عضد الملک به سال 1276پایان است و در کتیبه آمده :  « الحمد لله الذی وفق بتعمیر هذه العماره السنیه مقرب الحضره الرضویه و الخاقانیه عضد الدوله العلیه حاجب الروضه الرضویه میرزا محمد حسین الحسینی لازال اجلاله علی البریه فی شهر رجب 1276 » و بالای کتیبه تا سقف آئینه کاری است .   درضلع #شمالی توحید خانه ، #پنجره فولاد معروف نصب گردیده است و ضریح مطهر از پشت این پنجره نمایان است . بزرگانی مثل #میرزامهدی_اصفهانی ، سید #جوادخامنه ای ( پدر مقام معظم رهبری) و #سیدعبدا...شیرازی دراین رواق مدفون می باشند.

⚫️اَللَّـهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِم ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَآخِرَ تابِع لَهُ عَلي ذلِكَ، اَللَّـهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتي جاهَدَتِ الْحُسَيْنَ، وَشايَعَتْ وَبايَعَتْ وَتابَعَتْ عَلي قَتْلِهِ، اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً. اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ اللهِ، وَعَلَي الاَْرْواحِ الَّتي حَلَّتْ بِفِنآئِكَ، عَلَيْكَ مِنّي سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي لِزِيارَتِكُمْ، اَلسَّلامُ عَلَي الْحُسَيْنِ، وَعَلي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلي اَوْلادِ الْحُسَيْنِ، وَعَلي اَصْحابِ الْحُسَيْنِ.

به من امیری حسین، کر بلایی حسن عطایی https://eitaa.com/zandahlm1357

ای ساربان آهسته ران کارام جانم میرود وآن دل که باخود داشتم بادل ستانم میرود اومیرود دامن کشان من زهر تنهایی چشان دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم میرود امان از دل زینب😭 https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه نماز خوب https://eitaa.com/zandahlm1357

✅ شیطان می گوید: 🍃کسی که صدای اذان را می شنود و نماز نمی خواند...پدرمن است 🍃کسی که اسراف می کند برادر من است 🍃کسی که زودتر ازامام به رکوع می رود پسر من است 🍃خانمی که با آمدن مهمان اعصاب خرابی می کند مادر من است 🍃خانمی که بدون حجاب می گردد خانم من است 🍃کسی که بدون بسم الله غذا می خورد اولاد من است 🍃 کسی که این حرفها را به دیگران برساند دشمن من است. https://eitaa.com/zandahlm1357

⏱ وقت نماز! ✔️ اثر نماز اول وقت در زندگی روزمره 🎙 استاد پناهیان https://eitaa.com/zandahlm1357

📱 #صوت #مذهبی 🎙 حجت الاسلام والمسلمین #رفیعی : 🔴 مراحل گام به گام #شیطان برای ترک #نماز https://eitaa.com/zandahlm1357

از خصوصیات مهم حضرت امام این بود که همیشه #نماز را در #اول_وقت می خواندند و به نافله اهمیت می دادند. این خصوصیت از همان آغاز جوانی، وقتی که هنوز بیشتر از بیست سال نداشتند، در ایشان وجود داشت. چند تن از دوستان نقل می کردند: مدت زیادی در این فکر بودیم و بارها به طرق مختلف ایشان را امتحان کردیم، مثلاً درست اول وقت نماز، سفره غذا را می انداختیم و یا وقت رفتن به مسافرت را اول وقت نماز قرار می دادیم. اما ایشان می فرمودند: "شما غذایتان را بخورید. من هم نمازم را می خوانم. هر چه که بماند من می خورم." و یا در موقع مسافرت می فرمودند: "شما بروید، من هم می آیم و به شما می رسم." مدتها از این مسئله گذشت و نه تنها ایشان نماز اول وقتشان ترک نشد، بلکه ما را هم واداشتند که در اول وقت نمازمان را بخوانیم. https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه پرسش و پاسخ https://eitaa.com/zandahlm1357

◾◾◾◾◾◾◾◾◾  طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک در «گاهشماری ایرانی» واقعه کربلا به حساب گاهشماری شمسی 21 مهر سال 59 هجري شمسی می شود. تاریخ شمسی هم که مثل قمری نیست که تغییر کند. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و می شود با در آوردن اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ حرفهای مقتل نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. در این تحقیق علمی، اوقات شرعی روز 21 مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر 3-+ دقیق اختلاف می تواند داشته باشد) را استخراج کرده ایم و روایات مقتل نگارها را با این ساعتها تنظیم کرده ایم. 5:47 اذان صبح امام (ع) بعد از نماز صبح برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد. و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» طرف مقابل نيز نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. حدود 6 امام حسین(ع) دستور داد تا اطراف خیمه ها خندق بکنند و آن را با خاربوته ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند. 7:06 طلوع آفتاب کمی بعد از طلوع آفتاب. امام سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. روبه روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه ای خواند. صفات و فضایل خودش و پدر و برادرش را یادآوری کرد و اینکه کوفیان به امام (ع) نامه نوشته اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجّار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آنها او را دعوت نکرده اند؟ آنها انکار کردند. امام نامه هایشان را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آنها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام (ع) پرسید چرا حکم ابن زیاد را نمی پذیرد و آنها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی رهاند؟ اینجا امام آن جمله معروفشان را فرمودند: «أَلَا وَإنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّه؛ وَهَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه ... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است. من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده. ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام (ع) حدوداً نیم ساعت طول کشده است. حدود 8 بعد از سخنرانی امام (ع) چند نفر از اصحاب آن حضرت به روایتی بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن خوانهای) کوفه بود (الفتوح) و به روایتی زهیر (تاریخ یعقوبی و طبری) خطاب به کوفیان سخنان مشابهی گفتند. بعد از سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد. چند نفری دچار تردید شدند؛ از جمله حُر. فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسانی دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. حدود 9 روز به وقت چاشت رسیده بود که شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این قدر تعلل می کند؟ عمر سعد عاقبت رضایت به شروع جنگ داد. اولین تیر را به سمت سپاه امام (ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعد از انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی با هم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «اینها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره ای جز پذیرش آن نیست. آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیر باران کشته شدند. (تعداد دقیق را نمی دانیم . تعداد کشتگان تیر اندازی. با تعداد کشتگان حمله اول 50 نفر ذکر شده است.) حدود 10 بعد از تیراندازی ،«یسار»، غلام «زیاد بن ابیه» و «سالم» غلام عبیدالله ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن به تن ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین(ع) نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده ای باشی» عبدالله آن دو نفر را کشت. البته انگشتان دست چپش قطع شد. بعد از این نبرد تن به تن، حمله سراسری سپاه کوفه شروع شد. ابتدا حجار به جناح راست سپاه امام حسین (ع) حمله کرد؛ اما حبیب و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر به جناح چپ سپاه امام‌(ع) حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمین رفتند. خود شمر در این حمله زخم برداشت بعد از عقب نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد 500 تیر انداز فرستاد که دوباره سپاه امام(ع) را تیر باران و آن حملات، علاوه بر از پا درآمدن هر 23 اسب لشکریان امام(ع) تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح آن نفرات را 50 نفر و این شهر آشوب 38 نفر ذکر کرده است. اولین شهید، ابوالشعثا بود و 8 تیر انداخت که 5 نفر از دشمن را کشت. امام(ع) او را دعا کرد. گروهی از سپاه شمر خواستند از پشت سر به امام(ع)حمله کنند زهیر و 10 نفر به آنها حمله کردند. حدود 11 بعد از این حملات، امام‌(ع) دستور تک تک به میدان رفتن را به یاران داد. اصحاب با هم ق

رار گذاشتند تا زنده‌اند نگذارند کسی از بنی‌هاشم به میدان برود. انگار برای شهادت با هم مسابقه داشتند. ‌بعضی «در مقابل نگاه امام‌(ع)» شهید شدند. یکی از اولین کسانی که کشته شد، پیرمرد زاهد، جناب بریر بود. مسلم بن عوسجه بعد از او کشته شد. حبیب بر سر بالین او رفت و گفت کاش می‌توانستم وصیت‌های تو را اجرا کنم. مسلم با دست امام حسین(ع) را نشان داد و گفت: «وصیت من این مرد است».   یک بار هفت نفر از اصحاب امام‌(ع) در محاصره واقع شدند، حضرت عباس(ع) محاصره آنها را شکست و نجاتشان داد. ۱۲:۵۰ اذان ظهر  حبیب بن مظاهر موقع اذان ظهر شهید شد. چون که نوشته‌اند امام(ع) خطاب به اصحاب گفت یکی برود با عمر سعد مذاکره بکند و بخواهد برای نماز ظهر جنگ را متوقف کنیم. یکی از لشکر کوفه صدا زد: «نماز شما قبول نمی‌شود.» حبیب به او گفت: «ای حمار! فکر می‌کنی نماز شما قبول می‌شود و نماز پسر پیامبر(ص) قبول نمی‌شود؟» به جنگ او رفت اما از سپاه کوفی به کمکش آمدند و حبیب کشته شد. امام(ع) از شهادت حبیب متاثر شد و برای اولین بار در روز عاشورا گریست. رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا رفتن جان خودم و دوستانم را به حساب تو می‌گذارم.»  امام‌(ع) نماز را شکسته و به قاعده «نماز خوف» خواند. گروهی از اصحاب به امام‌(ع) اقتدا کردند و بقیه به جنگ پرداختند. زهیر و سعید بن عبدالله حنفی خودشان را سپر امام کردند. نوشته اند سعید بن عبدالله ۱۳ تیر و نیزه خورد و به شهادت رسید. در آخرین نفس از امام پرسید: «آیا وفا کردم؟» حدود ساعت ۱۳ ۳۰ نفر از اصحاب امام(ع) تا وقت نماز زنده بودند و بعد از این ساعت شهید شدند. بعد از کشته شدن اصحاب، نوبت به بنی هاشم رسید. اولین نفر، حضرت علی اکبر پسر امام حسین(ع) بود. البته الفتوح عبدالله بن مسلم بن عقیل را اولین شهید بنی هاشم خوانده است. این عبدالله بن مسلم، به طرز ناجوانمردانه‌ای شهید شد. شهادت او بر جوانان بنی هاشم گران آمد. دسته جمعی سوار شدند و به دشمن حمله بردند. امام آنها را آرام کرد و فرمود: «ای پسرعموهای من بر مرگ صبر کنید. به خدا پس از این هیچ خواری و ذلتی نخواهید دید.»  حدود ساعت ۱۴  عاقبت امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) تنها ماندند. عباس(ع) اجازه میدان خواست اما امام او را مامور رساندن آب به خیمه ها کرد. دشمن بین دو برادر فاصله انداخت. عباس(ع) دلاور در حالیکه با شجاعت تمام سعی در آوردن مشک آب برای زنان و کودکان داشت در محاصره دشمن دو دستش قطع شده و با عمودی آهنین بر سرش زدند که از اسب بر زمین افتاد. اباعبدلله سراسیمه خود را بر پیکر قطعه قطعه برادر رساند. دشمن کمی به عقب رفت. امام(ع) برای دومین بار بعد از مرگ برادر عزیزش گریه کرد و فرمود «اکنون دیگر پشتم شکست.»  حدود ساعت ۱۵   امام(ع) به طرف خیمه‌ها برگشت تا خداحافظی بکند. همچنین پیراهنش را پاره پاره کرد و پوشید تا بعدا در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اش نکنند. وقت وداع با اهل بیت، کودک شیرخواره اش علی اصغر را به میدان برد تا او را سیراب کند که به تیر حرمله کشته شد.  امام(ع) به میدان رفت اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و ده نفر به مقابله امام(ع) آمدند. بعد از شهادت امام(ع)، بر پیکر مبارکش جای ۳۳ زخم نیزه و ۳۴زخم شمشیر شمرده شد. در مقاتل نوشته اند زمانی که امام(ع) در آستانه شهادت بود اما کسی جرات نمی‌کرد به سمت ایشان برود اهل حرم از صدای اسب ایشان ذوالجناح متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام عبدالله بن حسن (ع) دوید و به طرف مقتل امام آمد. او را در بغل عمویش کشتند. امام ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: «خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر!» ۱۶:۰۶ اذان عصر وقت شهادت امام(ع) را وقت نماز عصر گفته‌اند. روایت تاریخ طبری به نقل از وقایع‌نگار لشکر عمر سعد چنین است: «حمید بن مسلم گوید: پیش از آن که حسین کشته شود شنیدم که می‌گفت «به خدا پس از من کس را نخواهید کشت که خدای از کشتن او بیش از کشتن من بر شما خشم آرد.» گوید: آن‌گاه شمر میان کسان بانگ زد که «وای شما منتظر چیستید؟ مادرهایتان به عزایتان بنشینند، بکشیدش!» گوید در این حال سنان بن انس حمله برد و نیزه در قلب امام(ع) فرو برد ...»  حدود ساعت ۱۷  بعد از شهادت امام(ع)، عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته اند تمام این افراد بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. غارت عمومی اموال امام حسین(ع) و همراهانش آغاز شد. عمر سعد ساعتی بعد دستور توقف غارت را داد و حتی نگهبانی برای خیمه‌ها گذاشت. یکی از شیعیان بصره به اسم سوید بن‌مطاع بعد از شهادت امام به کربلا رسید و برای دفاع از حرم امام جنگید تا شهید شد. نزدیک غروب آفتاب است . سر امام را جدا می‌کنند و به خولی می‌دهند تا همان شبانه برای ابن زیاد ببرد. بعد به دستور عمر سعد بر بدن مطهر اما

م و یارانش اسب می‌دوانند تا استخوان‌هایشان هم خرد شود.  ۱۸:۴۹ اذان مغرب   داستان روز غم انگیز عاشورا این‌طور تمام می‌شود که درحالی که عمر سعد دستور نماز جماعت مغرب را می‌داده، سنان بن انس بین مردم می‌تاخته و رجز می‌خوانده که «افسار و رکاب اسب مرا باید از طلا بکنید؛ چرا که من بهترین مردمان را کشته ام!» لایوم کیومک یا اباعبدالله ... السلام علیک یا محامی بلامعین🙏🏼

✅آیا میدانید ذخر الحسین کیست؟ 🔸در جنگ صفین بود که امیرالمومنین (ع) نوجوانی سیزده ساله را نقاب بر صورتش زد و زره پوشانید و روانه میدان کرد. 🔸معاویه، ابوشعتاء که دلاور عرب بود و در شام او را حریف هزار اسب سوار میدانستند به میدان فرستاد ولی او گفت: در شان من نیست که با این دلاوری هایم با او بجنگم پسرم برای او کافیست. ابوشعتاء 9 پسر خودش را به میدان فرستاد و آن نوجوان همه را به درک واصل کرد. ابوشعتاء برای انتقام خون پسرانش خودش به میدان آمد اما فقط با یک ضربه به هلاکت رسید. 🔹امیرالمؤمنین(ع) به نوجوان فرمودند بس است پسرم برگرد... تمام لشگر گفتند یا علی بگذار جنگ را تمام کند اما امیرالمومنین (ع) فرمودند نه او پسرم عباس قمر بنی هاشم است. 🔸انه ذخر الحسین: او ذخیره برای حسین است. ✨السلام علیک یا ابالفضل العباس✨ 📚امالى طوسى، ص275، ح526

صفحه #حکایت... https://eitaa.com/zandahlm1357

⚫️گریه جبرائیل بر مصائب حضرت زینب(س) روایت شده است که پس از ولادت حضرت زینب(س) ، امام حسین(ع) که در آن هنگام کودک سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا(ص) آمد و عرض کرد: خداوند به من خواهرى عطا کرده است . پیامبر(ص) با شنیدن این سخن ، منقلب و اندوهگین شد و اشک از دیده فرو ریخت. حسین(ع) پرسید: براى چه اندوهگین و گریان شدى ؟ پیامبر(ص) فرمود: اى نور چشمم ، راز آن به زودى برایت آشکار شود. تا اینکه روزى جبرائیل نزد رسول خدا(ص) آمد، در حالى که گریه مى کرد، رسول خدا(ص) از علت گریه او پرسید، جبرائیل عرض کرد: این دختر (زینب) از آغاز زندگى تا پایان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گریبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصیبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش و سپس پدرش امیر مومنان و سپس ماتم مصیبت جانسوز برادرش امام حسن(ع) گردد و از این مصایب دردناک تر و افزون تر اینکه به مصایب جانسوز کربلا گرفتار شود، به طورى که قامتش خمیده شود و موى سرش سفید گردد. پیامبر (ص) گریان شد و صورت پر اشکش را بر صورت زینب(س) نهاد و گریه سختى کرد، زهرا(س) از علت آن پرسید. پیامبر(ص) بخشى از بلاها و مصایبى را که بر زینب(س) وارد مى شود، براى زهرا(س) بیان کرد. حضرت زهرا(س) پرسید: اى پدر! پاداش کسى که بر مصایب دخترم زینب(س) گریه کند چیست؟ پیامبر اکرم(ص) فرمود: پاداش او همچون پاداش کسى است که براى مصایب حسن و حسین (ع) گریه مى کند. 📚کتاب ۲۰۰ داستان از فضایل ، مصائب و کرامات حضرت زینب(ع) https://eitaa.com/zandahlm1357

⚫️معجزه امام حسین(ع):سخن گفتن شیرخوار و سنگسار مادرش صفوان به نقل از امام جعفر صادق علیه السّلام حکایت کند:در زمان حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السّلام دو نفر مرد بر سر بچّه ای شیرخوار نزاع و اختلاف داشتند؛ و هر یک مدّعی بود که بچّه برای او است.در این میان، امام حسین علیه السّلام عبورش بر ایشان افتاد و چون متوّجه نزاع آن ها شد، آن ها را مخاطب قرار داد و فرمود: برای چه سر و صدا می کنید؛ و داد و فریاد راه انداخته اید؟یکی از آن دو نفر گفت: یاابن رسول اللّه! این همسر من است.و دیگری اظهار داشت: این بچّه مال من است.امام حسین علیه السّلام به آن شخصی که مدّعی بود زن همسر اوست، خطاب کرد و فرمود: بنشین؛ و سپس خطاب به زن نمود و از او سؤال کرد که قضیّه و جریان چیست؟ پیش از آن که رسوا شوی حقیقت را صادقانه بیان کن.زن گفت: ای پسر رسول خدا! این مرد شوهر من است و این بچّه مال اوست؛ و آن مرد را نمی شناسیم.در این لحظه امام حسین علیه السّلام به بچّه اشاره کرد و فرمود: به إذن خداوند متعال سخن بگو و حقیقت را برای همگان آشکار گردان، که تو فرزند کدام یک از این دو مرد هستی.پس طفل شیرخوار به اعجاز امام حسین علیه السّلام به زبان آمد و گفت: من مربوط به هیچ یک از این دو مرد نیستم؛ بلکه پدر من چوپان فلان ارباب است.سپس حضرت ابا عبداللّه الحسین صلوات اللّه علیه دستور داد تا زن را طبق دستور قرآن سنگسار نمایند.امام صادق علیه السّلام در ادامه فرمایش افزود: آن طفل، بعد از آن جریان، دیگر سخنی نگفت و کسی از او کلامی نشنید." 📚چهل داستان و چهل حدیث از امام حسین نویسنده : عبدالله صالحي  https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه حجاب... .... https://eitaa.com/zandahlm1357

🌸از آرزوی ستاره شدن در بالیوود تا انتخاب حجاب مورسایلین پیرزادا دختر مرفه هندی👆 #_حجاب_فاطمی https://eitaa.com/zandahlm1357