۴۶- درسهای تربیتی سوره حمد تفسیر نماز » درسهای تربیتی سوره حمد ۱- انسان در تلاوت سوره حمد، با «بسم اللّه» از غیر خدا قطع امید می‌کند. ۲- با «ربّ العالمین» و «مالک یوم الدّین» احساس می‌کند که مربوب و مملوک است. ۳- با کلمه «ربّ العالمین» میان خود و هستی ارتباط برقرار می‌کند. ۴- با «الرّحمن الرّحیم» خود را در سایه لطف گسترده او می‌بیند. ۵ - با «مالکِ یوم الدین» غفلتش از قیامت زدوده می‌شود. ۶- با «ایّاک نَعبد» خودخواهی و شهرت طلبی را کنار می‌گذارد. ۷- با «ایّاک نستعین» از فکر یاری طلبی از غیرخدا بیرون می‌رود. ۸ - با «انعمتَ علیهم» می‌فهمد که تقسیم نعمت‌ها بدست اوست و باید حسادت را کنار گذاشت، زیرا حسود در واقع از داوری و تقسیم روزی به دست خدا راضی نیست. ۹- با «اهدِنا الصّراط المُستقیم» رهسپاری در راه حق را درخواست کند. ۱۰- با «صراط الّذین انعمتَ علیهم» همبستگی خود را با پیروان راه خدا اعلام می‌دارد. ۱۱- و در نهایت با «غیرالمغضوب علیهم ولا الضّالین» از باطل و اهل باطل بیزاری می‌جوید. «بِسم اللّه الرّحمن الرّحیم» در میان مردم و اقوام مختلف رسم است که کارهای مهّم را با نام یکی از بزرگان خویش که مورد احترام و علاقه آنهاست، شروع می‌کنند، تا آن کار با میمنت و مبارکی آغاز شود و به انجام رسد. البتّه هرکس بر اساس افکار و عقاید صحیح یا فاسد خود عمل می‌کند. بعضی با نام بتها و طاغوت‌ها و بعضی با نام و یاد خدا و به دست اولیای خدا کارهای خود را شروع می‌کنند. چنانکه امروز رسم شده ساختمان‌های مهم را، افراد مهمّ اولین کلنگش را بر زمین می‌زنند، در جنگ خندق نیز پیامبراکرم برای حفر خندق، اوّلین کلنگ را خود به زمین زدند. بسم اللّه، سرآغاز کتاب وحی است. بسم اللّه، نه تنها در ابتدای قرآن بلکه در آغاز تمام کتاب‌های آسمانی بوده است. بسم اللّه، سرلوحه عمل همه انبیا بوده است. وقتی کشتی حضرت نوح در میان امواج طوفان به راه افتاد، نوح به یاران خود گفت: سوار شوید که: «بسم اللّه مجریها و مرسیها» [۱] حرکت و توقف این کشتی با نام خداست. حضرت سلیمان نیز وقتی ملکه سبا را به سوی خدا دعوت کرد، دعوتنامه خود را با جمله «بسم اللّه الرحمن الرحیم» آغاز کرد. حضرت علی علیه السلام می‌فرمود: «بسم اللّه» مایه برکت کارها و ترک آن موجب نافرجامی امور است. [۱] همچنین به شخصی که جمله «بسم اللّه» را می‌نوشت فرمود: «جَوِّدها» آنرا نیکو بنویس. [۲] به زبان آوردنِ «بسم اللّه» در شروع هر کاری سفارش شده است؛ غذاخوردن، خوابیدن، سوارشدن بر مرکب، نکاح و زناشویی و بسیاری از کارهای دیگر. حتی اگی حیوانی بدونِ گفتن «بسم اللّه» ذبح شود مصرف گوشت آن حرام است. و این رمز آن است که خوراکِ انسانِ هدفدار و موحّد نیز باید جهت الهی داشته باشد. ---------- [۱]: ۱۸۲) سوره هود، آیه ۴۱. [۱]: ۱۸۳) بحار، ج ۷۶، ص ۳۸۵. [۲]: ۱۸۴) کنزالعمّال، حدیث ۲۹۵۵۸. #تفسیر_نماز ✍محسن قرائتی ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

تاریخچه نماز 30 ؛ نماز مسافر #تاریخچه_نماز ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

🎥 اهمیت توجه و لذت بردن از نماز 🔷 بر انجام عبادات در جوانی توصیه شده 🔷 نماز جایگاه امید و بهجت و روشن شدن دل 📎 #لبیک_یا_خامنه_ای 📎 #نماز 📎 #عبادت ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

💢 مواردی که تاخیر در نماز جایز است... 🎙حجت‌الاسلام سجادی 📎 #نماز 📎 #نماز_قضا 📎 #احکام ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

سلام درس پانزدهم ۶-ششمین و آخرین مورد از شک هایی که نباید به اونها اعتنا کنیم، "شک در نماز های مستحبی" است: الف) شک در تعداد رکعت های نماز مستحبی: اگه در عدد رکعت ها شک کنیم، اختیار داریم و هم میتونیم بنارو به طرف کمتر بزاریم و هم میتونیم بنارو به طرف بیشتر بزاریم. البته به شرطی که طرف بیشتر نمازو باطل نکنه که در این صورت باید بنا رو به کمتر بزاریم. ب) شک در اجزاء نماز: شک در اجزاء نماز مستحبی با نماز واجب فرقی نداره. مثلاً اگه شک کنیم حمد و سوره خوندیم یا نه، اگه محلش نگذشته باشه باید به جا بیاریم و اگه محلش گذشته نباید اعتنا کنیم. ج) شک در نماز مستحبی بعداز گذشتن وقت: اگه بعداز گذشتن وقت نماز نافله (مستحبی روزانه) شک کنیم با جا آوردیم یا نه، نباید اعتنا کنیم و اگه هنوز وقت نگذشته میتونیم به جا بیاریم. یادآوری از گذشته: گفتیم که اگه بعداز سلام نماز، شک کنیم (چه در عدد رکعت ها، چه در اجزاء و چه در شرایط) نباید به شک خودمون اعتنا کنیم. شک های غیرقابل اعتنا شش مورد بود و اینجا و در این درس این نوع از شکیات تموم شد. ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

صفحه پرسش و پاسخ @zandahlm1357

💎 جواب کامل شبهه 3️⃣2️⃣2️⃣ امام حسین علیه‌السلام با اینکه می‌دانست کشته می‌شود، چرا به سمت کربلا حرکت کرد آیا این هلاکت کردن خود و خودکشی نبود؟! با این وجود چرا زنان و فرزندانش را با خود همراه کرد تا اسیر شوند؟! 🔶 اول: امام حسین علیه‌السلام به‌قصد پیروزشدن به سمت کوفه حرکت کرد و تمام تدابیر جنگی را رعایت کرده بود و قبل از رفتن به سمت کوفه نمایندگان و سفیران خود را برای بیعت گرفتن از مردم به کوفه و بصره فرستاده بود و حدود 12 تا 18 هزار نفر برای او نامه و امضاء فرستاده بودند و از او دعوت کرده بودند که به کوفه بیاید. 🔷 دوم: وقتی مردم امام خود را بخواهند و از او درخواست کنند که حکومت آن‌ها را برعهده بگیرد بر امام واجب است که قبول کند؛ زیرا حکومت حق اوست و این را خدا بر عهدهٔ او گذاشته است. و امام مأمور به وظیفه است نه نتیجه. 🔶 سوم: همیشه پیروزی در میدان جنگ، راه رسیدن به هدف نیست بلکه گاهی رسیدن به هدف با کشته شدن در میدان جنگ حاصل می‌شود. ◾️ مثلا زمانی که گرگ لباس میش را پوشیده و خودش را مثل بقیه نشان می‌دهد ولی در پنهانی خون بقیه را می‌ریزد برای اینکه نشان دهیم آن گرگ است، باید در روز روشن جلوی بقیه با او درگیر شد. و بگذارید او با دندان و چنگال تیزش به شما صدمه بزند تا دیگران ببیند و او را بشناسند. هرچند ما در این میدان کشته شویم ولی بقیه او را شناختند و آگاه شدند و این پیروزی واقعی است. 🔺 درست است که امام حسین علیه‌السلام در میدان کربلا کشته شد ولی همین که مردم را آگاه کرد یعنی پیروز شده است. 🔷 چهارم: اگر انسان برای هدف بالاتری کشته شود ایثار است و خودکشی نیست وقتی شما با کشته شدن، جان چندین نفر یا دین دیگران را حفظ کنید این ایثار است مثل رزمنده‌ای که خودش را روی یک مین یا زیر تانک بیندازد تا جان دیگران را حفظ کند. امام حسین علیه‌السلام بین زنده نگه‌داشتن دین خدا و جان خودش، زنده نگه‌داشتن دین خدا را انتخاب کردند. 🔶 پنجم: اما همراه کردن خانواده با خود به خاطر این بود که: 1️⃣ کسانی باشند که بعد از امام حسین علیه‌السلام حقایق کربلا را به گوش جهانیان برسانند و نگذارند دشمنان حقایق کربلا را وارونه و به نفع خود نشان دهند. 2️⃣ خانواده امام حسین علیه‌السلام مأموریت ناتمام امام را کامل کنند و حق بودن امام حسین علیه‌السلام را به همه نشان دهند و با تبین و روشنگری امویان را رسوا کنند. 3️⃣ با اسیر شدن خانواده امام حسین علیه‌السلام و رفتار دشمنان با آنان مظلومیت و حقانیت امام حسین علیه‌السلام برای مردم آشکار می‌شود و مردم به ذات خبیث و بد یزید و امویان که حتی به کودک 6 ماهه هم رحم نکردند آشنا می‌شوند. 4️⃣ اگر امام حسین علیه‌السلام خانواده خود را در مدینه می‌گذاشت احتمال اسیر شدن آن‌ها توسط مأموران یزید در مدینه بود و با اسارت و گروگان‌گیری آنان در زمان زنده‌بودن امام حسین علیه‌السلام، او را مجبور به تسلیم‌شدن یا بیعت با یزید می‌کردند. [1] ◾️ و امام حسین علیه‌السلام نه می‌خواست با یزید بیعت کند نه تا زنده است خانواده‌اش را در اسارت ببیند. 🌐 منابع: [1] ـ برگرفته از اللهوف على قتلى الطفوف، سید بن طاووس، انتشارات جهان، ص 84. ( مِمّا يُمكِنُ أن يَكونَ سَبَباً لِحَملِ الحُسَينِ عليه السلام لِحَرَمِهِ مَعَهُ ولِعِيالِهِ، أنَّهُ لَو تَرَكَهُنَّ بِالحِجازِ أو غَيرِها مِنَ البِلادِ، كانَ يَزيدُ بنُ مُعاوِيَةَ لَعَنَهُ اللَّهُ أرسَلَ مَن أخَذَهُنَّ إلَيهِ، وصَنَعَ بِهِنَّ مِنَ الاستيصالِ وسوءِ الأَعمالِ ما يَمنَعُ الحُسَينَ عليه السلام مِنَ الجِهادِ وَالشَّهادَةِ، ويَمتَنِعُ عليه السلام- بِأَخذِ يَزيدَ بنِ مُعاوِيَةَ لَهُنَّ- عَن مَقامِ السَّعادَةِ). 📎 #دانش_آموزی 📎 #نوجوان 📎 #پاسخ_به_شبهات 📎 #محرم 📎 #خودکشی_هلاکت 📎 #اسارت_اهل_بیت