.......: ارگ تاریخی گوگد _ گلپایگان ارگ تاریخی گوگد با قدمت ۴۰۰ ساله یکی از جاذبه های گردشگری شهرستان گلپایگان می باشد. ارگ تاریخی گوگد به شکل مربع و به وسعت ۶۴۰۰ متر مربع ساخته شده و دارای چهار برج قرینه زیبا با دیوارهایی سرخ رنگ و ارتفاع ۱٢ متر است. ارگ تاریخی گوگد در زمان صلح بعنوان کاروانسرا و در زمان جنگ یا حمله اشرار بعنوان دژ نظامی مورد استفاده بوده و جلوی در ورودی شمالی قسمتی بعنوان شاه نشین وجود داشته است. ارگ تاریخی گوگد در سال ۱٣٧٨ با نظارت اداره میراث فرهنگی بازسازی شد و هم اکنون با دارا بودن ٢۰ اتاق و سوئیت های زیبا در دو طبقه، رستوران، چایخانه سنتی و تالار پذیرایی و جاذبه های متنوع گردشگری پذیرای مسافران است. ارگ گوگد گلپایگان در ۵ کیلومتری جاده گلپایگان به تهران در شهر گوگد بنا شده است. ارگ گوگد و شهر گلپایگان در مسیر جاده معروف ابریشم که جاده اصلی تجاری دوران قدیم بوده قرار داشته است. https://eitaa.com/zandahlm1357 ─┅─═ঊঈ💓ঊঈ═─┅─

آرامگاه شیخ ‌احمد جامی با قدمتی نزدیک به ۸۰۰ سال، در شهرستان تربت جام واقع در استان خراسان رضوی است. این بنا درون شهر است و مربوط به سدهٔ ۹ تا سدۀ ۱۲ ه‍.ق است. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ۱۷۴ به‌عنوان اثر ملی به ثبت رسیده است. خراسان https://eitaa.com/zandahlm1357

باغ اِرَم _ شیراز شیراز، شهر باغ‌هاست، اما عکس‌های شیراز را که نگاه کنید، باغی هست که یک پای ثابت همه عکس‌هاست و آن باغی نیست جز باغ ارم.  باغ ارم شیراز، با درخت‌های سرو و نارنجش، زمانی تنها محل رفت و آمد بزرگان و اعیان بود، ولی حالا سال‌هاست که درهایش به روی گردشگران باز شده، می‌توان در آن راه رفت و از آنهمه زیبایی به وجد آمد. تاریخ دقیقی برای ساخت باغ ارم در دست نیست، ولی گفته می‌شود که در دوره سلجوقیان و آل اینجو هم بوده و کریم خان زند بیشترین بازسازی‌ها را روی آن انجام داده، از بهسازی گوشه و کنار تا افزودن جوی های وسط. یکی از اصلی‌ترین قسمت‌های باغ ارم عمارت وسط باغ است. عمارتی که یکی از شاهکارهای دوره قاجار محسوب می‌شود. نقاشی‌هایی از شاهنامه فردوسی و نبرد قاجارها، کاشیکاری و گچ‌بری‌ها، در کنار کاشی‌کاری‌های ایوان مرکزی که نمونه‌اش در دیگر بناهای دوره قاجار دیده نمی‌شود، باعث زیبایی هرچه بیشتر این بنای سه طبقه شده است.  ستون‌های این عمارت را از تخت جمشید الهام گرفته‌اند و کتیبه‌های سنگی در گوشه و کنار باغ هم یادگاریست که از نصیرالملک، معمار بنا باقی مانده است. https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه اولیاء الله .......: @zandahlm1357

جامعه شیعه مدیون خدمات مرحوم علامه شیخ عبدالرحیم صاحب الفصول است مرحوم علامه عبدالرحیم صاحب ‌الفصول (متوفای1367 قمری-1327 شمسی) مشهور به حائری، از فقهای بزرگ و بعضاً ناشناخته است. وی ساکن تهران بود و در سال 1345 قمری بعداز تخریب بناهای قبور بقیع توسط وهابیون و خودداری مسلمانان از سفر حج، با هزار نفر از شام راهی حجاز شد. وی در دیداری که با عبدالعزیز پادشاه عربستان بعد از تخریب قبور ائمه بقیع داشته، موفق به دریافت سندی می‌‌شود که به موجب آن زائران می ‌توانند به زیارت بقیع رفته و اعمال خود را انجام دهند. وی همچنین از تخریب ضریح و بارگاه رسول خدا صلّی الله علیه و آله جلوگیری نمود. با تخریب قبور منور ائمه بقیع علیهم السلام در 8 شوال سال 1344 قمری توسط عمال آل‌سعود و با سرکردگی «عبدالعزیز بن سعود»، سیدابوالحسن اصفهانی و میرزا حسین نائینی این واقعه شوم را به علمایی مانند امام‌جمعه خویی و سیدمحمد بهبهانی در تهران اطلاع می‌دهند. در مدت زمان کوتاهی همه جهان اسلام از این واقعه جانسوز اطلاع می ‌یابند تا اینکه یک سال از این ماجرا می‌گذرد. محمدمهدی حائری، از فرزندانِ «علامه عبدالرحیم صاحب الفصول» می گوید: پدرم سال 1345 هجری قمری یعنی یک سال بعد از تخریب بقیع به عتبات عالیات سفر می ‌کند و بعد از آن، برای زیارت حضرت زینب علیهاالسلام به سوریه می ‌رود. در آنجا سفیر آل سعود به نام «محمد عبدالرواف» به ملاقاتش می‌رود و این قول را می ‌دهد که در سفر به مکه از هر نوع امنیتی برخوردار خواهد بود، چرا که در آن زمان ناامنی زیادی در مکه وجود داشته است. بدین ترتیب علامه راهی عربستان می ‌شود. بعد از اتمام مراسم حج، پادشاه عربستان از وی دعوت می‌کند تا به ملاقاتش برود و از آنجایی که علامه در بلاغت کلام بی‌نظیر بود و تسلط زیادی هم به زبان عربی داشت، و آوازه سخنرانی ‌های او در عراق به حجاز رسیده بود، عبدالعزیز وی را خوب می ‌شناخت. پس به ایشان می ‌گوید: هر ‌کاری داشته باشید، در انجام آن حاضرم. علامه پاسخ می ‌دهد: شما تمام اصلاحاتی که منظور داشتید تمام شد و فقط خراب کردن قبور ائمه بقیع مانده بود که آن را هم متأسفانه انجام دادید، من می ‌خواهم قبرستان بقیع را بازسازی کنم! علامه از سوی دولت، مأمور این کار نبود و این درخواست را شخصی مطرح کرد. وقتی علامه این حرف را می ‌زند، رگ پیشانی پادشاه عربستان از خشم ورم می ‌کند، به گونه ‌ای که اطرافیانش حالت جدی‌ تری به خود می ‌گیرند. پادشاه عربستان بعد از چند دقیقه با همان غرور پاسخ می ‌دهد: همانطور که وعده دادم عمل می‌ کنم. پس با کمک گروهی که رفته بود، دور مزار چهار امام را سنگ ‌چین گذاشت تا حریمش مشخص شود و بعد هم دور تا دور بقیع را مرزبندی کرد. در این جلسه علامه عبدالرحیم پیشنهاد می‌دهد که مَلِک دو صفه مسدس از سنگ مرمر بسازد، یکی بالاتر باشد که صورت قبور روی آن باشد. یکی پایین‌تر که مردم بایستند و زیارت بخوانند. در اطراف این صفه بزرگ، طاق ‌نماهایی از سنگ مرمر ساخته شود که فقط برای استراحت و نشستن مفید باشد، ولی جای خوابیدن یا سکونت نباشد؛ و ابداً طلا و نقره هم در آنها به کار نرود. مَلِک، این نقشه را ظاهراً می ‌پذیرد. در پایان این دیدار عبدالعزیز خم می‌شود و دست علامه را می ‌بوسد و دستور می ‌دهد تا متن آنچه بر آن توافق شده است روی کاغذی با مارک دیوان نوشته و ثبت شود و برای آیت‌الله فصولی ارسال شود، مفاد این قرارداد به شرح زیر است: «از عبدالعزیز پسر عبدالرحمن آل فیصل به حضرت فاضل محترم شیخ عبدالرحیم صاحب الفصول سلام و رحمت و برکات خدا بر شما. بعد ما تأکید می‌کنیم که قبه پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) را احدی به بدی لمس ننماید و چنین چیزی هرگز به خاطر ما خطور نکرده است که آن را به بدی مس نماییم (منظور اینکه قبه قبر پیغمبر صلّی الله علیه و آله را خراب نخواهیم کرد) و برای پیغمبر نزد ما احترامی است که با هیچ حرمتی برابری نمی ‌کند. اما مسائل قبور بقیع و آنچه متعلق به آن است از بنا، پس ما چنانچه به شما خبر دادیم تابع شریعت اسلامیم و نه اهل بدعت و ما آماده ‌ایم که اوامر علمای مسلمین را از هر مذهب که باشد محترم بشماریم. و اما راجع به مذاکرات دیگر به ‌زودی نظر خود را برای شما بیان خواهیم کرد و امر خواهیم کرد که قبور بقیع را نظیف کرده و تسطیح کنند مطابق آنچه در شرع جایز است و با کشیدن دیواری در اطراف آن که از پلیدی حفظ شوند. و برای شما تأکید می‌کنیم که ما منع نمی ‌کنیم هیچکس را از زیارت قبور بقیع، اگر زائران در زیارت خود متابعت کنند طریقه شریعه و آداب دینی را. و به تحقیق امر نمودیم به نوشتن این سند تا شما آن را برای مردم منتشر کنید. این بود آنچه لازم بود بیان آن و خدا حفظ کند شما را.»

کنار مسجد حائری، مزار علامه قرار دارد، روی سنگ مرمری آن اشعاری حک شده که خود علامه سروده است و نوشته‌ای که حکایت از مظلومیت وی دارد: این قبر کسی است که در دنیا غریب آمد و در آن غریب زندگی کرد و از آن غریب رفت، «بسم الله الرحمن الرحیم الا کل شیئی هالک غیر وجهه، الحمدلله الذی خلق الموت و الحیاة لیبلوکم ایکم احسن عملا والصلوة علی انبیاء الله و خلفائه و مظاهر امره و امنائه واخص بافضلها افضلهم و باکملها اکملهم محمدا و آله ولاابغی عنهم حولا و بعد هذا قبر من دخل فی الدنیا غریبا و عاش فیها غریبا و خرج منها غریبا ...» در بخشی دیگر از متن سنگ قبر آمده است: به تحقیق صاحب این قبر ضمانت می‌کند برای زیارت‌کننده و قصد‌کننده خود که خداوند به فضل خود حاجت او را برآورد و مشکلش را حل کند، به شرط اینکه این زیارت او برای امتحان نباشد و امیدوار است که خداوند به فضل خود این بنده‌اش را در این ضمانت ناامید نگرداند.

نقش مرحوم صاحب فصول در حفظ حدود قبور ائمه بقیع علیهم السلام