.......: حادثه ي دزلي حادثه ي دزلي من فراموش نميكنم در سال ۵۹ در اين شهر مريوان، با جمع مردم صميميِ اينجا مواجه شدم و به يك واحد آموزش و پرورش - فكر ميكنم يك دبستان بود - رفتيم و با نوجوانان آنجا حرف زديم. آن نوجوانان امروز يقيناً مردان ميانسالي هستند. از اينجا با بعضي از افراد خودِ مريوان به مناطق دزلي و دركي - اگر درست يادم مانده باشد - رفتيم؛ مناطق بسيار حساس، بسيار مهم؛ از لحاظ طبيعت، بسيار زيبا؛ از لحاظ مردم، بسيار خونگرم؛ اما متأسفانه بر اثر جفاي دشمنان ملت ايران و دشمنان انقلاب اسلامي، همين مردم خوب، همين منطقه ي خوب، همين كوه‌هاي سر به فلك كشيده و سرسبز، همين دشتهاي خرم تبديل شده بود به جهنم درگيري‌ها و دشمن توانسته بود از برخي مزدوران خود سوء استفاده كند و آنها را وسيله اي قرار دهد براي كوبيدن مردم و به طور بالواسطه و غير مستقيم، كوبيدن نظام اسلامي و تحقير ملت ايران. من فراموش نميكنم در دزلي مردم با چهره ي باز از ما استقبال كردند. از دزلي با برادرها خارج شديم برويم به سمت ارتفاعات مشرف بر سرزمينهاي عراق - ارتفاعات «تته» - كه مزدوران بدخواهِ حقيري در بين آن مردم نفوذ كرده بودند و حضور هيئت ما را به دشمن اطلاع دادند و دشمن هواپيماهايش را فرستاد. ما در بين راه كه طرف ارتفاعات ميرفتيم، ديديم هواپيماي دشمن عبور كرد؛ فهميديم حادثه اي براي دزلي پيش خواهند آورد. برگشتيم ديديم متأسفانه مردم غير نظامي، مردم كوچه و بازار را بمباران كردند؛ عده اي را زخمي كردند، عده اي را به قتل رساندند. و ما جنازه ي شهدا و بعضي از مجروحين را برداشتيم، آمديم مريوان. اين خاطرات عبرت آموز است. آن روز همين نظامهاي جهانيِ مدعي حقوق بشر از همين صدام حسين دفاع ميكردند؛ از همين حركات وحشيانه دفاع ميكردند. نسل جوان امروز در كشور ما ميداند و بداند، آزمايشگاه دروغ و فريب، آزمايشگاه خطاهاي بزرگ و جبران ناپذيرِ دستگاه‌هاي مدعي حقوق بشر، همين كشور عزيز ما و همين مرزهاي غربي اين كشور از جمله منطقه ي كردستان بوده است. بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار مردم مريوان ۲۶/۲/۱۳۸۸ https://eitaa.com/zandahlm1357

🌹وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ 📚 «آیه 21 سوره روم» 🍀و از نشانه‌هاى او آن است كه از جنس خودتان همسرانى براى شما آفريد تا در كنار آنان آرامش يابيد و خداوند ميان شما دوستی و مهربانی قرار داد؛ بى شك در اين (نعمت الهى،) براى گروهى كه مى‌انديشند نشانه‌هاى قطعى است.🍀 نکته ها ❤️ياد خداوند مايه‌ى آرامش دل و روح است، «بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» «1» و همسر مايه‌ى آرامش جسم و روان. «أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها» «2» پیام ها👇 1- آفرينش، هدفدار است. «خَلَقَ لَكُمْ» 2- زن و مرد از يك جنس هستند. (بر خلاف پاره‌اى عقايد خرافى و تحقيرآميز كه زن را موجودى پست‌تر يا از جنس ديگر مى‌پندارند.) «مِنْ أَنْفُسِكُمْ» 3- همسر بايد عامل آرامش باشد نه مايه‌ى تشنّج و اضطراب. «لِتَسْكُنُوا إِلَيْها» 4- هدف از ازدواج، تنها ارضاى غريزه‌ى جنسى نيست، بلكه رسيدن به يك آرامش جسمى و روانى است. «لِتَسْكُنُوا إِلَيْها» 5- نقش همسر، آرام بخشى است. «لِتَسْكُنُوا إِلَيْها» 6- محبّت، هديه‌اى الهى است كه با مال و مقام و زيبايى به دست نمى‌آيد. «جَعَلَ» (مودّت و رحمت، هديه‌ى خدا به عروس و داماد است.) 🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈

وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا - مرسلات 1 سوگند به آیه‌هائی که (توسّط جبرئیل، پیاپی بر محمّد) فرو فرستاده می‌شود! برای پخش خوبیها و نیکیها. فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا - مرسلات 2 و سوگند به آیه‌هائی که (سائر ادیان را) سخت در هم نوردیده و منسوخ می‌کنند! 💛 تلاوتی زیبا برای آرامش دل‌ها، سوره مبارکه مرسلات با صدای عبدالرحمن العوسی همراه با زیرنویس فارسی🎈🤍💚

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

نجاشى در فهرست خود از برادرش چنين آورده است كه دعبل به ديدار موسى بن جعفر (ع) و ابوالحسن رضا (ع) نايل آمده و محضر امام جواد را نيز درك كرده و به ديدار او توفيق داشته است. دعبل گويد: « به محضر امام على بن موسى الرضا (ع) وارد شدم، امام فرمود: چيزى از سروده هايت را بخوان. من قصيده تائيه را خواندم، تا به اين بيت رسيدم كه: آن گاه كه بر ايشان ستم شود امام آن قدر گريست تا بيهوش شد. خادم امام كه بر بالين حضرت بود، به من اشاره كرد كه ساكت شوم. من لحظه اى سكوت كردم. سپس امام به من فرمود: دوباره بخوان، از آغاز! و من شعر را بازخواندم تا به همان بيت رسيدم. امام اين بار نيز از شدن گريه و ناراحتى بيهوش شد. خادم باز هم اشاره كرد كه ساكت شوم و من چنين كردم. بار ديگر امام فرمان داد كه قصيده را از ابتدا بازخوانم و تا آخر خواندم. حضرت سه بار به من (آفرين) گفت و ده هزار درهم از سكه هايى كه به نام ايشان زده بودند، به من بخشيد؛ كارى كه با ديگران نكرد. چون به عراق بازگشتم، شيعيان هر درهم از آن را به ده درهم خريدند و من صاحب صدهزار درهم شدم. » ابوخالد خزاعى گويد: « به دعبل گفتم: واى بر تو! همه خلفا و وزرا و فرماندهان را هجو كردى، در همه عمر فرارى و آواره و ترسان زيستى. اگر دست از اين كار بردارى، خودت را از اين گونه مصائب در امان داشته اى. دعبل گفت: واى برتو! من در آن چه گفتى انديشيده ام، و بيشتر مردم را آزموده ام. آنها تنها بيم مى دهند. بر شاعرى كه خوب شعر بگويد، حتى اگر از شرّ اشعارش ايمن نباشند، هيچ باكى نيست؛ زيرا كسانى كه به ملاحظه حفظ آبروى خويش از تو پروا دارند، بسى بيشتر از كسانى است كه به ملاحظه احترام و بزرگداشت خود از جانب تو، رو به سوى تو مى آورند. چون، عيب مردم بيش از خوبى هاى آنهاست. » مأمون از اشعار او در شگفت بود و مى گفت: قصيده عينيه دعبل، در سفر و حضر، پيش روى من است. دعبل در مسائل شيعى اشعار فراوانى دارد و در فضايل آل على و در رثاى امام حسين (ع) سروده هاى بسيارى از خود به يادگار گذاشته است. دوستى اهل بيت او را به نشاط مى آورد و هنگامى كه از آنان سخن مى گفت، چنان با گريه و سوز و خلوص لب مى گشود كه چنين عاطفه اى در هيچ شاعرى ديده نشده است....... https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: شفاي زن كرماني حاج شيخ محمود كرماني فرمود: شنيدم از زني كه كور و اهل كرمان ما به زيارت حضرت رضا (ع) آمده و حضرت رضا (ع) او را شفا داده و بينا شده است من او را به مهماني به خانه خود دعوت كردم و از شرح قضيه اش پرسيدم گفت قضيه من اين است كه در وطن خود كرمان يك چشم من از بينائي افتاد لذا به اطباء كرمان مراجعه كردم و فائده اي بدست نيامد بلكه يك چشم ديگرم نيز از كار ماند و نابينا شدم لاعلاج از كرمان حركت كرده به تهران رفتم و به دكترهاي آنجا رجوع كردم ايشان پس از معاينه گفتند يك چشم علاج پذير نيست. اما چشم ديگر تا يكسال اگر مواظبت به علاج شود احتمال بهبودي هست چون چنين گفتند من مأيوس شدم و از شوهر خود خواهش كردم كه مرا به زيارت حضرت رضا (ع) برساند پس بهر قيمتي بود به مشهد تشرف پيدا نموده و هر وقت مي‌خواستم بحرم بروم چون جائي و چيزي نمي ديدم دستم را مي‌گرفتند و مرا مي‌بردند و من توسل به آن حضرت مي‌جستم تا يك وقت شوهرم سخني گفت كه بسيار بمن اثر كرد لذا با دل شكسته بحرم تشرف پيدا كردم. بسيار تضرع كردم كه خدا يا مرا به بركت امام هشتم شفا مرحمت فرما در آن حال تضرع يك حال ديگر بمن روي داد در آن حال ديدم سيدي بشكل سلطان الواعظين شيرازي چون او را ديده بودم و ميشناختم بمن فرمود برخيز عرض كردم من كه جائي را نمي بينم نمي توانم برخيزم يا بنشينم. بار ديگر فرمود برخيز در اين مرتبه بر خواستم در حالتي كه همه جا را و همه چيز را مي‌ديدم اين بود قضيه من لكن چون بعضي از شفا يافتن من با خبر شدند و برئيس تشريفات آستانه خبر دادند. مرا طلبيد و اعتراض كرد كه چگونه بدانيم كه تو كور بوده اي و شفا يافته اي گفتم اطباء تهران معاينه كرده اند و از كوري من خبر دارند شما از تهران استفسار نماييد تا معلوم شود و چون به تهران نوشتن و جواب آمد و صدق قضيه معلوم شد. رئيس تشريفات بمن گفت اگر چه چنان است كه گفته اند لكن اين امر را نبايستي اظهار كني و فاشش نمائي زيرا كه زمان اقتضاي آنرا ندارد. [۴۸]. برو بطوس كه مرآت حق نما آنجاست ولي و حجت حق مظهر خدا آنجاست برو بطوس صفا بخش جان و دل ايدل چه نور كشور ايجاد و ماسوي آنجاست برو بطوس نگر منظر جلال خدا شه عوام ديهيم ارتضا آنجاست برو بطوس نگر بحر علم وجود و سخا چو كنز علم حق و معدن سخا آنجاست حريم امن حق و آستان و باب مراد بدان حريم و حرم جان مصطفي آنجاست برو بطوس نگر وارث علوم نبّي چو وارث نبّي و شام لافتي آنجاست چه اوست مظهر رأفت اوست مظهر جود كه گنج مهر و وفا مظهر صفا آنجاست https://eitaa.com/zandahlm1357