.......: عبدالرحمن بن ابى نجران كوفى وى از قبيله تميم و او ثقات وات و اصحاب حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) است و پدرش ابونجران از كسانى است كه از حضرت صادق (ع) روايت مى كند. شيخ نجاشى وى را به لفظ (ثقة ثقة) و به (متعهداً على ما يرويه) ستوده است. وى چندين كتاب نيز دارد. على بن جعفر بن محمد وى عموى حضرت رضا (ع) و از نيكان اهل بيت و ثقات و اجلاّء روات شيعه بوده است. ايشان به واسطه سكونت در (عريض؛ از نواحى مدينه) به عريضى مشهور است. على بن جعفر را در احكام، سؤالاتى از حضرت موسى بن جعفر بوده است كه در ابواب محتلف شيعه، مذكور و مورد استناد فقهاست. به علاوه، وى كتابى در مناسك حج دارد كه از برادر بزرگترش امام موسى بن جعفر (ع) استفاده نموده است. اين بزرگوار به استدعاى مردم قم بدين شهر انتقال يافت و در همان جا درگذشت. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

من بارانی برداشته‌ام حسین بن موسی بن جعفر علیهم السلام می‌گوید: روزی آفتابی همراه امام رضا علیه السلام از شهر بیرون آمدیم تا سری از املاک آن حضرت بزنیم؛ امام فرمودند: «آیا با خودتان بارانی آورده اید؟ » گفتیم: «نه؛ هوا آفتابی است، از باران هم خبری نیست، چه نیازی به بارانی؟! » امام فرمود: «من که بارانی برداشته ام... » هنوز اندکی نرفته بودیم که هوا ابری شد و باران شدیدی باریدن گرفت و همه ی ما خیس آب شدیم! [۱] ---------- [۱]: ۱. همان یک قمقمه دریا.... https://eitaa.com/zandahlm1357

🎥یاران حضرت مهدی(عج) چه زمانی خدمت ایشان می رسند؟ #استاد_کلباسی #گامی_به_سوی_ظهور 🔶🔹🔶

حضرت مهدی در ضمانت و حمایت خداست حضرت مهدی در ضمانت و حمایت خداست قال ابو محمد الحسن العسکری (ع): لما وهب لی ربی مهدی هذه الامه ارسل ملکین. فحملاه الی سرادق العرش حتی وقفا بین یدی الله عز و جل فقال له مرحبا بک عبدی لنصره دینی و اظهار امری و مهدی عبادی آلیت انی بک آخذوا و بک اعطی و بک اغفر و بک اعذب اردداه ایها الملکان رداه، رداه علی ابیه ردا رفیقا و ابلغاه فانه فی ضمانی و کنفی و بعینی الی ان احق به الحق و ازهق به الباطل و یکون الدین لی واصبا. [۱]. حضرت عسکری علیه السلام فرمود: هنگامی که خداوند [صفحه ۲۳] مهدی این امت را به من بخشید، دو ملک را فرستاد. پس او را به سراپرده‌های عرش بردند تا اینکه او را در محضر خدای عز و جل قرار دادند. پس خداوند به او فرمود: آفرین به تو بنده‌ام برای یاری دینم و اظهار امرم و هدایت بندگانم. سوگند می‌خورم که به سبب تو بگیرم و به خاطر تو عطا کنم و به جهت تو ببخشم و به خاطر تو عذاب کنم (ملاک من در عطا و عذاب و رحمت، تو هستی). برگردانید او را ای دو ملک. برگردانید او را به سوی پدرش با مهربانی، پس بدرستی که او در ضمانت و حمایت من است و چشم من به اوست تا اینکه حق را به وسیله او محقق کنم و باطل را به دست او نابود سازم و دین برای من پا بر جا شود. [صفحه ۲۴] پاورقی [۱] همان، ج ۱، ص ۲۷. #آثار دعا براي فرج امام زمان علیه السلام نویسنده: حسین هاشمی نژاد https://eitaa.com/zandahlm1357

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

همه چیز به سرعت طی می‌شود. ظرف یک روز تمام نیروهای عمل کننده به قرارگاه تاکتیکی که تا خط مقدم کمتر از سه کیلومتر فاصله دارد منتقل شده اند و تانک و توپ و مهمات و تدارکات لازم کاملا در لابلای کوهها و زیر درختچه‌ها استتار شده اند. معلوم نیست از چند وقت پیش این کارهای مقدماتی صورت گرفته ولی مهم این است که عملیات نزدیک است. اصول حفاظت و حفظ اسرار کاملا رعایت شده و این دفعه آقای «می گن... » کمتر دیده شده. نام منطقه را هم [صفحه ۲۸] دقیقا نمی دانی، ولی می‌دانی شمال کردستان ایران است. شاید هنوز باور کردنی نیست که امشب شب عملیات است. معراجیان باز هم آماده پرواز می‌شوند. ندبه‌ها شروع می‌شود. آخرین نمازها و نیازها و دعاها. خنده ها، سکوتها و نگاهها. ان شاء الله عملیات پیروزمندانه باشد و هدفهای مورد نظر تحقق یابد. از قبل تعیین شده که کل عملیات برای تصاحب چند سلسله ارتفاع و چند شهر و روستای مجاور آن است تا بدین وسیله بتوان بر استان سلیمانیه عراق مسلط شد. نیروها به اندازه ی کافی آماده اند. کارهای نظامی در اردوگاه تمرین و آموزشهای مناسب داده شده. خیلی وقت است که نیروها منتظر عملیات اند. آماده اند و خود را ساخته اند. شبهای زیادی را با نماز شب به پایان برده اند. شاید جنگ چنین نیروهای با صفایی را دیگر به خود نبیند. حالا در سوله‌ها و چادرهای پراکنده ای که بر پا شده مشغول آخرین اتصالات الهی هستند. خود را به گوشه ای رسانده و راز و نیاز می‌کند. آخر امشب شب حمله است. شب عاشورا است. هر که را خدا بخواهد، می‌برد. باید انتخاب شد. باید حسینی شد. باید فدایی شد. التماس می‌کنند. خدا را قسم می‌دهند. شفیع می‌برند. عجب حال و هوایی است. به هر گوشه که نگاه می‌کنی؛ تعدادی از بچه‌ها با خود نجوا می‌کنند. چشم به دور دستها دوخته اند و فردا را می‌بینند. بسیاری از این بچه‌ها اعزام مجددند و حداقل در یک یا دو عملیات شرکت داشته اند. جنگ را می‌شناسند و مرد میدان هستند. با وجودی که سختی فراوان یک ساعت و یک روز جنگ را چشیده اند، باز هم در انتظار شروع عملیات بی تابی می‌کنند. اینها حماسه را رقم می‌زنند. مدیون اسلام اند و به اسلام عظمت می‌بخشند. خود را مرید و پیرو امامشان می‌دانند. خود را به خدا وصل کرده اند. همین جبهه آمدن را هم از خدا می‌بینند. خوب فکر کرده اند و تصمیم گرفته اند و حالا می‌خواهند خوب بروند. تکلیف را انجام دهند. حسینی شوند. حسنی شوند. علوی شوند. فاطمی شوند. جلوی دشمن را بگیرند. انتقام خون و سیلی را بیگرند. می‌خواهند حمله کنند و بکشند و کشته [صفحه ۲۹] شوند. دفاع مقدس سینای شلمچه https://eitaa.com/zandahlm1357

🔸درس ایثار و گذشت 🌷شهید ابراهیم هادی🌷

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

ننگرد دیگر به سرو اندر چمن

.......: شوق معبود ابراهیم ادهم از جایی می‌گذشت، کسی می‌گفت: هر گناهی برای تو بخشوده شده است جز اعراض از من. پس بیهوش بر زمین افتاد. کل ذنب لک مغفو رٌ سوی الاعراض عنی * شبلی شنید که کسی می‌گوید: خالصانه ارادتمند شما بودم و آنگاه که با دیگران آمیختید شما را راندم و به خاطر علاقه به شما ارزشی برای شما در نظر نگرفتم. این را گفت و بیهوش شد. اردناکم صرفا فاذا قد مزجتم فبعداً و سحقاً لانقیم لکم وزناً * علی بن هاشمی، لنگ و زمین گیر بود. روزی در بغداد شنید کسی می‌گوید: ای که به زبان اظهار شوق می‌کنی، دلیل نداری. اگر شوقت بجا بود، باید گاه دیدنت، مرا به حقارت نمی نگریستی. وی از شنیدن شعر چنان بیخود شد که چون انسان سالم از جا برخاست و چون نشست، بازهم زمین گیر شد. یا مظهرالشوق باللسان لیس لدعواک من بیان لو کان ما تدعیه حقاً لم تذق الغمض اذ ترانی #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه.....👇👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_203 و قال عليه‌السلام أَيُّهَا النَّاسُ‌، اتَّقُوا اللَّهَ‌ الَّذِي إِنْ‌ قُلْتُمْ‌ سَمِعَ‌، وَ إِنْ‌ أَضْمَرْتُمْ‌ عَلِمَ‌، وَ بَادِرُوا الْمَوْتَ‌ الَّذِي إِنْ‌ هَرَبْتُمْ‌ مِنْهُ‌ أَدْرَكَكُمْ‌، وَ إِنْ‌ أَقَمْتُمْ‌ أَخَذَكُمْ‌، وَ إِنْ‌ نَسِيتُمُوهُ‌ ذَكَرَكُمْ‌. امام عليه السلام فرمود: اى مردم! از خدايى بترسيد كه اگر سخنى بگوييد مى‌شنود و اگر چيزى را در دل پنهان داريد مى‌داند و بر مرگ پيشى گيريد كه اگر از آن فرار كنيد به شما دست مى‌يابد و اگر بايستيد شما را مى‌گيرد و اگر فراموشش كنيد شما را فراموش نخواهد كرد

شرح و تفسير اندرزى بسيار حكيمانه امام عليه السلام در اين گفتار نورانى كه به گفتۀ «ابن عباس» شبيه آيات قرآنى است روى دو نكته تكيه مى‌كند: نخست دربارۀ آگاهى خدا بر افعال و رفتار و نيات انسان‌ها هشدار مى‌دهد و سپس دربارۀ مرگى كه هرگز انسان را فراموش نمى‌كند و مى‌فرمايد:«اى مردم! از خدايى بترسيد كه اگر سخنى بگوييد مى‌شنود و اگر چيزى را در دل پنهان داريد مى‌داند و بر مرگ پيشى گيريد كه اگر از آن فرار كنيد به شما دست مى‌يابد و اگر بايستيد شما را مى‌گيرد و اگر فراموشش كنيد شما را فراموش نخواهد كرد»؛ (أَيُّهَا النَّاسُ‌، اتَّقُوا اللَّهَ‌ الَّذِي إِنْ‌ قُلْتُمْ‌ سَمِعَ‌، وَ إِنْ‌ أَضْمَرْتُمْ‌ عَلِمَ‌، وَ بَادِرُوا الْمَوْتَ‌ الَّذِي إِنْ‌ هَرَبْتُمْ‌ مِنْهُ‌ أَدْرَكَكُمْ‌، وَ إِنْ‌ أَقَمْتُمْ‌ أَخَذَكُمْ‌، وَ إِنْ‌ نَسِيتُمُوهُ‌ ذَكَرَكُمْ‌) . همه آنچه امام در اين گفتار حكيمانه فرموده در واقع برگرفته از آيات قرآن مجيد است. در آيۀ ٧ سورۀ «مجادله» مى‌خوانيم: «أَ لَمْ‌ تَرَ أَنَّ‌ اللّهَ‌ يَعْلَمُ‌ ما فِي السَّماواتِ‌ وَ ما فِي الْأَرْضِ‌ ما يَكُونُ‌ مِنْ‌ نَجْوى‌ ثَلاثَةٍ‌ إِلاّ هُوَ رابِعُهُمْ‌ وَ لا خَمْسَةٍ‌ إِلاّ هُوَ سادِسُهُمْ‌ وَ لا أَدْنى‌ مِنْ‌ ذلِكَ‌ وَ لا أَكْثَرَ إِلاّ هُوَ مَعَهُمْ‌ أَيْنَ‌ ما كانُوا ثُمَّ‌ يُنَبِّئُهُمْ‌ بِما عَمِلُوا يَوْمَ‌ الْقِيامَةِ‌ إِنَّ‌ اللّهَ‌ بِكُلِّ‌ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ‌» ؛آيا نمى‌دانى كه خداوند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مى‌داند؛ هيچ گاه سه نفر با هم نجوا نمى‌كنند مگر اين‌كه خدا چهارمين آنهاست، و هيچ‌گاه پنج نفر با هم نجوا نمى‌كنند مگر اين‌كه خداوند ششمين آنهاست، و نه تعدادى كمتر و نه بيشتر از آن مگر اين‌كه او همراه آنهاست هر جا كه باشند، سپس روز قيامت آنها را از اعمالشان آگاه مى‌سازد، چرا كه خدا به هر چيزى داناست». در جايى ديگر مى‌فرمايد: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ‌ وَ نَعْلَمُ‌ ما تُوَسْوِسُ‌ بِهِ‌ نَفْسُهُ‌ وَ نَحْنُ‌ أَقْرَبُ‌ إِلَيْهِ‌ مِنْ‌ حَبْلِ‌ الْوَرِيدِ» ؛ما انسان را آفريديم و وسوسه‌هاى نفس او را مى‌دانيم و ما به او از رگ قلبش نزديك‌تريم!». ١ در جايى ديگر مى‌فرمايد: «قُلْ‌ إِنَّ‌ الْمَوْتَ‌ الَّذِي تَفِرُّونَ‌ مِنْهُ‌ فَإِنَّهُ‌ مُلاقِيكُمْ‌ ثُمَّ‌ تُرَدُّونَ‌ إِلى‌ عالِمِ‌ الْغَيْبِ‌ وَ الشَّهادَةِ‌ فَيُنَبِّئُكُمْ‌ بِما كُنْتُمْ‌ تَعْمَلُونَ‌» ؛بگو مرگى كه از آن فرار مى‌كنيد سرانجام با شما ملاقات خواهد كرد؛ سپس به سوى كسى كه داناى پنهان و آشكار است بازگردانده مى‌شويد؛ آن‌گاه شما را از آنچه انجام مى‌داديد خبر مى‌دهد». ٢ به راستى اگر انسان ايمان محكمى به محتواى اين آيات و محتواى كلام امام عليه السلام داشته باشد تسليم هواى نفس و وسوسه‌هاى شيطان و آلوده به گناه و معاصى نخواهد شد. نيز اگر انسان مرگى را كه براى همه مسلم است فراموش نكند و بداند اين زندگى دير يا زود پايان مى‌گيرد و آنچه را براى گردآورى آن تلاش كرده رها مى‌سازد و رخت بر مى‌بندد و سپس در دادگاه عدل پروردگار حضور مى‌يابد و نامۀ اعمال خود را كه به مقتضاى «لا يُغادِرُ صَغِيرَةً‌ وَ لا كَبِيرَةً‌ إِلاّ أَحْصاها» ٣ همۀ اعمال و گفتار او از كوچك و بزرگ را در دست دارد و بايد پاسخ گوى همه آنها باشد، به يقين چنين انسانى با چنين اعتقادى جز در راه تقوا گام بر نمى‌دارد. مشكل انسان از آنجا شروع مى‌شود كه حضور نظارت خدا را در اعمال و گفتارش در همه حال فراموش كند و مرگ را به دست نسيان بسپارد. عجيب اين است كه در زندگى معمولى دنيا اگر تبهكاران احساس كنند مأموران انتظامى در جايى حضور دارند و آنها را دستگير مى‌كنند و به دادگاه تحويل مى‌دهند قطعاً دست به كار خلافى نمى‌زنند؛ حضور پليس از يك طرف و دادگاهى كه در انتظار است از طرفى ديگر آنها را از اعمالشان باز مى‌دارد. تنها به جايى مى‌روند كه پليس حضور نداشته نباشد و يا اگر گرفتار شوند مدركى در دادگاه براى اعمال خلاف آنها به دست قضات نيفتد. با اين حال چگونه ممكن است انسان ايمان به خدايى داشته باشد كه از رگ قلب يا رگ گردنش به او نزديكتر است و در همه جا فرشتگان الهى مراقب اعمال او هستند و همه را ثبت و ضبط‍‌ مى‌كنند. به علاوه دادگاه قيامت قطعى و يقينى است. چگونه ايمان به اين امور با آلودگى به ظلم و گناه مى‌سازد؟ مرحوم علامۀ مجلسى در حديثى از اميرمؤمنان نقل مى‌كند كه ضمن خطبۀ مفصلى معروف به خطبۀ «ديباج» فرمود: «وَ أفيضُوا في ذِكْرِ اللّهِ‌ جَلَّ‌ ذِكْرُهُ‌ فَإنَّهُ‌ أحْسَنُ‌ الذِّكْرِ وَ هُوَ أمانٌ‌ مِنَ‌ النِّفاقِ‌ وَ بَرائَةٌ‌ مِنَ‌ النّارِ وَ تَذْكيرٌ لِصاحِبِهِ‌ عِنْدَ كُلِ‌ّ خَيْرٍ يَقْسِمُهُ‌ اللّهُ‌ جَلَّ‌ وَ عَزَّ وَ لَهُ‌ دَوِىٌّ‌ تَحْتَ‌ الْعَرْشِ‌ ؛بشتابيد به سوى ذكر خداى متعال كه بهترين ذكر است و انسان را از نفاق در امان مى‌دارد و سبب برائت از آتش دوزخ است و ن