#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: جبر و تفويض متن حديث الجبر و التفويض ۱- الكلينى عن علىّ بن إبراهيم عن الحسن بن محمّد عن علىّ بن محمّد القاسانى عن علىّ بن أسباط قال: سألت أبا الحسن الرضا عليه السلام عن الاستطاعة، فقال: يستطيع العبد بعد أربع خصال: أن يكون مخلّي السّرب، صحيح الجسم، سليم الجوارح، له سبب وارد من الله، قال: قلت: جعلت فداك، فسّرْ لى هذا، قال: أن يكون العبد مخلّي السرب، صحيح الجسم، سليم الجوارح، يريد أن يزنى فلا يجد إمرأة ثمّ يجدها فإمّا أن يعصم نفسه فيمتنع كما امتنع يوسف عليه السلام، أو يخلّي بينه و بين إرادته فيزنى فيسمّي زانياً، و لم يطع الله بإكراه و لم يعصه بغلبة. ۲- الكلينى عن الحسين بن محمّد عن معلّي بن محمّد عن الحسن بن علىّ الوشّاء، عن أبى الحسن الرضا عليه السلام، قال: سألته فقلت: الله فوّض الأمر إلي العباد؟ قال: الله أعزّ من ذلك، قلت: فجَبَرهم علي المعاصى؟ قال: الله أعَدل و أحكم من ذلك، قال: ثمّ قال: قال الله: يا بن آدم، أنا أولي بحسناتك منك، و أنت أولي بسيّئاتك منّى، عملت المعاصى بقوّتى الّتى جعلتها فيك. ۳- الكلينى عن علىّ بن إبراهيم عن أبيه عن اسماعيل بن مرّار عن يونس بن عبدالرحمان، قال: قال لى أبوالحسن الرضا عليه السلام: يا يونس، لاتقل بقول القَدَريّة فإنّ القدرية لم يقولوا بقول أهل الجنّة و لابقول أهل النار و لابقول إبليس، فإنّ أهل الجنّة قالوا: (الحمد للّه الّذى هدانا لهذا و ما كنّا لنهتدى لولا أن هدانا الله) و قال أهل النار: (ربّنا غَلَبت علينا شِقْوَتُنا و كنّا قوماً ضالّين) و قال إبليس: (ربّ بما أغويَتنى) فقلت: والله ما أقول بقولهم و لكنّى أقول: لايكون إلّا بما شاء الله و أراد و قدّر و قضي، فقال: يا يونس ليس هكذا لايكون إلّا ماشاء الله و أراد و قدّر و قضي، يا يونس تعلم ما المشيئة؟ قلت: لا، قال: هى الذّكر الأوّل، فتعلم ما الإرادة؟ قلت: لا، قال: هى العزيمة علي ما يشاء، فتعلم ما القدر؟ قلت: لا، قال: هى الهندسة و وضع الحدود من البقاء و الفناء، قال: ثمّ قال: و القضاء هو الإبرام و إقامة العين، قال: فاستأذنته أن اُقبّل رأسه و قلت: فتحتَ لى شيئاً كنت عنه فى غفلة. ۴- الصدوق عن أبيه قال: حدّثنا سعد بن عبدالله، قال: حدّثنا أحمد بن محمّد بن خالد عن أبيه عن سليمان بن جعفر الجعفرى عن أبى الحسن الرضا عليه السلام قال: ذُكر عنده الجبر و التفويض، فقال: ألا اُعطيكم فى هذا أصلاً لاتختلفون فيه و لاتخاصمون عليه أحداً إلّا كسرتموه؟ قلنا: إن رأيت ذلك، فقال: إنّ الله عزّوجلّ لم يُطَع باكراه و لم يُعْصَ بغلبة و لم يُهمل العباد فى ملكه، هو المالك لما ملّكهم و القادر علي ما أقدرهم عليه فإن ائتمر العباد بطاعته لم يكن الله عنها صاداً و لامنها مانعاً، و إن ائتمروا بمعصيته فشاء أن يحول بينهم و بين ذلك فعل و إن لم يَحُل و فعلوه فليس هو الّذى أدخلهم فيه، ثمّ قال عليه السلام: مَن يضبط حدود هذا الكلام فقدخَصَم مَن خالفه. ۵- الصدوق عنه قال: حدّثنا تميم بن عبدالله بن تميم القرشى رضى الله عنه قال: حدّثنا أبى عن أحمد بن علىّ الأنصارى عن بريد بن عمير بن معاوية الشامى قال: دخلت علي علىّ بن موسي الرضا عليه السلام بمَرْو، فقلت له: يابن رسول الله روى لنا عن الصادق جعفر بن محمّد عليه السلام قال: إنّه لاجبر و لاتفويض بل أمر بين أمرين، فما معناه؟ قال: مَن زعم أن الله يفعل أفعالنا ثمّ يعدّبنا عليها فقدقال: بالجبر، و من زعم أن الله عزّوجلّ فوّض أمر الخلق و الرزق إلي حججه عليه السلام فقدقال: بالتفويض، و القائل بالجبر كافر و القائل بالتفويض مشرك. فقلت له: يابن رسول الله فما أمر بين أمرين؟ فقال: وجود السبيل إلي إتيان ما اُمروا به و ترك ما نهوا عنه، فقلت له: فهل للّه عزّوجلّ مشيّة و إرادة فى ذلك؟ فقال: فأمّا الطاعات فإرادة الله و مشيّته فيها الأمر بها و الرضا لها و المعاونة عليها و إرادته و مشيّته فى المعاصى، النهى عنها و السخط لها و الخذلان عليها، قلت: فهل للّه فيها القضاء؟ قال: نعم ما من فعل يفعله العباد من خير أو شرّ إلّا و للّه فيه قضاء قلت: ما معنى هذا القضاء؟ قال: الحكم عليهم بما يستحقّونه علي أفعالهم من الثواب و العقاب فى الدنيا و الآخرة. جبر و تفويض ۱- كليني از علي بن ابراهيم، از حسن بن محمد، از علي بن محمدكاشاني، از علي بن اسباط نقل كند كه گفت: از ابوالحسن الرضا (ع) درباره استطاعت پرسيدم، فرمود: بنده با داشتن چهار خصلت، مستطيع (توانا) شناخته شود: آزاد، تندرست، جوارحي سالم و انگيزه اي الهي داشته باشد، گفتم: فدايت شوم، اين [ حقيقت ] را برايم روشن ساز، فرمود: اينكه بنده آزاد، تندرست و جوارحي سالم داشته باشد آن است كه مي‌خواهد زنا كند اما زني نمي يابد، و چون بيابد يا خويشتن نگاه دارد و چون يوسف (ع) از گناه باز ايستد، يا ميان خود و اراده اش فاصله اي نيفكنده، آلوده زنا مي‌شود و زناكار خوانده شود، كه خدا با اكراه اطاعت نشود و با غلبه نافرماني نشود ۱. ۲- كليني ا

ز حسين بن محمد، از معلي بن محمد، از حسن بن علي وشّاء، از ابوالحسن الرضا (ع) نقل كند كه گفت: از حضرتش پرسيدم: آيا خداوند كار را به بندگان وانهاده است؟ فرمود: خداوند عزيزتر از آن است، گفتم: پس آنان را به گناهان واداشته؟ فرمود: خداوند عادل تر و حكيم تر از آن است، آنگاه فرمود: خداوند مي‌فرمايد: فرزند آدم! من به نيكي هايت از تو سزاوارترم و تو به بدي هايت سزاوارتر از من، كه به نيرويي كه در تو نهادم به نافرماني‌ام دست يازيدي ۲. ۳- كليني از علي بن ابراهيم، از پدرش، از اسماعيل بن مرّار، از يونس بن عبدالرحمان نقل كند كه گفت: ابوالحسن الرضا (ع) به من فرمود: يا يونس! به باور قَدَريه معقتد مباش كه قدريه نه به باور بهشتيان معتقدند و نه به باور دوزخيان و ابليس، زيرا بهشتيان گويند: (ستايش خدايي راست كه ما را به بهشت هدايت كرد و اگر ما را هدايت نمي كرد، خود راه نمي يافتيم) ۳، و دوزخيان گويند: (پروردگارا شقاوت مان بر ما چيره شد و ما مردمي گمراه بوديم) ۴، و شيطان گويد: (پروردگارا به سبب آن كه گمراهم نمودي) ۵، گفتم: به خدا سوگند به باور ايشان نيستم، اما مي‌گويم جز آنچه خدا خواسته، اراده و تقدير و حكم نموده است، نشود. فرمود: اي يونس، چنين نيست، جز آنچه خدا خواسته، اراده، تقدير و حكم فرموده است، نشود، اي يونس! مي‌داني مشيّت چيست؟ گفتم: نه، فرمود: آن همان نخستين توجّه است، فرمود: مي‌داني اراده چيست؟ گفتم: نه، فرمود: اراده [ انجام ] آنچه مي‌خواهد، فرمود: مي‌داني قَدَر چيست؟ گفتم: نه، فرمود: اندازه گيري و تعيين مرزهاي هستي و نيستي، آن گاه فرمود: و قضا تحكيم و ايجاد عين [ مراد ] است، آن گاه از حضرتش اجازه خواستم سرش را ببوسم و گفتم: دري به رويم گشادي كه از آن بي خبر بودم ۶. ۴- صدوق از پدرش نقل كند كه: سعد بن عبدالله براي ما چنين حديث كرد: احمد بن محمد بن خالد، از پدرش، از سليمان بن جعفر جعفري، از ابوالحسن الرضا (ع) نقل كند كه: در حضور حضرتش از جبر و تفويض سخن به ميان آمد، فرمود: دوست نداريد در اين موضوع، اصلي را به شما آموزم كه نه در آن اختلافي يابيد و نه بيم شكست از كسي داشته باشيد، بلكه او را مغلوب سازيد؟ گفتيم: اگر صلاح مي‌دانيد بفرماييد، فرمود: خداوند عزّ و جلّ بندگان را در مملكت خويش به خود وانگذاشته، او با اكراه اطاعت نشود و با زور و غلبه عصيان نشود، مالك [ واقعي ] اوست پس اوست مالك آنچه آنها مالك آنند، و توانا بر هر آنچه ايشان را بدان توانا ساخته. اگر مردم تصميم به اطاعت او گيرند خداوند مانعشان نخواهد شد، و اگر آهنگ نافرماني او كنند اگر بخواهد از آنان جلوگيري مي‌كند، ولي اگر مانع آنها نشد و آنان مرتكب نافرماني شدند اين او نيست كه آنان را به معصيت واداشته است. سپس فرمود: هر كس حدود (و معناي) اين سخن را نيك در يابد برهمه مخالفان خود در اين باره چيره شود ۷. ۵- صدوق گويد: تميم بن عبدالله بن تميم قرشي (رض) براي ما چنين حديث كرد و گفت: پدرم براي ما چنين به حديث گفت: پدرم از احمد بن علي انصاري، از بريد بن عمير بن معاويه شامي نقل كند كه گفت: در مرو به محضر علي بن موسي الرضا (ع) رسيدم و به حضرتش گفتم: اي پسر پيامبر خدا از امام صادق جعفر بن محمد (ع) براي ما روايت شده كه فرمود: نه جبر است و نه اختيار، بلكه امري ميان اين دو است، معني اين چيست؟ فرمود: هر كه گمان برد خداوند كارهاي ما را انجام داده و ما را بدان عذاب كند به جبر باورمند است، و هر كه گمان كند خداوند عزّ و جلّ كار مردم و روزي را به حجّت‌هاي خود وانهاده، باورِ اختيار گزيده است، معتقد به جبر كافر و معتقد به اختيار (تفويض) مشرك است. به ايشان گفتم: اي پسر رسول خدا امر ميان دو امر چيست؟ فرمود: وجود راهي به انجام آنچه بدان فرمان يافته، و ترك آنچه از آن بازداشته شده اند. به ايشان گفتم: آياخداوند عزّ و جلّ را در آن خواست و اراده اي است؟ فرمود: اراده و خواست خداوند در طاعات همان فرمان بدان، خشنودي از آن و كمك به انجام آن است، و خواست و اراده او در نافرماني ها، بازداشت از آن، ناخشنودي از آن و عدم ياري آن است. گفتم: آيا خداوند را در آن حكمي است؟ فرمود: آري بندگان هيچ كار نيك يا بدي را جز به حكم خدا انجام ندهند. گفتم: معني قضا (حكم) چيست؟ فرمود: حكم به پاداش يا عقابي كه به واسطه كارهاي شان استحقاق آن يابند ۸. منبع حديث ۱- أصول كافى ۱/ ۱۶۰- ۱۶۱. ۲- أصول كافى ۱/ ۱۵۷. ۳- أعراف / ۴۳. ۴- مؤمنون / ۱۰۶. ۵- حجر / ۳۹. ۶- أصول كافى ۱/ ۱۵۷- ۱۵۸. ۷- توحيد صدوق ۳۶۱. ۸- عيون أخبار الرضا ۱/ ۱۲۴. .......: #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

🎤💭🎤💭🎤💭🎤 ✅پاسخ به شبهات وهابیت علیه مهدویت ⬅️قسمت 0⃣2⃣ از 2⃣3⃣ 💭شبهه ی شماره 0⃣2⃣ ❌در این شبهه مطرح می کند مهدی شیعیان در زمان او انسان ها اینقدر عمر می کنند که هر انسان 👨‍👩‍👧‍👦 هزارتا بچه می‌تواند داشته باشد. کتاب ″الغیبة شیخ طوسی، ص468″ اما مهدی اهل سنت اینطوری نیست.😟 ✅جواب شبهه 👇👇 ✍این روایت بیانی از پیشرفت علم در زمان ظهور امام زمان (عج) را نشان می‌دهد. بحثی راجع به پیشـرفت📚 علم که در اول روایت می گوید: «إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَـامَ؛ هنگامی که مهدی ما قیام کرد✨ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهـا؛ زمین به نور پروردگار روشن می شود✨ اسْتَغْنَى النَّـاسُ؛ و مردم بی نیاز می‌شوند». 📚بحث رشد علم و 🔬پزشکی را نشان می‌دهد یعنی اینقدر پزشکی رشد می کند که برای هر مریضی و کسالتی درمان پیدا می شود💉💊 به همین خاطر عمر انسان بیشتر می شود. فقر و تنگدستی از بین می‌رود و اینها همه از چیزهایی هست که باعث طول عمر می شود و این طول عمر باعث می شود که شاید انسان بتواند بچه های زیادی👶 داشته باشد. نه اینکه حتما هر کدام از مردها هزارتا بچه دارند، این مثالی است برای افزایش طول عمر. 👈مثلا شما یک موقع به یک نفر هی زنگ می زنید ☎️گوشی برنمی دارد، می گویید آقا من صد بار بهت زنگ زدم.. تو که صدبار زنگ نزدی، داری غلو می کنی!! این بحث👌هم همین را می خواهد بگوید که طول عمر زیاد می شود. 🎤استاد احسان عبادی #پاسخ_به_شبهات_وهابیت_علیه_مهدویت

🔰ادامه جلسه سوم #حدیث_خوانی_مهدوی 3 ✅ بررسی روایت سوم از جنبه علم رجال و درایه و فقه الحدیث 👌 با اصول بررسی روایت آشنا شویم 🔰انقلابی باید قوی شود🔰