.......: ۳۸- لزوم استفاده از اساتید رشته‌های مختلف در فقه، و تشرّف اساتید به حج رمضان ۷۶ در خدمت جناب آقای ابوترابی به مکّه مشرّف شدیم و زیارت خانه ی خدا در اینجانب انقلابی به وجود آورد. من عقیده دارم که اگر از استادان علوم پایه و فنی - مهندسی نیز در مسائل فقهی استفاده شود، این امر میتواند دیدگاه جدیدی در مسائل فقهی، بویژه بحث خداشناسی ایجاد کند. ضمناً اساتید اشتیاق زیادی جهت مشرّف شدن به مکّه ی مکرّمه برای حج تمتّع دارند؛ ترتیبی داده شود که اینها بتوانند از این فیض بهره مند شوند. خب، حالا شما که میگوئید رفتید مکّه، راهش را هم پیدا کردید - آقای ابوترابی - دیگر به من چه کار دارید؟! معلوم میشود کلید این کار دست آقای ابوترابی است! کاش ایشان میتوانستند بنده را هم ببرند مکّه! من در همه ی عمرم یک بار مکّه مشرّف شدم؛ آن هم ده روز. از اوّل تا آخر که رفتیم و برگشتیم، ده روز بوده. حالا شما که رفتید، الحمدلله یک ماه یا بیشتر ماندید و حتماً از ما بیشتر فیض بردید. استفاده از اساتید و از دانشهای گوناگون در بحثهای فقهی - البتّه بحث خداشناسی، بحث کلامی است؛ بحث فقهی نیست - حرف درستی است و خیلی خوب است و معنایش استفاده از تخصّصها برای شناختن موضوعات است. در فقه ما، یکی از کمبودهای اساسی، ضعف معرفت به موضوعات است. حکم فقهی حکمی است کلّی که بر روی موضوع سوار میشود؛ تعلّق پیدا میکند به یک موضوع. اگر فقیه موضوع را نشناسد، در شناخت حکم و در تطبیق آن اشتباه خواهد کرد؛ کمااینکه در زمینه ی مسائل مالی، بعضیها پول را نمیشناسند، اعتبار بانکی را نمیشناسند، بانک را نمیشناسند؛ در نتیجه حکم ربای قرآنی را درست نمیفهمند و ممکن است جور دیگری فتوا بدهند. این یک مثال است، مثالهای فراوان دیگری هم دارد. بنابراین موضوع شناسی خیلی خوب است؛ من از این کار استقبال میکنم. البتّه راهش ارتباط با حوزه ی قم است. خوب است که جناب آقای ابوترابی این زحمت را هم بکشند و این برادران را که به این کار علاقه مند هستند، با حوزه ی قم و مدیریّت قم آشنا کنند. #پاسخ پرسشهای دانشجویان ✍مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

🎥 #استوری ⚠️ همه بلندگوهای دنیا تقریباً به ضد این جمهوری اسلامی است

🎥 #تلاوت_قرآن 📖 آیه ۴۰ سوره مبارکه احزاب 🌷 شهید محسن حاجی حسنی https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: قضاء و قدر متن حديث القضاء و القدر ۱- الصدوق قال: حدّثنا أبوالحسن محمّد بن عمرو بن علي البصرى قال: حدّثنا أبوالحسن علىّ بن الحسن المثنّي، قال: حدّثنا أبوالحسن علىّ بن مهرويه القزوينى، قال: حدّثنا ابو أحمد الغازى، قال: حدّثنا علىّ بن موسي الرضا عليه السلام، قال: حدّثنا أبى موسي بن جعفرعليه السلام، قال: حدّثنا أبى جعفر بن محمّد عليه السلام، قال: حدّثنا أبى محمّد بن علىّ عليه السلام، قال: حدّثنا أبى علىّ بن الحسين عليه السلام، قال: حدّثنا أبى الحسين بن علىّ عليه السلام: قال: سمعت أبى علىّ بن أبى طالب عليه السلام يقول: الأعمال علي ثلاثة أحوال: فرائض و فضائل و معاصي، و أمّا الفرائض فبأمر الله عزّوجلّ و برضاء الله و قضاء الله و تقديره و مشيّته و علمه، و أمّا الفضائل فليست بأمر الله و لكن برضاء الله و بقضاء الله و بقدر الله و بمشيّته و بعلمه، و أمّا المعاصى فليست بأمر الله و لكن بقضاء الله و بقدر الله و بمشيّته و بعلمه، ثمّ يُعاقِب عليها. ۲- الصدوق قال: حدّثنا عبدالواحد بن محمّد بن عبدوس النيسابورى العطّار رضى الله عنه: حدّثنا علىّ بن محمّد بن قتيبة النيسابورى، عن حمدان بن سليمان، قال: كتبت إلي الرضا عليه السلام أسأله عن أفعال العباد، أمخلوقة أم غير مخلوقة؟ فكتب: أفعال العباد مقدّرة فى علم الله قبل خلق العباد بألفَى عام. ۳- الصدوق بإسناده عن الرضا عليه السلام عن آبائه عن علىّ بن الحسين بن علىّ عليهم السلام قال: دخل رجل من أهل العراق علي أميرالمؤمنين فقال: أخبرنى عن خروجنا إلي أهل الشام أبقضاء من الله تعالي و قدره؟ فقال له أميرالمؤمنين عليه السلام: أجَل يا شيخ، فوالله ما عَلَوتُم تَلعه و لاهبطتم بطن وادٍ إلّا بقضاء من الله و قدره، فقال الشيخ: عند الله أحتسب عنائى يا أميرالمؤمنين. فقال: مهلاً يا شيخ! لعلّك تظنّ قضاء حتماً و قدراً لازماً؟! لوكان كذلك لَبطل الثواب و العقاب، و الأمر و النهى و الزجر، و أسقط معنى الوعد و الوعيد و لم تكن علي المسى ء لائمة و لالمحسن مَحْمدة، و لكان المحسن أولى باللّائمة من المذنب، و المذنب أولى بالإحسان من المحسن! تلك مقالة عَبَدة الأوثان و خُصَماء الرحمان و قَدَريّة هذه الأمّة و مجوسها، يا شيخ! إنّ الله تعالي كلّف تخييراً و نهى تحذيراً و أعطي علي القليل كثيراً، و لم يُعصَ مغلوباً و لم يُطَع مكرهاً و لم يخلق السماوات و الأرض و ما بينها باطلاً (ذلك ظنّ الّذين كفروا فويل للّذين كفروا من النار) قال: فنهض الشيخ و هو يقول: أنت الإمام الّذى نرجو بطاعته يوم النجاة من الرحمان غفراناً أوضحت من ديننا ما كان ملتبساً جزاك ربّك عنّا فيه إحساناً فليس معذرة فى فعل فاحشة قدكنت راكبها فسقاً و عصياناً لا لا و لاقائلا ناهيه أوقعه فيها عبدت إذاً يا قوم شيطاناً و لاأحبّ و لاشاء الفسوق و لا قتل الولىّ له ظلماً و عدواناً أنّى يحبّ و قدصحّت عزيمته ذو العرش أعلن ذاك الله إعلاناً قضا و قدر ۱- صدوق گويد: ابوالحسن محمد بن عمرو بن علي بصري ما را چنين حديث كرد كه: ابوالحسن علي بن حسن مثنّي براي ما به حديث گفت: ابوالحسن علي بن مهرويه قزويني گفته است: ابواحمد نمازي براي ما چنين حديث گفت كه: علي بن موسي الرضا (ع) براي ما حديث فرمود: پدرم موسي بن جعفر فرمود: پدرم جعفر بن محمد فرمود: پدرم محمد بن علي براي ما حديث كرد و گفت: پدرم علي بن حسين براي ما حديث كرد وگفت: پدرم حسين بن علي (ع) براي ما حديث كرد و فرمود: از پدرم علي بن ابي طالب (ع) شنيدم مي‌فرمود: كارها سه گونه اند: واجبات، فضيلت‌ها و گناهان، واجبات به فرمان خداوند عزّوجلّ و به رضا، قضا، تقدير، اراده و علم اويند، فضيلت‌ها به فرمان خداوند نبوده ولي به رضا، قضا، تقدير، اراده و علم اويند، و گناهان [ نيز ] به فرمان خدا نيست امّا به قضا، تقدير، اراده و علم اويند و بر آنها عقاب كند۱. ۲- صدوق گويد: عبدالواحد بن محمد بن عبدوس نيشابوري عطّار (رض) براي ما حديث كرد كه: علي بن محمد بن قتيبه نيشابوري از حمدان بن سليمان نقل كرده كه گفت: به امام رضا (ع) نامه اي نوشته، پرسشهايي از آن حضرت درباره كارهاي بندگان كردم كه آيا افعال آنها مخلوقند يا غير مخلوق؟ حضرتش [ در پاسخ ] نوشت: افعال بندگان دو هزار سال پيش از خلق خود آنها در علم خداوند تقدير شده است ۲. ۳- صدوق به اسناد خود از امام رضا، از پدرانش، از علي بن حسين بن علي (ع) نقل كند كه آن حضرت فرمود: مردي از اهالي عراق به حضور اميرالمؤمنين (ع) رسيد و گفت: مرا از آمدنمان به سوي مردم شام آگاه كن كه آيا به قضا و قَدَر الهي بوده است؟ اميرالمؤمنين (ع) فرمود: آري اي مرد، به خدا سوگند بر هيچ تپه اي فراز نيامده و در هيچ نشيبي گام ننهاديد مگر به قضا و قَدَر الهي، مرد گفت: اي اميرالمؤمنين پس امور خود را به خدا واگذارم. حضرتش (ع) فرمود: اي مرد مهلت بده، شايد به قضايي حتمي و قَدَري لازم گمان برده اي، اگر چنين باشد كه پاداش و عقابي نخواهد بود! همچني

ن امر و نهي و بازداشتني نيست، و معني وعد و وعيد از بين خواهد رفت، نه گناهكاري را نكوهش هست و نه نيكوكاري را تمجيد، از سويي نيكوكار به نكوهش سزاوارتر از گناهكار و گناهكار به احسان سزاوارتر از نيكوكار خواهد بود، اين گفته بت پرستان، دشمنان خدا و قدريه اين امت و مجوسان است، اي مرد خداوند متعال به اختيار تكليف و به پرهيز، نهي نموده و براي اندك، پاداشي بزرگ عنايت فرموده، نه چون شكست خورده نافرماني شود، و نه از روي كراهت اطاعت شود، او آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست را به باطل نيافريد (آن پندار كافران است و واي بر كافران كه در آتش خواهند بود) ۳ گفت: پس شيخ بپاخاست در حالي كه مي‌خواند: تو آن امامي كه به اطاعت او، در روز رستاخيز آمرزش را از خداوند اميد داريم آنچه از دين بر ما پنهان و پوشيده بود براي مان آشكار كردي، خداوند به جاي ما تو را پاداشي نيكو دهاد كه در انجام زشتي بر كسي عذري نيست، كاري كه به فسق و نافرماني مرتكب آن بود نه، نه، هرگز بازدارنده از زشتي، فاعل آن نيست، در اين صورت اي قوم، شيطان را پرستيده‌ام نه من دوست دارم و نه او زشتي را اراده كرده و نه، وليّ خود را به ستم و تجاوز كشته است چگونه دوست دارد در حالي كه خداوند اراده اي صحيح كرده، و آشكارا آن را اعلام نموده است۴. منبع حديث ۱- توحيد صدوق ۳۶۹ - ۳۷۰. ۲- عيون أخبار الرضا ۱/ ۱۳۶. ۳- ص / ۲۷. ۴- عيون أخبار الرضا ۱/ ۱۳۹. .......: #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357