بسمه تعالی. به رنگ آسمان! مادربزرگم را مادری مهربان بود که بیش از صد سال خدا را بندگی کرد. در عصر #احمد_شاه قاجار چشم به جهان گشود و در عهد دولت نحس #روحانی چشم از جهان فروبست! چه قدر تلخ است که آغاز و انجام سرنوشت آدمی در روزگار دولت مردان #بی تدبیر باشد. هرگاه کسی دلم را می شکست یا در آتش #قهر کسی می سوختم #آغوش گرمش با آن لباس های ساده روستایی اولین پناهگاهم بود. خانه باغ کوچکی داشت که اطرافش را درختان #گیلاس و گردو احاطه کرده بودند. تا وقتی که سرپا بود و #عصایش او را از بیگانگان بی نیاز می کرد قدم زنان خودش را به #مسجد می رساند، نماز باصفایی می‌خواند و دلش را به روضه های شب جمعه زنده می کرد. خانه اش پنجره کوچکی داشت و هرگاه او را با من کاری بود از پشت همان پنجره صدایم می زد!! حافظه ام چهره پر چین و #چارقد سفیدش را پشت آن پنجره قاب گرفته است. چه قدر دردناک بود که #آخرین بار مرا از پشت همان پنجره صدا زد! وقتی خودم را به او رساندم دراز کشیده بود و خدا را به آبروی خانم فاطمه زهرا س قسم می داد!! نگرانش شدم احساس کردم حال #محتضر به خود گرفته است. با عجله خود را به مادربزرگم رساندم و همه محله از داد و فریادم جان به لب شدند وقتی به سرعت به خانه اش برگشتم، بی بی فاطمه برای #همیشه چشم هایش را بسته بود!!! آنقدر شکّه شده بودم که حتی نمی توانستم #گریه کنم فقط روی زمین نشستم و به دیوار تکیه زدم!! وقتی خاله کهن سالَم مرا در #آغوش گرفت بغضم ترکید و بی تابی هایم شروع شد. خیلی مرا دوست داشت و هرگاه شب های #عید کام اهل مسجد را به #شکلات شیرین می کردند او کام فرومی بست و شکلات ها را در گوشه #چارقدش برای من گره می زد!! دلم برایش می سوخت دوست نداشتم شب ها در آن خانه باغ #تنها باشد لذا شب ها میهمان کلبه اش می شدم، برایم بستری گرم و نرم کنار خودش پهن می کرد و از #داستان ها و #اشعاری که در خاطر داشت برایم میخواند هنوز داستان #فرخ_لَقا و #امیر_ارسلان_رومی را به خاطر دارم!! اشعار زیادی از بَر داشت و همو بود که تیمم، وضو و امامان دوازده‌گانه را در غالب #شعر به من آموخت!!! با اینکه سواد نداشت اما قلب اش دریایی از سخنان #حکیمانه بود به خاطر دارم اولين سالی که روزه بر من واجب شده بود، تابستان گرمی بود و درو کردن #گندم ها طاقتم را طاق کرد! ، کلبه گِلی بی بی فاطمه تابستان ها خیلی #خنک بود خودم را به او رساندم و کنار بسترش دراز کشیدم، بی بی فاطمه خیلی آرام گفت : «صبر کن مادر، صبر از #بهشت آمده است» بسیار قانع و ساده زیست بود و همیشه می گفت : «یا خدا چیزی را به آدم می دهد که #شکرش واجب است یا نمی دهد که #صبرش واجب است» اُف بر این روزگار! بی بی فاطمه بیشتر از این ها می توانست کنار مان بماند، فرزندان بی معرفتش هوایش را نداشتند و آن طور که باید وشاید از او پرستاری نکردند! وقتی او خانه مادربزرگم بود خیلی حالش بهتر شده بود. آن روز که او را به خانه خودش منتقل کردند صدای #کلنگ_قبرش را با گوش دل شنیدم! امروز سالروز ارتحال ایشان است! خدایش بیامرزد! خوش حال میشوم به فاتحه ای روح بلند ایشان را شاد کنید. @zarakhsh

بسمه تعالی درخت شاتوت! باران، به نرمی باریده بود و #نسیم دلنواز بهاری، سر و سیمای عابران را بوسه باران می کرد. باران باریده بود و بویِ #آرامش بخشِ کاه گِل تمام محله را پُر کرده بود! آرام آرام آفتاب از پس ابر سَرَک می کشید و هوا رو به #گرمای تابستانی می رفت! چند ساعتی به قدر تاب و توان زمین را #بیل زدم تا اینکه بانگ اذان در سراسر بیشه زار #طنین انداز شد. آفتاب به قدرت رسیده بود و با شدت و بی رحمانه می تابید! در فکر فرورفته بودم که در میانه ی راه سر و صدای #کودکان مرا از گریبان فکر به در آورد! اطراف درخت #شاتوت جمع شده بودند و هر کسی به دنبال شیرین شدن کامَش بود! برخی #میمون_وار از درخت بالا می رفتند و بر شاخه ساران می نشستند و شاخه ها را در #چشم بهم زدنی جارو می کردند! آنان که دستشان به درخت نمی رسید #سنگ و چوب و #لنگه کفش نثار درخت می کردند بلکه چند حبه شاتوت، مهمان شان کند! از کنارشان عبور کردم که ناگهان گُلی از گلستان #سعدی مرا به خاطر آمد... شرح حال انسان های #موفق و مفید، حکایت حال همان درخت شاتوت است ، چون #ثَمری دارند، سنگ آدمیان را به جان می خرند و لگد هایشان را #صبورانه تحمل می نمایند. و گرنه هیچ کسی بر شانه درخت #کاج قدم نمی گذارد و سنگ و لگدش نمی زند! زخم زبان مردم، شنیدن، #عادت انسان های موفق است. تو را تحمل امثال ما بیاید کرد که هیچ کس نزند بر درخت بی بَر سنگ «سعدی» #شعر #پندانه @zarakhsh

بسمه تعالی گاو می پندارَدَم ! دامداری، #گاو در طویله می پروراند. علوفه اش می داد و شیرش می ستاند. و بدین سان #روزگار می گذراند! یک شب، شیر به طویله حمله آورد و گاو را #بلعید و در آن تاریکی ، در جای گاو نشست! پس از مدتی، دامدار آمد و به خیال اینکه گاو را تیمار می کند، دست بر #پشت شیر می کشید! شیر با خودش می گفت : این چنین گستاخ، زان می خارَدَم کو در این شب، #گاو می پندارَدَم اگر این بی نوا، مرا می شناخت، از ترس هرگز #تیمارم نمی کرد!» (مولوی) اگر آدمی، به درستی #شیطان را می #شناخت! هرگز این دشمن قسم خورده را،گرامی نمی داشت! و نوازشش نمی کرد! #شعر @zarakhsh

بسمه تعالی در حاشیه گرانی ها! #نوزادی، عهد شیرخوارگی را آرام آرام پشت سر می نهاد و #دندان برآورده بود. پدر، سخت به #شیطان سواری می داد و از ترس خرج و مخارج کودک، در شور و التهاب غوطه ور شده بود. در فکر و خیال فرو رفته بود که همسرش با جمله ای کوتاه آب بر آتش #اهریمن پاشید : «مخور هول ابلیس تا جان دهد #همان کس که دندان دهد، نان دهد» عزیزانم خدای امروز همان خدای پیش از گرانی هاست! قیمت ها عوض شده، روزی رسان که عوض نشده است! #همگام_با_سعدی #بوستان #باب_ششم #باب_قناعت #شعر @zarakhsh

بسمه تعالی درحیرتم از خلقت آب! در حیرتم از خلقت آب ، اگر با #درخت همنشین شود، آنرا #شکوفا میکند. اگر با آتش تماس بگیرید ، آنرا #خاموش میکند. اگر با ناپاکی ها برخورد کند، آنرا #تمیز میکند. اگر با آرد هم آغوش شود ، آنرا آماده #طبخ میکند. اگر با خورشید متفق شود #رنگین_کمان ایجاد می‌شود. ولی اگر تنها بماند رفته رفته گنداب میگردد دل ما نیز بسان آب است... وقتی با دیگران است #زنده و تأثیر پذیراست و در تنهایی مرده و گرفته.. . "باهم" بودن هایمان را #قدر بدانیم.. (فروغ فرخزاد) #شعر @zarakhsh

بسمه تعالی «طواف دل» ساقی بده #شرابی از مستی ام بکاهد تا بعد سال ها جهل، نور خرد بتابد ما حاجیان نَفْسیم، بیت الحرام، #یار است. روزی هزار ها بار دل در طواف آن است. ساقی ز جام نیکان، پُرکن که بی قرارم جز #چاه میگساری، راه دگر ندارم چشم که باز کردم خود را زمین بدیدم این جبر و جور ما را #آدم نمی گذارد ساقی شتاب کن که، حال دلم خراب است درمان و درد باهم اندر میان #جام است (سعید لطیفی) #شعر @zarakhsh

بسمه تعالی درخت شاتوت! باران، به نرمی باریده بود و #نسیم دلنواز بهاری، سر و سیمای عابران را بوسه باران می کرد. باران باریده بود و بویِ #آرامش بخشِ کاه گِل تمام محله را پُر کرده بود! آرام آرام آفتاب از پس ابر سَرَک می کشید و هوا رو به #گرمای تابستانی می رفت! چند ساعتی به قدر تاب و توان زمین را #بیل زدم تا اینکه بانگ اذان در سراسر بیشه زار #طنین انداز شد. آفتاب به قدرت رسیده بود و با شدت و بی رحمانه می تابید! در فکر فرورفته بودم که در میانه ی راه سر و صدای #کودکان مرا از گریبان فکر به در آورد! اطراف درخت #شاتوت جمع شده بودند و هر کسی به دنبال شیرین شدن کامَش بود! برخی #میمون_وار از درخت بالا می رفتند و بر شاخه ساران می نشستند و شاخه ها را در #چشم بهم زدنی جارو می کردند! آنان که دستشان به درخت نمی رسید #سنگ و چوب و #لنگه کفش نثار درخت می کردند بلکه چند حبه شاتوت، مهمان شان کند! از کنارشان عبور کردم که ناگهان گُلی از گلستان #سعدی مرا به خاطر آمد... شرح حال انسان های #موفق و مفید، حکایت حال همان درخت شاتوت است ، چون #ثَمری دارند، سنگ آدمیان را به جان می خرند و لگد هایشان را #صبورانه تحمل می نمایند. و گرنه هیچ کسی بر شانه درخت #کاج قدم نمی گذارد و سنگ و لگدش نمی زند! زخم زبان مردم، شنیدن، #عادت انسان های موفق است. «تو را تحمل امثال ما بیاید کرد که هیچ کس نزند بر درخت بی بَر سنگ» «سعدی» #شعر #پندانه @zarakhsh