🔻تاملی در نوع موضع گیری رهبر انقلاب پیرامون ناآرامی های اخیر چند هفته قبل که تازه ناآرامی ها داشت اوج می گرفت، نوشتم که «برای کسانی که فتنه 88 را از نزدیک دیدند، اتفاقات چند روز گذشته شوخی است.» و حالا که زمان بیشتری می گذرد، قرائن بیشتری برای آن ادعا دارم. از جمله مقایسه روند موضع گیری های کمرنگ رهبر معظم انقلاب نسبت به ناآرامی های اخیر در مقایسه با موضع گیری های پررنگ ایشان در فتنه سال 88. فتنه سال 88 که از خرداد ماه آغاز و تا دی ماه (مجموعا 8 ماه) ادامه داشت فتنه سنگین، فراگیر و پیچیده ای بود. به قدری که از همان فردای انتخابات تا 8 ماه بعد از آن رهبر معظم انقلاب بارها و بارها درباره آن صحبت کردند. تقریبا در هر دیداری و به هر مناسبتی ایشان چند دقیقه ای را به صحبت درباره اتفاقات آن سال و حواشی بعد از انتخابات اختصاص می دادند و از ابعاد مختلف آن فتنه صحبت می کردند به طوری که بعدا مجموعه بیانات ایشان فقط در سال 88 درباره فتنه تبدیل به یک کتاب جداگانه شد. اما درباره ناآرامی های اخیر تا به امروز ایشان چگونه موضع گیری کردند؟ اولین سخنرانی ایشان بعد از شروع ناآرامی ها در 30 شهریور 1401 در دیدار با پیشکسوتان دفاع مقدس بود. جایی که خیلی ها انتظار داشتند رهبر انقلاب مفصل یا حداقل به صورت جزیی اشاره ای به آشوبها داشته باشند اما ایشان حتی یک کلمه در این باره صحبت نکردند. چرا؟ چون هرچقدر صدای این اتفاقات در رسانه های خارجی و ماهواره ای بلند بود در بین توده های مردم ضریب کمتری داشت. تقریبا دو هفته بعد نیز  (11 مهر 1401 ) در مراسم مشترک دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری، رهبر انقلاب به سخنرانی پرداختند و تنها در بخشهایی از سخنانشان به این غائله اشاره کرده و ضمن اشاره به نقشه های خارجی برای ایجاد ناامنی در کشور تاکید کردند که مواضع  «برخی چهره‌های ورزشی و هنری هیچ اهمّیّت ندارد؛ روی این نباید حسّاسیّت به خرج داد.» امروز هم که ایشان با اعضای دوره جدید مجمع تشخیص دیدار کردند، ضمن بیان نکاتی درباره جایگاه و وظایف مجمع تشخیص جمله ای مهم را خطاب به مسئولان یادآورد شدند: «مراقب باشید این مسائل حواس شما را پرت نکند و از کارهای اصلی و اساسی باز نمانید.» آنالیز سخنان رهبر انقلاب درباره ناآرامی های اخیر در سه دیدار اخیرشان نشان میدهد که در مجموع  نوع موضع گیری و جملاتی که ایشان درباره این اتفاقات بیان کرده اند، کاملا متفاوت با فضای سال 88 است. تفاوت اصلی نیز در اینجاست که در اتفاقات سال 88 بخش زیادی از مردم دچار شبهه شده بودند و به همین خاطر حداقل در روزهای اول پس از برگزاری انتخابات، یک جریان قابل توجه هم در خیابان حضور داشت اما در جریان اغتشاشات اخیر هرچقدر جنگ رسانه ای جهانی قوی و محکمی علیه جمهوری اسلامی وجود دارد اما جریان اجتماعی قابل توجهی با افراد حاضر در کف خیابان همراهی نمی کند و به جز هسته های آشوب چند ده نفره پراکنده، اثری از همراهی مردم با آنها وجود ندارد. این شاید مهمترین تفاوت آشوبهای اخیر با حوادث سال 88 است که هم مشاهدات عینی و خیابانی آن را تایید می کند و هم نوع موضع گیری رهبر انقلاب درباره آن. رهبر انقلاب درباره آشوب های سال 88 همان ابتدا از لفظ «فتنه» استفاده کردند چون حق و باطل به شدت به هم ممزوج بود و افراد زیادی از توده های مردم دچار سوال بودند اما در ناآرامی های اخیر ایشان از لفظ «اغتشاش» استفاده کردند چرا که از همان ابتدا مرز بین حق و باطل مشخص بود و به همین خاطر هیچ بخش قابل توجهی از مردم دچار شبهه نبودند. به همین خاطر با گذشت 20 روز از شروع ناآرامی ها علیرغم اینکه مردم از موضوعات مختلف اقتصادی و معیشتی گلایه دارند اما روی خوشی به این مدل تجمعات نشان نمی دهند زیرا می دانند شورش های بی سر و بی هدف، نه تنها امکان بهتر کردن اوضاع را ندارد بلکه سرنوشت قطعی آن از بین بردن محسنات فعلی است. امیرحسین ثابتی 🔻تاملی در نوع موضع گیری رهبر انقلاب پیرامون ناآرامی های اخیر چند هفته قبل که تازه ناآرامی ها داشت اوج می گرفت، نوشتم که «برای کسانی که فتنه 88 را از نزدیک دیدند، اتفاقات چند روز گذشته شوخی است.» و حالا که زمان بیشتری می گذرد، قرائن بیشتری برای آن ادعا دارم. از جمله مقایسه روند موضع گیری های کمرنگ رهبر معظم انقلاب نسبت به ناآرامی های اخیر در مقایسه با موضع گیری های پررنگ ایشان در فتنه سال 88. فتنه سال 88 که از خرداد ماه آغاز و تا دی ماه (مجموعا 8 ماه) ادامه داشت فتنه سنگین، فراگیر و پیچیده ای بود. به قدری که از همان فردای انتخابات تا 8 ماه بعد از آن رهبر معظم انقلاب بارها و بارها درباره آن صحبت کردند. تقریبا در هر دیداری و به هر مناسبتی ایشان چند دقیقه ای را به صحبت درباره اتفاقات آن سال و حواشی بعد از انتخابات اختصاص می دادند و از ابعاد مختلف آن فتنه صحبت می کردند به طوری که بعدا مجموعه بیانات ایشان فقط د

ر سال 88 درباره فتنه تبدیل به یک کتاب جداگانه شد. اما درباره ناآرامی های اخیر تا به امروز ایشان چگونه موضع گیری کردند؟ اولین سخنرانی ایشان بعد از شروع ناآرامی ها در 30 شهریور 1401 در دیدار با پیشکسوتان دفاع مقدس بود. جایی که خیلی ها انتظار داشتند رهبر انقلاب مفصل یا حداقل به صورت جزیی اشاره ای به آشوبها داشته باشند اما ایشان حتی یک کلمه در این باره صحبت نکردند. چرا؟ چون هرچقدر صدای این اتفاقات در رسانه های خارجی و ماهواره ای بلند بود در بین توده های مردم ضریب کمتری داشت. تقریبا دو هفته بعد نیز  (11 مهر 1401 ) در مراسم مشترک دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری، رهبر انقلاب به سخنرانی پرداختند و تنها در بخشهایی از سخنانشان به این غائله اشاره کرده و ضمن اشاره به نقشه های خارجی برای ایجاد ناامنی در کشور تاکید کردند که مواضع  «برخی چهره‌های ورزشی و هنری هیچ اهمّیّت ندارد؛ روی این نباید حسّاسیّت به خرج داد.» امروز هم که ایشان با اعضای دوره جدید مجمع تشخیص دیدار کردند، ضمن بیان نکاتی درباره جایگاه و وظایف مجمع تشخیص جمله ای مهم را خطاب به مسئولان یادآورد شدند: «مراقب باشید این مسائل حواس شما را پرت نکند و از کارهای اصلی و اساسی باز نمانید.» آنالیز سخنان رهبر انقلاب درباره ناآرامی های اخیر در سه دیدار اخیرشان نشان میدهد که در مجموع  نوع موضع گیری و جملاتی که ایشان درباره این اتفاقات بیان کرده اند، کاملا متفاوت با فضای سال 88 است. تفاوت اصلی نیز در اینجاست که در اتفاقات سال 88 بخش زیادی از مردم دچار شبهه شده بودند و به همین خاطر حداقل در روزهای اول پس از برگزاری انتخابات، یک جریان قابل توجه هم در خیابان حضور داشت اما در جریان اغتشاشات اخیر هرچقدر جنگ رسانه ای جهانی قوی و محکمی علیه جمهوری اسلامی وجود دارد اما جریان اجتماعی قابل توجهی با افراد حاضر در کف خیابان همراهی نمی کند و به جز هسته های آشوب چند ده نفره پراکنده، اثری از همراهی مردم با آنها وجود ندارد. این شاید مهمترین تفاوت آشوبهای اخیر با حوادث سال 88 است که هم مشاهدات عینی و خیابانی آن را تایید می کند و هم نوع موضع گیری رهبر انقلاب درباره آن. رهبر انقلاب درباره آشوب های سال 88 همان ابتدا از لفظ «فتنه» استفاده کردند چون حق و باطل به شدت به هم ممزوج بود و افراد زیادی از توده های مردم دچار سوال بودند اما در ناآرامی های اخیر ایشان از لفظ «اغتشاش» استفاده کردند چرا که از همان ابتدا مرز بین حق و باطل مشخص بود و به همین خاطر هیچ بخش قابل توجهی از مردم دچار شبهه نبودند. به همین خاطر با گذشت 20 روز از شروع ناآرامی ها علیرغم اینکه مردم از موضوعات مختلف اقتصادی و معیشتی گلایه دارند اما روی خوشی به این مدل تجمعات نشان نمی دهند زیرا می دانند شورش های بی سر و بی هدف، نه تنها امکان بهتر کردن اوضاع را ندارد بلکه سرنوشت قطعی آن از بین بردن محسنات فعلی است. #دفاع_ولی_فقیه #ولایت_فقیه

✡️ ارتش سری اینستاگرام 🔺 ♨️هوش مصنوعی اینستاگرام چطور فرد به فرد ذائقه و رفتار را تغییر می دهد؟ 🛑 این ۹ دقیقه ابعاد پنهان فتنه اخیر را برای شما رمزگشایی می کند...❗️ 🔷جنگ شناختی-ترکیبی چیست؟ 🔷چطور یقین ها تبدیل به شک‌ می شود؟ 🔷مهسا امینی چطور بهانه ضد انقلاب شد؟ 🌹🌹🌹🌹🌹🌹

📜 #درسهای_نهج‌البلاغه | نابودی نعمت عزت در اثر تفرقه 🔺 مروری بر استناد حضرت آیت الله خامنه‌ای به نهج‌البلاغه در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی. ۱۴۰۱/۰۷/۲۲ 💻 Farsi.Khamenei.ir

📜 #درسهای_نهج‌البلاغه | نابودی نعمت عزت در اثر تفرقه 🔺 مروری بر استناد حضرت آیت الله خامنه‌ای به نهج‌البلاغه در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی. ۱۴۰۱/۰۷/۲۲ 💻 Farsi.Khamenei.ir

راز سقوط جعلت الخبائث كلها بيت و جعل مفتاحهاالكذب ، بحار ج 72،ص بنا بر این روایت کلید تمام زشتی ها دروغ است و این همان قاعده ای است که دشمن در این اغتشاش اخیر به وفور از آن استفاده میکند و به عینه می بینیم که باعث چه زشتیهایی در جامعه می شود. این یک هشدار برای خود انسان در فضای فردی هم است که چه بسا، گفتن یک دروغ مقدمه ای می شود برای ارتکاب زشتیهایی که خود بخود بعد از آن خواهد آمد. قاعده ای که قرآن در مقابل این حقه ی شیطان ارائه می کند این است که یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ( 119 توبه). جالب اینجاست که خطاب آیه مومنین (اهل ایمان) است که می فرماید اتقوا الله و کونو مع الصادقین گویا برای این که انسان بتواند به کونوا مع الصادقین عمل کند با اولا ایمان و ثانیا تقوا را رعایت کند آن هم در تمام ابعاد آن فردی و اجتماعی تا بتواند با صادقین باشد، آن هم به کیفیتی که در معیتش با صادقین ثبوت داشته باشد چرا که بودن با صادقین سخت است. از طرفی معیت با صادقین با اینکه صادق باشید متفاوت است و منظور از آن پیروی و تبعیت از صادقین است. برای اینکه بدانیم چرا معیت با صادقین و ثبوت در معیت آنها سخت است باید ببینیم که صادقین چه کسانی هستند؟ در تفسیر المیزان آمده است صادق در این آیه به کسی که هم سخن اش هم عملش و حتی تصمیم و اراده اش مطابق با واقع باشد می گویند. در روایات هم منظور از صادقین در آیه ی فوق را اینگونه فرموده اند:«کُونُوا مَعَ الصّادِقينَ» يعنى«مَعَ مُحَمَّد وَ أَهْلِ بَيْتِه». لذا این معیت به این راحتی نیست؟ اما نکته ای که حائز اهمیت است عبارت اتقوا است در آیه فوق است که #راز_سقوط عده ای از مومنین از جریان صادقین است. چرا که شرط اینکه بتوان معیت با صادقین داشت اولا داشتن ایمان و ثانیا داشتن تقواست. ذره #دروغ #صادقین #تقوا #سقوط

با صادقین بودن سخت است چرا که گاهی صادقین حرفی می زنند یا عملی میکنند که ممکن است که مطابق میل برخی از پیراونش نباشد؛ معیت در موارد اینگونه خودش را نشان میدهد.

چگونه به واسطه همراهی با جمع ، دچار اشتباه در تصمیم گیری می شویم

📹 آزادی اجتماعی و آزادی معنوی؛ شهید مطهری 📍«آزادی معنوی» و «آزادی اجتماعی» هر دو مقدس‌اند. رابطه «آزادی معنوی» و «آزادی اجتماعی» چیست؟ #شهید_مطهری #آزادی #فتنه ---------------- 🔰 وارثان انبیاء | کانال جامع @Varesaneanbiaa 🔰 وارثان انبیاء | بصیرتی @VA_basirat

#آزادی_معنوی آزادی یعنی چه؟ یعنی نبودن مانع. انسان های آزاد انسان هایی هستند که با موانعی که در جلوی رشد و تکاملشان هست مبارزه می کنند و تن به وجود مانع نمی دهند. #شهید_مطهری #فتنه #حجاب ---------------- 🔰 وارثان انبیاء | کانال جامع @Varesaneanbiaa 🔰 وارثان انبیاء | بصیرتی @VA_basirat

ما کجائیم در این بحر تفکر تو کجایی! مجله فارین افیرز شماره جولای/آگوست سال جاری خود را به پاسخ به این پرسش اختصاص داده بود که «قدرت چیست؟». یکی از مقالات خوب این پرونده را مایکل مازار (Michael Mazarr) از متخصصان علوم سیاسی موسسه رند (RAND) نوشته بود. مازار در مقاله خود به درستی استدلال کرده بود که «در تقلا برای کسب برتری در میان قدرت‌های جهانی، آنچه موجب تمایز اساسی می‌شود، نه قدرت نظامی و اقتصادی، که ویژگی‌های اساسی یک جامعه است: مجموعه‌ای از خصوصیات ملی که منجر به تولید اقتصادی، ابداع فناوری، انسجام اجتماعی و عزم ملی می‌شود». درباره این مجموعه خصال ملی که زیربنای قدرت یک کشور را تشکیل می‌دهند و موجبات پیشرفت اقتصادی‌اش را فراهم می‌آورند، بحث بسیار است. اما در این یک نکته تردیدی نیست که فردگرایی (Individualism) و سودگرایی (Utilitarianism) به عنوان دو ستون اصلی ایدئولوژی لیبرالیسم در جهان ترویج شدند تا جوامع را از هم گسیخته و اتمیزه سازند و تصرف آنها توسط سرمایه‌داری را تسهیل کنند. جامعه‌ای که در آن مردمش بر حقوق فردی متمرکز و از وظایف اجتماعی غافل باشند، افراد دغدغه‌ای جز منافع شخصی و این‌جا و اکنون خود نداشته باشند، بر استقلال فرد از جامعه تاکید شود و هویت افراد نه بر اساس دستاوردهای ملی که برپایه موفقیت‌های شخصی تعریف شود، آن جامعه از روحیه جمعی نیرومندی که شرط لازم پیش رفتن و قدرتمندتر و مرفه‌تر شدن است، محروم گشته و مهیای سلطه بیگانه خواهد شد. شاید صاحب‌نظران پرشماری، مهم‌ترین و اصلی‌ترین جبهه‌ای که غرب علیه ایران گشوده را اقتصاد ببینند و تحریم‌هایی که در طول یکی دو دهه اخیر، به اوج خود رسید. اما واقعیت این است که اصلی‌ترین هدف دشمن در همه این سال‌ها، زدودن خصال ملی-مذهبی ایرانیان و از هم گسیختن جامعه ما و زدودن پیوندهای اجتماعی ما بوده است و تحریم و ترور و غیر آن، به عنوان ابزاری در این جهت به خدمت گرفته شدند. تحریم‌مان کردند تا امیدی که در قاموس یک ملت برای رسیدن به قله داشتیم، مبدل به ناامیدی شود و این جمع به هم پیوسته که دست در دست هم در حال حرکت به سمت موفقیت‌های ملی است، متفرق و مهیای هزیمت شود. اگر قهرمان‌های ملی ما، از شهدای هسته‌ای تا حاج قاسم عزیز ترور شدند، به این نیت بود که این ملت، احساس کند کشورش از قهرمان خالی شده و احساس حقارت کند و وا بدهد. سید یاسر جبرئیلی